سید محمد فیروزآبادی: تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز (مهدی موسوی صفحهٔ آيت الله فيروزآبادی را به سید محمد فیروزآبادی منتقل کرد) |
|||
(۲۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | {{متوسط}} | |
+ | '''آیتالله سید محمد حسینی یزدی فیروزآبادی''' (۱۲۶۵-۱۳۴۵ ق)، فقیه، مجتهد و از مراجع تقلید [[شیعه]] در قرن ۱۴ قمری و از شاگردان [[میرزا محمدحسن شیرازی|میرزای شیرازی]] و [[سید محمدکاظم یزدی|سید محمدکاظم یزدی]] بود. او عالمی عابد، باوقار، کریم، خوش [[اخلاق]] و متقی بود. فرزندش [[سید مرتضی حسینی فیروزآبادی|سید مرتضی فیروزآبادی]]، [[میرزا مهدی آشتیانی]] و [[علامه امینی|علامه امینی]]، از جمله شاگردان او هستند. | ||
− | + | {{شناسنامه عالم | |
+ | ||نام کامل = سید محمد حسینی یزدی فیروزآبادی | ||
+ | ||تصویر= [[پرونده:Firouz.jpg|۲۲۰px]] | ||
+ | ||زادروز = ۱۲۶۵ قمری | ||
+ | |زادگاه = فیروزآباد، یزد | ||
+ | |وفات = ۱۳۴۵ قمری | ||
+ | |مدفن = [[نجف]]، [[حرم امام علی علیه السلام]] | ||
+ | |اساتید = [[فاضل اردکانی]]، [[میرزا محمدحسن شیرازی|سید محمدحسن شیرازی]]، [[آخوند خراسانی]]، [[سید محمدکاظم طباطبائی یزدی]]،... | ||
+ | |شاگردان = [[سید محمد حجت کوه کمره ای|سید محمد حجت کوهکمرهای]]، [[میرزا مهدی آشتیانی]]، [[علامه امینی|علامه امینی]]، [[سید حسین فقیه سبزواری|سید حسین فقیه سبزواری]]،... | ||
+ | |آثار = جامعالکلم فی حکم اللباس المشکوک فیه، مجموعةالاحادیث الاخلاقیة والمواعظ، حاشیة علی [[العروة الوثقی (کتاب)|العروةالوثقی]]، مناسک الحج والعمرة،... | ||
+ | }} | ||
− | + | ==ولادت و نسب== | |
+ | سید محمد حسینی فرزند سید محمدباقر فرزند سیّد حسین یزدی فیروزآبادی، در سال ۱۲۶۵ قمری در فیروزآباد [[یزد]] متولد شد. او از [[سادات]] جلیل القدر حسینی است، که نسب شریف ایشان به چهارمین پیشوای شیعیان، [[امام سجاد علیه السلام|امام زین العابدین]] علیه السلام می رسد. | ||
+ | |||
+ | ==تحصیلات و استادان== | ||
+ | آیت الله سید محمد حسینی از طفولیت علاقه به دانشهای دینی پیدا نمود. پس از رشد و پرورش به یزد آمد و در مدارس علوم دینی [[یزد]] به تحصیل علوم الهی پرداخت. وی مقدمات و سطح را در نزد آیت الله سید یحیی یزدی فرا گرفت. آیت الله سید یحیی واعظ یزدی از بزرگان علمی یزد و از مدرسان نامدار و نیز از واعظان و خطیبان با فضیلت شهرستان یزد بود. وی به همراه آیت الله سید میرعلی مدرسی بزرگ و آقا شیخ غلامرضا فقیه خراسانی، ریاست [[حوزه علمیه]] یزد را بر عهده داشتند. | ||
+ | |||
+ | وی پس از اتمام سطوح دروس حوزوی در یزد، جهت کسب مدارج علمی و [[اجتهاد]] به مراکز علمی مهاجرت کرد. وی ابتدا به حوزه علمیه [[کربلا]] سفر کرد و در آنجا از درس پرفایده فقیه پارسا، آیت الله [[فاضل اردکانی|محمدحسین فاضل اردکانی]] (متوفای ۱۳۰۲ قمری) بهره برد. | ||
+ | |||
+ | بعد از رحلت شیخ فاضل اردکانی، سید محمد که نام و آوازه درسی [[میرزا سید محمد حسن شیرازی|سید محمدحسن شیرازی]] و عظمت حوزه تدریس او را شنیده بود. این بار عزم خویش را جزم کرد و برای تکمیل معلومات رهسپار [[سامرا]] گردید و در جوار حرمین امامین عسکریین علیهما السلام، رحل اقامت افکند و از محضر گرم میرزای شیرازی بهره ها برد. آیت الله سید محمد حسینی تا پایان حیات استادش در سال ۱۳۱۲ قمری از محضرش کسب علم کرد و توانست مبانی علمی خود را استوار سازد. | ||
+ | |||
+ | ایشان بعد از رحلت میرزای شیرازی در سال ۱۳۱۲ قمری سامرا را ترک کرد و در جوار بارگاه ملکوتی [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین]] علیه السلام، رحل اقامت افکند و در [[نجف اشرف]] از محضر عالمان و فقیهان برجسته این حوزه بزرگ استفاده کرد. وی ابتدا در درس پرفایده [[آخوند محمدکاظم خراسانی|آخوند ملا محمدکاظم خراسانی]] شرکت جست. | ||
+ | |||
+ | آیت الله فیروزآبادی تا زمان واقعه [[مشروطیت|مشروطه]] از محضر آخوند خراسانی بهره برد. سرانجام در شمار شاگردان [[سید محمدکاظم طباطبائی یزدی]] (صاحب کتاب ارزشمند [[العروة الوثقی]]) درآمد و مدارج عالی [[اجتهاد]] را طی کرد و نیز از مدرسان والا مقام حوزه نجف گردید. | ||
+ | |||
+ | ==تدریس و شاگردان== | ||
+ | معظم له پس از فوت آیت الله [[سید محمدکاظم یزدی|سید محمدکاظم یزدی]] و [[شیخ الشریعه اصفهانی]] یکی از مهمترین کرسی تدریس را در [[نجف]] اشرف بر عهده داشتند. برخی از شاگردان ایشان عبارتند از: | ||
+ | |||
+ | *آیت الله [[سید محمد حجت کوه کمره ای|سید محمد حجت کوه کمرهای]] | ||
+ | *آیت الله [[سید مرتضی حسینی فیروزآبادی|سید مرتضی فیروزآبادی]] (فرزند معظم له) | ||
+ | *آیت الله شیخ ابوالقاسم اصفهانی | ||
+ | *آیت الله [[میرزا مهدی آشتیانی]] | ||
+ | *شیخ علی اصغر تویسرکانی همدانی | ||
+ | *آیت الله شیخ محمد مهدوی لاهیجانی | ||
+ | *سید فخرالدین فیض دزفولی | ||
+ | *میرزا فضل الله زنجانی | ||
+ | *میرزا عبدالله زنجانی | ||
+ | *علامه میرزا کاظم شبستری | ||
+ | *آیت الله محمدحسین سبحانی تبریزی | ||
+ | *[[سید محمود مرعشی|سید محمود مرعشی نجفی شوشتری]] | ||
+ | *علامه [[علامه امینی|عبدالحسین امینی]] | ||
+ | *آیت الله شیخ علی نمازی شاهرودی | ||
+ | *آیت الله شیخ عبدالکریم زنجانی | ||
+ | *آیت الله [[سید حسین فقیه سبزواری|سید حسین فقیه سبزواری]] | ||
+ | *آیت الله سید علی علمالهدی خراسانی | ||
+ | *سید رضیالدین کمالی دزفولی | ||
+ | *میرزا علیاکبر یزدی صدرآبادی.<ref>نجوم السرّد بذکر علمای یزد، ص ۶۵۸.</ref> | ||
+ | |||
+ | ==آثار و تألیفات== | ||
+ | |||
+ | *جامع الکلم فی حکم اللباس المشکوک فیه | ||
+ | *مجموعة الاحادیث الاخلاقیة و المواعظ | ||
+ | *حاشیة علی [[العروة الوثقی (کتاب)|العروة الوثقی]] | ||
+ | *مناسک الحج و العمرة | ||
+ | *منتخب الوسایل | ||
+ | *کتاب الطهارة | ||
+ | *کتاب الصلاة | ||
+ | *رساله عملیه.<ref> الذریعه، ج ۵، ص ۶۹.</ref> | ||
+ | ==وفات== | ||
+ | مرحوم آیت الله سید محمد فیروزآبادی سرانجام در روز سه شنبه ۲۷ [[ربیع الاول]] سال ۱۳۴۵ قمری در [[سامرا]] رحلت کرد. پیکر پاکش بعد از [[تشییع جنازه|تشییع]] با شکوهی تا [[نجف]] حمل گردید و در روز جمعه آخر ربیع الاول در یکی از حجرات [[حرم امام علی علیه السلام|حرم امام علی علیه السلام]] مدفون گردید. | ||
+ | ==پانویس== | ||
+ | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
− | + | *سایت شعائر. | |
− | [[رده:علمای قرن چهاردهم]] | + | *مقاله: ستاره پرفروغ، محمدتقی ادهمنژاد. |
+ | *ستارگان حرم، ج ۵، ص ۱۷۳. | ||
+ | {{سنجش کیفی | ||
+ | |سنجش=شده | ||
+ | |شناسه= خوب | ||
+ | |عنوان بندی مناسب= خوب | ||
+ | |کفایت منابع و پی نوشت ها= متوسط | ||
+ | |رعایت سطح مخاطب عام= خوب | ||
+ | |رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب | ||
+ | |جامعیت= متوسط | ||
+ | |رعایت اختصار= خوب | ||
+ | |سیر منطقی= خوب | ||
+ | |کیفیت پژوهش= متوسط | ||
+ | |رده= دارد | ||
+ | }} | ||
+ | ==آرشیو عکس و تصویر== | ||
+ | <gallery mode="packed" heights="170px"> | ||
+ | پرونده:یزدی.jpg|سيد محمد حسینی یزدی فيروزآبادی | ||
+ | </gallery> | ||
+ | [[رده:علمای قرن چهاردهم|فيروزآبادی،سید محمد]][[رده:علماء شیعه]][[رده:فقیهان]] | ||
+ | [[رده:مراجع تقلید]] | ||
+ | [[رده:مدفونین در حرم امام علی علیه السلام]] | ||
+ | [[رده: مقاله های مرتبط به دانشنامه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۰
آیتالله سید محمد حسینی یزدی فیروزآبادی (۱۲۶۵-۱۳۴۵ ق)، فقیه، مجتهد و از مراجع تقلید شیعه در قرن ۱۴ قمری و از شاگردان میرزای شیرازی و سید محمدکاظم یزدی بود. او عالمی عابد، باوقار، کریم، خوش اخلاق و متقی بود. فرزندش سید مرتضی فیروزآبادی، میرزا مهدی آشتیانی و علامه امینی، از جمله شاگردان او هستند.
نام کامل | سید محمد حسینی یزدی فیروزآبادی |
زادروز | ۱۲۶۵ قمری |
زادگاه | فیروزآباد، یزد |
وفات | ۱۳۴۵ قمری |
مدفن | نجف، حرم امام علی علیه السلام |
اساتید |
فاضل اردکانی، سید محمدحسن شیرازی، آخوند خراسانی، سید محمدکاظم طباطبائی یزدی،... |
شاگردان |
سید محمد حجت کوهکمرهای، میرزا مهدی آشتیانی، علامه امینی، سید حسین فقیه سبزواری،... |
آثار |
جامعالکلم فی حکم اللباس المشکوک فیه، مجموعةالاحادیث الاخلاقیة والمواعظ، حاشیة علی العروةالوثقی، مناسک الحج والعمرة،... |
محتویات
ولادت و نسب
سید محمد حسینی فرزند سید محمدباقر فرزند سیّد حسین یزدی فیروزآبادی، در سال ۱۲۶۵ قمری در فیروزآباد یزد متولد شد. او از سادات جلیل القدر حسینی است، که نسب شریف ایشان به چهارمین پیشوای شیعیان، امام زین العابدین علیه السلام می رسد.
تحصیلات و استادان
آیت الله سید محمد حسینی از طفولیت علاقه به دانشهای دینی پیدا نمود. پس از رشد و پرورش به یزد آمد و در مدارس علوم دینی یزد به تحصیل علوم الهی پرداخت. وی مقدمات و سطح را در نزد آیت الله سید یحیی یزدی فرا گرفت. آیت الله سید یحیی واعظ یزدی از بزرگان علمی یزد و از مدرسان نامدار و نیز از واعظان و خطیبان با فضیلت شهرستان یزد بود. وی به همراه آیت الله سید میرعلی مدرسی بزرگ و آقا شیخ غلامرضا فقیه خراسانی، ریاست حوزه علمیه یزد را بر عهده داشتند.
وی پس از اتمام سطوح دروس حوزوی در یزد، جهت کسب مدارج علمی و اجتهاد به مراکز علمی مهاجرت کرد. وی ابتدا به حوزه علمیه کربلا سفر کرد و در آنجا از درس پرفایده فقیه پارسا، آیت الله محمدحسین فاضل اردکانی (متوفای ۱۳۰۲ قمری) بهره برد.
بعد از رحلت شیخ فاضل اردکانی، سید محمد که نام و آوازه درسی سید محمدحسن شیرازی و عظمت حوزه تدریس او را شنیده بود. این بار عزم خویش را جزم کرد و برای تکمیل معلومات رهسپار سامرا گردید و در جوار حرمین امامین عسکریین علیهما السلام، رحل اقامت افکند و از محضر گرم میرزای شیرازی بهره ها برد. آیت الله سید محمد حسینی تا پایان حیات استادش در سال ۱۳۱۲ قمری از محضرش کسب علم کرد و توانست مبانی علمی خود را استوار سازد.
ایشان بعد از رحلت میرزای شیرازی در سال ۱۳۱۲ قمری سامرا را ترک کرد و در جوار بارگاه ملکوتی امیرالمؤمنین علیه السلام، رحل اقامت افکند و در نجف اشرف از محضر عالمان و فقیهان برجسته این حوزه بزرگ استفاده کرد. وی ابتدا در درس پرفایده آخوند ملا محمدکاظم خراسانی شرکت جست.
آیت الله فیروزآبادی تا زمان واقعه مشروطه از محضر آخوند خراسانی بهره برد. سرانجام در شمار شاگردان سید محمدکاظم طباطبائی یزدی (صاحب کتاب ارزشمند العروة الوثقی) درآمد و مدارج عالی اجتهاد را طی کرد و نیز از مدرسان والا مقام حوزه نجف گردید.
تدریس و شاگردان
معظم له پس از فوت آیت الله سید محمدکاظم یزدی و شیخ الشریعه اصفهانی یکی از مهمترین کرسی تدریس را در نجف اشرف بر عهده داشتند. برخی از شاگردان ایشان عبارتند از:
- آیت الله سید محمد حجت کوه کمرهای
- آیت الله سید مرتضی فیروزآبادی (فرزند معظم له)
- آیت الله شیخ ابوالقاسم اصفهانی
- آیت الله میرزا مهدی آشتیانی
- شیخ علی اصغر تویسرکانی همدانی
- آیت الله شیخ محمد مهدوی لاهیجانی
- سید فخرالدین فیض دزفولی
- میرزا فضل الله زنجانی
- میرزا عبدالله زنجانی
- علامه میرزا کاظم شبستری
- آیت الله محمدحسین سبحانی تبریزی
- سید محمود مرعشی نجفی شوشتری
- علامه عبدالحسین امینی
- آیت الله شیخ علی نمازی شاهرودی
- آیت الله شیخ عبدالکریم زنجانی
- آیت الله سید حسین فقیه سبزواری
- آیت الله سید علی علمالهدی خراسانی
- سید رضیالدین کمالی دزفولی
- میرزا علیاکبر یزدی صدرآبادی.[۱]
آثار و تألیفات
- جامع الکلم فی حکم اللباس المشکوک فیه
- مجموعة الاحادیث الاخلاقیة و المواعظ
- حاشیة علی العروة الوثقی
- مناسک الحج و العمرة
- منتخب الوسایل
- کتاب الطهارة
- کتاب الصلاة
- رساله عملیه.[۲]
وفات
مرحوم آیت الله سید محمد فیروزآبادی سرانجام در روز سه شنبه ۲۷ ربیع الاول سال ۱۳۴۵ قمری در سامرا رحلت کرد. پیکر پاکش بعد از تشییع با شکوهی تا نجف حمل گردید و در روز جمعه آخر ربیع الاول در یکی از حجرات حرم امام علی علیه السلام مدفون گردید.
پانویس
منابع
- سایت شعائر.
- مقاله: ستاره پرفروغ، محمدتقی ادهمنژاد.
- ستارگان حرم، ج ۵، ص ۱۷۳.