قاضی کمره ای: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز (مهدی موسوی صفحهٔ قاضی کمره ی را به قاضی کمره ای منتقل کرد) |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | جعفر بن عبد الله کمره ای مشهور به قاضی کمره | + | جعفر بن عبد الله کمره ای مشهور به قاضی کمره ای، یکی از اعلام بزرگ [[شیعه]] در اواخر قرن یازدهم و اوائل قرن دوازدهم است. قاضی در [[علم کلام]] و [[حکمت]] و [[منطق]] و همچنین در [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] و [[تفسیر قرآن|تفسیر]] و [[حدیث]] متبحر بود. |
| + | |||
| + | قاضی نیاکانش از حویزه بوده اند ولی خود در کمره متولد شد (در قدیم به خمین کمره و به گلپایگان جرفادقان می گفتند). او به جوانی عازم دار العلم [[اصفهان]] شد و تحصیلات و تألیفات و خدمات علمی او به [[اسلام]] و مسلمین اکثرا در این شهر بوده است. | ||
| + | |||
| + | قاضی کمره ای سالها از محضر اساتیدی چون [[محقق خوانساری]]، [[محقق سبزواری]]، خلیفه سلطان و دیگر اعلام اصفهان بهره مند بود تا خود به کمالات علمی و معنوی و مقام [[اجتهاد]] نائل آمد. قاضی مورد علاقه استادش محقق خوانساری بود و به افتخار دامادی او نیز نائل گردید. وی با [[علامه مجلسى|علامه مجلسی]] نیز معاصر بود و پس از فوت علامه مدتی منصب قضاوت و انجام حوائج امور مسلمین به دست معظم له انجام می شد. | ||
| + | |||
| + | قاضی کمره ای رساله ای به نام ذخائر العقبی یا توحید سلطانی و نیز شرحی بر «[[اللمعة الدمشقية (کتاب)|لمعه]]» [[شهید اول|شهید]] و حاشیه ای بر کفایه به رشته تحریر برد. | ||
| + | |||
| + | [[حاج شیخ عباس قمی|محدث قمی]] به نقل از تراجم علما و استادش [[محدث نوری|حاجی نوری]] می نویسد: کمره ای در سال ۱۱۱۵ قمری در رأس جمعیتی انبوه حدود ده هزار نفر به عزم [[مكه|مکه]] معظمه عازم [[عتبات عالیات|عتبات]] ([[عراق]]) گردیدند، با ابزار و اموال و تجهیزات کامل برای تزیین عتبات و قبور [[ائمه اطهار|ائمه]]؛ ضمن مسافرت، قاضی نرسیده به [[کاظمین]] (در باختران) به مرض سختی مبتلا شد و چند هفته در حال حرکت بودند اما متأسفانه قبل از رسیدن به [[نجف|نجف اشرف]] مرض او را از پا درآورد، و جنازه اش به کنار قبر مولا [[امام علی علیه السلام|خیر الاوصیاء]] مدفون شد. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | سایت شعائر | + | |
| + | * سایت شعائر | ||
| + | |||
[[رده:علمای قرن دوازدهم]] | [[رده:علمای قرن دوازدهم]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۳۲
جعفر بن عبد الله کمره ای مشهور به قاضی کمره ای، یکی از اعلام بزرگ شیعه در اواخر قرن یازدهم و اوائل قرن دوازدهم است. قاضی در علم کلام و حکمت و منطق و همچنین در فقه و اصول و تفسیر و حدیث متبحر بود.
قاضی نیاکانش از حویزه بوده اند ولی خود در کمره متولد شد (در قدیم به خمین کمره و به گلپایگان جرفادقان می گفتند). او به جوانی عازم دار العلم اصفهان شد و تحصیلات و تألیفات و خدمات علمی او به اسلام و مسلمین اکثرا در این شهر بوده است.
قاضی کمره ای سالها از محضر اساتیدی چون محقق خوانساری، محقق سبزواری، خلیفه سلطان و دیگر اعلام اصفهان بهره مند بود تا خود به کمالات علمی و معنوی و مقام اجتهاد نائل آمد. قاضی مورد علاقه استادش محقق خوانساری بود و به افتخار دامادی او نیز نائل گردید. وی با علامه مجلسی نیز معاصر بود و پس از فوت علامه مدتی منصب قضاوت و انجام حوائج امور مسلمین به دست معظم له انجام می شد.
قاضی کمره ای رساله ای به نام ذخائر العقبی یا توحید سلطانی و نیز شرحی بر «لمعه» شهید و حاشیه ای بر کفایه به رشته تحریر برد.
محدث قمی به نقل از تراجم علما و استادش حاجی نوری می نویسد: کمره ای در سال ۱۱۱۵ قمری در رأس جمعیتی انبوه حدود ده هزار نفر به عزم مکه معظمه عازم عتبات (عراق) گردیدند، با ابزار و اموال و تجهیزات کامل برای تزیین عتبات و قبور ائمه؛ ضمن مسافرت، قاضی نرسیده به کاظمین (در باختران) به مرض سختی مبتلا شد و چند هفته در حال حرکت بودند اما متأسفانه قبل از رسیدن به نجف اشرف مرض او را از پا درآورد، و جنازه اش به کنار قبر مولا خیر الاوصیاء مدفون شد.
منابع
- سایت شعائر
