آیه 134 سوره بقره: تفاوت بین نسخه‌ها
جز |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (←معانی کلمات آیه) |
||
| سطر ۴۱: | سطر ۴۱: | ||
</tabber> | </tabber> | ||
==معانی کلمات آیه== | ==معانی کلمات آیه== | ||
| − | + | امة: جماعتى كه وجه مشترك دارند. امّ در اصل به معنى قصد است، جماعتى را امت گويند كه در دين يا زبان يا مكان يا غير آن مقصد مشتركى دارند(گروه شكل يافته). | |
| + | |||
| + | تسئلون: سؤال در اينجا به معنى عقوبت است (قاموس قرآن).<ref>تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی</ref> | ||
== تفسیر آیه == | == تفسیر آیه == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۱۰
| <<133 | آیه 134 سوره بقره | 135>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
آنها گروهی بودند که درگذشتند، هر کار نیک و بد کردند برای خود کردند و شما هم هر چه کنید برای خویش خواهید کرد و شما مسئول کار آنها نخواهید بود.
آنان گروهی بودند که درگذشتند، آنچه [از طاعت و معصیت] به دست آوردند مربوط به خود آنان است، و آنچه شما به دست آوردید مربوط به خود شماست؛ و شما در برابر آنچه آنان انجام می دادند، مسؤول نیستید.
آن جماعت را روزگار به سر آمد؛ دستاورد آنان براى آنان و دستاورد شما براى شماست؛ و از آنچه آنان مى‌كرده‌اند، شما بازخواست نخواهيد شد.
آنها امّتهايى بوده‌اند كه اكنون درگذشته‌اند. آنچه كرده بودند از آنِ آنهاست و آنچه شما كنيد از آنِ شماست و شما را از اعمالى كه آنها مى كرده‌اند نمى‌پرسند.
آنها امتی بودند که درگذشتند. اعمال آنان، مربوط به خودشان بود و اعمال شما نیز مربوط به خود شماست؛ و شما هیچ‌گاه مسئول اعمال آنها نخواهید بود.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
امة: جماعتى كه وجه مشترك دارند. امّ در اصل به معنى قصد است، جماعتى را امت گويند كه در دين يا زبان يا مكان يا غير آن مقصد مشتركى دارند(گروه شكل يافته).
تسئلون: سؤال در اينجا به معنى عقوبت است (قاموس قرآن).[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«134» تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَها ما كَسَبَتْ وَ لَكُمْ ما كَسَبْتُمْ وَ لا تُسْئَلُونَ عَمَّا كانُوا يَعْمَلُونَ
آنها امتى بودند كه درگذشتند، دست آورد آنها مربوط به خودشان و دست آورد شما نيز مربوط به خودتان است و شما از آنچه آنان انجام داده‌اند، بازخواست نخواهيد شد.
جلد 1 - صفحه 209
نکته ها
يكى از اشتباهات بنى‌اسرائيل اين بود كه به نياكان و پيشينيان خويش، بسيار مباهات و افتخار مى‌كردند و گمانشان اين بود كه اگر خودشان آلوده باشند، به خاطر كمالات گذشتگانشان، مورد عفو قرار خواهند گرفت. اين آيه به آنان هشدار مى‌دهد كه شما مسئول اعمال خويش هستيد، همچنان كه آنان مسئول كرده‌هاى خويش هستند.
در كتاب غررالحكم از حضرت على عليه السلام آمده است: «الشرف بالهمم العالية لا بالرمم البالية» شرافت و بزرگى به همت‌هاى عالى و بلند است، نه به استخوان‌هاى پوسيده‌ى نياكان و گذشتگان. در تاريخ مى‌بينيم كه افراد در سايه عمل خويش، آينده خود را رقم مى‌زنند. زن فرعون اهل بهشت مى‌شود، ولى همسر لوط در اثر بد كردارى، به دوزخ رهسپار مى‌شود.
اينها نمونه‌ى عدالت ونظام حقِ پروردگار است.
در حديثى از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل شده است كه فرمود: اى بنى‌هاشم، مبادا ساير مردم براى آخرت خود كار كنند، ولى شما به انساب خود دل خوش كنيد.
پیام ها
1- آينده هركس وهر جامعه‌اى، در گرو عمل خود اوست. «وَ لا تُسْئَلُونَ عَمَّا كانُوا يَعْمَلُونَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَها ما كَسَبَتْ وَ لَكُمْ ما كَسَبْتُمْ وَ لا تُسْئَلُونَ عَمَّا كانُوا يَعْمَلُونَ (134)
تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ: اين جماعت يعنى حضرت ابراهيم و اسمعيل و يعقوب عليهم السلام و اولاد ايشان گروهى بودند كه در گذشتند، لَها ما كَسَبَتْ: براى ايشان است آنچه بجا آوردند از اعمال، وَ لَكُمْ ما كَسَبْتُمْ: و مر شما راست آنچه كسب كرديد، يعنى هر يك از ايشان و شما را بر عملهاى خود پاداش خواهند داد. وَ لا تُسْئَلُونَ عَمَّا كانُوا يَعْمَلُونَ: و پرسيده نخواهيد شد از آنچه بودند كه بجا مى‌آورند، يعنى اگر از ايشان گناهان صادر شده باشد، شما را به آن مؤاخذه نكنند، همچنانكه به حسنات آنها شما مثاب نشويد.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَها ما كَسَبَتْ وَ لَكُمْ ما كَسَبْتُمْ وَ لا تُسْئَلُونَ عَمَّا كانُوا يَعْمَلُونَ (134)
ترجمه
اين جماعتى است كه بتحقيق گذشتند مر ايشانرا است آنچه كسب
جلد 1 صفحه 176
نمودند و مر شما را است آنچه كسب كرديد و پرسيده نشويد شما از آنچه بودند آنها كه بجا مياوردند..
تفسير
يعنى ابراهيم و اسمعيل و اسحق و يعقوب و اسباط مردمان موحدى بودند كه رفتند شما فكر كار خودتان باشيد دفتر اعمال ايشان برچيده شده و ديوان كردار شما گسترده است انتساب بآن بزرگواران مثمر ثمر براى شما نيست خداوند از بنده عمل ميخواهد پاداش اعمال صالحه ايشان از آن خودشان است چنانچه مسئوليت اعمال سيئه آنها بعهده شما نيست.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
تِلك‌َ أُمَّةٌ قَد خَلَت لَها ما كَسَبَت وَ لَكُم ما كَسَبتُم وَ لا تُسئَلُون‌َ عَمّا كانُوا يَعمَلُون‌َ (134)
(اينها گروهي بودند که گذشتند و هر چه كردند نتيجه‌اش براي خودشان ميباشد و آنچه شما ميكنيد نتيجه‌اش هم براي خودتان ميباشد و از آنچه آنان ميكردند از شما سؤال نميشود.)
تِلك‌َ أُمَّةٌ اشاره باولاد يعقوب و دوازده سبط بني اسرائيل است و امّت بمعني جماعت و طائفه و جيل است.
قَد خَلَت يعني مضت از دنيا گذشتند، لَها ما كَسَبَت يعني آنچه از خوبي و بدي اطاعت و معصيت مرتكب شدند نتيجه آن عايد خودشان ميشود چنانچه در آيه شريفه ميفرمايد فَمَن يَعمَل مِثقال‌َ ذَرَّةٍ خَيراً يَرَه‌ُ وَ مَن يَعمَل مِثقال‌َ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَه‌ُ«1» تعبير بلام براي اينست که شامل نفع و ضرر هر دو ميشود بر خلاف علي که اختصاص بضرر دارد.
وَ لَكُم ما كَسَبتُم يعني شما امت پيغمبر آخر الزمان نيز هر عملي از خوب و بد بكنيد نتيجه‌اش عايد خودتان ميگردد.
وَ لا تُسئَلُون‌َ عَمّا كانُوا يَعمَلُون‌َ يعني شما مسئول كارهاي آنان نميباشيد چنانچه آنان مسئول كارهاي شما نميباشند بلكه هر كس مسئول كار خودش ميباشد چنانچه مفاد آيات شريفه بسيار است مانند:
وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزرَ أُخري«2» و وَ لا تَكسِب‌ُ كُل‌ُّ نَفس‌ٍ إِلّا عَلَيها«3» و كُل‌ُّ نَفس‌ٍ بِما كَسَبَت رَهِينَةٌ«4» و غير اينها از آيات ديگر.
1- سورة الزلزال آيه 7- 8
2- سورة الانعام آيه 164
3- سورة الانعام آيه 164
4- سورة المدثر آيه 38
جلد 2 - صفحه 209
(اشكال) در اخباري چند از پيغمبر اكرم صلّي اللّه عليه و آله و سلّم و حضرت صادق عليه السّلام وارد شده که اهل كتاب و نصاب فداي شيعيان علي عليه السّلام شده و بازاء آنها بجهنم ميروند و حال آنكه صريح اينکه آيات بلكه برهان عدل بر خلاف آنست؟ (جواب) برهان عدل اقتضاء ميكند که حق مظلوم از ظالم گرفته شود در مرحله اول اگر ظالم حسناتي دارد در عوض ظلمي که بمظلوم نموده حسنات وي را باو دهند و اگر حسناتي ندارد سيئات مظلوم را بر او بار كنند و اگر ظالم حسناتي ندارد و مظلوم نيز سيئاتي ندارد سيئات دوستان و بستگان مظلوم را بر ظالم حمل كنند، و چون اهل كتاب و نصاب بر پيغمبر صلّي اللّه عليه و آله و سلّم و اوصياء طاهرين او ظلم نموده و نه آنها حسناتي دارند و نه اينان سيئاتي لذا خداوند عادل سيئات دوستان و شيعيان اينکه خاندان را بر آنان حمل نموده و آنان را معذب بعذاب مضاعف ميگرداند و تفصيل اينکه مطلب را در كلم الطيب متذكر شده‌ايم«1» نكته ديگر که اينکه آيه بآن اشاره دارد ردّ بر يهود است که آنان ميگفتند بيشتر انبياء خدا از بني اسرائيل بوده‌اند و از بني اسمعيل كسي جز محمّد صلّي اللّه عليه و آله و سلّم دعوت نبوت ننموده و اينکه را باعث افتخار خود ميشمردند.
آيه در جواب آنها ميگويد که خوبي و صلاح آنان مربوط بخودشان بوده و براي شما باعث افتخار نميشود و نتيجه آن عايد شما نميگردد بلكه آنچه بشما ميرسد نتيجه عمل خودتان ميباشد و اگر عناد و لجاج و عصبيت بورزيد بعقوبت آن گرفتار ميشويد چنانچه در سوره مريم بعد از ذكر مقام ابراهيم و اسحق و يعقوب و موسي و هارون و اسمعيل و ادريس و ساير انبياء ميفرمايد: فَخَلَف‌َ مِن بَعدِهِم خَلف‌ٌ أَضاعُوا الصَّلاةَ وَ اتَّبَعُوا الشَّهَوات‌ِ فَسَوف‌َ يَلقَون‌َ غَيًّا«2»
1- مجلد سوم ص 227- 228
2- سوره مريم آيه 60
210
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 134)- این آیه گویا پاسخ به یکی از اشتباهات یهود است، چرا که آنها بسیار روی مسأله نیاکان و افتخار آنها و عظمتشان در پیشگاه خدا تکیه می‌کردند.
قرآن می‌گوید: «آنها امتی بودند که در گذشتند، و اعمالشان مربوط به خودشان است، و اعمال شما نیز مربوط به خود شما است» (تِلْکَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَها ما کَسَبَتْ وَ لَکُمْ ما کَسَبْتُمْ).
ج1، ص126
«و شما هرگز مسؤول اعمال آنها نخواهید بود» همان گونه که آنها مسؤول اعمال شما نیستند (وَ لا تُسْئَلُونَ عَمَّا کانُوا یَعْمَلُونَ).
بنابراین به جای این که تمام هم خود را مصروف به تحقیق و مباهات و افتخار نسبت به نیاکان خود کنید در اصلاح عقیده و عمل خویش بکوشید.
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
