عکرمة بن ابی جهل: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | ||
| − | + | '''عکرمة بن ابی جهل''' از [[قریش|قریش]]، تیره بنى مخزوم و از دشمنان سرسخت [[پیامبر اسلام|پیامبر]] صلى الله علیه و آله بود.<ref>السّیرة النّبویه، ابن هشام، ج۳، ص۶۰ و ۲۲۴.</ref> وى از جمله افرادى بود که پیامبر پس از [[فتح مکه]] به قتل آنان فرمان داد، امّا وى به [[یمن|یمن]] فرار کرد.<ref>السّیرة النّبویه، ابن هشام، ج۴، ص۴۱۰؛ اسدالغابه، ج۴، ص۶۷.</ref> | |
| − | برخى مفسّران، | + | برخى مفسّران، آیه ۳۶ [[سوره انفال]] را درباره وى و دیگر سردمداران [[کفر|کفر]] دانسته اند که پس از [[غزوه بدر]] و هلاکت سران [[شرک|شرک]] از جمله [[ابوجهل]]، با جمع آورى مال و انفاق آن، قصد توطئه و جنگى دیگر را علیه پیامبر صلى الله علیه و آله و مؤمنان تدارک مى دیدند.<ref>جامع البیان، ج۶، جزء۷، ص۳۲۳؛ الدرالمنثور، ج۴، ص۶۳.</ref> |
| − | + | نیز [[شأن نزول]] آیات ۱ و ۴۸ [[سوره احزاب]] را وى و تنى چند از مشرکان [[مکه]] دانسته اند که [[الله|خداوند]]، پیامبر صلى الله علیه و آله را از اطاعت و پیروى آنان نهى نمود.<ref>مجمع البیان، ج۷-۸، ص۵۲۵-۵۲۶؛ الجامع لاحکام القرآن، قرطبى، ج۱۴، ص۱۳۰.</ref> | |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * فرهنگ قرآن، جلد | + | |
| + | *فرهنگ قرآن، جلد ۲۰، صفحه ۴۸۸. | ||
[[رده: دشمنان پیامبر]] | [[رده: دشمنان پیامبر]] | ||
[[رده: شخصیت‌های شان نزول آیات قرآن]] | [[رده: شخصیت‌های شان نزول آیات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۱۰
عکرمة بن ابی جهل از قریش، تیره بنى مخزوم و از دشمنان سرسخت پیامبر صلى الله علیه و آله بود.[۱] وى از جمله افرادى بود که پیامبر پس از فتح مکه به قتل آنان فرمان داد، امّا وى به یمن فرار کرد.[۲]
برخى مفسّران، آیه ۳۶ سوره انفال را درباره وى و دیگر سردمداران کفر دانسته اند که پس از غزوه بدر و هلاکت سران شرک از جمله ابوجهل، با جمع آورى مال و انفاق آن، قصد توطئه و جنگى دیگر را علیه پیامبر صلى الله علیه و آله و مؤمنان تدارک مى دیدند.[۳]
نیز شأن نزول آیات ۱ و ۴۸ سوره احزاب را وى و تنى چند از مشرکان مکه دانسته اند که خداوند، پیامبر صلى الله علیه و آله را از اطاعت و پیروى آنان نهى نمود.[۴]
پانویس
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد ۲۰، صفحه ۴۸۸.
