عبد الفتاح حسینی مراغی: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{نیازمند ویرایش فنی}} == تحصیلات == برای تحصیل به مراغه آمده و پس از تکمیل مقدمات ...' ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | آیت الله حاج سید عبدالفتاح حسینی (م، ۱۲۵۰ ه.ق) که در [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] مهارت بسیار داشت، یکی از استوانه های مهم [[مرجعیت]] در صدر قرن سیزدهم هجری محسوب می شود. | |
| − | == تحصیلات == | + | ==تحصیلات== |
| − | برای تحصیل به مراغه آمده و پس از تکمیل مقدمات و سطوح متوسطه آن زمان جهت ادامه تحصیل به کشور عراق عزیمت | + | این [[فقیه]] فرزانه برای تحصیل به مراغه آمده و پس از تکمیل مقدمات و سطوح متوسطه آن زمان جهت ادامه تحصیل به کشور [[عراق]] عزیمت و در حوزه [[نجف]] اشرف مسکن گزید و به تحصیل و تدریس و تألیف در آن حوزه اشتغال یافت. |
| − | + | وی از شاگردان شیخ موسی و شیخ علی دو فرزند فقیه و دانشمند [[شیخ جعفر کاشف الغطاء|شیخ جعفر کاشف الغطا]] بوده است. ایشان پس از طی مدارج علمی عهده دار امر تدریس شدند. | |
| − | + | ==تألیفات== | |
| − | + | * [[عناوین الاصول]] (درباره [[قواعد فقهی]])، | |
| + | * تقریرات استادانش در [[فقه]]، | ||
| + | * فوائد الرجالیه (در [[علم رجال]])، | ||
| + | * رساله فی الموثقین (در علم رجال)، | ||
| + | * شرح [[اللمعة الدمشقیة (کتاب)|اللمعه الدمشقیه]]، | ||
| + | * شرح الشرایع، | ||
| + | * اخبار امامة الباقر علیه السلام. | ||
| − | + | ==وفات== | |
| + | مرحوم آیت الله حاج سید فتاح حسینی در سال ۱۲۵۰ هجری قمری از سرای فانی به دار باقی شتافت و در [[نجف]] اشرف مدفون شد. | ||
| − | == | + | ==منابع == |
| − | ( | + | *نصیری، محمدرضا. بابا افضل کاشانی - خیری تبریزی، ج۲ از [[اثر آفرینان (کتاب)|اثر آفرینان]]: زندگینامه نام آوران فرهنگی ایران (از آغاز تا ۱۳۰۰ شمسی). سلسله انتشارات آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۹۳. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ایران، ۱۳۸۴. |
| + | *[http://rasekhoon.net/Mashahir/show-103366.aspx سایت راسخون. حسینی مراغی، عبدالفتاح] (۱۸ مرداد ۱۳۹۱). | ||
| + | *[http://pajuhesh.irc.ir/product/book/show/id/858/indexId/158502/book_keyword/ صمیمی، سید رشید. تاثيرات نظرى عصر غيبت بر انديشه سياسى شيعه]. قم: مركز پژوهش هاى اسلامى صدا و سيما،۱۳۸۴ (۱۸ مرداد ۱۳۹۱). | ||
| + | *[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource/84755/%D8%AD%D8%B3%D9%8A%D9%86%D9%8A_%D9%85%D8%B1%D8%A7%D8%BA%D9%8A_%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%AA%D8%A7%D8%AD_%D8%A8%D9%86_%D8%B9%D9%84%D9%8A_1250%D9%82/&from=search&&query=%D8%AD%D8%B3%D9%8A%D9%86%D9%8A%20%D9%85%D8%B1%D8%A7%D8%BA%D9%8A&field=&collectionPID=&lang=&count=20&execute=true كتابخانه ديجيتال موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت علیهم السلام]. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
[[رده:علمای قرن سیزدهم]] | [[رده:علمای قرن سیزدهم]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۱۴
آیت الله حاج سید عبدالفتاح حسینی (م، ۱۲۵۰ ه.ق) که در فقه و اصول مهارت بسیار داشت، یکی از استوانه های مهم مرجعیت در صدر قرن سیزدهم هجری محسوب می شود.
تحصیلات
این فقیه فرزانه برای تحصیل به مراغه آمده و پس از تکمیل مقدمات و سطوح متوسطه آن زمان جهت ادامه تحصیل به کشور عراق عزیمت و در حوزه نجف اشرف مسکن گزید و به تحصیل و تدریس و تألیف در آن حوزه اشتغال یافت.
وی از شاگردان شیخ موسی و شیخ علی دو فرزند فقیه و دانشمند شیخ جعفر کاشف الغطا بوده است. ایشان پس از طی مدارج علمی عهده دار امر تدریس شدند.
تألیفات
- عناوین الاصول (درباره قواعد فقهی)،
- تقریرات استادانش در فقه،
- فوائد الرجالیه (در علم رجال)،
- رساله فی الموثقین (در علم رجال)،
- شرح اللمعه الدمشقیه،
- شرح الشرایع،
- اخبار امامة الباقر علیه السلام.
وفات
مرحوم آیت الله حاج سید فتاح حسینی در سال ۱۲۵۰ هجری قمری از سرای فانی به دار باقی شتافت و در نجف اشرف مدفون شد.
منابع
- نصیری، محمدرضا. بابا افضل کاشانی - خیری تبریزی، ج۲ از اثر آفرینان: زندگینامه نام آوران فرهنگی ایران (از آغاز تا ۱۳۰۰ شمسی). سلسله انتشارات آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۹۳. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ایران، ۱۳۸۴.
- سایت راسخون. حسینی مراغی، عبدالفتاح (۱۸ مرداد ۱۳۹۱).
- صمیمی، سید رشید. تاثيرات نظرى عصر غيبت بر انديشه سياسى شيعه. قم: مركز پژوهش هاى اسلامى صدا و سيما،۱۳۸۴ (۱۸ مرداد ۱۳۹۱).
- كتابخانه ديجيتال موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت علیهم السلام.
