عدة الداعى و نجاح الساعی (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (مهدی موسوی صفحهٔ عدة الداعی (کتاب) را به عدة الداعى و نجاح الساعی (کتاب) منتقل کرد)
 
(۱۰ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
==عدة الداعي و نجاح الساعي==
+
{{مشخصات کتاب
  
'''نویسنده:'''
+
|عنوان=
  
نام شريفش احمد بن محمد بن فهد اسدى حلى، كينه‌اش ابوالعباس و لقبش جمال‌الذين يا جمال‌السالكين است.<ref> آيين بندگى و نيايش، حسين غفارى ساروى، مقدمه.</ref>
+
|تصویر= [[پرونده:عدة الداعي و نجاح الساعي.jpg|240px|وسط]]
  
'''زندگی‌نامه:'''
+
|نویسنده= احمد بن فهد الحلی
  
جمال السالكين ابوالعباس، احمد بن فهد حلى اسدى در سال 757 متولد شده است. در طبقه شاگردان شهيد اول و فخرالمحققين است. مشايخ [[حدیث]] او فاضل مقداد سابق الذكر و شيخ على بن الخازن فقيه و شيخ بهاءالدين على بن عبدالكريم است.
+
|موضوع= دعا
  
على الظاهر اساتيد فقهى او نيز همين‌ها هستند. ابن فهد تاليفات فقهى معتبرى دارد، از قبيل: المهذب البارع كه شرح المختصر النافع محقق حلى است و شرح ارشاد علامه به نام المقتصر و شرح الفيه شهيد اول. شهرت بيشتر او در اخلاق، [[دعا]] و سير و سلوك است. كتاب مشهور او در اين زمينه، «عدة الداعى» است.<ref> آشنايى با علوم اسلامى، ص 301.</ref>
+
|زبان= عربی
  
و پس از يك عمر تلاش و مجاهده در راه [[فقه]] و فقاهت و سير و سياحت روحى، به سال 841 در هشتاد و پنج سالگى در [[کربلا]] معلى به رحمت ايزدى پيوست و قبر شريفش كنار خيمه‌گاه معروف واقع شده و كراماتى هم از او نقل گرديده است كه هم اكنون نيز مورد تكريم و تجليل و تبرك اهل تقوى و دين قرار دارد.<ref> ريحانة الادب، ج 8، ص 146.</ref>
+
|تعداد جلد= 1
  
'''زمان تألیف کتاب:'''
+
|عنوان افزوده1= مصحح
  
در پایان کتاب «عدة الداعى» آمده است که تالیف کتاب در شب دوشنبه شانزدهم [[جمادی الاول]]، سال 801 هجرى قمرى به پایان رسیده است.<ref> عدة الداعي و نجاح الساعي، ابن فهد حلى ، ص 339.</ref>
+
|افزوده1= احمد الموحدی القمی
  
'''معرفی اجمالی کتاب:'''
+
|عنوان افزوده2=
  
و درباره آداب و کیفیت دعا از نظر مکان دعا و رمان و شخص دعاکننده و... مورد بررسی قرار گرفته و همچنین مباحثی همچون آداب [[صدقه]] دادن، فضيلت كسب علم، وظيفه علما، وظيفه دانش‌پژوهان، وظايف متقابل فرزند و والدين، آداب كسب و كار، حق همسر بر شوهر و... در آن آمده است.
+
|افزوده2=
  
ابن فهد کتاب خود را با يك مقدمه و شش باب و يك خاتمه تقسیم کرده است که که فهرست مطالب آن به شرح زیر می‌باشد:
+
|لینک=  [http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource/37190/ عدة الداعی و نجاح الساعی]
 +
}}
 +
کتاب شریف '''«عدة الداعى و نجاح الساعی»''' از مشهورترین آثار [[ابن فهد حلی]] (م، ۸۴۱ ق) و یکی از مهمترین کتاب‌ها در [[دعا|ادعیه]] و [[اخلاق]] است. در این کتاب آداب و کیفیت دعا از نظر مکان و زمان دعا و شخص دعاکننده و... مورد بررسی قرار گرفته و همچنین مباحثی همچون آداب [[صدقه]] دادن، فضیلت کسب علم، وظیفه علما، وظیفه دانش‌پژوهان، وظایف متقابل فرزند و والدین، آداب کسب و کار، حق همسر بر شوهر و... در آن آمده است. تألیف کتاب در شب دوشنبه شانزدهم [[جمادی الاول]]، سال ۸۰۱ هجرى قمرى به پایان رسیده است.<ref> عدة الداعی و نجاح الساعی، ابن فهد حلى ، ص ۳۳۹.</ref>
  
* مقدمه: تعريف دعا؛
+
==زندگی‌نامه مؤلف==
* باب اول: تشويق دعا؛
+
 
* باب دوم: اسباب اجابت؛
+
جمال السالکین ابوالعباس، [[ابن فهد حلی|احمد بن فهد حلى اسدى]] در سال ۷۵۷ متولد شده است. در طبقه شاگردان [[شهید اول|شهید اول]] و [[فخر المحققین|فخرالمحققین]] است. مشایخ [[حدیث]] او فاضل مقداد و شیخ على بن الخازن فقیه و شیخ بهاءالدین على بن عبدالکریم است.
* باب سوم: اوصاف دعاكننده؛
+
 
* باب چهارم: كيفيت دعا؛
+
ابن فهد تألیفات فقهى معتبرى دارد، از قبیل: المهذب البارع که شرح [[مختصر النافع (کتاب)|المختصر النافع]] محقق حلى است و شرح ارشاد علامه به نام المقتصر و شرح الفیه شهید اول. شهرت بیشتر او در اخلاق، [[دعا]] و سیر و سلوک است. کتاب مشهور او در این زمینه، «عدة الداعى» است.<ref> آشنایى با علوم اسلامى، ص ۳۰۱.</ref>
* باب پنجم: ذكر؛
+
 
* باب ششم: تلاوت قرآن؛
+
وی پس از یک عمر تلاش و مجاهده در راه [[فقه]] و فقاهت و سیر و سیاحت روحى، به سال ۸۴۱ در هشتاد و پنج سالگى در [[کربلا]] به رحمت ایزدى پیوست و قبر شریفش کنار [[خیمه گاه کربلا|خیمه‌گاه]] معروف واقع شده و کراماتى هم از او نقل گردیده است و هم اکنون نیز مورد تکریم و تجلیل و تبرک اهل دین قرار دارد.<ref> ریحانة الادب، ج ۸، ص ۱۴۶.</ref>
* خاتمه: اسماء حسناى الهى.
+
 
 +
==گزارش محتوا==
 +
 
 +
[[ابن فهد حلی|ابن فهد]] کتاب خود را با یک مقدمه و شش باب و یک خاتمه تقسیم کرده است که که فهرست مطالب آن به شرح زیر می‌باشد:
 +
 
 +
*مقدمه: تعریف [[دعا]]؛
 +
*باب اول: تشویق دعا؛
 +
*باب دوم: اسباب اجابت؛
 +
*باب سوم: اوصاف دعاکننده؛
 +
*باب چهارم: کیفیت دعا؛
 +
*باب پنجم: [[ذکر|ذکر]]؛
 +
*باب ششم: [[تلاوت قرآن]]؛
 +
*خاتمه: [[اسماء الحسنی|اسماء حسناى الهى]].
  
 
'''<I>مقدمه:</I>'''
 
'''<I>مقدمه:</I>'''
  
در مقدمه کتاب تعريف [[دعا]] و ترغيب به آن است. مقدمه كه مختصر است بيشتر عنايت به ذكر اخبار «من بلغ» دارد كه هر كس حديثى در استحباب چيزى بشنود و به آن عمل كند ثواب آن را مى برد، اگر چه پيامبر صلى  الله  عليه و آله آن را نگفته باشد.
+
در مقدمه کتاب تعریف [[دعا]] و ترغیب به آن است. مقدمه که مختصر است بیشتر عنایت به ذکر اخبار «من بلغ» دارد که هر کس [[حدیث|حدیثى]] در [[استحباب]] چیزى بشنود و به آن عمل کند [[ثواب]] آن را مى برد، اگر چه [[پیامبر اسلام|پیامبر]] صلى  الله  علیه و آله آن را نگفته باشد.
  
'''<I>باب اول، ترغيب بر دعا است از راه عقل و نقل:</I>'''
+
'''<I>باب اول، ترغیب بر دعا است از راه عقل و نقل:</I>'''
  
در اين باب ابتدا دليلى عقلى بر لزوم دعاكردن بنده آورده، پس از آن روايات [[پيامبر اسلام]] صلى  الله  عليه و آله و سلم و [[ائمه اطهار]] عليهم السلام را ذكر كرده است. همچنين آيات [[قرآن]] را آورده و بر آن‌ها استدلال نموده. مؤلف در بين مطالب، اشكالات متعددى كه ممكن است به ذهن انسان خطور كند را مطرح كرده و به آن‌ها جواب هاى كاملى داده است.
+
در این باب ابتدا دلیلى عقلى بر لزوم دعاکردن بنده آورده، پس از آن روایات [[پیامبر اسلام]] صلى  الله  علیه و آله و [[ائمه اطهار]] علیهم السلام را ذکر کرده است. همچنین آیات [[قرآن]] را آورده و بر آن‌ها استدلال نموده است. مؤلف در بین مطالب، اشکالات متعددى که ممکن است به ذهن انسان خطور کند را مطرح کرده و به آن‌ها جواب هاى کاملى داده است.
  
 
'''<I>باب دوم، در اسباب اجابت دعا:</I>'''
 
'''<I>باب دوم، در اسباب اجابت دعا:</I>'''
  
ابن فهد در اين قسمت هفت عامل اساسى را مطرح كرده از جمله خود دعا، وقت دعا و... سپس پيرامون هر يك، روايات مربوطه را ذكر كرده است.
+
ابن فهد در این قسمت هفت عامل اساسى را مطرح کرده از جمله خود دعا، وقت دعا و... سپس پیرامون هر یک، روایات مربوطه را ذکر کرده است.
 
 
'''<I>باب سوم، در دعاكننده:</I>'''
 
  
اين باب در 2 بخش مرتب شده: اول، آن‌ها كه دعايشان مستجاب مى شود. دوم، آن‌ها كه دعايشان مستجاب نمى شود و روايات پيرامون هر يك.
+
'''<I>باب سوم، در دعاکننده:</I>'''
  
'''<I>باب چهارم، در كيفيت دعا:</I>'''
+
این باب در ۲ بخش مرتب شده: اول، آن‌ها که دعایشان مستجاب مى شود. دوم، آن‌ها که دعایشان مستجاب نمى شود و روایات پیرامون هر یک.
  
این باب شامل: مقدمات دعا، مانند طهارت و استقبال قبله و... و آداب مقارن دعا مانند تكرار و مخفى‌كردن دعا و گروهى دعاكردن و... و آداب بعد از دعا، مانند هميشگى بودن دعا و كشيدن دست به صورت و [[صلوات]] فرستادن و ترك گناهان بعد از دعا و... می‌باشد.
+
'''<I>باب چهارم، در کیفیت دعا:</I>'''
  
به عنوان خاتمه، بحثى در ريا و عجب با استفاده از روايات معصومين عليهم السلام در پايان اين باب آمده كه بسيار سودمند است و شامل معناى آن‌ها خطرات، راه علاج و... مى شود.
+
این باب شامل: مقدمات دعا، مانند [[طهارت]] و استقبال [[قبله]] و... و آداب مقارن دعا مانند تکرار و مخفى‌کردن دعا و گروهى دعاکردن و... و آداب بعد از دعا، مانند همیشگى بودن دعا و کشیدن دست به صورت و [[صلوات]] فرستادن و ترک [[گناه|گناهان]] بعد از دعا و... می‌باشد. به عنوان خاتمه، بحثى در [[ریا|ریا]] و [[عجب]] با استفاده از روایات [[معصوم|معصومین]] علیهم السلام در پایان این باب آمده که بسیار سودمند است و شامل معناى آن‌ها خطرات، راه علاج و... مى شود.
  
'''<I>باب پنجم، در ذكر است:</I>'''
+
'''<I>باب پنجم، در ذکر است:</I>'''
  
ابن فهد مى فرمايد: «حال كه فضل و اهميت دعا بيان شد، بحثى پيرامون ذكر مى آوريم؛ زيرا ذكر، تمام فوائد دعا را دارد و قائم مقام آن مى شود و همان طور كه دعا رفع بلا و جلب نفع مى كند، ذكر نيز همين خصوصيات را دارا است. در اين باب، ابن فهد شرايط و آداب ذكر و انواع آن را بيان كرده و ادعيه مخصوص به اوقات خاص را آورده است.
+
در این باب، ابن فهد شرایط و آداب ذکر و انواع آن را بیان کرده و ادعیه مخصوص به اوقات خاص را آورده است. وی مى گوید: «حال که فضل و اهمیت دعا بیان شد، بحثى پیرامون [[ذکر|ذکر]] مى آوریم؛ زیرا ذکر، تمام فوائد دعا را دارد و قائم مقام آن مى شود و همان طور که دعا رفع بلا و جلب نفع مى کند، ذکر نیز همین خصوصیات را دارا است».  
  
 
'''<I>باب ششم، در تلاوت قرآن:</I>'''
 
'''<I>باب ششم، در تلاوت قرآن:</I>'''
  
ابن فهد مى فرمايد تلاوت [[قرآن]] قائم مقام [[دعا]] و ذكر است و تمام فوايد آن‌ها را دارد و علاوه بر آن‌ها، چندين مطلب به عنوان برترى قرآن بر دعا و ذكر، بيان كرده است. در پايان اين باب نيز، فوايدى از آيات و سور قرآن ذكر كرده است.
+
ابن فهد مى فرماید: «[[تلاوت قرآن]] قائم مقام [[دعا]] و ذکر است و تمام فواید آن‌ها را دارد» و علاوه بر آن‌ها، چندین مطلب به عنوان برترى [[قرآن]] بر دعا و ذکر، بیان کرده است. در پایان این باب نیز، فوایدى از [[آیه|آیات]] و [[سوره|سور]] قرآن ذکر کرده است.
  
'''<I>خاتمه :</I>'''
+
'''<I>خاتمه:</I>'''
  
ابن فهد حلى در خاتمه، اسماءالله الحسنى را با ذكر روايتى از پيامبر صلى  الله  عليه و آله  و سلم بيان كرده، پس از آن هر يك از 99 اسم الهى را توضيحى مختصر داده و در پايان نكته ظريفى در مورد تكثّر اسماءالهى و يگانه بودن خداوند و وجه جمع اين دو بيان نموده است.
+
ابن فهد حلى در خاتمه، [[اسماء الحسنی|اسماءالله الحسنى]] را با ذکر روایتى از [[پیامبر اسلام|پیامبر]] صلى  الله  علیه و آله  و سلم بیان کرده، پس از آن هر یک از ۹۹ اسم الهى را توضیحى مختصر داده و در پایان نکته ظریفى در مورد تکثّر اسماءالهى و یگانه بودن [[الله|خداوند]] و وجه جمع این دو بیان نموده است.
  
'''تلخيص  کتاب'''
+
==تلخیص و ترجمه کتاب==
 +
[[ابن فهد حلی|ابن فهد حلى]] خود پس از تألیف کتاب «عدة الداعى»، تلخیص آن را با نام «نبذة الباغی فی ما لابدّ منه من آداب الداعی» تألیف کرد.<ref> امالى شیخ مفید - ترجمه استادولى، مقدمه، ص ۵.</ref>
  
ابن فهد حلى پس از تأليف كتاب، تلخيص آن را با نام «نبذة الباغي في ما لابد منه من آداب الداعي» تأليف كرد.<ref> امالى شيخ مفيد - ترجمه استادولى، مقدمه، ص 5.</ref>
+
«عدة الداعی» به لحاظ جامعیت و نظم زیباى کتاب و جایگاه رفیع مؤلف آن و توجه خواص و عامه مردم، توسط علماى بزرگوار در چند نوبت ترجمه شده است. از جمله ترجمه هاى کتاب مى توان به موارد ذیل اشاره نمود:
  
'''ترجمه کتاب'''
+
#«مفتاح النجاح» (ترجمه‌ى عدة الداعى)، ترجمه [[علی بن حسن زواره|على بن حسن زواره ای]].<ref> امالى شیخ مفید - ترجمه استادولى، مقدمه، ص ۵.</ref>
 +
#کتاب آیین بندگى و نیایش (ترجمه‌ى عدة الداعى)، ترجمه حسین غفارى ساروى.
 +
#کتاب آداب راز و نیاز به درگاه بى‌نیاز (ترجمه‌ى عدة الداعى)، ترجمه و تحشیه: محمدحسین نائیجى نورى.
 +
#ترجمه فارسی کتاب نفیس عدة الداعى، ترجمه حسین فشاهى.
 +
#کتاب صحیفه دعا (ترجمه‌ى عدة الداعى)، ترجمه حسین مهدی الحسینى.
  
كتاب شريف «عدة الداعى» از مشهورترین آثار ابن فهد حلی و یكی از مهمترین كتاب‌ها در ادعیه و اخلاق است و به لحاظ جامعيت و نظم زيباى كتاب و جايگاه رفيع مؤلف آن و توجه خواص و عامه مردم، توسط علماى بزرگوار در چند نوبت ترجمه شده است. از جمله ترجمه هاى كتاب مى توان به موارد ذيل اشاره نمود:
+
==وضعیت نشر کتاب==
  
# «مفتاح النجاة» (ترجمه‌ى عدة الداعى) ترجمه على بن حسن زوارى.<ref> امالى شيخ مفيد - ترجمه استادولى، مقدمه، ص 5.</ref>
+
کتاب عدة الداعى بارها در [[ایران|ایران]] و هند به زیور طبع آراسته شده و بسیار مورد علاقه و توجه مردم قرار گرفته است. در چاپ حاضر مقدمه اى در شرح حال مؤلف و کتاب هاى او و فهرست هایى شامل مطالب و کتب اشاره شده در متن، به کتاب افزوده شده است. همچنین پاورقى و تعلیقات مفصلى شامل ترجمه لغات مشکل متن، توضیحات ضرورى و نافع و استخراج روایات و آیات در کتاب به چشم مى خورد.
# کتاب آيين بندگى و نيايش (ترجمه‌ى عدة الداعى) ترجمه حسين غفارى ساروى.
 
# کتاب آداب راز و نياز به درگاه بى‌نياز (ترجمه‌ى عدة الداعى) ترجمه و تحشيه: محمدحسين نائيجى نورى.
 
# ترجمه فارسي كتاب نفيس عده الداعى ترجمه حسين فشاهى.
 
# کتاب صحيفه دعا (ترجمه‌ى عدة الداعى) ترجمه حسين مهدي الحسينى.
 
  
'''وضعیت نشر:'''
+
==پانویس==
 +
<references />
  
كتاب عدة الداعى بارها در ايران و هند به زيور طبع آراسته شده و بسيار مورد علاقه و توجه مردم قرار گرفته است. در چاپ حاضر مقدمه اى در شرح حال مؤلف و كتاب هاى او و فهرست هايى شامل مطالب و كتب اشاره شده در متن، به كتاب افزوده شده است. همچنين پاورقى و تعليقات مفصلى شامل ترجمه لغات مشكل متن، توضيحات ضرورى و نافع و استخراج روايات و آيات در كتاب به چشم مى خورد.
+
==متن کتاب==
  
==پانویس==
+
*[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource/37190/ عدة الداعی و نجاح الساعی]
<references/>
 
----
 
'''پیوندها'''
 
  
* '''[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource/37190/عدة-الداعي-و-نجاح-الساعي-ك‍ت‍اب‌-ع‍ل‍م‍ي‌،-دي‍ن‍ي‌،-اخ‍لاق‍ي‌،-ع‍ب‍ادي‌/ کتاب عدة الداعي و نجاح الساعي]'''
+
*[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource/39412/ عدة الداعی و نجاح الساعی]
  
* '''[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource/39412/%D8%B9%D8%AF%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%AF%D8%A7%D8%B9%D9%8A%E2%80%8F-%20-%D9%88-%D9%86%E2%80%8D%D8%AC%E2%80%8D%D8%A7%D8%AD%20-%D8%A7%D9%84%E2%80%8D%D8%B3%E2%80%8D%D8%A7%D8%B9%E2%80%8D%D9%8A-/ کتاب عدة الداعي و نجاح الساعي]'''
 
----
 
 
[[رده:منابع اخلاق اسلامی]]
 
[[رده:منابع اخلاق اسلامی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۳۸

عدة الداعي و نجاح الساعي.jpg
نویسنده احمد بن فهد الحلی
موضوع دعا
زبان عربی
تعداد جلد 1
مصحح احمد الموحدی القمی

عدة الداعی و نجاح الساعی

کتاب شریف «عدة الداعى و نجاح الساعی» از مشهورترین آثار ابن فهد حلی (م، ۸۴۱ ق) و یکی از مهمترین کتاب‌ها در ادعیه و اخلاق است. در این کتاب آداب و کیفیت دعا از نظر مکان و زمان دعا و شخص دعاکننده و... مورد بررسی قرار گرفته و همچنین مباحثی همچون آداب صدقه دادن، فضیلت کسب علم، وظیفه علما، وظیفه دانش‌پژوهان، وظایف متقابل فرزند و والدین، آداب کسب و کار، حق همسر بر شوهر و... در آن آمده است. تألیف کتاب در شب دوشنبه شانزدهم جمادی الاول، سال ۸۰۱ هجرى قمرى به پایان رسیده است.[۱]

زندگی‌نامه مؤلف

جمال السالکین ابوالعباس، احمد بن فهد حلى اسدى در سال ۷۵۷ متولد شده است. در طبقه شاگردان شهید اول و فخرالمحققین است. مشایخ حدیث او فاضل مقداد و شیخ على بن الخازن فقیه و شیخ بهاءالدین على بن عبدالکریم است.

ابن فهد تألیفات فقهى معتبرى دارد، از قبیل: المهذب البارع که شرح المختصر النافع محقق حلى است و شرح ارشاد علامه به نام المقتصر و شرح الفیه شهید اول. شهرت بیشتر او در اخلاق، دعا و سیر و سلوک است. کتاب مشهور او در این زمینه، «عدة الداعى» است.[۲]

وی پس از یک عمر تلاش و مجاهده در راه فقه و فقاهت و سیر و سیاحت روحى، به سال ۸۴۱ در هشتاد و پنج سالگى در کربلا به رحمت ایزدى پیوست و قبر شریفش کنار خیمه‌گاه معروف واقع شده و کراماتى هم از او نقل گردیده است و هم اکنون نیز مورد تکریم و تجلیل و تبرک اهل دین قرار دارد.[۳]

گزارش محتوا

ابن فهد کتاب خود را با یک مقدمه و شش باب و یک خاتمه تقسیم کرده است که که فهرست مطالب آن به شرح زیر می‌باشد:

مقدمه:

در مقدمه کتاب تعریف دعا و ترغیب به آن است. مقدمه که مختصر است بیشتر عنایت به ذکر اخبار «من بلغ» دارد که هر کس حدیثى در استحباب چیزى بشنود و به آن عمل کند ثواب آن را مى برد، اگر چه پیامبر صلى الله علیه و آله آن را نگفته باشد.

باب اول، ترغیب بر دعا است از راه عقل و نقل:

در این باب ابتدا دلیلى عقلى بر لزوم دعاکردن بنده آورده، پس از آن روایات پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهم السلام را ذکر کرده است. همچنین آیات قرآن را آورده و بر آن‌ها استدلال نموده است. مؤلف در بین مطالب، اشکالات متعددى که ممکن است به ذهن انسان خطور کند را مطرح کرده و به آن‌ها جواب هاى کاملى داده است.

باب دوم، در اسباب اجابت دعا:

ابن فهد در این قسمت هفت عامل اساسى را مطرح کرده از جمله خود دعا، وقت دعا و... سپس پیرامون هر یک، روایات مربوطه را ذکر کرده است.

باب سوم، در دعاکننده:

این باب در ۲ بخش مرتب شده: اول، آن‌ها که دعایشان مستجاب مى شود. دوم، آن‌ها که دعایشان مستجاب نمى شود و روایات پیرامون هر یک.

باب چهارم، در کیفیت دعا:

این باب شامل: مقدمات دعا، مانند طهارت و استقبال قبله و... و آداب مقارن دعا مانند تکرار و مخفى‌کردن دعا و گروهى دعاکردن و... و آداب بعد از دعا، مانند همیشگى بودن دعا و کشیدن دست به صورت و صلوات فرستادن و ترک گناهان بعد از دعا و... می‌باشد. به عنوان خاتمه، بحثى در ریا و عجب با استفاده از روایات معصومین علیهم السلام در پایان این باب آمده که بسیار سودمند است و شامل معناى آن‌ها خطرات، راه علاج و... مى شود.

باب پنجم، در ذکر است:

در این باب، ابن فهد شرایط و آداب ذکر و انواع آن را بیان کرده و ادعیه مخصوص به اوقات خاص را آورده است. وی مى گوید: «حال که فضل و اهمیت دعا بیان شد، بحثى پیرامون ذکر مى آوریم؛ زیرا ذکر، تمام فوائد دعا را دارد و قائم مقام آن مى شود و همان طور که دعا رفع بلا و جلب نفع مى کند، ذکر نیز همین خصوصیات را دارا است».

باب ششم، در تلاوت قرآن:

ابن فهد مى فرماید: «تلاوت قرآن قائم مقام دعا و ذکر است و تمام فواید آن‌ها را دارد» و علاوه بر آن‌ها، چندین مطلب به عنوان برترى قرآن بر دعا و ذکر، بیان کرده است. در پایان این باب نیز، فوایدى از آیات و سور قرآن ذکر کرده است.

خاتمه:

ابن فهد حلى در خاتمه، اسماءالله الحسنى را با ذکر روایتى از پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم بیان کرده، پس از آن هر یک از ۹۹ اسم الهى را توضیحى مختصر داده و در پایان نکته ظریفى در مورد تکثّر اسماءالهى و یگانه بودن خداوند و وجه جمع این دو بیان نموده است.

تلخیص و ترجمه کتاب

ابن فهد حلى خود پس از تألیف کتاب «عدة الداعى»، تلخیص آن را با نام «نبذة الباغی فی ما لابدّ منه من آداب الداعی» تألیف کرد.[۴]

«عدة الداعی» به لحاظ جامعیت و نظم زیباى کتاب و جایگاه رفیع مؤلف آن و توجه خواص و عامه مردم، توسط علماى بزرگوار در چند نوبت ترجمه شده است. از جمله ترجمه هاى کتاب مى توان به موارد ذیل اشاره نمود:

  1. «مفتاح النجاح» (ترجمه‌ى عدة الداعى)، ترجمه على بن حسن زواره ای.[۵]
  2. کتاب آیین بندگى و نیایش (ترجمه‌ى عدة الداعى)، ترجمه حسین غفارى ساروى.
  3. کتاب آداب راز و نیاز به درگاه بى‌نیاز (ترجمه‌ى عدة الداعى)، ترجمه و تحشیه: محمدحسین نائیجى نورى.
  4. ترجمه فارسی کتاب نفیس عدة الداعى، ترجمه حسین فشاهى.
  5. کتاب صحیفه دعا (ترجمه‌ى عدة الداعى)، ترجمه حسین مهدی الحسینى.

وضعیت نشر کتاب

کتاب عدة الداعى بارها در ایران و هند به زیور طبع آراسته شده و بسیار مورد علاقه و توجه مردم قرار گرفته است. در چاپ حاضر مقدمه اى در شرح حال مؤلف و کتاب هاى او و فهرست هایى شامل مطالب و کتب اشاره شده در متن، به کتاب افزوده شده است. همچنین پاورقى و تعلیقات مفصلى شامل ترجمه لغات مشکل متن، توضیحات ضرورى و نافع و استخراج روایات و آیات در کتاب به چشم مى خورد.

پانویس

  1. عدة الداعی و نجاح الساعی، ابن فهد حلى ، ص ۳۳۹.
  2. آشنایى با علوم اسلامى، ص ۳۰۱.
  3. ریحانة الادب، ج ۸، ص ۱۴۶.
  4. امالى شیخ مفید - ترجمه استادولى، مقدمه، ص ۵.
  5. امالى شیخ مفید - ترجمه استادولى، مقدمه، ص ۵.

متن کتاب