کاوشی در نهج‌ البلاغه (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
سطر ۱: سطر ۱:
[[پرونده:Ketab376.jpg|200px|بندانگشتی|کاوشی در نهج البلاغه]]
+
{{مشخصات کتاب
  
'''«کاوشى در نهج‌البلاغه»'''، تألیف آقایان فخرالدین حجازى، [[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانى]] و حسین رزمجو مى‌باشد که به زبان فارسى مجموعه مقالات کنگره سوم [[نهج البلاغة (کتاب)|نهج‌البلاغه]] را تشکیل مى‌دهند که در این مجموعه جمع‌آورى شده است. این مجموعه، شامل مطالب و حقایق عنوان شده در کنگره نهج‌البلاغه و مقالاتى پیرامون کتاب انسان ساز [[امام علی علیه السلام|امام على]](ع) است.
+
|عنوان= کاوشی در نهج البلاغه
  
==ساختار کتاب==
+
|تصویر= [[پرونده:Ketab376.jpg|240px|وسط]]
  
کتاب، شامل پیش‌گفتار و بیست مقاله ارائه شده، در کنگره سوم نهج‌البلاغه مى‌باشد. از آنجایى که کتاب فقط در حکم جمع‌آورى مقالات مى‌باشد، در چینش مطالب کتاب نیز از این روش پیروى شده است؛ لذا شیوه بیان خاصى را براى مطالب کتاب نمى‌توان به دست آورد.
+
|نویسنده= جمعی از محققین
  
==گزارش محتوا==
+
|موضوع= نهج‌البلاغه
  
پیش‌گفتار کتاب از بنیاد نهج‌البلاغه در مورد هدف از برپایى نهج‌البلاغه مى‌باشد که «بنیاد نهج‌البلاغه در برگزارى این کنگره‌ها دو هدف اساسى را تعقیب مى‌کند که اهم آن پیاده کردن طرح نهایى خود؛ یعنى تدوین تفسیر موضوعى [[نهج البلاغة (کتاب)|نهج‌البلاغه]] است، کارى که تاکنون به طور کامل و شامل انجام نگرفته و ضرورت و اهمیت آن بر کسى پوشیده نیست. دیگر آنکه ثمره این تحقیقات و پژوهش‌ها با سبکى گیرا و شیوه‌یى پسندیده در دسترس نسل جوان و تشنه قرار گیرد تا مورد مطالعه و عمل واقع شود، نه آنکه تنها در محیطى بسته و در حوزه‌اى محدود، جمعى از متفکران و اندیشمندان پیرامون آن به بحث بنشینند، زیرا چه بسا اندیشه‌هاى تابناک و افکار بلندى که در محدوده صفحه کتاب و گوشه کتاب‌خانه بایگانى شده و مردم از آن بى بهره‌اند، حال آنکه در کنار آن کتابخانه‌ها و مراکز علمى و تحقیقى هزاران تشنه حقیقت در انتظار قطره زلالى از آن حقایق جان مى‌سپارند. و چه دردآور و تأثربار است که حقایق و علوم زندگى آفرین به چنین سرنوشتى دچار آید».
+
|زبان= فارسی
  
در بخش دوم مقدمه به مبحث قوم و عصر پرداخته شده است. متن کتاب با پیام مرحوم [[علی مشکینی|آیت‌الله مشکینى]] به این کنگره شروع مى‌شود که در وصف [[امام علی علیه السلام|امام على]](ع) و نهج‌البلاغه مى‌باشد. مقاله بعدى قطعه شعرى از آقاى سبزوارى است در همین زمینه که ارائه شده است.
+
|تعداد جلد= ۱
  
مقالات بعدى این کتاب به ترتیب عبارتند از:
+
|عنوان افزوده1= انتشارات
  
۱- کنگره سوّم (سید جمال‌الدّین دین پرور)
+
|افزوده1= بنیاد نهج‌البلاغه
  
۲- عظمت نهج‌البلاغه (محمدرضا مهدوى کنى)
+
|عنوان افزوده2=
  
۳- عدالت و عدل الهى در حیات معقول على(ع) ([[علامه محمدتقی جعفری|محمدتقى جعفرى]])
+
|افزوده2=
  
۴- لزوم تمسّک به علوم علوى در نهج‌البلاغه ([[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن حسن‌زاده آملى]])
+
|لینک=
 +
}}
  
۵- على(ع) و فلسفه الهى ([[جوادی آملی، عبدالله|عبداللّه جوادى آملى]])
+
کتاب '''«کاوشى در نهج‌البلاغه»'''، شامل مجموعه مقالات «کنگره سوم نهج‌البلاغه» در سال ۱۳۶۴ شمسی است، که توسط جمعی از محققان و عالمان معاصر [[شیعه]] پیرامون کتاب انسان‌ساز «[[نهج البلاغة (کتاب)|نهج‌البلاغه]]» تألیف شده‌اند. در این مجموعه، نام علماى بزرگى به چشم مى‌خورد که خود در غناى علمى این کتاب نقش مهمى ایفا کرده‌اند، از جمله: [[علامه محمدتقی جعفری|محمدتقى جعفرى]]، [[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن حسن‌زاده آملى]]، [[جوادی آملی، عبدالله|عبداللّه جوادى آملى]]، [[مکارم شیرازی، ناصر|ناصر مکارم شیرازى]] و [[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانى]].
 +
 +
==محتوای کتاب==
  
۶- نقش خطابه در نهج‌البلاغه (ابوالقاسم خزعلى)
+
کتاب «کاوشى در نهج‌البلاغه»، شامل پیش‌گفتار و ۱۷ مقالۀ ارائه شده در «کنگره سوم نهج‌البلاغه» مى‌باشد. از آنجایى که کتاب فقط در حکم جمع‌آورى مقالات مى‌باشد، در چینش مطالب کتاب نیز از این روش پیروى شده است؛ لذا شیوه بیان خاصى را براى مطالب کتاب نمى‌توان به دست آورد.
  
۷- حقّ و باطل در نهج‌البلاغه (محمّدتقى فلسفى)  
+
پیش‌گفتار کتاب از انتشارات «بنیاد نهج‌البلاغه» در مورد هدف از برپایى کنگره نهج‌البلاغه مى‌باشد: «بنیاد نهج‌البلاغه در برگزارى این کنگره‌ها دو هدف اساسى را تعقیب مى‌کند که اهم آن پیاده کردن طرح نهایى خود، یعنى تدوین تفسیر موضوعى «[[نهج البلاغة (کتاب)|نهج‌البلاغه]]» است، کارى که تاکنون به طور کامل و شامل انجام نگرفته و ضرورت و اهمیت آن بر کسى پوشیده نیست. دیگر آنکه ثمره این تحقیقات و پژوهش‌ها با سبکى گیرا و شیوه‌اى پسندیده در دسترس نسل جوان و تشنه قرار گیرد تا مورد مطالعه و عمل واقع شود، نه آنکه تنها در محیطى بسته و در حوزه‌اى محدود، جمعى از متفکران و اندیشمندان پیرامون آن به بحث بنشینند، زیرا چه بسا اندیشه‌هاى تابناک و افکار بلندى که در محدوده صفحه کتاب و گوشه کتاب‌خانه بایگانى شده و مردم از آن بى بهره‌اند، حال آنکه در کنار آن کتابخانه‌ها و مراکز علمى و تحقیقى، هزاران تشنه حقیقت در انتظار قطره زلالى از آن حقایق جان مى‌سپارند. و چه دردآور و تأثربار است که حقایق و علوم زندگى آفرین به چنین سرنوشتى دچار آید».
  
۸- على(ع) و قرآن کریم (جلال‌الدّین فارسى)
+
متن کتاب با پیام مرحوم [[علی مشکینی|آیت‌الله مشکینى]] به این کنگره شروع مى‌شود که در وصف [[امام علی علیه السلام|امام على]](علیه‌السلام) و نهج‌البلاغه مى‌باشد. همچنین قطعه [[شعر|شعرى]] از آقاى سبزوارى در همین زمینه ارائه شده است.
  
۹- حقوق متقابل امام و مردم در نهج‌البلاغه ([[مکارم شیرازی، ناصر|ناصر مکارم شیرازى]])
+
مقالات این کتاب به ترتیب عبارتند از:
  
۱۰- و حد تو برادرى در نهج‌البلاغه (سید جواد مصطفوى)  
+
- کنگره سوّم (سید جمال‌الدّین دین پرور)
  
۱۱- صفات متّقین در نهج‌البلاغه ([[محسن قرائتی|محسن قراءتى]])  
+
- عظمت نهج‌البلاغه ([[محمدرضا مهدوی کنی]])
  
۱۲- چهره برترین (على‌اکبر پرورش)  
+
- عدالت و عدل الهى در حیات معقول على(ع) ([[علامه محمدتقی جعفری|محمدتقى جعفرى]])  
  
۱۳- جنگ در نهج‌البلاغه (فخرالدّین حجازى)  
+
- لزوم تمسّک به علوم علوى در نهج‌البلاغه ([[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن حسن‌زاده آملى]])  
  
۱۴- مشاوره در قرآن و نهج‌البلاغه ([[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانى]])  
+
- على(ع) و فلسفه الهى ([[جوادی آملی، عبدالله|عبداللّه جوادى آملى]])  
  
۱۵- رابطه مردم و حکومت از دیدگاه نهج‌البلاغه (حسین رزمجو)  
+
- نقش خطابه در نهج‌البلاغه ([[ابوالقاسم خزعلی]])  
  
۱۶- ناکثین از دیدگاه امام على(ع) (سید احمد خاتمى)  
+
- حقّ و باطل در نهج‌البلاغه ([[محمدتقی فلسفی]])  
  
۱۷- شارحان نهج‌البلاغه از قرن پنجم تا هشتم ([[عزیزاللّه عطاردى]]).
+
- على(ع) و قرآن کریم (جلال‌الدّین فارسى)  
  
وقتى به عناوین مقالات کتاب نگاه مى‌شود، نام دانشمندان و علماى بزرگى به چشم مى‌خورد که خود در غناى علمى این کتاب نقش مهمى ایفا کرده‌اند.
+
*۹- حقوق متقابل امام و مردم در نهج‌البلاغه ([[مکارم شیرازی، ناصر|ناصر مکارم شیرازى]])
 +
 
 +
*۱۰- وحدت و برادرى در نهج‌البلاغه (سید جواد مصطفوى)
 +
 
 +
*۱۱- صفات متّقین در نهج‌البلاغه ([[محسن قرائتی]])
 +
 
 +
*۱۲- چهره برترین (على‌اکبر پرورش)
 +
 
 +
*۱۳- جنگ در نهج‌البلاغه (فخرالدّین حجازى)
 +
 
 +
*۱۴- مشاوره در قرآن و نهج‌البلاغه ([[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانى]])
 +
 
 +
*۱۵- رابطه مردم و حکومت از دیدگاه نهج‌البلاغه (حسین رزمجو)
 +
 
 +
*۱۶- ناکثین از دیدگاه امام على(ع) (سید احمد خاتمى)
 +
 
 +
*۱۷- شارحان نهج‌البلاغه از قرن پنجم تا هشتم ([[عزیزالله عطاردی]]).
  
 
'''گزیده‌اى از مقالات کتاب:'''  
 
'''گزیده‌اى از مقالات کتاب:'''  
  
- در مقاله عدالت و عدل الهى در حیات معقول على(ع) از مرحوم [[علامه محمدتقی جعفری|محمدتقى جعفرى]] مى‌خوانیم که: «نتیجه اینکه، براى فهم عدالت على و انگیزه او در عدالت، باید به بینش او نگاه کرد. اگر مى‌خواهید مطلب را فهم کنید به دو چشم مرد عادل حتّى براى یک لحظه خیره شوید تا خیلى از ابهامات را براى شما حل کند و هستى را قابل تفسیر نماید و از یأس و ناامیدى برهاند. تأکید على(ع) بر اسرار و مبناى هستى (که عدالت است) وسیله‌اى است براى احیاى حیات روح انسانى که فرمود: «و تمّت کلمة ربّک صدقا و عدلا لامبدّل لکلماته».
+
*در مقاله «عدالت و عدل الهى در حیات معقول على(ع)» از مرحوم [[علامه محمدتقی جعفری|محمدتقى جعفرى]] مى‌خوانیم که: «نتیجه اینکه، براى فهم عدالت على و انگیزه او در عدالت، باید به بینش او نگاه کرد. اگر مى‌خواهید مطلب را فهم کنید به دو چشم مرد عادل حتّى براى یک لحظه خیره شوید تا خیلى از ابهامات را براى شما حل کند و هستى را قابل تفسیر نماید و از یأس و ناامیدى برهاند. تأکید على(ع) بر اسرار و مبناى هستى (که عدالت است) وسیله‌اى است براى احیاى حیات روح انسانى که فرمود: «و تمّت کلمة ربّک صدقا و عدلا لا مبدّل لکلماته».
 
 
- مقاله‌اى على(ع) و فلسفه الهى از آیت‌الله [[جوادی آملی، عبدالله|عبداللّه جوادى آملى]] که یکى از مقالات مفصل این مجموعه مى باشد، این گونه آغاز مى‌شود که: «اگر [[فلسفه]] را این چنین تفسیر کرده‌اند که «صیرورة الإنسان عالما عقلیا مضاهیا للعالم العینى»، پس على(ع) یک فیلسوف الهى است، زیرا هم درباره مبدأ جهان سخن گفته، و هم پایان جهان را مورد نظر و تشریح قرارداده است. آن چنان عالمانه در این باره سخن مى‌گوید که احدى در جهان فلسفه این گونه سخن نگفته است. دانش عمیق و الهى على(ع) درباره مبدأ، معاد، هستى و نیستى جهان طبیعت، آنچنان گسترده است که از او فیلسوفى به تمام معنى، بصیر ساخته است. او خود پیرامون علم خویش بر مبدأ جهان هستى مى‌فرماید: «ما کنت أعبد ربّا لم أره» من نه تنها خدا را مى‌شناسم، بلکه معبود خویش را با چشم جانم مى‌بینم و هرگز خداى نادیده را نپرستیده‌ام...».
 
  
==منبع==
+
*مقاله‌ «على(ع) و فلسفه الهى» از آیت‌الله [[جوادی آملی، عبدالله|عبداللّه جوادى آملى]] که یکى از مقالات مفصل این مجموعه مى باشد، این گونه آغاز مى‌شود: «اگر [[فلسفه]] را این چنین تفسیر کرده‌اند که «صیرورة الإنسان عالما عقلیا مضاهیا للعالم العینى»، پس على(ع) یک فیلسوف الهى است، زیرا هم درباره مبدأ جهان سخن گفته، و هم پایان جهان را مورد نظر و تشریح قرارداده است. آن چنان عالمانه در این باره سخن مى‌گوید که احدى در جهان فلسفه این گونه سخن نگفته است. دانش عمیق و الهى على(ع) درباره مبدأ، معاد، هستى و نیستى جهان طبیعت، آنچنان گسترده است که از او فیلسوفى به تمام معنى، بصیر ساخته است. او خود پیرامون علم خویش بر مبدأ جهان هستى مى‌فرماید: «ما کنتُ أعبدُ ربّاً لم أرَه» من نه تنها خدا را مى‌شناسم، بلکه معبود خویش را با چشم جانم مى‌بینم و هرگز خداى نادیده را نپرستیده‌ام...».
ویکی نور
 
  
[[رده:کتابهای با موضوع نهج البلاغه]]
+
==منابع==
 +
*[[نرم افزار دانشنامه علوی]]، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
 
{{نهج البلاغه}}
 
{{نهج البلاغه}}
 +
[[رده:آثار علمی امام علی علیه السلام]][[رده:نهج البلاغه]][[رده:کتابهای با موضوع نهج البلاغه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۳۸

Ketab376.jpg
نویسنده جمعی از محققین
موضوع نهج‌البلاغه
زبان فارسی
تعداد جلد ۱
انتشارات بنیاد نهج‌البلاغه

کتاب «کاوشى در نهج‌البلاغه»، شامل مجموعه مقالات «کنگره سوم نهج‌البلاغه» در سال ۱۳۶۴ شمسی است، که توسط جمعی از محققان و عالمان معاصر شیعه پیرامون کتاب انسان‌ساز «نهج‌البلاغه» تألیف شده‌اند. در این مجموعه، نام علماى بزرگى به چشم مى‌خورد که خود در غناى علمى این کتاب نقش مهمى ایفا کرده‌اند، از جمله: محمدتقى جعفرى، حسن حسن‌زاده آملى، عبداللّه جوادى آملى، ناصر مکارم شیرازى و جعفر سبحانى.

محتوای کتاب

کتاب «کاوشى در نهج‌البلاغه»، شامل پیش‌گفتار و ۱۷ مقالۀ ارائه شده در «کنگره سوم نهج‌البلاغه» مى‌باشد. از آنجایى که کتاب فقط در حکم جمع‌آورى مقالات مى‌باشد، در چینش مطالب کتاب نیز از این روش پیروى شده است؛ لذا شیوه بیان خاصى را براى مطالب کتاب نمى‌توان به دست آورد.

پیش‌گفتار کتاب از انتشارات «بنیاد نهج‌البلاغه» در مورد هدف از برپایى کنگره نهج‌البلاغه مى‌باشد: «بنیاد نهج‌البلاغه در برگزارى این کنگره‌ها دو هدف اساسى را تعقیب مى‌کند که اهم آن پیاده کردن طرح نهایى خود، یعنى تدوین تفسیر موضوعى «نهج‌البلاغه» است، کارى که تاکنون به طور کامل و شامل انجام نگرفته و ضرورت و اهمیت آن بر کسى پوشیده نیست. دیگر آنکه ثمره این تحقیقات و پژوهش‌ها با سبکى گیرا و شیوه‌اى پسندیده در دسترس نسل جوان و تشنه قرار گیرد تا مورد مطالعه و عمل واقع شود، نه آنکه تنها در محیطى بسته و در حوزه‌اى محدود، جمعى از متفکران و اندیشمندان پیرامون آن به بحث بنشینند، زیرا چه بسا اندیشه‌هاى تابناک و افکار بلندى که در محدوده صفحه کتاب و گوشه کتاب‌خانه بایگانى شده و مردم از آن بى بهره‌اند، حال آنکه در کنار آن کتابخانه‌ها و مراکز علمى و تحقیقى، هزاران تشنه حقیقت در انتظار قطره زلالى از آن حقایق جان مى‌سپارند. و چه دردآور و تأثربار است که حقایق و علوم زندگى آفرین به چنین سرنوشتى دچار آید».

متن کتاب با پیام مرحوم آیت‌الله مشکینى به این کنگره شروع مى‌شود که در وصف امام على(علیه‌السلام) و نهج‌البلاغه مى‌باشد. همچنین قطعه شعرى از آقاى سبزوارى در همین زمینه ارائه شده است.

مقالات این کتاب به ترتیب عبارتند از:

  • ۱- کنگره سوّم (سید جمال‌الدّین دین پرور)
  • ۸- على(ع) و قرآن کریم (جلال‌الدّین فارسى)
  • ۱۰- وحدت و برادرى در نهج‌البلاغه (سید جواد مصطفوى)
  • ۱۲- چهره برترین (على‌اکبر پرورش)
  • ۱۳- جنگ در نهج‌البلاغه (فخرالدّین حجازى)
  • ۱۵- رابطه مردم و حکومت از دیدگاه نهج‌البلاغه (حسین رزمجو)
  • ۱۶- ناکثین از دیدگاه امام على(ع) (سید احمد خاتمى)

گزیده‌اى از مقالات کتاب:

  • در مقاله «عدالت و عدل الهى در حیات معقول على(ع)» از مرحوم محمدتقى جعفرى مى‌خوانیم که: «نتیجه اینکه، براى فهم عدالت على و انگیزه او در عدالت، باید به بینش او نگاه کرد. اگر مى‌خواهید مطلب را فهم کنید به دو چشم مرد عادل حتّى براى یک لحظه خیره شوید تا خیلى از ابهامات را براى شما حل کند و هستى را قابل تفسیر نماید و از یأس و ناامیدى برهاند. تأکید على(ع) بر اسرار و مبناى هستى (که عدالت است) وسیله‌اى است براى احیاى حیات روح انسانى که فرمود: «و تمّت کلمة ربّک صدقا و عدلا لا مبدّل لکلماته».
  • مقاله‌ «على(ع) و فلسفه الهى» از آیت‌الله عبداللّه جوادى آملى که یکى از مقالات مفصل این مجموعه مى باشد، این گونه آغاز مى‌شود: «اگر فلسفه را این چنین تفسیر کرده‌اند که «صیرورة الإنسان عالما عقلیا مضاهیا للعالم العینى»، پس على(ع) یک فیلسوف الهى است، زیرا هم درباره مبدأ جهان سخن گفته، و هم پایان جهان را مورد نظر و تشریح قرارداده است. آن چنان عالمانه در این باره سخن مى‌گوید که احدى در جهان فلسفه این گونه سخن نگفته است. دانش عمیق و الهى على(ع) درباره مبدأ، معاد، هستى و نیستى جهان طبیعت، آنچنان گسترده است که از او فیلسوفى به تمام معنى، بصیر ساخته است. او خود پیرامون علم خویش بر مبدأ جهان هستى مى‌فرماید: «ما کنتُ أعبدُ ربّاً لم أرَه» من نه تنها خدا را مى‌شناسم، بلکه معبود خویش را با چشم جانم مى‌بینم و هرگز خداى نادیده را نپرستیده‌ام...».

منابع

مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه