شیخ محمود شبستری: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
 
(۴ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''شيخ سعدالدين محمود بن امين‌الدّين عبدالكريم بن يحيى شبسترى تبريزى''' از عرفا و شعراى نامى قرن هشتم هجرى قمرى است. او در سال 687ق در ايام سلطنت كيخاتون در قصبه‌ى شبستر واقع در هشت فرسخى تبريز متولّد شد و در عهد سلطان خدابنده و ابوسعيد بهادرخان در شهر تبريز مرجع علماء و فضلا بود. شبسترى پس از كسب دانش در تبريز به سفرهاى درازى كه در مصر، شام، حجاز داشته به خدمت مشايخ بزرگ رسيده و از آنان كسب فيض كرده است. او در تصوّف مريد و شاگرد شيخ بهاءالدين يعقوب تبريزى است. وى چندى در کرمان رحل اقامت افكند و در آن جا تأهّل اختيار نمود و اولاد و احفادى از او به وجود آمده است كه جمعى از ايشان اهل قلم و كمال بوده و به خواجگان شهرت يافته‌اند. شبسترى پسرى به نام عبدالله داشته كه جوانى فاضل و كامل و ماهر در علوم مختلف به خصوص رياضى بوده است.
+
{{شناسنامه عالم
  
وى از جانب سمرقند به دربار روم رفته و سلطان سليم او را بسيار تعظيم كرده است. شيخ عبدالله مثنوى بنام شمع و پروانه به نام سلطان سليم سروده و نيز رساله‌اى به زبان فارسى در قواعد معمّا به نام سلطان مذكور نوشته است. شبسترى سرانجام به تبريز بازگشته و در سال 720ق در 33 سالگى وفات نموده و در شبستر وسط باغچه‌ى گلشن در جوار مزار استادش بهاءالدين يعقوب تبريزى مدفون شده است.
+
|نام کامل = شیخ محمود شبستری
 +
 
 +
|تصویر=[[پرونده:آرامگاه شیخ محمود شبستری.jpg|۲۲۰px|center]]
 +
 
 +
|زادروز = ۶۸۷ قمری
 +
 
 +
|زادگاه = شبستر، تبریز
 +
 
 +
|وفات = ۷۲۰ قمری
 +
 
 +
|مدفن = شبستر، تبریز
 +
 
 +
|اساتید =  شیخ بهاءالدین یعقوب تبریزى،...
 +
 
 +
|شاگردان =
 +
 
 +
|آثار = [[گلشن‌راز]]، سعادت نامه، حق الیقین فى معرفة ربّ العالمین،...
 +
 
 +
}}
 +
'''شیخ محمود شبسترى''' (۷۲۰-۶۸۷ ق)، از عرفا و شعراى نامى قرن هشتم هجرى است. کتاب «[[گلشن راز (کتاب)|گلشن راز]]» از مهمترین آثار [[عرفان|عرفانی]] اوست.
 +
 
 +
== زندگی‌نامه ==
 +
شیخ سعدالدین محمود بن امین‌الدّین عبدالکریم بن یحیى شبسترى تبریزى، در سال ۶۸۷ قمری در ایام سلطنت کیخاتون در قصبه‌ى شبستر واقع در هشت فرسخى [[تبریز|تبریز]] متولّد شد و در عهد سلطان محمد خدابنده و ابوسعید بهادرخان در شهر تبریز مرجع علماء و فضلا بود.
 +
 
 +
شبسترى پس از کسب دانش در تبریز به سفرهاى درازى که در [[مصر]]، [[شام]]، [[حجاز]] داشته و به خدمت [[مشایخ|مشایخ]] بزرگ رسیده و از آنان کسب فیض کرده است. او در [[تصوف|تصوّف]] مرید و شاگرد شیخ بهاءالدین یعقوب تبریزى است.
 +
 
 +
وى چندى در کرمان رحل اقامت افکند و در آن جا تأهّل اختیار نمود و اولاد و احفادى از او به وجود آمده است که جمعى از ایشان اهل قلم و کمال بوده و به خواجگان شهرت یافته‌اند. شبسترى پسرى به نام عبدالله داشته که جوانى فاضل و کامل و ماهر در علوم مختلف به خصوص ریاضى بوده است. شیخ محمود شبسترى از جانب سمرقند به دربار روم رفته و سلطان سلیم او را بسیار تعظیم کرده است. شیخ عبدالله [[مثنوی (قالب شعر)|مثنوى]] ای با عنوان «شمع و پروانه» به نام سلطان سلیم سروده و نیز رساله‌اى به زبان فارسى در قواعد معمّا به نام سلطان مذکور نوشته است.  
 +
 
 +
شبسترى سرانجام به [[تبریز|تبریز]] بازگشته و در سال ۷۲۰ قمری در ۳۳ سالگى وفات نموده و در شبستر وسط باغچه‌ى گلشن در جوار مزار استادش بهاءالدین یعقوب تبریزى مدفون شده است.
  
 
==آثار شبسترى==
 
==آثار شبسترى==
  
 +
از شیخ محمود شبسترى چند اثر به نظم و نثر باقى مانده که مهمترین آن‌ها [[گلشن راز (کتاب)|گلشن راز]] با مضمون [[عرفان|عرفانی]] است. اثر منظوم دیگر شیخ، «سعادت نامه» است در سه هزار [[بیت (شعر)|بیت]]، که در هشت باب و هر باب مشتمل بر فصول و حکایات و تمثیلات می باشد. از جمله‌ى آثار منثور او نیز یکى رساله «حق الیقین فى معرفة ربّ العالمین» و دیگرى «مرآت المحققین» است.
  
از شيخ محمود شبسترى چند اثر به نظم و نثر باقى مانده كه مهمّترين آن‌ها [[گلشن‌راز]] است. اثر منظوم ديگر شيخ «سعادت نامه» است در سه هزار بيت كه در هشت باب و هر باب مشتمل بر فصول و حكايات و تمثيلاتست. از جمله‌ى آثار منثور او يكى رساله «حق اليقين فى معرفة ربّ العالمين» و ديگرى «مرآت المحققين» است.
+
==منابع==
 +
*ویکی نور
 +
[[رده:عارفان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۳۶

۲۲۰px
نام کامل شیخ محمود شبستری
زادروز ۶۸۷ قمری
زادگاه شبستر، تبریز
وفات ۷۲۰ قمری
مدفن شبستر، تبریز

Line.png

اساتید

شیخ بهاءالدین یعقوب تبریزى،...


آثار

گلشن‌راز، سعادت نامه، حق الیقین فى معرفة ربّ العالمین،...

شیخ محمود شبسترى (۷۲۰-۶۸۷ ق)، از عرفا و شعراى نامى قرن هشتم هجرى است. کتاب «گلشن راز» از مهمترین آثار عرفانی اوست.

زندگی‌نامه

شیخ سعدالدین محمود بن امین‌الدّین عبدالکریم بن یحیى شبسترى تبریزى، در سال ۶۸۷ قمری در ایام سلطنت کیخاتون در قصبه‌ى شبستر واقع در هشت فرسخى تبریز متولّد شد و در عهد سلطان محمد خدابنده و ابوسعید بهادرخان در شهر تبریز مرجع علماء و فضلا بود.

شبسترى پس از کسب دانش در تبریز به سفرهاى درازى که در مصر، شام، حجاز داشته و به خدمت مشایخ بزرگ رسیده و از آنان کسب فیض کرده است. او در تصوّف مرید و شاگرد شیخ بهاءالدین یعقوب تبریزى است.

وى چندى در کرمان رحل اقامت افکند و در آن جا تأهّل اختیار نمود و اولاد و احفادى از او به وجود آمده است که جمعى از ایشان اهل قلم و کمال بوده و به خواجگان شهرت یافته‌اند. شبسترى پسرى به نام عبدالله داشته که جوانى فاضل و کامل و ماهر در علوم مختلف به خصوص ریاضى بوده است. شیخ محمود شبسترى از جانب سمرقند به دربار روم رفته و سلطان سلیم او را بسیار تعظیم کرده است. شیخ عبدالله مثنوى ای با عنوان «شمع و پروانه» به نام سلطان سلیم سروده و نیز رساله‌اى به زبان فارسى در قواعد معمّا به نام سلطان مذکور نوشته است.

شبسترى سرانجام به تبریز بازگشته و در سال ۷۲۰ قمری در ۳۳ سالگى وفات نموده و در شبستر وسط باغچه‌ى گلشن در جوار مزار استادش بهاءالدین یعقوب تبریزى مدفون شده است.

آثار شبسترى

از شیخ محمود شبسترى چند اثر به نظم و نثر باقى مانده که مهمترین آن‌ها گلشن راز با مضمون عرفانی است. اثر منظوم دیگر شیخ، «سعادت نامه» است در سه هزار بیت، که در هشت باب و هر باب مشتمل بر فصول و حکایات و تمثیلات می باشد. از جمله‌ى آثار منثور او نیز یکى رساله «حق الیقین فى معرفة ربّ العالمین» و دیگرى «مرآت المحققین» است.

منابع

  • ویکی نور