منابع و پی نوشتهای ضعیف
رعایت ادبیات دانشنامه ای متوسط
جامعیت مقاله متوسط
کیفیت پژوهش متوسط است
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

میرزا محمد کبیر قمی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(پروژه1: سنجش کیفی)
 
(۴ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{الگو:منبع الکترونیکی پایگاه معتبر}}
+
{{متوسط}}
حاج ميرزا محمد کبير قمی یکی از علما و اساتيد بزرگ حوزه قم در قرن چهاردهم هجری است. اين فقه عاليقدر در علم اصول و تفسير، فقه و رجال حديث و ادبيات مهارت داشت. در سال 1290 در شهرستان قم متولد شد و پس از پيمودن مقدمات علوم و سطوح فقه و اصول وارد تهران شد و مدتها از محضر شيخ فضل الله نوری و آيت الله گيلانی استفاده نمود سپس عازم نجف اشرف گرديد و چند سال نيز از محضر آخوند خراسانی، حاج ميرزا حسين خليلی و علامه یزدی استفاده خارج علوم نمود و خود به درجه اجتهاد و استادی رسيد.
+
'''«میرزا محمد کبیر قمی»''' (۱۳۶۹-۱۲۹۰ ق)، فقیه و اصولی [[شیعه]] در قرن ۱۴ قمری و از شاگردان [[شیخ فضل الله نوری|شیخ فضل الله نوری]] و [[آخوند خراسانی]] بود. این عالم ربانی در علم [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول]]، [[فقه]]، [[تفسیر قرآن|تفسیر]]، [[علم رجال|رجال]] و [[ادبیات عرب|ادبیات]] مهارت داشت و از اساتید بزرگ [[حوزه علمیه قم|حوزه علمیه قم]] به شمار می‌رفت.
 +
{{شناسنامه عالم
 +
|نام کامل = میرزا محمد کبیر قمی
 +
|تصویر=[[پرونده:محمدکبیرقمی.jpg|۲۰۰px|center]]
 +
|زادروز = ۱۲۹۷ قمری
 +
|زادگاه = [[قم]]
 +
|وفات =  ۱۳۷۹ قمری
 +
|مدفن =  قم، [[قبرستان شیخان قم]]
 +
|اساتید =  [[آخوند خراسانی]]، [[سید محمدکاظم طباطبائی یزدی|سید محمدکاظم یزدی]]، [[شیخ فضل الله نوری]]، [[میرزا حسین خلیلی تهرانی]]،...
 +
|شاگردان =
 +
|آثار =  حاشیه بر [[جواهر الکلام]]، حاشیه بر [[عروة الوثقی]]، مطالع الشموس، رسائل عملیه،...
 +
}}
 +
==تحصیل و تدریس==
 +
میرزا محمد کبیر قمی در سال ۱۲۸۸ یا ۱۲۹۰ قمری در [[قم]] متولد شد. او مقدمات و سطوح [[فقه]] و [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول]] را در حوزه حاج شیخ محمد حسین قمی و معقول را در محضر حکیم یزدی فرا گرفت. آنگاه به [[تهران]] رفت و مدتها از محضر [[شیخ فضل الله نوری|شیخ فضل الله نوری]] و آیت الله سید عبدالکریم گیلانی استفاده نمود. سپس عازم [[نجف]] اشرف گردید و چند سال نیز از محضر [[آخوند خراسانی]]، [[میرزا حسین خلیلی تهرانی|میرزا حسین خلیلی]] و [[سید محمدکاظم طباطبائی یزدی|علامه یزدی]] استفاده خارج علوم نمود و خود به درجه [[اجتهاد]] و استادی رسید.
 +
 
 +
آیت الله کبیر در سال ۱۳۳۸ قمری به قم مراجعت کرد و به تدریس و تربیت محصلین علوم دینی و اقامه [[نماز جماعت]] در مسجد امام حسن قم پرداخت. درس خارج فقه و اصول او، مورد استفاده جمعی از طلاب دینی و منبر ارشاد او برای مسلمانان همیشه برقرار بود. وی با [[فلسفه]] و فلاسفه مخالفت علنی داشت و می گفت این فلسفه‌بافیها مردم را از آل محمد و [[احادیث]] و اخبار [[اهل بیت]]، دور ساخته است.
 +
 
 +
آیت الله کبیر از سال ۱۳۳۸ قمری قبل از ورود [[شیخ عبد الکریم حائری یزدی|شیخ عبدالکریم حائری]] به قم در سلک علما و مدرسین حوزه و مروجین مکتب بود. دوران زعامت ایشان با عصر مرحوم حاج شیخ و آیات ثلاث مقارن و همزمان بود. 
 +
 
 +
==آثار و تألیفات==
 +
آثار به جا مانده از میرزا محمد کبیر قمی عبارتند از:
  
آيت الله کبير از سال 1338 قبل از ورود  حاج شيخ به قم در سلک علما و مدرسين حوزه و مروجين مکتب بود دوران زعامت ايشان با عصر مرحوم حاج شيخ و آيات ثلاث مقارن و همزمان بود. آيت الله کبير در مسجد امام حسن قم اقامه جماعت می نمود و سالها از مدرسين علمای قم در رديف آيات و اساتيد بزرگ حوزه محسوب بود. معظم له کتاب جواهر و عروة الوثقی را حاشيه نمود و رسائلی در اصول و فروع به رشته تحرير برد.
+
#حاشیه بر [[جواهر الکلام]].
 +
#حاشیه بر [[عروة الوثقی]].
 +
#مطالع الشموس، در اصول.
 +
#رسائل عملیه.
  
نوشته اند آن جناب به دروس فلسفه و حکمت و... اصلا علاقه نداشت و از فلسفه باقی بيزار بود! و دراين خصوص هم عقيده آقای غروی اصفهانی است، و احتمال دارد فردا از کنار قصور علامه طباطبائی با عجله و شتاب به سوی غرفه های آقای غروی ارتقا یابد! و نگاهی هم به قصر با شکوه علامه نکند!!
+
==وفات==
 +
مرحوم آیت الله میرزا محمد کبیر قمی که سالها ملجأ و پناه مردم [[قم]] و علمای حوزه بود، سرانجام در سال ۱۳۶۹ قمری وفات نمود و در [[قبرستان شیخان قم|قبرستان شیخان قم]]، جنب مقبره [[زکریا بن آدم|زکریا بن آدم اشعری]]، در مقبره خصوصی خود به خاک سپرده شد.
  
اين آيت بزرگ و استاد عالی مقام سالها ملجأ و پناه مردم قم و علمای حوزه بود و پس از عمری تحصيل و تعليم و تعلم و خدمت به اسلام و مسلمين، سرانجام در سال 1369 وفات نمود و در مقبره شيخان مدفون شد.
+
==منابع==
  
== منبع ==
+
*گنجینه دانشمندان، محمد شریف رازی، ج ۱.
سايت شعائر
+
*سايت شعائر.
 
{{سنجش کیفی
 
{{سنجش کیفی
 
|سنجش=شده
 
|سنجش=شده
سطر ۲۴: سطر ۴۸:
 
}}
 
}}
  
[[رده:علمای قرن چهاردهم]]
+
[[رده:علمای قرن چهاردهم]][[رده:علماء شیعه]][[رده:فقیهان]][[رده:مدفونین در قبرستان شیخان]]
 +
[[رده:مقاله های مرتبط به دانشنامه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۰۶

«میرزا محمد کبیر قمی» (۱۳۶۹-۱۲۹۰ ق)، فقیه و اصولی شیعه در قرن ۱۴ قمری و از شاگردان شیخ فضل الله نوری و آخوند خراسانی بود. این عالم ربانی در علم اصول، فقه، تفسیر، رجال و ادبیات مهارت داشت و از اساتید بزرگ حوزه علمیه قم به شمار می‌رفت.

۲۰۰px
نام کامل میرزا محمد کبیر قمی
زادروز ۱۲۹۷ قمری
زادگاه قم
وفات ۱۳۷۹ قمری
مدفن قم، قبرستان شیخان قم

Line.png

اساتید

آخوند خراسانی، سید محمدکاظم یزدی، شیخ فضل الله نوری، میرزا حسین خلیلی تهرانی،...


آثار

حاشیه بر جواهر الکلام، حاشیه بر عروة الوثقی، مطالع الشموس، رسائل عملیه،...

تحصیل و تدریس

میرزا محمد کبیر قمی در سال ۱۲۸۸ یا ۱۲۹۰ قمری در قم متولد شد. او مقدمات و سطوح فقه و اصول را در حوزه حاج شیخ محمد حسین قمی و معقول را در محضر حکیم یزدی فرا گرفت. آنگاه به تهران رفت و مدتها از محضر شیخ فضل الله نوری و آیت الله سید عبدالکریم گیلانی استفاده نمود. سپس عازم نجف اشرف گردید و چند سال نیز از محضر آخوند خراسانی، میرزا حسین خلیلی و علامه یزدی استفاده خارج علوم نمود و خود به درجه اجتهاد و استادی رسید.

آیت الله کبیر در سال ۱۳۳۸ قمری به قم مراجعت کرد و به تدریس و تربیت محصلین علوم دینی و اقامه نماز جماعت در مسجد امام حسن قم پرداخت. درس خارج فقه و اصول او، مورد استفاده جمعی از طلاب دینی و منبر ارشاد او برای مسلمانان همیشه برقرار بود. وی با فلسفه و فلاسفه مخالفت علنی داشت و می گفت این فلسفه‌بافیها مردم را از آل محمد و احادیث و اخبار اهل بیت، دور ساخته است.

آیت الله کبیر از سال ۱۳۳۸ قمری قبل از ورود شیخ عبدالکریم حائری به قم در سلک علما و مدرسین حوزه و مروجین مکتب بود. دوران زعامت ایشان با عصر مرحوم حاج شیخ و آیات ثلاث مقارن و همزمان بود.

آثار و تألیفات

آثار به جا مانده از میرزا محمد کبیر قمی عبارتند از:

  1. حاشیه بر جواهر الکلام.
  2. حاشیه بر عروة الوثقی.
  3. مطالع الشموس، در اصول.
  4. رسائل عملیه.

وفات

مرحوم آیت الله میرزا محمد کبیر قمی که سالها ملجأ و پناه مردم قم و علمای حوزه بود، سرانجام در سال ۱۳۶۹ قمری وفات نمود و در قبرستان شیخان قم، جنب مقبره زکریا بن آدم اشعری، در مقبره خصوصی خود به خاک سپرده شد.

منابع

  • گنجینه دانشمندان، محمد شریف رازی، ج ۱.
  • سايت شعائر.