آیه 52 سوره توبه: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{قرآن در قاب|قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنَا إِلَّا إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ ۖ...» ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۴۱: | سطر ۴۱: | ||
</tabber> | </tabber> | ||
==معانی کلمات آیه== | ==معانی کلمات آیه== | ||
| − | + | حسنيين: تثنيه حسنى است يعنى دو تا نتيجه خوب. إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ: يكى از دو نتيجه خوب. | |
| − | == تفسیر آیه == | + | تربصون: ربص و تربص: انتظار كشيدن. «تربصون»: انتظار مى كشيد.<ref>تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی</ref> |
| + | ==تفسیر آیه== | ||
<tabber> | <tabber> | ||
تفسیر نور= | تفسیر نور= | ||
| سطر ۶۵: | سطر ۶۶: | ||
2- ارزشها و ملاك‌هاى ارزش‌گذارى، در بينش مؤمنان و منافقان متفاوت است. | 2- ارزشها و ملاك‌هاى ارزش‌گذارى، در بينش مؤمنان و منافقان متفاوت است. | ||
| − | |||
«إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ» در ديد اهل ايمان، عمل به وظيفه مهم است، رفتن يا ماندن مهم نيست، مهم در خط بودن است، لذا فتح يا شهادت، هر دو پيروزى است. | «إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ» در ديد اهل ايمان، عمل به وظيفه مهم است، رفتن يا ماندن مهم نيست، مهم در خط بودن است، لذا فتح يا شهادت، هر دو پيروزى است. | ||
| سطر ۷۱: | سطر ۷۱: | ||
4- مؤمن، به هدف ونتيجه‌ى كار يقين دارد. «فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُونَ» | 4- مؤمن، به هدف ونتيجه‌ى كار يقين دارد. «فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُونَ» | ||
| − | + | ----- | |
«1». كافى، ج 8، ص 286. | «1». كافى، ج 8، ص 286. | ||
| سطر ۱۹۰: | سطر ۱۹۰: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <div style="font-size:smaller"><references/></div> | + | <div style="font-size:smaller"><references /></div> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * [[تفسیر نور]]، [[محسن قرائتی]]، [[تهران]]:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم | + | |
| − | * [[اطیب البیان فی تفسیر القرآن]]، [[سید عبدالحسین طیب]]، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم | + | *[[تفسیر نور]]، [[محسن قرائتی]]، [[تهران]]:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم |
| − | * [[تفسیر اثنی عشری]]، [[حسین حسینی شاه عبدالعظیمی]]، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول | + | *[[اطیب البیان فی تفسیر القرآن]]، [[سید عبدالحسین طیب]]، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم |
| − | * [[تفسیر روان جاوید]]، [[محمد ثقفی تهرانی]]، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم | + | *[[تفسیر اثنی عشری]]، [[حسین حسینی شاه عبدالعظیمی]]، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول |
| − | * [[برگزیده تفسیر نمونه]]، [[ناصر مکارم شیرازی]] و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش | + | *[[تفسیر روان جاوید]]، [[محمد ثقفی تهرانی]]، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم |
| − | * [[تفسیر راهنما]]، [[علی اکبر هاشمی رفسنجانی]]، [[قم]]:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم | + | *[[برگزیده تفسیر نمونه]]، [[ناصر مکارم شیرازی]] و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش |
| + | *[[تفسیر راهنما]]، [[علی اکبر هاشمی رفسنجانی]]، [[قم]]:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم | ||
[[رده:آیات سوره توبه]] | [[رده:آیات سوره توبه]] | ||
[[رده:ترجمه و تفسیر آیات قرآن]] | [[رده:ترجمه و تفسیر آیات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۲۷
| <<51 | آیه 52 سوره توبه | 53>> | |||||||||||||
| |||||||||||||||
محتویات
ترجمه های فارسی
بگو که آیا شما منافقان جز یکی از دو نیکویی (بهشت و یا فتح) چیزی می‌توانید بر ما انتظار برید؟ ولی ما درباره شما منتظریم که از جانب خدا به عذابی سخت گرفتار شوید یا به دست ما هلاک شوید، بنابراین شما در انتظار باشید که ما هم مترصد و منتظر هستیم.
بگو: آیا درباره ما جز یکی از دو نیکی [پیروزی یا شهادت] را انتظار می برید؟ در صورتی که ما درباره شما انتظار می بریم که خدا از سوی خود یا به دست ما عذابی به شما برساند؛ پس انتظار برید که ما هم با شما منتظریم.
بگو: «آيا براى ما جز يكى از اين دو نيكى را انتظار مى‌بريد؟ در حالى كه ما انتظار مى‌كشيم كه خدا از جانب خود يا به دست ما عذابى به شما برساند. پس انتظار بكشيد كه ما هم با شما در انتظاريم.»
بگو: آيا جز يكى از آن دو نيكى، انتظار چيز ديگرى را براى ما داريد؟ ولى ما منتظريم كه عذاب خدا، يا از جانب او يا به دست ما به شما برسد. پس شما منتظر باشيد ما نيز با شما منتظر مى‌مانيم.
بگو: «آیا درباره ما، جز یکی از دو نیکی را انتظار دارید؟! (: یا پیروزی یا شهادت) ولی ما انتظار داریم که خداوند، عذابی از سوی خودش (در آن جهان) به شما برساند، یا (در این جهان) به دست ما (مجازات شوید) اکنون که چنین است، شما انتظار بکشید، ما هم با شما انتظار می‌کشیم!»
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
حسنيين: تثنيه حسنى است يعنى دو تا نتيجه خوب. إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ: يكى از دو نتيجه خوب.
تربصون: ربص و تربص: انتظار كشيدن. «تربصون»: انتظار مى كشيد.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنا إِلَّا إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ وَ نَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَنْ يُصِيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذابٍ مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَيْدِينا فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُونَ «52»
(اى پيامبر! به منافقان) بگو: آيا براى ما جز يكى از دو نيكى (فتح يا شهادت) را انتظار داريد؟ ولى ما منتظريم كه عذاب خداوند يا از سوى خودش يا به دست ما به شما برسد. پس شما منتظر باشيد، ما نيز با شما در انتظار مى‌مانيم.
نکته ها
اين آيه، توضيحى بر آيه‌ى قبل است كه خدا را مولاى مؤمنان دانست، خدايى كه جز خير نمى‌نويسد و حتّى اگر شهادت هم مقرّر كند، خير وخوبى است.
امام باقر عليه السلام در تفسير «إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ» فرمودند: مراد يا مرگ در راه خدا و يا درك ظهور امام زمان عليه السلام است. «1»
پیام ها
1- بايد ديدگاه «إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ» را براى دوست ودشمن، تبيين وتبليغ كرد. «قُلْ»
2- ارزشها و ملاك‌هاى ارزش‌گذارى، در بينش مؤمنان و منافقان متفاوت است. «إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ» در ديد اهل ايمان، عمل به وظيفه مهم است، رفتن يا ماندن مهم نيست، مهم در خط بودن است، لذا فتح يا شهادت، هر دو پيروزى است.
3- منافقان، اگر در جنگ ودرگيرى با نظام اسلامى كشته شوند، دوزخى‌اند و اگر بدون جنگ هم بميرند، اهل دوزخ‌اند. پس به دست مؤمنان، يا از سوى خدا گرفتار عذاب مى‌شوند. «مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَيْدِينا»
4- مؤمن، به هدف ونتيجه‌ى كار يقين دارد. «فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُونَ»
«1». كافى، ج 8، ص 286.
تفسير نور(10جلدى)، ج3، ص: 437
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنا إِلاَّ إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ وَ نَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَنْ يُصِيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذابٍ مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَيْدِينا فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُونَ (52)
قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنا: بگو اى پيغمبر بر سبيل تقريع و تقرير، آيا انتظار مى‌داريد ما را، يعنى انتظار نمى‌داريد اى منافقين كه چيزى به ما رسد. إِلَّا إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ: مگر يكى از دو خصلت حميدتين و نعمتين عظيمتين را، يا غلبه و غنيمت در عاجل، و يا شهادت با ثواب دائم در آجل؛ و هر يك از اين دو در غايت جلالت و رفعت و شرافت است. وَ نَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ: و ما مؤمنين منتظر و متوقع هستيم به شما يكى از دو عاقبت بد و شر را. أَنْ يُصِيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذابٍ مِنْ عِنْدِهِ: اينكه برساند شما را خداى تعالى به عذابى از جانب خود
ج5، ص 118
مانند صيحه و خسف و رجف، تا به آن هلاك شويد؛ يا مراد عذاب اخروى باشد. أَوْ بِأَيْدِينا: يا برساند شما را عذابى به دست ما به ظفر و نصرت بر شما و قتل شما به سبب ظهور كفر و نفاق شما، و هر يك از اين دو در نهايت خساست و حضاضت و دنائت است.
بعد بر سبيل تهديد فرمايد: فَتَرَبَّصُوا: پس انتظار كشيد وقوع يكى از دو حالتين شريفتين را. إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُونَ: بتحقيق ما هم با شما منتظر هستيم وقوع يكى از دو حالت خسيستين نازلتين را. يا شما انتظار هلاك ما كشيد كه ما نيز منتظر هلاك شمائيم. و يا متربص باشيد مواعيد شيطانى را در ابطال دين الهى، و ما متربصيم مواعيد رحمانى را در ظهور دين سبحانى و نصرت شريعت نبوى و استيصال مخالفان و معاندان.
فى البرهان- محمّد بن يعقوب باسناده عن ابى حمزة عن ابى جعفر عليه السّلام قال قلت له: قول اللّه عزّ و جلّ: «هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنا إِلَّا إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ» قال: امّا موت فى طاعة اللّه او ادراك ظهور امام «وَ نَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ» مع ما نحن فيه من المشقة «أَنْ يُصِيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذابٍ مِنْ عِنْدِهِ» قال هو المسخ «أَوْ بِأَيْدِينا» و هو القتل قال اللّه عزّ و جلّ لنبيّه «فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُونَ».
در تفسير برهان روايت از ابى حمزه كه خدمت حضرت باقر عليه السّلام عرض كردم: قوله عزّ و جلّ «هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنا إِلَّا إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ» فرمود: يا موت در طاعت الهى، يا ادراك ظهور امامى، و ما هم منتظر هستيم به شما با مشقت خود اينكه برساند شما را خداى تعالى عذابى از جانب خود، يعنى مسخ يا عذابى به دست ما، يعنى قتل. خداى تعالى فرمايد پيغمبر خود را كه: «پس انتظار كشيد ما هم با شما منتظر باشيم».
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ مِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ ائْذَنْ لِي وَ لا تَفْتِنِّي أَلا فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُوا وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكافِرِينَ (49) إِنْ تُصِبْكَ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَ إِنْ تُصِبْكَ مُصِيبَةٌ يَقُولُوا قَدْ أَخَذْنا أَمْرَنا مِنْ قَبْلُ وَ يَتَوَلَّوْا وَ هُمْ فَرِحُونَ (50) قُلْ لَنْ يُصِيبَنا إِلاَّ ما كَتَبَ اللَّهُ لَنا هُوَ مَوْلانا وَ عَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (51) قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنا إِلاَّ إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ وَ نَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَنْ يُصِيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذابٍ مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَيْدِينا فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُونَ (52)
ترجمه
و بعضى از آنها كسى است كه ميگويد اذن ده بمن و در فتنه مينداز مرا اگاه باش در فتنه افتادند و همانا دوزخ هر آينه احاطه دارد بكافران
اگر برسد تو را خيرى بد آيد آنها را و اگر برسد تو را بلائى ميگويند بتحقيق گرفتيم صلاح كار خودمان را از پيش و برگردند با آنكه آنها شادانند
بگو نميرسد ما را مگر آنچه نوشت خدا براى ما او است اختياردار ما و بر خدا پس بايد توكّل كنند گروندگان
بگو آيا انتظار ميبريد بما مگر يكى از دو خوبى را و ما انتظار ميبريم بشما آنرا كه برساند شما را خدا بعذابى از نزد خود يا بدست‌هاى ما پس انتظار بريد كه ما با شما منتظرانيم.
تفسير
قمى ره فرموده نازل شد در باره جدّ بن قيس وقتى پيغمبر (ص) باو فرمود با ما نمى‌آئى در اين سفر بجهاد شايد از زنان سفيد رومى بهره‌مند شوى او عرض كرد بخدا همه اقوام من ميدانند كه هيچكس بيشتر از من زن دوست نيست ميترسم اگر با شما بيايم وقتى زنان سفيد روم را به بينم نتوانم صبر كنم پس مرا بفتنه مينداز و اذن بده در وطن بمانم و بپاره از قوم خود دستور داد كه هوا گرم است حركت نكنيد پس پسرش گفت به پيغمبر آن جواب را ميدهى و بقومت اين دستور را منتظر باش كه آيه در شأن تو نازل شود كه مردم تا روز قيامت بخوانند و چنان شد و جد بن قيس گفت محمد خيال ميكند جنگ با روم هم مثل ساير جنگها است يكنفر از اين جماعت بوطن بر نخواهند گشت و
جلد 2 صفحه 589
بعضى گفته‌اند مراد آنستكه رخصت ده مرا در اقامت چون متمكن از سفر نيستم و اگر اجازه ندهى ناچار مخالفت ميكنم و در معصيت مى‌افتم و بنظر حقير محتمل است مراد آن باشد كه در اين سفر جز بلا و محنت چيزى نيست اذن بده بمانم تا در بلا نينداخته باشى مرا در هر حال كفرى است كه از گوينده‌اش صادر شده و خداوند از آن جواب داده است كه آنها در فتنه افتادند بمخالفت امر پيغمبر و ظهور نفاق و عذر غير موجّه دروغ و علامت وقوع آنها در وسط بلا و معصيت و خذلان آنستكه اثرى از خير و بركت و سعادت در اطراف وجود آنها پيدا نمى‌شود و گناه بر آنها احاطه نموده لذا جهنم هم در قيامت بر آنها احاطه خواهد نمود و اين جماعت علاوه بر آنكه مساعد نيستند معاندند چون از حالشان ظاهر ميشود كه اگر در جنگ مسلمانان غالب شوند بدشان مى‌آيد و اگر مغلوب شوند خوشحال ميشوند و مى‌گويند ما از اول تكليف خودمان را فهميديم كه بايد از اين جنگ كناره كرد لذا تخلف نموديم و با مسرّت از مسلمانان كناره كرده بمنازل خود ميروند و قمى ره از امام باقر (ع) نقل نموده كه مراد از حسنه غنيمت و عافيت است و مراد از مصيبت بلاء و شدّت است و ظاهرا بيان فرد واضح شده است و الّا حسنه شامل است هر پيش آمد خيرى را و مصيبت شامل است هر پيش آمد شرّى را كه موجب كدورت و ملالت شود و در جواب آنها بايد گفت و معتقد شد كه ما تمام امور را از خير و شر بتقدير الهى ميدانيم ناصر و معين و اختياردار و نگهدار ما خدا است حق مؤمن آنستكه اميد و توكل او فقط بخدا باشد و جز رضاى او نخواهد و نه پسندد علاوه بر آنكه ما اگر مغلوب شويم شهيد ميشويم و زنده ميمانيم با نام نيك و نعمت ابدى و اگر غالب شويم فائز ميشويم بغنيمت و عزت پس در هر حال يكى از دو خير و خوبى بما واصل خواهد شد و شما بايد منتظر يكى از آندو باشيد براى ما و ما منتظريم براى شما يكى از دو پيش آمد بد را و آن يا عذاب الهى است در دنيا مانند صاعقه و خسف و غرق بيد قدرت او يا قتل و اسارت و ذلّت است بدست ما به امر أو پس شما منتظر عاقبت امر ما باشيد چنانچه ما هم منتظر عاقبت كار شمائيم در نهج البلاغه است و در كافى از امير المؤمنين (ع) نقل نموده كه مرد مسلمان برى از خيانت آنستكه منتظر يكى از دو خوبى باشد كه يا داعى الهى را اجابت نمايد و آنچه نزد خدا است خير است براى او و يا روزى خدا باو برسد و با اهل و عيال خود زندگانى كند و دين خود را حفظ نمايد و اين كافى است براى او و در كافى از امام باقر (ع) نقل نموده كه آن دو خوبى يا
جلد 2 صفحه 590
مرگ است در طاعت خدا يا ادراك ظهور امام زمان رزقنا اللّه تعالى انشاء.
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
قُل هَل تَرَبَّصُونَ بِنا إِلاّ إِحدَي الحُسنَيَين‌ِ وَ نَحن‌ُ نَتَرَبَّصُ بِكُم أَن يُصِيبَكُمُ اللّه‌ُ بِعَذابٍ مِن عِندِه‌ِ أَو بِأَيدِينا فَتَرَبَّصُوا إِنّا مَعَكُم مُتَرَبِّصُونَ (52)
بگو اي رسول محترم باين منافقين که شما در حق ما مسلمين مجاهدين چه گمان ميبريد و انتظار داريد يكي از دو احتمال بيشتر در حق ما نميرود يا فتح و فيروزي نصيب ما ميشود که موجب عظمت اسلام و ترويج شعائر ديني و پيشرفت كلمه حق است بسيار خوب است يا شهادت در راه حق و في سبيل اللّه آنهم بسيار مقام بلندي است که دائما آرزوي مؤمنين است چه اندازه در ادعيه دارد (و قتلا في سبيلك فوفّق لنا) و اما در حق شماها هم دو احتمال ميدهيم و دو انتظار داريم يكي آنكه بدست ما كشته شويد و اسير گرديد يا بعذاب الهي و اسفل دركات جهنم معذّب شويد پس شما انتظار بكشيد ما هم با شما انتظار ميكشيم.
قُل هَل تَرَبَّصُونَ بِنا إِلّا إِحدَي الحُسنَيَين‌ِ اما آنچه مطلوب شما است که ما در موقع جهاد كشته شويم بر ما هيچگونه ضرر و عيب و نقصي ندارد زيرا ما حيات دائمي ابدي را دست آورده‌ايم وَ لا تَحسَبَن‌َّ الَّذِين‌َ قُتِلُوا فِي سَبِيل‌ِ اللّه‌ِ أَمواتاً بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقُون‌َ آل عمران آيه 163، بلكه ابدان طيبه آنها در قبور تر و تازه تا قيامت باقي است چنانچه معويه ملعون ببهانه اينكه قناتي براي مدينه احداث كند از طريق احد که قبور شهداء احد را از بين ببرد موقعي که رسيد بقبر يكي از آنها ديدند تر و تازه است لذا ناچار منصرف شد، و شاه اسماعيل صفوي براي تعمير قبر حرّ رضوان اللّه عليه ديدند بدنش تر و تازه و دستمالي که حضرت ابي عبد اللّه عليه السّلام بر سر آن بسته بود طمع كرد چون باز كردند خون تازه جاري شد و همين است فرمايش سر مطهر ابي عبد اللّه صلوات اللّه عليه بابن وكيده بالاي نيزه
( يا بن وكيده (اما علمت انّا معاشر الأئمة احياء عند ربّنا نرزق)
و اما آنچه دماغ شما را بخاك ميمالد و فتح و فيروزي نصيب ما ميشود آنهم اولا ثواب
جلد 8 - صفحه 239
مجاهدين را درك كرده‌ايم چنانچه ميفرمايد فَضَّل‌َ اللّه‌ُ المُجاهِدِين‌َ عَلَي القاعِدِين‌َ أَجراً عَظِيماً دَرَجات‌ٍ مِنه‌ُ وَ مَغفِرَةً وَ رَحمَةً الاية نساء آيه 97 و 98. و ثانيا نصرت دين خدا كرده‌ايم و شرك و كفر را پايمال نموده‌ايم و اطاعت امر خدا و رسول نموده‌ايم و فوائد و غنائم زيادي بدست آورده‌ايم اينست حال ما.
و اما شما منافقين وَ نَحن‌ُ نَتَرَبَّصُ بِكُم أَن يُصِيبَكُمُ اللّه‌ُ بِعَذابٍ مِن عِندِه‌ِ اگر بهمين حال نفاق بدرك واصل شويد چنانچه ميفرمايد إِنَّ المُنافِقِين‌َ فِي الدَّرك‌ِ الأَسفَل‌ِ مِن‌َ النّارِ نساء آيه 144، و اگر نفاق خود را ظاهر كرديد يا ظاهر شد ما مأموريم که شما را بدرك واصل كنيم چنانچه ميفرمايد يا أَيُّهَا النَّبِي‌ُّ جاهِدِ الكُفّارَ وَ المُنافِقِين‌َ وَ اغلُظ عَلَيهِم وَ مَأواهُم جَهَنَّم‌ُ وَ بِئس‌َ المَصِيرُ همين سوره آيه 74 و اينست معناي أَو بِأَيدِينا فَتَرَبَّصُوا شما انتظار داشته باشيد در حق ما إِنّا مَعَكُم مُتَرَبِّصُونَ در حق شما.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 52)- «و تو ای پیامبر این پاسخ را نیز به آنان بگو که شما چه انتظاری را در باره ما می‌کشید جز این که به یکی از دو یکی و خیر و سعادت خواهیم رسید» (قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنا إِلَّا إِحْدَی الْحُسْنَیَیْنِ).
یا دشمنان را در هم می‌کوبیم و پیروز از میدان مبارزه باز می‌گردیم، و یا کشته می‌شویم و شربت شهادت را با افتخار می‌نوشیم، هر کدام پیش آید، خوش آید که مایه افتخار است و روشنی چشم ما و به هر صورت شکست در قاموس ما راه ندارد.
اما به عکس «ما در مورد شما یکی از دو بدبختی، تیره روزی و بلا و مصیبت را انتظار می‌کشیم، یا در این جهان و جهان دیگر به مجازات الهی گرفتار می‌شوید، و یا به دست ما خوار و نابود خواهید شد» (وَ نَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِکُمْ أَنْ یُصِیبَکُمُ اللَّهُ بِعَذابٍ مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَیْدِینا).
«حال که چنین است شما انتظار بکشید، و ما هم با شما انتظار می‌کشیم»
ج2، ص215
(فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَکُمْ مُتَرَبِّصُونَ).
شما در انتظار خوشبختی ما باشید و ما هم در انتظار بدبختی شما نشسته‌ایم!
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم
