آیه 59 سوره انفال: تفاوت بین نسخهها
(←معانی کلمات آیه) |
(←معانی کلمات آیه) |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۴۱: | سطر ۴۱: | ||
</tabber> | </tabber> | ||
==معانی کلمات آیه== | ==معانی کلمات آیه== | ||
− | يعجزون: عجز (بر وزن عقل) ناتوانى. اعجاز: ناتوان كردن «لا يعجزون» يعنى: خدا را عاجز | + | يعجزون: عجز (بر وزن عقل) ناتوانى. اعجاز: ناتوان كردن «لا يعجزون» يعنى: خدا را عاجز نمى كنند.<ref>تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی</ref> |
== تفسیر آیه == | == تفسیر آیه == |
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۰۴
<<58 | آیه 59 سوره انفال | 60>> | |||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
کافران هرگز نپندارند که پیش افتادند، (نه) هرگز (خدا و رسول خدا را) زبون نتوانند کرد.
و آنان که کافرند گمان نکنند که با پیمان شکنی خود [بر قدرتِ حق] پیشی جسته اند، اینان نمی توانند [ما را] عاجزکنند [تا از دسترس قدرت ما بیرون روند.]
و زنهار كسانى كه كافر شدهاند گمان نكنند كه پيشى جستهاند، زيرا آنان نمىتوانند [ما را] درمانده كنند.
آنان كه كافر شدهاند نپندارند كه جستهاند، زيرا خدا را ناتوان نمىسازند.
آنها که راه کفر پیش گرفتند، گمان نکنند (با این اعمال،) پیش بردهاند (و از قلمرو کیفر ما، بیرون رفتهاند)! آنها هرگز ما را ناتوان نخواهند کرد!
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
يعجزون: عجز (بر وزن عقل) ناتوانى. اعجاز: ناتوان كردن «لا يعجزون» يعنى: خدا را عاجز نمى كنند.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ إِمَّا تَخافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِيانَةً فَانْبِذْ إِلَيْهِمْ عَلى سَواءٍ إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْخائِنِينَ «58»
و اگر خوف آن داشتى كه گروهى (در پيمان) خيانت كنند، تو نيز عهدشان را به سوى آنان بيانداز (و آن را لغو كن، يا به آنان اعلام كن كه همانند خودشان عملخواهى كرد.) همانا خداوند خائنان را دوست ندارد.
وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَبَقُوا إِنَّهُمْ لا يُعْجِزُونَ «59»
وآنان كه كفرورزيدهاند گمان نكنند كه پيش افتادهاند (واز قلمرو ما بيرون رفتهاند،) زيرا آنها نمىتوانند (ما را) ناتوان كنند.
نکته ها
«فَانْبِذْ إِلَيْهِمْ» از «نَبَذَ»، به معناى افكندن است. مراد از افكندنِ پيمان به طرف دشمن، اين است كه قبلًا به آنان اعلام و سپس پيمان را لغو كنيد تا غافلگير نشوند و شما هم ناجوانمردى نكرده باشيد.
«عَلى سَواءٍ»، يا به معناى مقابله به مثل است، يعنى همان گونه كه آنان در فكر توطئه و پيمان شكنىاند، شما هم پيمان را لغو كنيد. يا به معناى رفتار عادلانه با دشمن است. «1»
«1». تفاسير نمونه والميزان.
جلد 3 - صفحه 343
آيه در موردى است كه شواهد وقرائنى بر توطئه و خيانت دشمن وجود دارد، كه براى پيشگيرى بايد در لغو پيمان پيش دستى كرد.
پیام ها
1- در مسائل مهم نظامى و اجتماعى، منتظر وقوع خيانت نباشيد، بلكه بايد با احتمال عقلايى نسبت به خيانت نيز اقدام كرد. وَ إِمَّا تَخافَنَ ... خِيانَةً
2- اسلام به قراردادها و معاهدات خود پايبند است و تا احتمال خيانتى نيست، وفا لازم است. وَ إِمَّا تَخافَنَ ... خِيانَةً فَانْبِذْ إِلَيْهِمْ
3- تشخيص شواهد و قرائن خيانت و تصميم بر باطل كردن قراردادها و بىاعتبارى تعهّدات، از اختيارات رهبر جامعه اسلامى است. «فَانْبِذْ إِلَيْهِمْ» (مخاطب شخص پيامبر است، نه امّت اسلامى)
4- پايبندى به معاهدات، تا زمانى است كه احتمال توطئه نباشد، وگرنه اعلام انصراف مىشود. «فَانْبِذْ إِلَيْهِمْ»
5- اگر از خيانت دشمن نگران هستيد، ناجوانمردى نكنيد و لغو پيمان را اعلام كنيد. «فَانْبِذْ إِلَيْهِمْ»
6- با دشمن هم عدل وانصاف داشته باشيد. «عَلى سَواءٍ»، يعنى بالعدل. «1»
7- لغو قرار داد از روى مقابله به مثل، عادلانه است. «عَلى سَواءٍ»
8- خيانت از هركه باشد حرام و زشت است، چه كافر و چه مسلمان. «إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْخائِنِينَ»
9- جنگ، با كسانى كه سابقهى پيمان داشتهايم، خيانت است. فَانْبِذْ إِلَيْهِمْ ... إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْخائِنِينَ
10- از سنّتهاى الهى نمىتوان پيشى گرفت. وَ لا يَحْسَبَنَ ... سَبَقُوا
11- چنان ابتكار عمل را به دست گيريد كه كفار خيال نكنند بر شما پيشى
«1». تفسير الميزان.
جلد 3 - صفحه 344
گرفتهاند. «لا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَبَقُوا»
12- كافران، با خيانت به جايى نمىرسند. «لا يُعْجِزُونَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَبَقُوا إِنَّهُمْ لا يُعْجِزُونَ (59)
«1» بدين معنى كه خداوند سبحان با جمله «إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْخائِنِينَ» بيان مىفرمايد كه قبل از شروع جنگ بايد به قوم مخالف اعلام شود كه پيمان ما به سبب خيانت شما باطل شده است و ما آماده محاربه با شما هستيم.
جلد 4 صفحه 366
بعد از امر به قتال كفار، وعده نصرت به اهل اسلام، و ايشان را امر فرمود به مستعد شدن براى قتال به اين وجه:
لا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا: و گمان مكن اى پيغمبر آنان را كه كافر شدند، سَبَقُوا: پيشى و سبقت گرفتند امر الهى را و عاجز نمودند قدرت مطلقه ذات احديت را، و فوت نمودند تو را، پس بدرستى كه حق تعالى ظفر يابد بديشان چنانچه وعده فرموده تو را، و غالب گرداند تو را بر ايشان. يا مراد منهزمان «بدر» و يا ناقضين عهدند كه گمان مكن ما عاجز گشتيم از عذاب ايشان. زجاج گفته:
خطاب به رسول و مراد غير او است، إِنَّهُمْ لا يُعْجِزُونَ: بدرستى كه اين كفار، عاجز نتوانند كرد ما را از عقوبت خود، تا آنكه مبعوث نشوند روز قيامت، بلكه از حيطه قدرت ما خارج نيستند و آنها را روز حشر زنده فرمايد و به كيفر اعمال خواهد رسانيد.
نكته: قوله «لا يَحْسَبَنَّ» را حفص و برخى ديگر از قرّاء به غيبت خواندهاند «لا يَحْسَبَنَّ» يعنى بايد كه كافران گمان نكنند كه ما از تعذيب ايشان عاجزيم. «1» عبرت: منقول است كافرى منكر بعث و حشر بود. وصيت نمود به اولادان خود كه پس از مرگ جسد او را بسوزانند، و خاكستر آن را دو قسمت نموده، نصفى به باد، و نصفى به دريا ريزند، تا به توهّم او معدوم گردد. چون به وصيت عمل كردند، امر، از مصدر الهى صادر شد به باد و به آب تا ذرات متفرقه او را مجمع، و معذب ساختند.
«1» حفص از راويان قرائت «عاصم كوفى» مىباشد كه عاصم از قرّاء سبعه است. و بايد دانست قرآنى كه امروز در ميان مردم دائر است، مطابق قرائت عاصم به روايت حفص مىباشد. لذا در همين آيه مورد بحث، «لا يَحْسَبَنَّ» خوانده مىشود.
جلد 4 صفحه 367
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَبَقُوا إِنَّهُمْ لا يُعْجِزُونَ (59) وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَ مِنْ رِباطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّكُمْ وَ آخَرِينَ مِنْ دُونِهِمْ لا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ يَعْلَمُهُمْ وَ ما تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَ أَنْتُمْ لا تُظْلَمُونَ (60)
ترجمه
و مپندار البته آنانكه كافر شدند پيشى گرفتند بدرستيكه آنها عاجز نمى
جلد 2 صفحه 545
كنند
و آماده سازيد براى آنها آنچه بتوانيد از نيرو و از اسبان بسته شده كه بترسانيد بآن دشمن خدا و دشمن خودتان را و ديگران را از غير آنها كه نميدانيدشان خدا ميداند آنها را و آنچه انفاق كنيد از چيزى در راه خدا ادا كرده ميشود بشما و شما ستم كرده نمىشويد.
تفسير
خداوند براى اطمينان خاطر نبىّ مكرّم خود از شرّ كفّاريكه از جنگ فرار نمودند و در اطراف و جوانب انتها ز فرصت براى حمله بر مسلمانان مينمودند ميفرمايد كه گمان منما كه ظفر بر آنها فوت شد از شما و آنها بر امر خدا و وعده نصرت او سبقت گرفتند و از دست رفتند آنها عاجز نمىكنند شما را از فتح و ظفر بر خودشان و هر وقت باشد خدا شما را بر آنها مسلط خواهد فرمود ولى شما هم در تهيه وسائل جنگ از قبيل تير و كمان و شمشير و زره و هر چه موجب تقويت و شوكت مسلمانان باشد تا حديكه استطاعت و تمكن داريد كوتاهى ننمائيد مخصوصا اسبان بسته شده براى جهاد در راه خدا را كه تا درجه تهيهاش در موقع جنگ مشكل است قبلا آماده نمائيد كه موجب رعب و هراس كفار مكه شود كه دشمن خدا و شمايند و نيز موجب خوف و بيم ساير كفار شود كه شما آنها را نميشناسيد چون نماز مىخوانند و روزه ميگيرند و بنفاق زيست ميكنند و پى فرصت ميگردند خدا آنها را ميشناسد كه چه قدر بد جنسند و آنچه از اموال صرف نمائيد در تهيه وسائل جهاد و دفاع از اعداء دين خداوند عوض و جزاى آنرا در دنيا و آخرت بشما بنحو اتمّ خواهد داد و چيزى از آن كم و كاسته نخواهد شد و از اين آيه ميتوان استفاده نمود كه تحصيل نيرو و قواء جنگى در هر عصرى مناسب با اقتضاء زمان بر مسلمانان از اهمّ واجبات است و بهر قيمتى تمام ميشود بايد تهيه نمايند كه حفظ اسلام منوط بآن است و همچنين اعتبارات و شئونى كه موجب عظمت و شوكت اسلام و رعب كفار از مسلمانان است و حفظ اينمعنى مقدم است بر حفظ فروعى كه اساس اسلام توقف بر آن ندارد و اگر بمفاد اين آيه عمل شده بود كار ما به اين جا نميرسيد و بعضى يحسبنّ بياء قرائت نمودهاند و بنابر اين الّذين كفروا فاعل و سبقوا بتقدير ان ناصبه بجاى دو مفعول قرار گرفته است
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ لا يَحسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَبَقُوا إِنَّهُم لا يُعجِزُونَ (59)
گمان نكنند كساني که كافر شدند که آنها جلو بيفتند و بر شما ظفر پيدا كنند محققا آنها نميتوانند شما را بيچاره و عاجز كنند اينکه آيه براي تقويت قلوب مؤمنين و اطمينان به اينكه در جميع حروب نصرت الهي با شما است و فتح و ظفر
جلد 8 - صفحه 150
نصيب شما ميشود و لو عده شما كم باشد و اسلحه حرب نداشته باشيد بمقدار كافي سستي در امر جهاد نكنيد فرار از زحف ننمائيد ثابت قدم باشيد.
وَ لا يَحسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا كفار بزيادتي عده و عده و حيل و تزاوير توهم ميكنند که بر مؤمنين تفوق پيدا ميكنند و اينکه توهم در هر عصر و زماني حتي زمان حاضر در آنها هست و غافل از اينكه دست الهي بالاي سر مؤمنين است و نصرت الهي شامل حال آنها است و قوه و قدرتي فوق قوه و قدرت الهي نيست سَبَقُوا آنها جلو بيفتند هيهات هيهات إِنَّهُم لا يُعجِزُونَ هرگز نميتوانند مؤمنين را بيچاره كنند بالاخص شيعيان در دوره غيبت که امام زمان عجل اللّه تعالي فرجه پشت و پناه آنها است.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 59)- در این آیه روی سخن را به این گروه پیمان شکن کرده به آنها هشدار داده، میگوید: «مبادا آنها که راه کفر پیش گرفتهاند تصور کنند با اعمال خیانت آمیز خود پیروز شدهاند» و از قلمرو قدرت و کیفر ما بیرون رفتهاند (وَ لا یَحْسَبَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا سَبَقُوا).
«آنها هرگز ما را ناتوان نخواهند کرد» و از محیط قدرت ما بیرون نخواهند رفت (إِنَّهُمْ لا یُعْجِزُونَ).
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم