سوره مجادله: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | == | + | {{شناسنامه سوره |
| + | |نام=مجادله | ||
| + | |قبلی=حدید | ||
| + | |بعدی=حَشر | ||
| + | |شماره=۵۸ | ||
| + | |جزء=۲۸ | ||
| + | |محل نزول=مدینه | ||
| + | |ترتیب نزول=۱۰۶ | ||
| + | |تعداد آیه=۲۲ | ||
| + | }} | ||
| + | سوره مجادله پنجاه و هشتمین سوره از قرآن است و دارای 22 آیه است. | ||
| + | ==نزول== | ||
| + | سوره مجادله مدنی است. | ||
| + | |||
| + | این سوره در ترتیب مصحف پنجاه و هشتمین سوره و در ترتیب نزول صدو ششمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن [[سوره منافقون]] و پس از آن [[سوره حجرات]] نازل شده است. | ||
| + | ==تعداد آيات== | ||
بيست و يك آيه مكى و مدنى اخير و بيست و دو آيه از نظر ديگران. اختلاف آن در يك آيه (فِي الْأَذَلِّينَ) غيرمكّى و مدنى اخير است. | بيست و يك آيه مكى و مدنى اخير و بيست و دو آيه از نظر ديگران. اختلاف آن در يك آيه (فِي الْأَذَلِّينَ) غيرمكّى و مدنى اخير است. | ||
| سطر ۱۸: | سطر ۳۳: | ||
*محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج19، ص: 312 | *محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج19، ص: 312 | ||
، قم 1374. | ، قم 1374. | ||
| + | *[http://wiki.ahlolbait.com/index.php/%D8%AA%D8%B1%D8%AA%DB%8C%D8%A8_%D9%86%D8%B2%D9%88%D9%84_%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%87%D8%A7 ترتیب نزول سوره ها]، در همین دانشنامه | ||
==پیوست== | ==پیوست== | ||
[[سوره مجادله/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]] | [[سوره مجادله/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]] | ||
[[رده:سوره های قرآن]] | [[رده:سوره های قرآن]] | ||
نسخهٔ ۴ ژانویهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۱۲:۳۵
| <<حدید | مجادله | حَشر>> | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
سوره مجادله پنجاه و هشتمین سوره از قرآن است و دارای 22 آیه است.
نزول
سوره مجادله مدنی است.
این سوره در ترتیب مصحف پنجاه و هشتمین سوره و در ترتیب نزول صدو ششمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره منافقون و پس از آن سوره حجرات نازل شده است.
تعداد آيات
بيست و يك آيه مكى و مدنى اخير و بيست و دو آيه از نظر ديگران. اختلاف آن در يك آيه (فِي الْأَذَلِّينَ) غيرمكّى و مدنى اخير است.
فضيلت آن
ابى بن كعب گويد: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: كسى كه سوره مجادله را قرائت كند در روز قيامت از حزب اللَّه مكتوب شود.
محتوای سوره
ين سوره متعرض مطالب گوناگون از احكام و آداب و صفات است. قسمتى از آن مربوط به حكم ظهار است، قسمتى هم مربوط به نجوى و بيخ گوشى سخن گفتن است. قسمتى هم مربوط به آداب نشستن در مجلس. و قسمتى راجع به اوصاف كسانى است كه با خدا و رسولش مخالفت مى‌كنند، و يا با دشمنان دين دوستى می‌ورزند، و كسانى را كه از دوستى با آنان احتراز می‌كنند معرفى نموده، به وعده‌اى جميل در دنيا و آخرت دلخوش میسازد[۱]
پانویس
- ↑ ترجمه تفسیر المیزان،ج19، ص: 312
منابع
- فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج24، ص258.
- محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج19، ص: 312
، قم 1374.
- ترتیب نزول سوره ها، در همین دانشنامه
پیوست
