سوره نمل: تفاوت بین نسخهها
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| + | {{شناسنامه سوره | ||
| + | |نام=نمل | ||
| + | |قبلی=شعراء | ||
| + | |بعدی=قصص | ||
| + | |شماره=۲۷ | ||
| + | |جزء=۱۹و۲۰ | ||
| + | |محل نزول=مکه | ||
| + | |ترتیب نزول=۴۸ | ||
| + | |تعداد آیه=۹۳ | ||
| + | }} | ||
| + | سوره نمل بیست و هفتمین سوره قرآن است و دارای 93 آیه است. | ||
| + | ==نزول== | ||
| + | تمام آیات سوره نمل در مکه نازل شده است. | ||
| + | |||
| + | این سوره در ترتیب مصحف بیست و هفتمین سوره و در ترتیب نزول چهل و هشتمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن [[سوره شعرا]] و پس از آن [[سوره قصص]] نازل شده است. | ||
| + | |||
==تعداد آيات== | ==تعداد آيات== | ||
| + | |||
تعداد آیات [[سوره نمل]] از نظر حجازيان 95 و از نظر بصريان و شاميان 94 و از نظر كوفيان 93 آيه است. | تعداد آیات [[سوره نمل]] از نظر حجازيان 95 و از نظر بصريان و شاميان 94 و از نظر كوفيان 93 آيه است. | ||
| سطر ۱۵: | سطر ۳۲: | ||
*فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج18، ص75. | *فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج18، ص75. | ||
*محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج15، ص: 481، قم 1374 | *محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج15، ص: 481، قم 1374 | ||
| + | *[http://wiki.ahlolbait.com/index.php/%D8%AA%D8%B1%D8%AA%DB%8C%D8%A8_%D9%86%D8%B2%D9%88%D9%84_%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%87%D8%A7 ترتیب نزول سوره ها]، در همین دانشنامه | ||
==پیوست== | ==پیوست== | ||
نسخهٔ ۱ ژانویهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۱۴:۲۹
| <<شعراء | نمل | قصص>> | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
سوره نمل بیست و هفتمین سوره قرآن است و دارای 93 آیه است.
نزول
تمام آیات سوره نمل در مکه نازل شده است.
این سوره در ترتیب مصحف بیست و هفتمین سوره و در ترتیب نزول چهل و هشتمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره شعرا و پس از آن سوره قصص نازل شده است.
تعداد آيات
تعداد آیات سوره نمل از نظر حجازيان 95 و از نظر بصريان و شاميان 94 و از نظر كوفيان 93 آيه است.
فضيلت سوره
ابى بن كعب مي گويد: پيامبر خدا فرمود: هر كس طس سليمان (سوره هود) را بخواند، اجر او ده حسنه است به عدد هر كس كه تصديق و تكذيب حضرت سليمان و حضرت هود و حضرت شعيب و حضرت صالح و حضرت ابراهيم كند و از قبر خويش خارج مىشود، در حالى كه نداى «لا اله الا اللَّه» مي دهد.
هدف سوره
بطورى كه از آيات صدر سوره و پنج آيه آخر آن بر میآيد غرض اين سوره اين است كه مردم را بشارت و انذار دهد و به همين منظور، مختصرى از داستانهاى موسى، داود، سليمان، صالح و لوط (ع) را به عنوان شاهد ذكر نموده و در دنبال آن پارهاى از اصول معارف مانند وحدانيت خداى تعالى در ربوبيت و مانند معاد را ذكر نموده است [۱]
پانویس
- ↑ ترجمه الميزان، ج15، ص: 481
منابع
- فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج18، ص75.
- محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج15، ص: 481، قم 1374
- ترتیب نزول سوره ها، در همین دانشنامه
پیوست
