طفلان مسلم: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{مدخل دائره المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
+
[[پرونده:Teflan.jpg|بندانگشتی|مرقد طفلان مسلم بن عقیل]]
 +
محمد و ابراهیم، دو فرزند [[مسلم بن عقیل|مسلم بن عقیل]] بودند که در حادثه [[کربلا]] اسیر شدند. [[عبیدالله بن زیاد|ابن زیاد]] دستور داد آن دو را زندانى کردند. این دو نوجوان نابالغ مدت یک سال در زندان بودند. سپس با کمک‌ «[[مشکور|مشکور]]»، پیرمرد زندانبان که هوادار [[اهل البیت|اهل بیت]] علیهم السلام بود، شبانه از زندان گریختند و به خانه زنى پناه بردند که شوهرش «حارث‌» در سپاه ابن زیاد بود. وقتى حارث فهمید، آن دو را کنار [[فرات|رود فرات]] برد و بى‌رحمانه سر از تنشان جدا کرد و پیکرشان را در فرات افکند و سرهاى آن دو را براى دریافت جایزه، نزد ابن زیاد برد.<ref>تفصیل ماجرا در بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۱۰۰ به بعد و در امالى صدوق، ص ۷۶ به بعد آمده است.</ref>
  
محمد و ابراهيم، دو فرزند مسلم بن عقيل بودند كه در حادثه [[كربلا]] اسير شدند. ابن زياد دستور داد آن دو را زندانى كردند. اين دو نوجوان نابالغ مدت يك سال در زندان بودند. سپس با كمك‌ «مشكور»، پيرمرد زندانبان كه هوادار اهل بيت بود، شبانه از زندان گريختند.  
+
== آرامگاه طفلان مسلم ==
 +
در فاصله سى کیلومترى [[کربلا]] به سوی [[بغداد]]، در حومه شهرکى به نام مسیّب و در کنار [[فرات]]، مزار و مرقد دو طفل [[مسلم بن عقیل|مسلم بن عقیل]] (ابراهیم و محمد) قرار دارد<ref>آرامگاه هاى خاندان پاک پیامبر، سید عبدالرزاق کمونه، ص ۳۰۲.</ref> که داراى دو گنبد کاشى‌کارى شده در کنار هم است. این مزار در روستایى به همان نام، «روستاى طفلان مسلم»، واقع است.
  
شب به خانه زنى پناه بردند كه شوهرش در سپاه ابن زياد بود. وقتى شوهرش‌ «حارث‌» فهميد، آن دو را كنار رود فرات برد و بى‌رحمانه سر از تنشان جدا كرد و پيكرشان را در فرات افكند و سرهاى آن دو را براى دريافت جايزه، نزد ابن زياد برد.<ref>تفصيل ماجرا در «بحارالانوار» ج 45، ص 100 به بعد و در امالى صدوق، ص 76 به بعد.</ref>
+
صحن و حرم زیباى طفلان غرفه‌هاى بسیارى در دو طبقه دارد و دو [[ضریح|ضریح‌]] کوچک، یکى به نام ابراهیم بن مسلم و دیگرى به نام محمد بن مسلم، در آن قرار دارد.
  
در كنار فرات در چهار فرسنگى كربلا شهرى است به نام مسيب كه نزديك آن آرامگاه آبادى است كه گويند قبر محمد و ابراهيم، پسران مسلم بن عقيل داخل آن است.<ref>آرامگاه هاى خاندان پاك پيامبر، سيد عبدالرزاق كمونه، ص 302.</ref>
+
یکى از این ضریح‌ها را میرزا هدایت، وزیر لشکر عصر نادرى، ساخته است. روشن نیست که بناى آرامگاه در چه دوره‌اى ساخته شده است، اما گفته شده ناصرالدین شاه قاجار در سفر خود به [[عتبات عالیات|عتبات]] و [[زيارت|زیارت]] این مکان، به معیر الممالک دستور تعمیر آن را داد.
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
 
 
 
==منابع==
 
==منابع==
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
+
* جواد محدثی، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، نشر معروف.
 
+
* عتبات عالیات عراق، دکتر اصغر قائدان، نشر مشعر، ص۱۴۷.
[[رده:شهدای کربلا]]
+
[[رده:خاندان اهل البیت علیهم السلام]][[رده:شهدای کربلا]]
 
 
 
[[رده:مسلم بن عقیل]]
 
[[رده:مسلم بن عقیل]]
 +
{{الگو:واقعه عاشورا}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۲

مرقد طفلان مسلم بن عقیل

محمد و ابراهیم، دو فرزند مسلم بن عقیل بودند که در حادثه کربلا اسیر شدند. ابن زیاد دستور داد آن دو را زندانى کردند. این دو نوجوان نابالغ مدت یک سال در زندان بودند. سپس با کمک‌ «مشکور»، پیرمرد زندانبان که هوادار اهل بیت علیهم السلام بود، شبانه از زندان گریختند و به خانه زنى پناه بردند که شوهرش «حارث‌» در سپاه ابن زیاد بود. وقتى حارث فهمید، آن دو را کنار رود فرات برد و بى‌رحمانه سر از تنشان جدا کرد و پیکرشان را در فرات افکند و سرهاى آن دو را براى دریافت جایزه، نزد ابن زیاد برد.[۱]

آرامگاه طفلان مسلم

در فاصله سى کیلومترى کربلا به سوی بغداد، در حومه شهرکى به نام مسیّب و در کنار فرات، مزار و مرقد دو طفل مسلم بن عقیل (ابراهیم و محمد) قرار دارد[۲] که داراى دو گنبد کاشى‌کارى شده در کنار هم است. این مزار در روستایى به همان نام، «روستاى طفلان مسلم»، واقع است.

صحن و حرم زیباى طفلان غرفه‌هاى بسیارى در دو طبقه دارد و دو ضریح‌ کوچک، یکى به نام ابراهیم بن مسلم و دیگرى به نام محمد بن مسلم، در آن قرار دارد.

یکى از این ضریح‌ها را میرزا هدایت، وزیر لشکر عصر نادرى، ساخته است. روشن نیست که بناى آرامگاه در چه دوره‌اى ساخته شده است، اما گفته شده ناصرالدین شاه قاجار در سفر خود به عتبات و زیارت این مکان، به معیر الممالک دستور تعمیر آن را داد.

پانویس

  1. تفصیل ماجرا در بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۱۰۰ به بعد و در امالى صدوق، ص ۷۶ به بعد آمده است.
  2. آرامگاه هاى خاندان پاک پیامبر، سید عبدالرزاق کمونه، ص ۳۰۲.

منابع

  • جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
  • عتبات عالیات عراق، دکتر اصغر قائدان، نشر مشعر، ص۱۴۷.
11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها