منابع و پی نوشتهای ضعیف
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

آوه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (مهدی موسوی صفحهٔ آبَه را به آوه منتقل کرد)
 
(۶ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{مدخل دائرة المعارف|دائره المعارف معارف و معاریف}}
+
{{خوب}}
 +
«آبه» - که به آن «آوه» نیز گویند - نام شهرکی کهن در جنوب شهرستان ساوه در استان مرکزی [[ایران]] است. آثار باستانى بسیار پیرامون آن دیده مى شود. مردم آنجا [[امامیه|شیعه اثنی عشرى]] بوده اند و با هم اتفاق نیکو داشته اند.<ref>لغتنامه دهخدا.</ref>
 +
[[پرونده:Aveh.jpg|left|thumb|تصویر شهر زیرزمینی ۷۰۰۰ ساله آوه در استان مرکزی]]
 +
بنا بر برخی روایات، این شهر تاریخی پس از [[قم]]، دومین کانون مذهب [[شیعه]] در ایران به شمار می‌رفت که پس از حملهٔ مغول متروک گشت.
  
نام محلى است در 24 هزار گز فاصله از ساوه كه آوه و آوج نيز گويند و آن در قديم شهرى بوده و آثار باستانى بسيار پيرامون آن ديده مىشود. مردم آنجا [[شيعه]] اثنی عشرى بوده اند و با هم اتفاق نيكو داشته اند.(دهخدا)
+
در فرهنگ‌ها و منابع تاریخی و جغرافیایی، آبه و آوه هر دو آمده، اما اغلب به صورت آبه ثبت شده‌است. جمعی چون دمشقی، فیروزآبادی و [[یاقوت حموی]] «آبه» و گروهی چون [[ابن خلدون]]، مقدسی، [[ابن بطوطه]] و نویسنده حدود العالم، «آوه» آورده‌اند. یاقوت حموی می‌گوید: آوه به سبب موازنه با ساوه چنین تلفظ می‌شود و عامه مردم آبه را آوه می‌خوانند. منسوب آن نیز غالباً «آبی» آمده و به ندرت آوی و آوجی هم دیده می‌شود. مردم آن شیعى مذهب و اهالى ساوه [[سنی]] می باشند، پیوسته میان اهالى این دو شهر جنگهاى خونین مذهبى برپا بوده است.
  
[[حضرت عبدالعظیم حسنی]] از [[امام هادى]] علیه السلام روايت كند كه فرمود: اهل قم و اهل آبه آمرزيده اند زيرا آنها جدم على بن موسى الرضا علیه السلام را در طوس [[زيارت]] كردند و هر كس آن حضرت را زيارت كند و در راه قطرهاى باران بر او ببارد، خداوند جسدش را بر آتش حرام سازد.(بحار:60/231)
+
[[حضرت عبدالعظیم حسنی]] از [[امام هادى]] علیه السلام روایت کند که فرمود: اهل [[قم]] و اهل آبه آمرزیده اند زیرا آنها جدم [[على بن موسى الرضا]] علیه السلام را در طوس [[زیارت]] کردند و هر کس آن حضرت را زیارت کند و در راه قطره اى باران بر او ببارد، خداوند جسدش را بر آتش حرام سازد.<ref>بحارالانوار، ۶۰/۲۳۱.</ref>
 
 
ياقوت حموى آورده: آبه شهركى است به نزديكى ساوه، عوام الناس آن را آوه مى خوانند. مردم آن شيعى مذهب و اهالى ساوه سنى مي باشند، پيوسته ميان اهالى اين دو شهر جنگهاى خونين مذهبى برپا بوده.
 
 
 
ابوطاهر بن سلفه گويد: قاضى ابونصر احمد بن علاء ميمندى را در شهر اهر از شهرهاى آذربايجان ديدم اين دو بيت شعر كه از سروده هاى خود بود، برايم ايراد نمود:
 
 
 
{{بیت|وقائلة اتبغض اهل آبهوهم اعلام نظم والكتابة؟|فقلت اليك عنى ان مثلى يعادى كل من عادى الصحابة}}
 
  
 +
==پانویس==
 +
{{پانویس}}
 
==منابع==
 
==منابع==
سید مصطفی حسینی دشتی، معارف و معاریف
+
* [[فرهنگ معارف و معاریف]]، سید مصطفی حسینی دشتی.
 
+
*[https://sh-aveh.ir/page/0/%D8%A2%D9%88%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D9%88%DB%8C%DA%A9%DB%8C-%D9%BE%D8%AF%DB%8C%D8%A7.html "آوه"، سایت شهرداری آوه].
 +
{{سنجش کیفی
 +
|سنجش=شده
 +
|شناسه= خوب
 +
|عنوان بندی مناسب= خوب
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= ضعیف
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= خوب
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
}}
 
[[رده:شهرهای اسلامی]]
 
[[رده:شهرهای اسلامی]]
 +
[[رده: مقاله های مرتبط به دانشنامه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۵۶

«آبه» - که به آن «آوه» نیز گویند - نام شهرکی کهن در جنوب شهرستان ساوه در استان مرکزی ایران است. آثار باستانى بسیار پیرامون آن دیده مى شود. مردم آنجا شیعه اثنی عشرى بوده اند و با هم اتفاق نیکو داشته اند.[۱]

تصویر شهر زیرزمینی ۷۰۰۰ ساله آوه در استان مرکزی

بنا بر برخی روایات، این شهر تاریخی پس از قم، دومین کانون مذهب شیعه در ایران به شمار می‌رفت که پس از حملهٔ مغول متروک گشت.

در فرهنگ‌ها و منابع تاریخی و جغرافیایی، آبه و آوه هر دو آمده، اما اغلب به صورت آبه ثبت شده‌است. جمعی چون دمشقی، فیروزآبادی و یاقوت حموی «آبه» و گروهی چون ابن خلدون، مقدسی، ابن بطوطه و نویسنده حدود العالم، «آوه» آورده‌اند. یاقوت حموی می‌گوید: آوه به سبب موازنه با ساوه چنین تلفظ می‌شود و عامه مردم آبه را آوه می‌خوانند. منسوب آن نیز غالباً «آبی» آمده و به ندرت آوی و آوجی هم دیده می‌شود. مردم آن شیعى مذهب و اهالى ساوه سنی می باشند، پیوسته میان اهالى این دو شهر جنگهاى خونین مذهبى برپا بوده است.

حضرت عبدالعظیم حسنی از امام هادى علیه السلام روایت کند که فرمود: اهل قم و اهل آبه آمرزیده اند زیرا آنها جدم على بن موسى الرضا علیه السلام را در طوس زیارت کردند و هر کس آن حضرت را زیارت کند و در راه قطره اى باران بر او ببارد، خداوند جسدش را بر آتش حرام سازد.[۲]

پانویس

  1. لغتنامه دهخدا.
  2. بحارالانوار، ۶۰/۲۳۱.

منابع