ابوبصیر مرادی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (مهدی موسوی صفحهٔ ليث بن البخترى را به ابوبصیر مرادی منتقل کرد)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{بخشی از یک کتاب}}
 
{{بخشی از یک کتاب}}
لیث بن البخترى مشهور به ابوبصیر مرادى، از راویان بزرگ و عالیقدر [[شیعه]] است. او قبل از سال ۱۸۳هـ. زنده بوده است.
+
'''«ابوبصیر لیث بن بخترى مرادى»''' (ح، ۱۸۳ ق)، از راویان بزرگ [[شیعه]] در [[کوفه]] و از اصحاب [[امام باقر]] و [[امام صادق]] علیهماالسلام است.  
  
[[قاضی نورالله شوشتری|قاضى نورالله]] در «[[مجالس المؤمنین (کتاب)|مجالس]]» در ترجمه او گفته: در کتاب «[[خلاصة الاقوال (کتاب)|خلاصه]]» مذکور است که کنیه او ابوبصیر و ابومحمد است و از راویان امامین الهمامین [[امام باقر علیه السلام|محمد بن على الباقر]] و [[امام صادق علیه السلام|جعفر بن محمدالصادق]] علیهماالسلام بوده و حضرت امام محمدباقر علیه السلام در شأن او فرموده که «بَشِّرِ الْمُخْبِتینَ بِالْجَنَّةِ؛ بشارت است آن کسانى را که خشوع از براى خدا مى‌کنند به دخول جنت» و از آن جمله (لیث) خواهد بود.  
+
== معرفی اجمالی ==
 +
[[قاضی نورالله شوشتری|قاضى نورالله]] در «[[مجالس المؤمنین (کتاب)|مجالس المؤمنین]]» در ترجمه او گفته: در کتاب «[[خلاصة الاقوال (کتاب)|خلاصه]]» مذکور است که [[کنیه]] او ابوبصیر و ابومحمد است و از راویان امامین الهمامین [[امام باقر علیه السلام|محمد بن على الباقر]] و [[امام صادق علیه السلام|جعفر بن محمدالصادق]] علیهماالسلام بوده و حضرت امام محمدباقر علیه السلام در شأن او فرموده که «بَشِّرِ الْمُخْبِتینَ بِالْجَنَّةِ؛ بشارت است آن کسانى را که خشوع از براى خدا مى‌کنند به دخول جنت» و از آن جمله لیث مرادی خواهد بود.
  
و در کتاب خلاصه از [[اختیار معرفة الرجال (کتاب)|مختار کشى]] از [[جمیل بن دراج|جمیل بن دراج]] روایت نموده که گفت از حضرت امام جعفر علیه السلام شنیدم که مى‌فرمود: «بَشِّرِ الْمُخْبِتِینَ بِالْجَنَّةِ بُرَیدُ بْنُ مُعاوِیةِ الْعجلى وَ اَبُوبَصیر لَیثُ بْن الْبَخْتَرى الْمُرادى وَ مُحَمَّدُ بْنُ مُسْلِمٍ وَ زُرارَةٌ نُجَباءُ اُمَناءُاللّهِ عَلى حَلالِهِ وَ حَرامِهِ لَوْلا هؤُلاءِ لاَنْقَطَعَتْ آثارُ النَّبُوَةِ وَانْدَرَسَتْ».<ref> مجالس المؤمنین، ۱/۳۳۸؛ رجال حلى، ص ۱۳۶؛ رجال کشى، ۱/۴۰۰.</ref>
+
و در کتاب خلاصه از [[رجال کشی (کتاب)|مختار کشى]] از [[جمیل بن دراج|جمیل بن دراج]] روایت نموده که گفت از امام صادق علیه السلام شنیدم که مى‌فرمود: «بَشِّرِ الْمُخْبِتِینَ بِالْجَنَّةِ بُرَیدُ بْنُ مُعاوِیةِ الْعجلى وَ اَبُوبَصیر لَیثُ بْن الْبَخْتَرى الْمُرادى وَ مُحَمَّدُ بْنُ مُسْلِمٍ وَ زُرارَةٌ نُجَباءُ اُمَناءُاللّهِ عَلى حَلالِهِ وَ حَرامِهِ لَوْلا هؤُلاءِ لاَنْقَطَعَتْ آثارُ النَّبُوَةِ وَانْدَرَسَتْ».<ref> مجالس المؤمنین، ۱/۳۳۸؛ رجال حلى، ص ۱۳۶؛ رجال کشى، ۱/۴۰۰.</ref>
  
وی شخصیتی است که [[محمد بن مسلم ثقفی کوفی|محمد بن مسلم]] با همه عظمت در راه [[مکه]] به اتفاق جمعی از یاران به او اقتدا کرد و [[نماز]] را به امامت او به جای آورد.<ref>فروع الکافی، ج۱، ص۸۹؛ وسائل الشیعة، ج۴، ص۹۷۳.</ref> او کتابی داشته است که جمعی از راویان آن را روایت می کنند.<ref>رجال النجاشی، ص۳۲۱، شماره ۸۷۶.</ref> راویان بسیاری از ابوبصیر روایت می کنند، از آن جمله اند: ابوجمیله مُفضل بن صالح اسدی، [[عبدالله بن مسکان]]، [[عبدالله بن بکیر شیبانی|عبدالله بن بکیر]] و عبدالکریم بن عمرو خثعمی.
+
و از ابوبصیر روایت کرده که گفت: روزى به خدمت حضرت [[امام صادق علیه السلام|امام جعفر صادق]] علیه السلام رفتم، از من پرسیدند که در وقت موت علباء بن درّاع الاسدى حاضر شده بودى؟ گفتم: بلى، و او در آن حال مرا خبر کرد که تو ضامن دخول [[بهشت]] از براى او شده‌اى و از من استدعا کرد که این مضمون را یاد شما آورم، فرمود که راست گفته است، پس من به گریه درآمدم گفتم که جان من فداى تو باد، تقصیر من چیست که قابل این عنایت نشده‌ام مگر پیر سالخورده ضریر البصر منقطع به درگاه دین پناه شما نیستم؟ آن حضرت عنایت نموده فرمودند که از براى تو نیز ضامن بهشت شدم... .<ref> مجالس المؤمنین، ۱/۳۳۹؛ رجال کشى، ۱/۴۰۰.</ref>
  
و ایضا در کتاب [[ابوعمرو کشی|کشى]] مسطور است که ابوبصیر یکى از آن‌ها است که [[اجماع]] نموده‌اند [[امامیه|امامیه]] بر تصدیق او و اقرار کرده اند به [[فقه]] او.  
+
== جایگاه علمی و روایی ==
 +
در کتاب رجال [[ابوعمرو کشی|کشى]] مسطور است که «ابوبصیر یکى از آن‌ها است که [[اجماع]] نموده‌اند [[امامیه|امامیه]] بر تصدیق او و اقرار کرده اند به [[فقه]] او»؛ که اصطلاحا [[اصحاب اجماع]] نامیده می شوند.  
  
و از ابوبصیر روایت کرده که گفت: روزى به خدمت حضرت [[امام صادق علیه السلام|امام جعفر صادق]] علیه السلام رفتم، از من پرسیدند که در وقت موت علباء بن درّاع الاسدى حاضر شده بودى؟ گفتم: بلى، و او در آن حال مرا خبر کرد که تو ضامن دخول [[بهشت]] از براى او شده‌اى و از من استدعا کرد که این مضمون را یاد شما آورم، گفتند که راست گفته است، پس من به گریه درآمدم گفتم که جان من فداى تو باد، تقصیر من چیست که قابل این عنایت نشده‌ام مگر پیر سالخورده ضریر البصر منقطع به درگاه دین پناه شما نیستم؟ آن حضرت عنایت نموده فرمودند که از براى تو نیز ضامن بهشت شدم... .<ref> مجالس المؤمنین، ۱/۳۳۹؛ رجال کشى، ۱/۴۰۰.</ref>
+
راویان بسیاری از ابوبصیر روایت می کنند، از آن جمله اند: ابوجمیله مُفضل بن صالح اسدی، [[عبدالله بن مسکان]]، [[عبدالله بن بکیر شیبانی|عبدالله بن بکیر]] و عبدالکریم بن عمرو خثعمی.  
  
البته برخی چون [[ابن غضائری]] و [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] مذهب او را مستقیم ندانسته اند، اما به دلیل وثاقت او اعتبار روایی او مورد طعن نیست.  
+
تنها اثر یاد شده از ابوبصیر مرادی کتابی در مسائل [[فقه|فقهی]] است که بیشتر به روایت ابن فضال فطحی از ابوجمیله مفضل بن صالح از وی شهرت داشته است. این کتاب در سطح محدودی مورد استفادۀ محدثانی چون [[احمد بن محمد بن خالد برقى|خالد برقی]] در [[المحاسن (کتاب)|المحاسن]]، [[شیخ کلینی]] در [[الکافی (کتاب)|الکافی]]، [[شیخ صدوق|ابن بابویه]] در [[من لایحضره الفقیه (کتاب)|الفقیه]]، [[شیخ طوسی]] در [[تهذیب الأحکام (کتاب)|تهذیب]] و [[الاستبصار (کتاب)|الاستبصار]] قرار گرفته و آنگونه که از موارد نقل بر می‌آید، مشتمل بر پاسخهای امام صادق(ع) به سؤالات ابوبصیر مرادی است.<ref>رجال النجاشی، ص۳۲۱، شماره ۸۷۶.</ref> 
 +
 
 +
البته برخی چون [[ابن غضائری]] مذهب ابوبصیر را مستقیم ندانسته اند، اما به دلیل وثاقت او، اعتبار روایی او مورد طعن نیست.
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
سطر ۱۸: سطر ۲۲:
 
==منابع==
 
==منابع==
  
* [[حاج شیخ عباس قمی]]، [[منتهى الآمال (کتاب)|منتهی الآمال]] قسمت دوم، باب نهم: در تاریخ حضرت صادق علیه السلام.
+
*[[حاج شیخ عباس قمی|شیخ عباس قمی]]، [[منتهى الآمال (کتاب)|منتهی الآمال]] قسمت دوم، باب نهم: در تاریخ حضرت صادق علیه السلام.
* [http://www.hawzah.net/fa/article/articleview/5354?ParentID=78491 ناصر باقری بیدهندی، اصحاب اجماع، فصلنامه علوم حدیث، شماره 9].
+
*[http://www.hawzah.net/fa/article/articleview/5354?ParentID=78491 ناصر باقری بیدهندی، اصحاب اجماع، فصلنامه علوم حدیث، شماره 9].
 +
*[https://lib.eshia.ir/23022/5/1973 "ابوبصیر"، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی].
  
 
[[Category:اصحاب اهل البیت علیهم السلام]]
 
[[Category:اصحاب اهل البیت علیهم السلام]]

نسخهٔ ‏۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۱۳

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

«ابوبصیر لیث بن بخترى مرادى» (ح، ۱۸۳ ق)، از راویان بزرگ شیعه در کوفه و از اصحاب امام باقر و امام صادق علیهماالسلام است.

معرفی اجمالی

قاضى نورالله در «مجالس المؤمنین» در ترجمه او گفته: در کتاب «خلاصه» مذکور است که کنیه او ابوبصیر و ابومحمد است و از راویان امامین الهمامین محمد بن على الباقر و جعفر بن محمدالصادق علیهماالسلام بوده و حضرت امام محمدباقر علیه السلام در شأن او فرموده که «بَشِّرِ الْمُخْبِتینَ بِالْجَنَّةِ؛ بشارت است آن کسانى را که خشوع از براى خدا مى‌کنند به دخول جنت» و از آن جمله لیث مرادی خواهد بود.

و در کتاب خلاصه از مختار کشى از جمیل بن دراج روایت نموده که گفت از امام صادق علیه السلام شنیدم که مى‌فرمود: «بَشِّرِ الْمُخْبِتِینَ بِالْجَنَّةِ بُرَیدُ بْنُ مُعاوِیةِ الْعجلى وَ اَبُوبَصیر لَیثُ بْن الْبَخْتَرى الْمُرادى وَ مُحَمَّدُ بْنُ مُسْلِمٍ وَ زُرارَةٌ نُجَباءُ اُمَناءُاللّهِ عَلى حَلالِهِ وَ حَرامِهِ لَوْلا هؤُلاءِ لاَنْقَطَعَتْ آثارُ النَّبُوَةِ وَانْدَرَسَتْ».[۱]

و از ابوبصیر روایت کرده که گفت: روزى به خدمت حضرت امام جعفر صادق علیه السلام رفتم، از من پرسیدند که در وقت موت علباء بن درّاع الاسدى حاضر شده بودى؟ گفتم: بلى، و او در آن حال مرا خبر کرد که تو ضامن دخول بهشت از براى او شده‌اى و از من استدعا کرد که این مضمون را یاد شما آورم، فرمود که راست گفته است، پس من به گریه درآمدم گفتم که جان من فداى تو باد، تقصیر من چیست که قابل این عنایت نشده‌ام مگر پیر سالخورده ضریر البصر منقطع به درگاه دین پناه شما نیستم؟ آن حضرت عنایت نموده فرمودند که از براى تو نیز ضامن بهشت شدم... .[۲]

جایگاه علمی و روایی

در کتاب رجال کشى مسطور است که «ابوبصیر یکى از آن‌ها است که اجماع نموده‌اند امامیه بر تصدیق او و اقرار کرده اند به فقه او»؛ که اصطلاحا اصحاب اجماع نامیده می شوند.

راویان بسیاری از ابوبصیر روایت می کنند، از آن جمله اند: ابوجمیله مُفضل بن صالح اسدی، عبدالله بن مسکان، عبدالله بن بکیر و عبدالکریم بن عمرو خثعمی.

تنها اثر یاد شده از ابوبصیر مرادی کتابی در مسائل فقهی است که بیشتر به روایت ابن فضال فطحی از ابوجمیله مفضل بن صالح از وی شهرت داشته است. این کتاب در سطح محدودی مورد استفادۀ محدثانی چون خالد برقی در المحاسن، شیخ کلینی در الکافی، ابن بابویه در الفقیه، شیخ طوسی در تهذیب و الاستبصار قرار گرفته و آنگونه که از موارد نقل بر می‌آید، مشتمل بر پاسخهای امام صادق(ع) به سؤالات ابوبصیر مرادی است.[۳]

البته برخی چون ابن غضائری مذهب ابوبصیر را مستقیم ندانسته اند، اما به دلیل وثاقت او، اعتبار روایی او مورد طعن نیست.

پانویس

  1. مجالس المؤمنین، ۱/۳۳۸؛ رجال حلى، ص ۱۳۶؛ رجال کشى، ۱/۴۰۰.
  2. مجالس المؤمنین، ۱/۳۳۹؛ رجال کشى، ۱/۴۰۰.
  3. رجال النجاشی، ص۳۲۱، شماره ۸۷۶.

منابع