سید محمد بادکوبه ای: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' تلخيص از كتاب گلشن ابرار، جلد 5، صفحه 274 '''نویسنده:''' ...' ایجاد کرد)
 
(←‏آرشیو عکس و تصویر)
 
(۱۰ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 +
'''آیت الله سید محمد بادکوبه ای''' (۱۲۸۵ - ۱۳۸۹ ق)، عالم ربانی و مجاهد [[شیعه]] در قرن ۱۴ هجری و از شاگردان [[سید حسین بادکوبه ای|سید حسین بادکوبه‌ای]] بود. وی در طول سالیان دراز، خدمات شایانی به جهان [[اسلام]] نمود. آیت الله بادکوبه‌ای از آغاز نهضت [[امام خمینی]] در سال ۱۳۴۲ شمسی در ردیف روحانیون مبارز قرار گرفت و همچنین از [[فلسطین]] در مقابل تجاوز [[اسرائیل]] حمایت کرد.
 
{{بخشی از یک کتاب}}
 
{{بخشی از یک کتاب}}
−
'''منبع:''' تلخيص از كتاب گلشن ابرار، جلد 5، صفحه 274
 
  
−
'''نویسنده:''' محمد الوانساز خويي
+
{{شناسنامه عالم
 +
||نام کامل = سید محمد حسینی بادکوبه‌ای
 +
||تصویر= [[پرونده:Badkobeii.jpg|220px]]
 +
||زادروز =  ۱۲۸۵ قمری
 +
|زادگاه = باکو، [[جمهوری آذربایجان|آذربایجان]]
 +
|وفات =  ۱۳۸۹ قمری
 +
|مدفن = [[تبریز]] - وادی رحمت
 +
|اساتید =  [[سید حسین بادکوبه ای|سید حسین بادکوبه‌ای]]، [[شیخ الشریعه اصفهانی|ملا فتح الله اصفهانی]]، [[سید ابوالحسن اصفهانی]]،...
 +
|شاگردان = سید مهدی دروازه‌ای، میرزا عمران علیزاده، حاجی میرزا علی اکبر برازنده،...
 +
|آثار = حاشیه بر «[[عروة الوثقى (کتاب)|عروة‌الوثقی]]»، حاشیه بر «شرح [[تجرید الاعتقاد (کتاب)|تجرید]]»،...
 +
}}
  
−
==سید محمد بادکوبه‌ای==
+
==تحصیلات و استادان==
  
−
'''میلاد نور'''
+
سید محمد بادکوبه ای فرزند آقا میر جبار مصطفی یوف، متولد سال ۱۲۸۵ هـ.ق در روستای مشقطع از توابع باکو<ref> باکو یکی از مهمترین مراکز شیعه نشین جمهوری آذربایجان بوده و هم اینک پایتخت آن کشور است. نام این شهر به صورت های باکو، بادکوبه، باکوبه و... تلفظ می گردد. </ref> [[جمهوری آذربایجان|آذربایجان]] بود. وی در سنین کودکی قدم به مکتب خانه گذاشت و دروس مقدماتی را از اساتید محلی فراگرفت. پس از آن برای تکمیل تحصیلات، از طریق عشق‌آباد راهی [[مشهد]] مقدس گردید و ادبیات فارسی و عربی، [[فقه]] و [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول]] را در جوار مرقد مطهر [[امام رضا علیه السلام|حضرت ثامن الحجج]] علیه السلام آموخت و آن گاه با قدم هایی استوار و اراده ای پولادین عازم [[حوزه علمیه]] [[اصفهان]] شد. [[منطق]]، [[فلسفه]] و [[کلام]] را در مدت کوتاهی از استادان بزرگ حوزه اصفهان فراگرفت و به مقام استادی رسید.<ref> زندگی‌نامه دست نوشت داماد آیت الله بادکوبه‌ای.</ref>
  
−
در سال (1285 هـ.ق) روستای آرام و زیبای «مشقطع»<ref> مشقطع در تلفظ کنونی «مشتقا» خوانده می شود و از توابع باکو محسوب می شود.</ref> از توابع باکو،<ref> باکو یکی از مهمترین مراکز شیعه نشین جمهوری آذربایجان بوده و هم اینک پایتخت آن کشور است. نام این شهر به صورت های باکو، باکودبه، باکوبه، باکویه، و باکی تلفظ می گردد. باکو از قدیم مهد علم و فرهنگ بوده و فرزانگانی چون حضرات آیات: سید حسین بادکوبه‌ای، شیخ صدرا بادکوبه‌ای و شهید شیخ عبدالغنی بادکوبه‌ای به این شهر منتسب هستند.</ref> شاهد تولد طفلی مبارک در کانون گرم خانواده آقا میرجبار مصطفی یوف بود. میرجبار که فردی متدین و دیندار بود نام فرزندش را «سید محمد» نهاد.
+
سید محمد پس از تحصیل در اصفهان، راهی [[عتبات عالیات|عتبات]] عالیات [[عراق]] گردید و سال های متمادی از محضر استادان بزرگ حوزه کهن [[نجف]]، علوم معقول و منقول را فراگرفت.
−
 
 
−
'''تحصیلات'''
 
−
 
 
−
سید محمد در چنین خانواده ای پرورش یافت. وی در سنین کودکی قدم به مکتب خانه گذاشت و دروس مقدماتی را از اساتید محلی فراگرفت. پس از آن با شور و شعف بسیار برای تکمیل تحصیلات، از طریق عشق آباد راهی [[مشهد]] مقدس گردید و ادبیات فارسی و عربی، [[فقه]] و [[اصول]] را در جوار مرقد مطهر حضرت ثامن الحجج علیه السلام آموخت و آن گاه با قدم هایی استوار و اراده ای پولادین عازم [[حوزه علمیه]] [[اصفهان]] شد. [[منطق]]، [[فلسفه]] و [[کلام]] را در مدت کوتاهی از استادان بزرگ حوزه علمیه اصفهان فراگرفت و به مقام استادی رسید.<ref> زندگی‌نامه دست نوشت داماد آیت الله بادکوبه‌ای.</ref>
 
−
 
 
−
'''حوزه علمیه نجف'''
 
−
 
 
−
سید محمد پس از تحصیل در اصفهان راهی عتبات عالیات [[عراق]] گردید و سال های متمادی از محضر استادان بزرگ حوزه کهن [[نجف]]، علوم معقول و منقول را فراگرفت.
 
−
 
 
−
'''استادان'''
 
  
 
استادان بزرگوار ایشان عبارتند از:
 
استادان بزرگوار ایشان عبارتند از:
  
−
* 1. حاج سید حسین بادکوبه‌ای (1293ـ1358 هـ.ق)؛
+
#[[سید حسین بادکوبه ای|سید حسین بادکوبه‌ای]] (۱۲۹۳ـ۱۳۵۸ هـ.ق)
 +
#[[شیخ الشریعه اصفهانی|ملا فتح الله اصفهانی]] (۱۲۶۶ـ۱۳۳۹ هـ.ق)
 +
#[[سید ابوالحسن اصفهانی]] (۱۲۸۴ـ۱۳۶۵ هـ.ق)
 +
#[[آخوند خراسانی|محمدکاظم آخوند خراسانی]] (۱۳۲۹-۱۲۵۵ هـ.ق)
 +
#[[سید محمدکاظم طباطبائی یزدی|سید محمدکاظم یزدی طباطبایی]] (۱۲۴۸ـ۱۳۳۷ هـ.ق)
  
−
* 2. ملا فتح الله اصفهانی (1266ـ1339 هـ.ق)؛
+
==فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی==
  
−
* 3. سید ابوالحسن اصفهانی (1284ـ1365 هـ.ق)؛
+
آیت الله بادکوبه‌ای پس از تحصیل و رسیدن به مدارج عالی علمی به شهر بادکوبه بازگشت. بازگشت ایشان به بادکوبه همزمان بود با حکومت تزاری روسیه بر سرزمین [[جمهوری آذربایجان|آذربایجان]]. حکومت تزار در نتیجه جنگ های تجاوزکارانه و تحمیل معاهده‌های گلستان و ترکمن چای بر [[ایران]]، شهرهای دربند، باکو، شیروان، شکی، گنجه، لنکران، نخجوان و بخش جنوبی تالش را از این کشور جدا و به سرزمین های خود ملحق نمود. آیت الله بادکوبه‌ای با وجود سخت‌گیری‌ها و آزار و اذیت های موجود، به تبلیغ [[احکام]] الهی و ترویج [[شریعت]] نبوی پرداخت.<ref> زندگی‌نامه دست نوشت داماد آیت الله بادکوبه‌ای.</ref>
  
−
* 4. ملا محمدکاظم آخوند خراسانی؛
+
'''تأسیس حوزه علمیه:'''
  
−
* 5. سید محمدکاظم یزدی طباطبایی (1248ـ1337 هـ.ق).
+
این مجاهد نستوه، با وجود فشار و سخت‌گیری‌های ضددینی بلشویک‌ها، شروع به تأسیس حوزه علمیه نمود و شاگردان مستعدی پرورش داد.<ref> همان.</ref> [[علامه امینی]] در مورد ایشان می گوید: «از خدمات علامه سید محمد (بادکوبه‌ای) یکی تأسیس دانشسرای دینی بود که تعداد زیادی دانشجو داشت و خود در آن تدریس می کرد و علی رغم حمله ضددینی بلشویکها رونق روزافزون یافت».<ref> شهیدان راه فضیلت، علامه امینی، ص ۵۴۵.</ref>
  
−
'''بازگشت به بادکوبه'''
+
'''تبعید به سیبری:'''
  
−
آیت الله بادکوبه‌ای پس از تحصیل و رسیدن به مدارج عالی علمی به شهر بادکوبه بازگشت. بازگشت ایشان به بادکوبه همزمان بود با حکومت تزاری روسیه بر سرزمین آذربایجان. حکومت تزاری روسیه بر سرزمین آذربایجان. حکومت تزار در نتیجه جنگ های تجاوزکارانه و تحمیل معاهده‌های گلستان و ترکمن چای بر ایران، شهرهای دربند، باکو، شیروان، شکی، گنجه، لنکران، نخجوان و بخش جنوبی تالش را از این کشور جدا و به سرزمین های خود ملحق نمود. آیت الله بادکوبه‌ای با وجود سخت‌گیری‌ها و آزار و اذیت های موجود، به تبلیغ [[احکام]] الهی و ترویج [[شریعت]] نبوی پرداخت.<ref> زندگی‌نامه دست نوشت داماد آیت الله بادکوبه‌ای.</ref>
+
در سال (۱۹۳۶ م) جمهوری آذربایجان به اتحاد جماهیر شوروی پیوست. در خلال این سال ها آزار و اذیت مسلمانان افزایش یافت و بسیاری از مساجد، اماکن مذهبی و مدارس علمیه تخریب گردید. حکومت وقت بسیاری از مخالفین دولت و مبارزین را یا کشت و یا تبعید کرد. [[فقیه]] مبارز آیت الله بادکوبه‌ای در نتیجه ترویج تعالیم الهی و نشر معارف اسلامی و افشای ماهیت رژیم کمونیستی به مدت پانزده سال با اعمال شاقه به سیبری غربی<ref> سیبری دشتی است پهناور که تمام شمال آسیا را فراگرفته و از کوه‌های اورال (مرز طبیعی میان اروپا و آسیا) تا اقیانوس کبیر (آرام) کشیده شده و از شمال به اقیانوس منجمد شمالی محدود است. سیبری از لحاظ سیاسی به چهار بخش تقسیم می شود که سیبری غربی یکی از آن بخش ها است و پایتخت آن نیز نوو سیبرسک است. (لغت نامه دهخدا، ج ۸، ص ۱۲۲۳۴).</ref> تبعید شد و با سپری نمودن ایام تبعید به بادکوبه بازگشت و فعالیت‌های خود را از سر گرفت.
  
−
'''تأسیس حوزه علمیه'''
+
'''اتهام:'''
  
−
مجاهد نستوه، آیت الله بادکوبه‌ای در طول سالیان دراز، خدمات شایانی به جهان [[اسلام]] نمود. ایشان با وجود فشار و سخت‌گیری‌های ضددینی بلشویک‌ها، شروع به تأسیس حوزه علمیه نمود و شاگردان مستعدی پرورش داد.<ref> همان.</ref> [[علامه امینی]] در مورد ایشان می گوید: «از خدمات علامه سید محمد (بادکوبه‌ای) یکی تأسیس دانشسرای دینی بود که تعداد زیادی دانشجو داشت و خود در آن تدریس می کرد و علی رغم حمله ضددینی بلشویکها رونق روزافزون یافت».<ref> شهیدان راه فضیلت، علامه امینی، ص 545.</ref>
+
با گسترش فعالیت‌های سیاسی و فرهنگی آیت الله بادکوبه‌ای، مخالفان نتوانستند بار دیگر وجود وی را نادیده بگیرند و این بار به اتهام همکاری با حزب مساوات<ref> این حزب به نام «ینی مساوات» مساوات نوین از مؤتلفان جبهه خلق است. محمد امین رسول زاده در سال (۱۹۱۸ م) جمهوری آذربایجان را تأسیس نمود و پایه حزب مساوات را در سال (۱۹۱۱ م) بنا نهاد. (جمهوری آذربایجان، بهناز اسدی کیا، ص ۱۱۰ـ۱۱۱).</ref> به مدت نه ماه در زیر زمین مخوف سازمان اطلاعات شوروی زندانی شد؛ اما پس از مدتی تبرئه و آزاد شد.<ref> زندگی‌نامه دست نوشت داماد آیت الله بادکوبه‌ای.</ref>
  
−
'''تبعید به سیبری'''
+
'''هجرت به اردبیل:'''
  
−
در سال (1936 م) جمهوری آذربایجان به اتحاد جماهیر شوروی پیوست. در خلال این سال ها آزار و اذیت مسلمانان افزایش یافت و بسیاری از مساجد، اماکن مذهبی و مدارس علمیه تخریب گردید. حکومت وقت بسیاری از مخالفین دولت و مبارزین را یا کشت و یا تبعید شدند. فقیه مبارز آیت الله بادکوبه‌ای در نتیجه ترویج تعالیم الهی و نشر معارف اسلامی و افشای ماهیت رژیم کمونیستی به مدت پانزده سال با اعمال شاقه به سیبری<ref> سیبری دشتی است پهناور که تمام شمال آسیا را فراگرفته و از کوه‌های اورال (مرز طبیعی میان اروپا و آسیا) تا اقیانوس کبیر (آرام) کشیده شده و از شمال به اقیانوس منجمد شمالی محدود است. سیبری از لحاظ سیاسی به چهار بخش تقسیم می شود که سیبری غربی یکی از آن بخش ها است و پایتخت آن نیز نوو سیبرسک است. (لغت نامه دهخدا، ج 8، ص 12234).</ref> غربی تبعید شد.
+
بعد از آزادی از زندان دوستان وی وسایل سفر ایشان و خانواده‌اش را به اردبیل فراهم نمودند. ایشان همزمان با حکومت رضاخان وارد اردبیل گردید و فعالیت‌های خویش را آغاز نمود. معظم له در مدت اقامت دو ساله در اردبیل در خانه خویش شروع به تدریس و تربیت طلاب کرد.<ref> مصاحبه با آیت الله مفتی الشیعه.</ref> وی در یکی از [[مسجد|مساجد]] معروف اردبیل به نام مسجد «سرچشمه» به اقامه [[نماز جماعت]] می پرداخت.<ref> زندگی‌نامه دست نوشت داماد آیت الله بادکوبه‌ای.</ref>
  
−
ایشان در مدت تبعید هر روز به همراه زندانیان دیگر به مقدار معین به حفر کانال می پرداخت. اما در اثر همکاری و علاقه دوستداران خود، مدت مذکور در طول پنج سال سپری گردید.<ref> زندگی‌نامه دست نوشت داماد آیت الله بادکوبه‌ای.</ref> خود معظم له در مورد همکاری زندانیان می گوید: «هر زندانی روزانه چند بیل خاک برمی‌داشت و می‌گفت: «بودا آخوند آقانین پاییدی»<ref> یعنی «این هم سهم آقای آخوند است».</ref> ایشان با سپری نمودن ایام تبعید به بادکوبه بازگشت و فعالیت‌های خود را از سر گرفت.
+
'''تبعید به تبریز:'''
  
−
'''اتهام'''
+
در پی اجرای سیاست‌های غربی رضاشاه، حضرت آیت الله بادکوبه‌ای به مخالفت و اعتراض برخاسته و در نتیجه به [[تبریز]] تبعید می‌گردد و به اجبار در مدرسه طالبیه اقامت می‌گزیند. اقامت اجباری وی در مدرسه طالبیه با وساطت برخی از دوستان، از جمله آقای احمد وهاب‌زاده و آقای سطوه السلطنه پایان و ایشان در منزل خویش در تبریز سکنی می گزیند.<ref> همان.</ref>
  
−
با گسترش فعالیت‌های سیاسی و فرهنگی آیت الله بادکوبه‌ای مخالفان نتوانستند بار دیگر وجود وی را نادیده بگیرند و این بار به اتهام همکاری با حزب مساوات<ref> این حزب به نام «ینی مساوات» مساوات نوین از مؤتلفان جبهه خلق است. محمد امین رسول زاده در سال (1918 م) جمهوری آذربایجان را تأسیس نمود و پایه حزب مساوات را در سال (1911 م) بنا نهاد. (جمهوری آذربایجان، بهناز اسدی کیا، ص 110ـ111).</ref> به مدت نه ماه در زیر زمین مخوف سازمان اطلاعات شوروی زندانی شد؛ اما پس از مدتی تبرئه و آزاد شد.<ref> زندگی‌نامه دست نوشت داماد آیت الله بادکوبه‌ای.</ref>
+
'''همگام با امام خمینی:'''
  
−
'''هجرت به اردبیل'''
+
مجاهد عالی قدر حضرت آیت الله بادکوبه‌ای از آغاز نهضت [[امام خمینی]] در سال ۱۳۴۲ ش در ردیف روحانیون مبارز قرار گرفته و حمایت و پشتیبانی خویش را از حرکت‌های انقلابی حضرت امام اعلام داشت.<ref> اسناد انقلاب اسلامی، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ص ۱۰۳ و ۱۰۷.</ref> این عالم بزرگ با سخنرانی های شیرین و جذاب خود در آگاهی مردم تبریز نقش اساسی داشت.
  
−
بعد از آزادی از زندان دوستان وی وسایل سفر ایشان و خانواده‌اش را به اردبیل فراهم نمودند. ایشان همزمان با حکومت رضاخان وارد [[اردبیل]] گردید و فعالیت‌های خویش را آغاز نمود. معظم له در مدت اقامت دو ساله در اردبیل در خانه خویش شروع به تدریس و تربیت طلاب کرد<ref> مصاحبه با آیت الله مفتی الشیعه.</ref> وی در یکی از مساجد معروف اردبیل به نام مسجد «سرچشمه» به اقامه [[نماز جماعت]] می پرداخت.<ref> زندگی‌نامه دست نوشت داماد آیت الله بادکوبه‌ای.</ref>
+
'''مبارزه با انجمن‌های ایالتی و ولایتی:'''
  
−
'''تبعید به تبریز'''
+
با تصویب انجمن‌های ایالتی و ولایتی و تبدیل [[قسم]] به [[قرآن]] به قسم به کتاب آسمانی و دخالت زنان در انتخابات و حذف قید [[اسلام]]، حضرت آیت الله بادکوبه‌ای در کنار جامعه روحانیت آذربایجان در تاریخ (۱۲/۸/۱۳۴۱) با ارسال تلگرافی به آیت الله حاج سید محمد بهبهانی خواستار لغو این تصویب‌نامه شدند.
  
−
در پی اجرای سیاست‌های غربی رضاشاه، حضرت آیت الله بادکوبه‌ای به مخالفت و اعتراض برخاسته و در نتیجه به تبریز تبعید می‌گردد و به اجبار در مدرسه طالبیه اقامت می‌گزیند. اقامت اجباری وی در مدرسه طالبیه با وساطت برخی از دوستان، از جمله آقای احمد وهاب‌زاده و آقای سطوه السلطنه پایان و ایشان در منزل خویش در تبریز سکنی می گزیند.<ref> همان.</ref>
+
'''دشمنی با اسرائیل:'''
  
−
'''همگان با امام'''
+
پس از جنگ شش روزه بین اعراب و [[اسرائیل]] در خرداد ماه سال ۱۳۴۶، حضرت آیت الله بادکوبه‌ای تلاش و فعالیت خویش را علیه اسرائیل آغاز نمود. در این زمینه از سوی علمای [[قم]] اعلامیه‌ای در جهت حمایت از اعراب و لزوم جمع آوری کمک های مادی برای آسیب دیدگان و آوارگان [[فلسطین|فلسطینی]] صادر شد. [[فقیه]] مبارز حضرت آیت الله بادکوبه‌ای همراه آیات عظام سید ابوالفضل خسروشاهی، سید مرتضی مستنبط غروی، سید کاظم موسوی شبستری و [[شهید سید محمد علی قاضی طباطبائی|شهید سید محمدعلی قاضی طباطبایی]]، با صدور اعلامیه‌ای در تبریز، برای کمک به آوارگان مسلمان فلسطینی مساعدت و یاری خواستند. متن اعلامیه چنین است: بسم الله الرحمن الرحیم. برادران ایمانی، به منظور کمک به برادران مسلمان آسیب دیده، بازماندگان مقتولین در راه دفاع از حریم مقدس [[اسلام]] که از طرف حضرات آیات عظام و مراجع تقلید که اعلام فرموده‌اند، امید است اهالی محترم آذربایجان از مساعدت دریغ نفرموده، از کمک به برادران اسلامی به حساب شماره یک بانک صادرات شعبه قم از تأدیه وجه خودداری نفرمایند که عنده‌الله مأجور خواهند شد.<ref> جلوه محراب، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، ص ۲۱۴.</ref>
  
−
مجاهد عالی قدر حضرت آیت الله بادکوبه‌ای از آغاز نهضت [[امام خمینی]] در سال 1342 ش در ردیف روحانیون مبارز قرار گرفته و حمایت و پشتیبانی خویش را از حرکت‌های انقلابی حضرت امام اعلام داشت.<ref> اسناد انقلاب اسلامی، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ج 3، ص 103 و 107.</ref> این عالم بزرگ با سخنرانی های شیرین و جذاب خود در آگاهی مردم تبریز نقش اساسی داشت.
+
'''نماز و منبر:'''
  
−
'''مبارزه با انجمن‌های ایالتی و ولایتی'''
+
معظم له در کنار کارهای سیاسی، علمی و اجتماعی، صبح و شام در مسجد «ویجویه» (ورجی)، و ظهرها در مسجد بازار کفاشان<ref> هم اکنون هر دو مسجد به نام ایشان معروف است.</ref> [[نماز جماعت]] اقامه می کرد.<ref> زندگی‌نامه دست نوشت داماد آیت الله بادکوبه‌ای؛ خاطرات فقیه اخلاقی آیت الله احمدی میانجی، ص ۱۳۳.</ref> روزهای [[جمعه‌‌‌‌|جمعه]] منبر می رفت و [[قرآن]] را در دست گشوده و از روی آن می خواند و [[تفسیر قرآن|تفسیر]] و موعظه می‌کرد. خود می‌گریست و دیگران را می‌گریاند.<ref> نامداران تاریخ، میرزا عمران علیزاده، ج۲، ص۳۴۱.</ref>
  
−
با تصویب انجمن‌های ایالتی و ولایتی و تبدیل قسم به [[قرآن]] به قسم به کتاب آسمانی و دخالت زنان در انتخابات و حذف قید [[اسلام]]، حضرت آیت الله بادکوبه‌ای در کنار جامعه روحانیت آذربایجان در تاریخ (12/8/1341) با ارسال تلگرافی به آیت الله حاج سید محمد بهبهانی خواستار لغو این تصویب‌نامه شدند.
+
==یادگارها==
  
−
'''دشمنی با اسرائیل'''
+
آن [[فقیه]] بزرگ علاوه بر تربیت شاگردانی چون: آیت الله سید مهدی دروازه‌ای<ref> همان، ج ۲، ص ۲۸۳.</ref> و استاد میرزا عمران علیزاده<ref> همان.</ref> و حاجی میرزا علی اکبر برازنده، آثار گرانبهایی نیز به جای مانده است که از جمله آن ها می توان به حاشیه بر «[[عروة الوثقى (کتاب)|عروة‌الوثقی]]» و حاشیه بر «شرح [[تجرید الاعتقاد (کتاب)|تجرید]]» [[علامه حلی]] اشاره کرد که هنوز به چاپ نرسیده‌اند.<ref> زندگی‌نامه دست نوشت داماد آیت الله بادکوبه‌ای.</ref>
  
−
پس از جنگ شش روزه بین اعراب و اسرائیل در خرداد ماه سال 1346 حضرت آیت الله بادکوبه‌ای تلاش و فعالیت خویش را علیه اسرائیل آغاز نمود. در این زمینه از سوی علمای [[قم]] اعلامیه‌ای در جهت حمایت از اعراب و لزوم جمع آوری کمک های مادی برای آسیب دیدگان و آوارگان فلسطینی صادر شد. فقیه مبارز حضرت آیت الله بادکوبه‌ای همراه آیات عظام سید ابوالفضل خسروشاهی، سید مرتضی مستنبط غروی، سید کاظم موسوی شبستری و شهید سید محمدعلی قاضی طباطبایی، با صدور اعلامیه‌ای در تبریز، برای کمک به آوارگان مسلمان فلسطینی مساعدت و یاری خواستند.  
+
آیت الله بادکوبه‌ای کتابخانه بزرگی داشت که حاوی کتاب‌های نفیس چاپ و خطی بود. بنابر وصیت آن فقیه بزرگوار، همه کتاب‌هایش به [[کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی|کتابخانه آیت الله مرعشی]] در [[قم]] انتقال یافت و هم اکنون در آن گنجینه بزرگ نگه‌داری می شود.<ref> همان.</ref>
  
−
متن اعلامیه چنین است: بسم الله الرحمن الرحیم. برادران ایمانی، به منظور کمک به برادران مسلمان آسیب دیده، بازماندگان مقتولین در راه دفاع از حریم مقدس [[اسلام]] که از طرف حضرات آیات عظام و مراجع تقلید که اعلام فرموده‌اند، امید است اهالی محترم آذربایجان از مساعدت دریغ نفرموده از کمک به برادران اسلامی به حساب شماره یک بانک صادران شعبه قم از تادیه وجه خودداری نفرمایند که عنده‌الله مأجور خواهند شد.<ref> جلوه محراب، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، ص 214.</ref>
+
==وفات==
  
−
'''نشون آقا'''
+
سرانجام این عالم ربانی و مجاهد نامدار پس از سال ها خدمت به [[اسلام]] و مسلمین و تحمل رنج‌ها، شکنجه‌ها و سختی‌ها، روز سه شنبه، هفتم [[جمادی الثانی]] ۱۳۸۹ هـ.ق (برابر با تیرماه ۱۳۴۸ ش) جان به جان آفرین تسلیم نمود. پیکر پاک این فقیه [[اهل بیت]] (علیهم السلام) پس از [[تشییع جنازه|تشییع]] باشکوه توسط ده ها هزار نفر، در وادی رحمت شهرستان [[تبریز]] به خاک سپرده شد.<ref> همان.</ref> رحمت و رضوان الهی بر او باد.
  
−
مرحوم آیت الله بادکوبه‌ای عالمی متقی، زاهدی پرهیزگار و مجاهدی فداکاری بود. ترکی را به لهجه قفقازی صحبت می نمود و به جای کلمه «نه ایچون» یعنی چرا؟ از کلمه «نشون» استفاده می کرد. به همین دلیل در تبریز «نشون آقا» شهرت داشت.<ref> آثار باستانی آذربایجان، عبدالعلی کارنگ، ج 1، ص 324.</ref>
+
==پانویس==
−
 
+
<references />
−
'''تجلیل از علما'''
 
−
 
 
−
ایشان برای مراجع تقلید و عالمان بزرگوار، علاقه و احترام خاصی قائل بود و از آنان تجلیل می نمود. همیشه از آیت الله حاج میرزا فتاح شهیدی یاد می کرد و می فرمود: «تبریز بعد از آیت الله العظمی حاج میرزا صادق آقا مجتهد یک مجتهد دیده است و آن هم آقا میرزا فتاح است و بس.» همچنین با آیت الله شهید حاج میرزا محمدعلی قاضی طباطبایی رفیق بود. هر وقت آن مرحوم از تبعید برمی‌گشت دوـسه روز به بعد به منزل ایشان می رفت و ساعت‌ها با هم در خلوت صحبت می‌کردند.<ref> زندگی‌نامه آیت الله بادکوبه‌ای، خطی.</ref>
 
−
 
 
−
'''نماز و منبر'''
 
−
 
 
−
معظم له در کنار کارهای سیاسی، علمی و اجتماعی، صبح و شام در مسجد «ویجویه» (ورجی)، و ظهرها در مسجد بازار کفاشان<ref> هم اکنون هر دو مسجد به نام ایشان معروف است.</ref> [[نماز جماعت]] اقامه می کرد.<ref> زندگی‌نامه دست نوشت داماد آیت الله بادکوبه‌ای؛ خاطرات فقیه اخلاقی آیت الله احمدی میانجی، ص 133.</ref> روزهای جمعه منبر می رفت و [[قرآن]] را در دست گشوده و از روی آن می خواند و تفسیر و موعظه می‌کرد. خود می‌گریست و دیگران را می‌گریاند.<ref> نامداران تاریخ، میرزا عمران علیزاده، ج 2، ص 341.</ref>
 
  
−
'''یادگارها'''
+
==منابع==
  
−
آن فقیه بزرگ علاوه بر تربیت شاگردانی چون: آیت الله سید مهدی دروازه‌ای<ref> همان، ج 2، ص 283.</ref> و استاد میرزا عمران علیزاده<ref> همان.</ref> و حاجی میرزا علی اکبر برازنده، آثار گرانبهایی نیز به جای مانده است که از جمله آن ها می توان به حاشیه بر عروه‌الوثقی و حاشیه بر شرح تجرید [[علامه حلی]] اشاره کرد که هنوز به چاپ نرسیده‌اند.<ref> زندگی‌نامه دست نوشت داماد آیت الله بادکوبه‌ای.</ref>
+
* تلخیص از مجموعه [[گلشن ابرار (کتاب)|گلشن ابرار]]، جلد ۵، زندگی نامه "سید محمد بادکوبه ای" از محمد الوانساز خویی.
  
−
'''کتابخانه'''
+
==آرشیو عکس و تصویر==
 +
<gallery mode="packed" heights="170">
 +
پرونده:بادکوبه.jpg|آرامگاه سید محمد حسینی بادکوبه ای در وادی رحمت تبریز
 +
</gallery>
  
−
عالم ربانی آیت الله بادکوبه‌ای کتابخانه بزرگی داشت که حاوی کتاب‌های نفیس چاپ و خطی بود. بنابر وصیت آن فقیه بزرگوار همه کتاب‌هایش به کتابخانه بزرگ حضرت آیت الله العظمی سید شهاب الدین مرعشی نجفی در [[قم]] انتقال یافت و هم اکنون در آن گنجینه بزرگ نگه‌داری می شود.<ref> همان.</ref>
+
[[رده:علمای قرن چهاردهم|بادکوبه ای،سید محمد]]
−
 
+
[[رده:مجتهدین]]
−
'''به سوی ابدیت'''
+
[[رده:مبارزان علیه پهلوی]]
−
 
 
−
سرانجام این عالم ربانی و مجاهد نامدار پس از سال ها خدمت به [[اسلام]] و مسلمین و تحمل رنج‌ها، شکنجه‌ها و سختی‌ها، روز سه شنبه، هفتم [[جمادی الثانی]] (1389 هـ.ق) برابر با تیرماه (1348) جان به جان آفرین تسلیم نمود و روح پاکش در ملکوت اعلی جای گرفت. پیکر پاک این فقیه [[اهل بیت]] علیهم السلام پس از تشییع باشکوه توسط ده ها هزار نفر، در وادی رحمت شهرستان تبریز به خاک سپرده شد.<ref> همان.</ref> رحمت و رضوان الهی بر او باد.
 
−
 
 
−
==پانویس ==
 
−
<references />
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۲۵

آیت الله سید محمد بادکوبه ای (۱۲۸۵ - ۱۳۸۹ ق)، عالم ربانی و مجاهد شیعه در قرن ۱۴ هجری و از شاگردان سید حسین بادکوبه‌ای بود. وی در طول سالیان دراز، خدمات شایانی به جهان اسلام نمود. آیت الله بادکوبه‌ای از آغاز نهضت امام خمینی در سال ۱۳۴۲ شمسی در ردیف روحانیون مبارز قرار گرفت و همچنین از فلسطین در مقابل تجاوز اسرائیل حمایت کرد.

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


Badkobeii.jpg
نام کامل سید محمد حسینی بادکوبه‌ای
زادروز ۱۲۸۵ قمری
زادگاه باکو، آذربایجان
وفات ۱۳۸۹ قمری
مدفن تبریز - وادی رحمت

Line.png

اساتید

سید حسین بادکوبه‌ای، ملا فتح الله اصفهانی، سید ابوالحسن اصفهانی،...

شاگردان

سید مهدی دروازه‌ای، میرزا عمران علیزاده، حاجی میرزا علی اکبر برازنده،...

آثار

حاشیه بر «عروة‌الوثقی»، حاشیه بر «شرح تجرید»،...


تحصیلات و استادان

سید محمد بادکوبه ای فرزند آقا میر جبار مصطفی یوف، متولد سال ۱۲۸۵ هـ.ق در روستای مشقطع از توابع باکو[۱] آذربایجان بود. وی در سنین کودکی قدم به مکتب خانه گذاشت و دروس مقدماتی را از اساتید محلی فراگرفت. پس از آن برای تکمیل تحصیلات، از طریق عشق‌آباد راهی مشهد مقدس گردید و ادبیات فارسی و عربی، فقه و اصول را در جوار مرقد مطهر حضرت ثامن الحجج علیه السلام آموخت و آن گاه با قدم هایی استوار و اراده ای پولادین عازم حوزه علمیه اصفهان شد. منطق، فلسفه و کلام را در مدت کوتاهی از استادان بزرگ حوزه اصفهان فراگرفت و به مقام استادی رسید.[۲]

سید محمد پس از تحصیل در اصفهان، راهی عتبات عالیات عراق گردید و سال های متمادی از محضر استادان بزرگ حوزه کهن نجف، علوم معقول و منقول را فراگرفت.

استادان بزرگوار ایشان عبارتند از:

  1. سید حسین بادکوبه‌ای (۱۲۹۳ـ۱۳۵۸ هـ.ق)
  2. ملا فتح الله اصفهانی (۱۲۶۶ـ۱۳۳۹ هـ.ق)
  3. سید ابوالحسن اصفهانی (۱۲۸۴ـ۱۳۶۵ هـ.ق)
  4. محمدکاظم آخوند خراسانی (۱۳۲۹-۱۲۵۵ هـ.ق)
  5. سید محمدکاظم یزدی طباطبایی (۱۲۴۸ـ۱۳۳۷ هـ.ق)

فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی

آیت الله بادکوبه‌ای پس از تحصیل و رسیدن به مدارج عالی علمی به شهر بادکوبه بازگشت. بازگشت ایشان به بادکوبه همزمان بود با حکومت تزاری روسیه بر سرزمین آذربایجان. حکومت تزار در نتیجه جنگ های تجاوزکارانه و تحمیل معاهده‌های گلستان و ترکمن چای بر ایران، شهرهای دربند، باکو، شیروان، شکی، گنجه، لنکران، نخجوان و بخش جنوبی تالش را از این کشور جدا و به سرزمین های خود ملحق نمود. آیت الله بادکوبه‌ای با وجود سخت‌گیری‌ها و آزار و اذیت های موجود، به تبلیغ احکام الهی و ترویج شریعت نبوی پرداخت.[۳]

تأسیس حوزه علمیه:

این مجاهد نستوه، با وجود فشار و سخت‌گیری‌های ضددینی بلشویک‌ها، شروع به تأسیس حوزه علمیه نمود و شاگردان مستعدی پرورش داد.[۴] علامه امینی در مورد ایشان می گوید: «از خدمات علامه سید محمد (بادکوبه‌ای) یکی تأسیس دانشسرای دینی بود که تعداد زیادی دانشجو داشت و خود در آن تدریس می کرد و علی رغم حمله ضددینی بلشویکها رونق روزافزون یافت».[۵]

تبعید به سیبری:

در سال (۱۹۳۶ م) جمهوری آذربایجان به اتحاد جماهیر شوروی پیوست. در خلال این سال ها آزار و اذیت مسلمانان افزایش یافت و بسیاری از مساجد، اماکن مذهبی و مدارس علمیه تخریب گردید. حکومت وقت بسیاری از مخالفین دولت و مبارزین را یا کشت و یا تبعید کرد. فقیه مبارز آیت الله بادکوبه‌ای در نتیجه ترویج تعالیم الهی و نشر معارف اسلامی و افشای ماهیت رژیم کمونیستی به مدت پانزده سال با اعمال شاقه به سیبری غربی[۶] تبعید شد و با سپری نمودن ایام تبعید به بادکوبه بازگشت و فعالیت‌های خود را از سر گرفت.

اتهام:

با گسترش فعالیت‌های سیاسی و فرهنگی آیت الله بادکوبه‌ای، مخالفان نتوانستند بار دیگر وجود وی را نادیده بگیرند و این بار به اتهام همکاری با حزب مساوات[۷] به مدت نه ماه در زیر زمین مخوف سازمان اطلاعات شوروی زندانی شد؛ اما پس از مدتی تبرئه و آزاد شد.[۸]

هجرت به اردبیل:

بعد از آزادی از زندان دوستان وی وسایل سفر ایشان و خانواده‌اش را به اردبیل فراهم نمودند. ایشان همزمان با حکومت رضاخان وارد اردبیل گردید و فعالیت‌های خویش را آغاز نمود. معظم له در مدت اقامت دو ساله در اردبیل در خانه خویش شروع به تدریس و تربیت طلاب کرد.[۹] وی در یکی از مساجد معروف اردبیل به نام مسجد «سرچشمه» به اقامه نماز جماعت می پرداخت.[۱۰]

تبعید به تبریز:

در پی اجرای سیاست‌های غربی رضاشاه، حضرت آیت الله بادکوبه‌ای به مخالفت و اعتراض برخاسته و در نتیجه به تبریز تبعید می‌گردد و به اجبار در مدرسه طالبیه اقامت می‌گزیند. اقامت اجباری وی در مدرسه طالبیه با وساطت برخی از دوستان، از جمله آقای احمد وهاب‌زاده و آقای سطوه السلطنه پایان و ایشان در منزل خویش در تبریز سکنی می گزیند.[۱۱]

همگام با امام خمینی:

مجاهد عالی قدر حضرت آیت الله بادکوبه‌ای از آغاز نهضت امام خمینی در سال ۱۳۴۲ ش در ردیف روحانیون مبارز قرار گرفته و حمایت و پشتیبانی خویش را از حرکت‌های انقلابی حضرت امام اعلام داشت.[۱۲] این عالم بزرگ با سخنرانی های شیرین و جذاب خود در آگاهی مردم تبریز نقش اساسی داشت.

مبارزه با انجمن‌های ایالتی و ولایتی:

با تصویب انجمن‌های ایالتی و ولایتی و تبدیل قسم به قرآن به قسم به کتاب آسمانی و دخالت زنان در انتخابات و حذف قید اسلام، حضرت آیت الله بادکوبه‌ای در کنار جامعه روحانیت آذربایجان در تاریخ (۱۲/۸/۱۳۴۱) با ارسال تلگرافی به آیت الله حاج سید محمد بهبهانی خواستار لغو این تصویب‌نامه شدند.

دشمنی با اسرائیل:

پس از جنگ شش روزه بین اعراب و اسرائیل در خرداد ماه سال ۱۳۴۶، حضرت آیت الله بادکوبه‌ای تلاش و فعالیت خویش را علیه اسرائیل آغاز نمود. در این زمینه از سوی علمای قم اعلامیه‌ای در جهت حمایت از اعراب و لزوم جمع آوری کمک های مادی برای آسیب دیدگان و آوارگان فلسطینی صادر شد. فقیه مبارز حضرت آیت الله بادکوبه‌ای همراه آیات عظام سید ابوالفضل خسروشاهی، سید مرتضی مستنبط غروی، سید کاظم موسوی شبستری و شهید سید محمدعلی قاضی طباطبایی، با صدور اعلامیه‌ای در تبریز، برای کمک به آوارگان مسلمان فلسطینی مساعدت و یاری خواستند. متن اعلامیه چنین است: بسم الله الرحمن الرحیم. برادران ایمانی، به منظور کمک به برادران مسلمان آسیب دیده، بازماندگان مقتولین در راه دفاع از حریم مقدس اسلام که از طرف حضرات آیات عظام و مراجع تقلید که اعلام فرموده‌اند، امید است اهالی محترم آذربایجان از مساعدت دریغ نفرموده، از کمک به برادران اسلامی به حساب شماره یک بانک صادرات شعبه قم از تأدیه وجه خودداری نفرمایند که عنده‌الله مأجور خواهند شد.[۱۳]

نماز و منبر:

معظم له در کنار کارهای سیاسی، علمی و اجتماعی، صبح و شام در مسجد «ویجویه» (ورجی)، و ظهرها در مسجد بازار کفاشان[۱۴] نماز جماعت اقامه می کرد.[۱۵] روزهای جمعه منبر می رفت و قرآن را در دست گشوده و از روی آن می خواند و تفسیر و موعظه می‌کرد. خود می‌گریست و دیگران را می‌گریاند.[۱۶]

یادگارها

آن فقیه بزرگ علاوه بر تربیت شاگردانی چون: آیت الله سید مهدی دروازه‌ای[۱۷] و استاد میرزا عمران علیزاده[۱۸] و حاجی میرزا علی اکبر برازنده، آثار گرانبهایی نیز به جای مانده است که از جمله آن ها می توان به حاشیه بر «عروة‌الوثقی» و حاشیه بر «شرح تجرید» علامه حلی اشاره کرد که هنوز به چاپ نرسیده‌اند.[۱۹]

آیت الله بادکوبه‌ای کتابخانه بزرگی داشت که حاوی کتاب‌های نفیس چاپ و خطی بود. بنابر وصیت آن فقیه بزرگوار، همه کتاب‌هایش به کتابخانه آیت الله مرعشی در قم انتقال یافت و هم اکنون در آن گنجینه بزرگ نگه‌داری می شود.[۲۰]

وفات

سرانجام این عالم ربانی و مجاهد نامدار پس از سال ها خدمت به اسلام و مسلمین و تحمل رنج‌ها، شکنجه‌ها و سختی‌ها، روز سه شنبه، هفتم جمادی الثانی ۱۳۸۹ هـ.ق (برابر با تیرماه ۱۳۴۸ ش) جان به جان آفرین تسلیم نمود. پیکر پاک این فقیه اهل بیت (علیهم السلام) پس از تشییع باشکوه توسط ده ها هزار نفر، در وادی رحمت شهرستان تبریز به خاک سپرده شد.[۲۱] رحمت و رضوان الهی بر او باد.

پانویس

  1. ↑ باکو یکی از مهمترین مراکز شیعه نشین جمهوری آذربایجان بوده و هم اینک پایتخت آن کشور است. نام این شهر به صورت های باکو، بادکوبه، باکوبه و... تلفظ می گردد.
  2. ↑ زندگی‌نامه دست نوشت داماد آیت الله بادکوبه‌ای.
  3. ↑ زندگی‌نامه دست نوشت داماد آیت الله بادکوبه‌ای.
  4. ↑ همان.
  5. ↑ شهیدان راه فضیلت، علامه امینی، ص ۵۴۵.
  6. ↑ سیبری دشتی است پهناور که تمام شمال آسیا را فراگرفته و از کوه‌های اورال (مرز طبیعی میان اروپا و آسیا) تا اقیانوس کبیر (آرام) کشیده شده و از شمال به اقیانوس منجمد شمالی محدود است. سیبری از لحاظ سیاسی به چهار بخش تقسیم می شود که سیبری غربی یکی از آن بخش ها است و پایتخت آن نیز نوو سیبرسک است. (لغت نامه دهخدا، ج ۸، ص ۱۲۲۳۴).
  7. ↑ این حزب به نام «ینی مساوات» مساوات نوین از مؤتلفان جبهه خلق است. محمد امین رسول زاده در سال (۱۹۱۸ م) جمهوری آذربایجان را تأسیس نمود و پایه حزب مساوات را در سال (۱۹۱۱ م) بنا نهاد. (جمهوری آذربایجان، بهناز اسدی کیا، ص ۱۱۰ـ۱۱۱).
  8. ↑ زندگی‌نامه دست نوشت داماد آیت الله بادکوبه‌ای.
  9. ↑ مصاحبه با آیت الله مفتی الشیعه.
  10. ↑ زندگی‌نامه دست نوشت داماد آیت الله بادکوبه‌ای.
  11. ↑ همان.
  12. ↑ اسناد انقلاب اسلامی، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ص ۱۰۳ و ۱۰۷.
  13. ↑ جلوه محراب، مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، ص ۲۱۴.
  14. ↑ هم اکنون هر دو مسجد به نام ایشان معروف است.
  15. ↑ زندگی‌نامه دست نوشت داماد آیت الله بادکوبه‌ای؛ خاطرات فقیه اخلاقی آیت الله احمدی میانجی، ص ۱۳۳.
  16. ↑ نامداران تاریخ، میرزا عمران علیزاده، ج۲، ص۳۴۱.
  17. ↑ همان، ج ۲، ص ۲۸۳.
  18. ↑ همان.
  19. ↑ زندگی‌نامه دست نوشت داماد آیت الله بادکوبه‌ای.
  20. ↑ همان.
  21. ↑ همان.

منابع

  • تلخیص از مجموعه گلشن ابرار، جلد ۵، زندگی نامه "سید محمد بادکوبه ای" از محمد الوانساز خویی.

آرشیو عکس و تصویر

  • آرامگاه سید محمد حسینی بادکوبه ای در وادی رحمت تبریز

برگرفته از «https://wiki.ahlolbait.com/index.php?title=سید_محمد_بادکوبه_ای&oldid=145980»
آپارات موسسه اهل البیت علیهم السلام کانال عکس نوشته قرآن و حدیث در اینستاگرام تلگرام قرآن و حدیث کانال قرآن و حدیث در ایتا