جامعیت مقاله متوسط
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

محمدمهدی ربانی املشی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(آرشیو عکس و تصویر)
 
(۳۴ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
==میلاد==
+
{{خوب}}
آيت‌الله محمدمهدي رباني املشي رانکوهي در 15 [[شعبان]] 1353/3 آذر 1313 در [[قم]] متولد شد. پدرش عبدالمکارم رباني املشي روحاني مقيم قم، اهل املش گيلان بود و در نهايت زهد و قناعت مي‌زيست.
+
'''استاد محمدمهدی ربانی املشی رانکوهی''' (۱۳۱۳ - ۱۳۶۴ ش) روحانی مبارز در دوران انقلاب اسلامی و از شاگردان [[آیت الله بروجردی|آیت‌الله بروجردی]] و [[امام خمینی]] بود. وی پس از انقلاب از طرف حضرت امام به سمت دادستان کل کشور و نیز یکی از فقهای شورای نگهبان منصوب گردید. ایشان انسانی وارسته، متقی و مخلص و خدمتگزاری صادق بود.  
  
==تحصیل==
+
{{شناسنامه عالم
تحصيلات ابتدايي را در آن شهر مذهبي از محضر پدر و ديگران بهره گرفت و براي ادامه تحصيلات عاليه از محضر اساتيد و مراجع عظام حوزه مقدسه علميه قم مانند حضرت [[آيت‌الله بروجردي]] و [[امام خميني]] و [[محقق داماد]] بهره برد.
+
||نام کامل = محمدمهدی ربانی املشی رانکوهی
 +
||تصویر=[[پرونده:Rabbani amlashi.jpg|۲۲۰px|center]]
 +
||زادروز = ۱۳۱۳ شمسی
 +
|زادگاه = [[قم]]
 +
|وفات = ۱۳۶۴ شمسی
 +
|مدفن= قم، حرم [[حضرت معصومه]]
 +
|اساتید =  [[آیت الله بروجردی|آیت‌الله بروجردی]]، [[امام خمینی]]، [[محقق داماد]]،...
 +
|شاگردان =
 +
|آثار =
 +
}}
  
ايشان يکي از نخبگان حوزه علميه و از مدرسين بنام آن به شمار مي‌رفت و جزء همرزمان [[آيت‌ الله هاشمي رفسنجاني]] و از دوستان صميمي و هم مباحثه او در همه سطوح تحصيلي از مقدمات تا خارج بودند. بعد از مهاجرت آقاي هاشمي به تهران با آيات محمد مؤمن و حسن طاهري خرم آبادي هم‌مباحثه گرديد.
+
==ولادت==
 +
محمدمهدی ربانی املشی رانکوهی در ۱۵ [[شعبان]] ۱۳۵۳ قمری (۱۳۱۳ ش) در [[قم]] متولد شد. پدرش عبدالمکارم ربانی املشی روحانی مقیم قم، اهل املش گیلان بود و در نهایت [[زهد]] و قناعت می‌زیست.
  
==فعالیتهای اجتماعی==
+
==تحصیلات==
رباني املشي از نوجواني به فعاليت هاي اجتماعي و سياسي علاقه مند بود. مبارزه و مجاهدت سياسي او با بروز نهضت اسلامي ملت ايران به رهبري امام خميني به اوج خود رسيد و نتيجه آن تحمل مشقت ها و مرارت هاي حاصل از دستگيري ها، بازداشت ها، بازجويي ها، زندان ها و تبعيدهاي پياپي و مستمر از آغاز نهضت در 1341 تا پيروزي آن در 1357 بود. ايشان به گفته خودشان در آن زمان جزو شاگردان پرانرژي حضرت امام و از طلبه هاي داغ محسوب مي‌شد و آماده بود تا هر مأموريتي را که بر عهده اش نهند به خوبي انجام دهد.
+
ربانی املشی تحصیلات ابتدایی را در [[قم]] از محضر پدر و دیگران بهره گرفت. وی برای ادامه تحصیلات عالیه وارد [[حوزه علمیه قم|حوزه علمیه قم]] شد و از محضر اساتید و مراجع عظام آن حوزه مقدسه مانند [[آیت الله بروجردی|آیت‌الله بروجردی]]، [[امام خمینی]]، [[محقق داماد]] بهره برد.
  
در زمان رژيم پهلوي جمعآً هفت بار به زندان افتاد و دو بار تبعيد شد و هر بار سه سال در شهرهاي شوشتر و فردوس و شهر بابک بود و در جيرفت همراه آيت‌الله خامنه اي و آيت‌الله مکارم شيرازي در تبعيد بسر برد. در 25 آبان 1357 دوباره سکونتگاه اجباري خود را ترک و چند روز بعد رژيم ناچار ايشان را از محکوميت اقامت اجباري تبرئه کرد؛ وي پس از آن با اشتياق فراوان براي به ثمر رسيدن انقلاب اسلامي فعاليت کرد.
+
ایشان یکی از نخبگان [[حوزه علمیه|حوزه علمیه]] به شمار می‌رفت و از دوستان و هم مباحثه های [[سید علی حسینی خامنه ای|آیت الله خامنه ای]] و [[علی اکبر هاشمی رفسنجانی|هاشمی رفسنجانی]] در سطوح تحصیلی از مقدمات تا خارج بود.
  
به دنبال پيروزي انقلاب، مسئوليت هاي سنگيني را با جان و دل به دوش کشيد. در بدو پيروزي انقلاب به فرمان حضرت امام مأموريت يافت تا در رأس هيئتي از فضلاي حوزه علميه به استانهاي گيلان و مازندران سفر کند و از نزديک مشکلات و مسائل مردم آن سامان را بررسي و در رفع نواقص و کمبودها بکوشد. در مجلس خبرگان قانون اساسي نماينده مردم گيلان بود. در 23 خرداد 1359 با حکم امام خميني به عنوان عضو ستاد انقلاب فرهنگي منصوب شد. پس از شهادت آيت‌الله بهشتي به فرمان امام خميني به سمت دادستان کل کشور منصوب گرديد و در شوراي عالي قضايي عضويت يافت. ايشان پيش از اين مدتها رئيس شعبه اول دادگاه عالي انقلاب بود. رهبر کبير انقلاب در 28 دي 1361 آيت‌الله رباني املشي را به سمت يکي از فقهاي شوراي نگهبان منصوب کردند. ايشان که عضو مؤسس جامعه مدرسين حوزه علميه قم بود هميشه براي موفقيت و سربلندي جامعه مدرسين کوشا بود.
+
==فعالیتهای سیاسی و اجتماعی==
 +
ربانی املشی از نوجوانی به فعالیت های اجتماعی و سیاسی علاقه مند بود. مبارزه و مجاهدت سیاسی او با بروز نهضت اسلامی ملت [[ایران]] به رهبری [[امام خمینی]] به اوج خود رسید و نتیجه آن تحمل مشقت ها و مرارت های حاصل از دستگیری ها، بازداشت ها، بازجویی ها، زندان ها و تبعیدهای پیاپی و مستمر از آغاز نهضت در ۱۳۴۱ تا پیروزی آن در ۱۳۵۷ بود. ایشان به گفته خودشان در آن زمان جزو شاگردان پرانرژی حضرت امام و از طلبه های داغ محسوب می‌شد و آماده بود تا هر مأموریتی را که بر عهده اش نهند به خوبی انجام دهد.
  
در اولين دوره انتخابات مجلس خبرگان رهبري از سوي مردم خراسان و در دومين دوره انتخابات مجلس شوراي اسلامي از سوي مردم تهران انتخاب شد که از طرف نمايندگان هر دو مجلس به سمت نایب رئيس دوم انتخاب شد. همچنين عضو فعال حزب جمهوري اسلامي بود و در شوراي مرکزي، شوراي داوري و شوراي فقهاي اين حزب عضويت داشت.
+
در زمان رژیم پهلوی جمعا هفت بار به زندان افتاد و دو بار تبعید شد و هر بار سه سال در شهرهای شوشتر و فردوس و شهر بابک بود و در جیرفت همراه [[سید علی حسینی خامنه ای|آیت‌الله خامنه ای]] و [[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]] در تبعید بسر برد. در ۲۵ آبان ۱۳۵۷ دوباره سکونتگاه اجباری خود را ترک و چند روز بعد رژیم ناچار ایشان را از محکومیت اقامت اجباری تبرئه کرد؛ وی پس از آن با اشتیاق فراوان برای به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی فعالیت کرد.
 +
 
 +
به دنبال پیروزی انقلاب، مسئولیت های سنگینی را با جان و دل به دوش کشید. در بدو پیروزی انقلاب به فرمان حضرت امام مأموریت یافت تا در رأس هیئتی از فضلای حوزه علمیه به استانهای گیلان و مازندران سفر کند و از نزدیک مشکلات و مسائل مردم آن سامان را بررسی و در رفع نواقص و کمبودها بکوشد.
 +
 
 +
در ۲۳ خرداد ۱۳۵۹ با حکم امام خمینی به عنوان عضو ستاد انقلاب فرهنگی منصوب شد. پس از شهادت [[شهید بهشتی|آیت‌الله بهشتی]] به فرمان امام خمینی به سمت دادستان کل کشور منصوب گردید و در شورای عالی قضایی عضویت یافت. ایشان پیش از این مدتها رئیس شعبه اول دادگاه عالی انقلاب بود. رهبر کبیر انقلاب در ۲۸ دی ۱۳۶۱ آیت‌الله ربانی املشی را به سمت یکی از فقهای شورای نگهبان منصوب کردند. ایشان که عضو مؤسس جامعه مدرسین [[حوزه علمیه قم]] بود همیشه برای موفقیت و سربلندی جامعه مدرسین کوشا بود.
 +
 
 +
در اولین دوره انتخابات مجلس خبرگان رهبری از سوی مردم [[خراسان]] و در دومین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی از سوی مردم [[تهران]] انتخاب شد که از طرف نمایندگان هر دو مجلس به سمت نایب رئیس دوم انتخاب شد. همچنین عضو فعال حزب جمهوری اسلامی بود و در شورای مرکزی، شورای داوری و شورای فقهای این حزب عضویت داشت.
  
 
==وفات==
 
==وفات==
منافقين صبح روز دهم شهريور 1360 به منزل ايشان هجوم بردند اما تلاش منافقان نافرجام ماند. سرانجام پس از عمري تلاش، مجاهدت، مبارزه و کوشش براي پيروزي و سربلندي اسلام و حکومت اسلامي در 17 تير 1364 در اثر بيماري سرطان به لقاءالله پيوست. ايشان انساني وارسته، متقي و مخلص و خدمتگزاري راستين و صادق بود. پست، مقام و مال و منال براي وي ارزشي نداشت.
+
مرحوم آیت الله ربانی املشی، سرانجام پس از عمری تلاش، مجاهدت، مبارزه و کوشش برای پیروزی و سربلندی [[اسلام]] و حکومت اسلامی، در ۱۷ تیر ۱۳۶۴ در اثر بیماری سرطان به لقاءالله پیوست. پیکر مطهر آن مرحوم پس از [[تشییع جنازه|تشییع]] در [[تهران]] و [[قم]]، به حرم [[حضرت معصومه]] سلام الله علیها انتقال یافت و در کنار شهیدان بزرگوارى چون [[شهید فضل الله محلاتی|شهید محلاتى]] و دیگر شهدا به خاک سپرده شد.
 +
==منابع==
 +
 
 +
*سهیلا عین اله زاده، آیت‌الله محمدمهدی ربانی املشی، [http://www.iichs.org/index.asp?id=890&doc_cat=7 موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران]، تاریخ بازیابی: ۹ آذرماه ۱۳۹۲.
 +
*مجید محبوبى، [[ستارگان حرم (کتاب)|ستارگان حرم]]، جلد۳، حاج شیخ محمدمهدى ربانى املشى؛ فقیه مبارز.
 +
 
 +
[[رده:علمای معاصر]]
  
==منابع==
 
* سهيلا عين اله زاده، آيت‌الله محمدمهدي رباني املشي [http://www.iichs.org/index.asp?id=890&doc_cat=7 موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران]، تاریخ بازیابی: 9 آذرماه 1392.
 
* قرباني، محمدعلي (صدرالدين). پيشينه تاريخي‌ ـ فرهنگي لاهيجان و بزرگان آن. تهران: نشر سايه، 1375.
 
* مسعودي خميني، علي اکبر. خاطرات آيت الله مسعودي خميني. تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامي، 1381.
 
* [تدوين مرکز بررسي اسناد تاريخي وزارت اطلاعات]، شرح مبارزات حضرت آيت الله محمدمهدي رباني املشي (ياران امام به روايت اسناد ساواک؛ ج21). تهران: وزارت اطلاعات، مرکز بررسي اسناد تاريخي، 1380.[[رده:علمای معاصر]]
 
 
[[رده:مبارزان علیه پهلوی]]
 
[[رده:مبارزان علیه پهلوی]]
 +
 +
==آرشیو عکس و تصویر==
 +
<gallery mode="packed" heights="170">
 +
پرونده:رباني املشي (111).jpg|alt=استاد ربانی املشی و شهید مطهری|1. محمدمهدی ربانی رانکوهی (املشی)، 2. عبدالرحیم ربانی شیرازی، 3. [[حسینعلی منتظری نجف آبادی|حسین‌علی منتظری]]، 4. شهید [[مرتضی مطهری]] و 5. محمدصادق صادقی گیوی (خلخالی)
 +
پرونده:رباني املشي (2).jpg|alt=استاد ربانی املشی و آیت الله مرعشی نجفی|1. [[آیت الله محمدفاضل لنکرانی|محمد موحدی]] (فاضل لنکرانی)، 2. [[سید شهاب الدین مرعشی نجفی|سید شهاب‌الدین حسینی مرعشی نجفی]]، 3. حسین راستی کاشانی و 4. محمدمهدی ربانی رانکوهی (املشی)
 +
پرونده:رباني املشي (12).jpg|alt=استاد ربانی املشی و علامه طباطبایی|1. محمد یزدی، 2. محمدمهدی ربانی رانکوهی (املشی)، 3. احمد بیگدلی آذری قمی، 4. [[ناصر مکارم شیرازی]]، 5. [[علامه طباطبايى|سید محمدحسین طباطبایی]] و 6. [[محمدتقی فلسفی]]
 +
پرونده:اردبیلی (6).jpg|alt=استاد ربانی املشی و رهبری|از راست: [[عبدالله جوادی آملی]]،[[سید عبدالکریم موسوی اردبیلی|میرکریم موسوی کریمی]] (عبدالکریم موسوى اردبيلى)، محمدمهدی ربانی رانکوهی (ربانی املشی)، [[سید علی حسینی خامنه ای]] و مرتضی مقتدایی
 +
پرونده:صالحی (2).jpg|از راست ردیف جلو: [[اسماعیل صالحی مازندرانی]]، [[احمد جنتی]] و محمدمهدی ربانی رانکوهی (املشی)
 +
پرونده:رباني املشي (5).jpg|alt=استاد ربانی املشی و شهید بهشتی|از راست: حسین راستی کاشانی، [[شهید بهشتی|شهید سید محمد حسینی بهشتی]]، علی اکبر فیض آلنی (مشکینی) و محمدمهدی ربانی رانکوهی (املشی)
 +
پرونده:رباني املشي (6).jpg|alt=استاد ربانی املشی و شهید محلاتی|از راست: محمدمهدی ربانی رانکوهی (املشی)، [[شهید فضل الله محلاتی|شهید فضل‌الله مهدی زاده محلاتی]] و محمد دانش زاده قمی (مؤمن) در سرزمین وحی
 +
پرونده:رباني املشي (7).jpg|alt=استاد ربانی املشی و شهید قدوسی|ردیف جلو از راست: محمد موحدی (فاضل لنکرانی)، میرکریم موسوی کریمی (موسوی اردبیلی)، محمدمهدی ربانی رانکوهی (املشی) و شهید سید محمد حسینی بهشتی - ردیف عقب از راست: محمد دانش‌زاده قمی (مؤمن) و شهید [[آیت الله علی قدوسی|علی قدوسی]]
 +
پرونده:رباني املشي (8).jpg|alt=استاد ربانی املشی، امام خمینی و شهید صدوقی و شهید دستغیب|1. حسین‌علی منتظری، 2. شهید [[شهید صدوقی|محمد صدوقی]]، 3. [[سید محمدعلی انگجی]]، 4. [[امام خمینی|سید روح‌الله موسوی مصطفوی خمینی]]، 5. علی فلسفی، 6. جوادآقا تهرانی، 7. محمدمهدی ربانی رانکوهی (املشی)، 8. [[سید عبدالحسین دستغیب|شهید سید عبدالحسین دستغیب]] و 9. شهید سید محمد حسینی بهشتی
 +
پرونده:رباني املشي (9).jpg|alt=استاد ربانی املشی و شهید رجایی|از راست: شهید [[محمد علی رجایی|محمدعلی رجایی]]، محمدمهدی ربانی رانکوهی (املشی) و محمد محمدی نیک (ری شهری)
 +
پرونده:رباني املشي (10).jpg|alt=استاد ربانی املشی و شهید مفتح|از راست: سید حسن طاهری خرم آبادی، محمدمهدی ربانی رانکوهی (املشی) و شهید [[شهید مفتح|محمد مفتح]]
 +
پرونده:رباني املشي (11).jpg|سید علی حسینی خامنه ای  بر پیکر محمدمهدی ربانی رانکوهی (املشی)
 +
</gallery>
 +
{{سنجش کیفی
 +
|سنجش=شده
 +
|شناسه= خوب
 +
|عنوان بندی مناسب= خوب
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= خوب
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= متوسط
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= خوب
 +
|رده= دارد
 +
}}
 +
 +
[[رده:علمای معاصر|ربانی رانکوهی املشی،محمدمهدی]]
 +
[[رده: مقاله های مرتبط به دانشنامه]]
 +
[[رده:مدفونین در حرم حضرت معصومه (س)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۱۰

استاد محمدمهدی ربانی املشی رانکوهی (۱۳۱۳ - ۱۳۶۴ ش) روحانی مبارز در دوران انقلاب اسلامی و از شاگردان آیت‌الله بروجردی و امام خمینی بود. وی پس از انقلاب از طرف حضرت امام به سمت دادستان کل کشور و نیز یکی از فقهای شورای نگهبان منصوب گردید. ایشان انسانی وارسته، متقی و مخلص و خدمتگزاری صادق بود.

۲۲۰px
نام کامل محمدمهدی ربانی املشی رانکوهی
زادروز ۱۳۱۳ شمسی
زادگاه قم
وفات ۱۳۶۴ شمسی
مدفن قم، حرم حضرت معصومه

Line.png

اساتید

آیت‌الله بروجردی، امام خمینی، محقق داماد،...




ولادت

محمدمهدی ربانی املشی رانکوهی در ۱۵ شعبان ۱۳۵۳ قمری (۱۳۱۳ ش) در قم متولد شد. پدرش عبدالمکارم ربانی املشی روحانی مقیم قم، اهل املش گیلان بود و در نهایت زهد و قناعت می‌زیست.

تحصیلات

ربانی املشی تحصیلات ابتدایی را در قم از محضر پدر و دیگران بهره گرفت. وی برای ادامه تحصیلات عالیه وارد حوزه علمیه قم شد و از محضر اساتید و مراجع عظام آن حوزه مقدسه مانند آیت‌الله بروجردی، امام خمینی، محقق داماد بهره برد.

ایشان یکی از نخبگان حوزه علمیه به شمار می‌رفت و از دوستان و هم مباحثه های آیت الله خامنه ای و هاشمی رفسنجانی در سطوح تحصیلی از مقدمات تا خارج بود.

فعالیتهای سیاسی و اجتماعی

ربانی املشی از نوجوانی به فعالیت های اجتماعی و سیاسی علاقه مند بود. مبارزه و مجاهدت سیاسی او با بروز نهضت اسلامی ملت ایران به رهبری امام خمینی به اوج خود رسید و نتیجه آن تحمل مشقت ها و مرارت های حاصل از دستگیری ها، بازداشت ها، بازجویی ها، زندان ها و تبعیدهای پیاپی و مستمر از آغاز نهضت در ۱۳۴۱ تا پیروزی آن در ۱۳۵۷ بود. ایشان به گفته خودشان در آن زمان جزو شاگردان پرانرژی حضرت امام و از طلبه های داغ محسوب می‌شد و آماده بود تا هر مأموریتی را که بر عهده اش نهند به خوبی انجام دهد.

در زمان رژیم پهلوی جمعا هفت بار به زندان افتاد و دو بار تبعید شد و هر بار سه سال در شهرهای شوشتر و فردوس و شهر بابک بود و در جیرفت همراه آیت‌الله خامنه ای و آیت‌الله مکارم شیرازی در تبعید بسر برد. در ۲۵ آبان ۱۳۵۷ دوباره سکونتگاه اجباری خود را ترک و چند روز بعد رژیم ناچار ایشان را از محکومیت اقامت اجباری تبرئه کرد؛ وی پس از آن با اشتیاق فراوان برای به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی فعالیت کرد.

به دنبال پیروزی انقلاب، مسئولیت های سنگینی را با جان و دل به دوش کشید. در بدو پیروزی انقلاب به فرمان حضرت امام مأموریت یافت تا در رأس هیئتی از فضلای حوزه علمیه به استانهای گیلان و مازندران سفر کند و از نزدیک مشکلات و مسائل مردم آن سامان را بررسی و در رفع نواقص و کمبودها بکوشد.

در ۲۳ خرداد ۱۳۵۹ با حکم امام خمینی به عنوان عضو ستاد انقلاب فرهنگی منصوب شد. پس از شهادت آیت‌الله بهشتی به فرمان امام خمینی به سمت دادستان کل کشور منصوب گردید و در شورای عالی قضایی عضویت یافت. ایشان پیش از این مدتها رئیس شعبه اول دادگاه عالی انقلاب بود. رهبر کبیر انقلاب در ۲۸ دی ۱۳۶۱ آیت‌الله ربانی املشی را به سمت یکی از فقهای شورای نگهبان منصوب کردند. ایشان که عضو مؤسس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم بود همیشه برای موفقیت و سربلندی جامعه مدرسین کوشا بود.

در اولین دوره انتخابات مجلس خبرگان رهبری از سوی مردم خراسان و در دومین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی از سوی مردم تهران انتخاب شد که از طرف نمایندگان هر دو مجلس به سمت نایب رئیس دوم انتخاب شد. همچنین عضو فعال حزب جمهوری اسلامی بود و در شورای مرکزی، شورای داوری و شورای فقهای این حزب عضویت داشت.

وفات

مرحوم آیت الله ربانی املشی، سرانجام پس از عمری تلاش، مجاهدت، مبارزه و کوشش برای پیروزی و سربلندی اسلام و حکومت اسلامی، در ۱۷ تیر ۱۳۶۴ در اثر بیماری سرطان به لقاءالله پیوست. پیکر مطهر آن مرحوم پس از تشییع در تهران و قم، به حرم حضرت معصومه سلام الله علیها انتقال یافت و در کنار شهیدان بزرگوارى چون شهید محلاتى و دیگر شهدا به خاک سپرده شد.

منابع

آرشیو عکس و تصویر