اسماعیل صالحی مازندرانی

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

«آیت‌الله اسماعیل صالحى مازندرانى» (۱۳۱۲-۱۳۸۰ ش)، از فقها و اساتید حوزه علمیه قم و از شاگردان امام خمینی بود. از ایشان آثاری چند بر جای مانده است، از جمله «مفتاح البصیرة فی فقه الشریعة» و «بحثی درباره معاد».

۲۲۰px
نام کامل اسماعیل صالحی مازندرانی
زادروز ۱۳۱۲ شمسی
زادگاه قائم‌شهر، مازندران
وفات ۹ شهریور ۱۳۸۰ شمسی
مدفن قم، حرم حضرت معصومه علیها السلام

Line.png

اساتید

آیت الله بروجردی، امام خمینی، علامه طباطبایی، سید محمد محقق داماد،...

شاگردان

محسن قرائتی، محمدى گلپایگانى، ناطق نورى، سید حمید روحانی،...

آثار

رسائل فقهی، مفتاح البصیرة فى فقه الشریعة، مناسک حج، استفتاءات، احکام جوانان و نوجوانان، بحثی درباره معاد،...


ولادت

اسماعیل صالحى مازندرانى فرزند ملا رحمت الله در سال ۱۳۱۲ یا ۱۳۱۵ ش. (۱۳۵۵ قمرى) در یکى از روستاهاى قائم شهر در خانواده اى روحانى متولد شد. پدر و اجداد بزرگوارش، همه از علماى وارسته و فرهیختگان پرهیزکار بودند.

تحصیل و استادان

شیخ اسماعیل صالحى پس از آموختن قرآن مجید و بعضى از کتب مذهبى و تاریخى و مقدارى از جامع المقدمات از محضر پدر بزرگوارش، براى ادامه تحصیل علوم اسلامى، عازم «بابل» مازندران شد و صرف و نحو و منطق و بسیارى از احکام و دینى را از اساتید بزرگوار مدرسه «صدر» از جمله آیت الله شیخ امان الله کریمى آموخت.

آنگاه به تهران عزیمت کرد و حدود دو سال مشغول تحصیل بود. سپس عازم قم شد و حدود هفت ماه در مدرسه فیضیه اقامت داشت. تلاش و جدیت در تحصیل و مطالعه مداوم، غالب اوقاتش را پر کرده بود؛ به گونه اى که زمان تحصیل و تدریس در شبانه‌روز به بیست ساعت مى رسید. استعداد سرشار و روح کنجکاوش به حدى بود که از محضر استادى به محضر استادى دیگر حاضر مى شد تا مراحل کمال و معرفت را با اخلاص طى کند. دقت نظر وى به گونه اى بود که یکى از مدرسان بزرگ حوزه، فرموده است: «من در عمرم طلبه اى دقیق النظر مانند ایشان ندیدم.» این زمانى بود که به تحصیل درس منطق مشغول بود و با سؤال هاى پى در پى استاد را به اعجاب وامى داشت.

آیت الله صالحى مازندرانى، اوایل سال تحصیلى ۱۳۳۳ ش. عازم مشهد مقدس شد و سطح عالى و مقدارى از دروس خارج فقه و اصول را از محضر اساتید و بزرگان حوزه علمیه مشهد فراگرفت؛ از جمله اساتید وى، آیت الله شیخ هاشم قزوینى بود.

پس از حدود شش سال تحصیل و اقامت در مشهد، براى ادامه تحصیل عازم قم شد و در حوزه مقدس آنجا تحصیل و تدریس را پى گرفت. ایشان علاوه بر اساتید مذکور، در حوزه علمیه قم نیز از محضر حضرات آیات و اساتید گرانقدر بهره مند شد که بعضى از آن بزرگان عبارتند از:

تدریس و شاگردان

آیت الله صالحى مازندرانى حدود ۴۰ سال در حوزه علمیه قم به تدریس فقه و اصول و دیگر علوم اسلامى مانند تفسیر قرآن و اخلاق مشغول بود و از سال ۱۳۵۸ ش. تا آخر عمر شریفشان به تدریس «خارج فقه و اصول» اشتغال داشت.

وى در مدت تدریس، شاگردان زیادى پرورش داد که بیشتر آنها در مسئولیت هاى مهم دینى و کشورى مشغول به خدمتند، از جمله:

  • حجةالاسلام محمدى گلپایگانى، مسئول دفتر مقام معظم رهبرى؛
  • حجةالاسلام محسن قرائتى؛
  • حجةالاسلام مروى؛
  • حجةالاسلام ناطق نورى.
  • حجةالاسلام سید حمید روحانى، مؤلف کتاب «نهضت امام خمینى».

آثار و تألیفات

آیت الله صالحى مازندرانى، یافته هاى علمى دقیق خود را در موضوعات گوناگون با قلمى روان به رشته تحریر درآورد؛ ولى بیشتر آثار قلمى ایشان هنوز به چاپ نرسیده است.

الف) برخى از آثار چاپ شده:

بحثی درباره معاد - یکی از آثار آیت الله صالحی مازندرانی
  1. رساله توضیح المسائل؛
  2. مفتاح البصیرة فى فقه الشریعة (شرح عروة الوثقى، جلد اول و سوم در موضوع طهارت)؛
  3. مناسک حج؛
  4. استفتاءات، دو جلد؛
  5. احکام جوانان و نوجوانان.
  6. بحثی درباره معاد - تفسیر سوره قیامت

ب) برخى از آثار چاپ نشده:

  1. یک دوره خارج طهارت؛
  2. یک دوره کامل خارج اصول فقه؛
  3. رساله اى در «ولایت فقیه» که قبل از پیروزى انقلاب تألیف شده است؛
  4. حواشى و تعلیقه بر کتاب «اسفار» و «شرح منظومه»؛
  5. رساله اى مبسوط و استدلالى در «انفال و ثروت هاى عمومى»؛
  6. رساله اى در «ولایت جد و پدر بر دختر بالغ»؛
  7. یک دوره خارج قضا، خمس، وکالت و کفالت از کتاب «تحریرالوسیلة»؛
  8. یک دوره خارج بیع و خیارات از کتاب «مکاسب».

فعالیت‌هاى اجتماعی و سیاسى

آیت الله صالحى مازندرانی در کنار تحصیل و تدریس و تألیف، در فعالیت هاى سیاسى نیز حضور داشت؛ بلکه آن را وظیفه شرعى خود مى دانست و از همان دوران جوانى، یعنى در سال هاى ۱۳۳۱-۱۳۳۲ ش. با رفت و آمد به منزل مرحوم آیت الله کاشانى در تهران، با مسائل سیاسى کشور آشنا شد.

در بعضى از جلسات مخفى، که شهید نواب صفوى سخنرانى مى کرد، حاضر بود و نیز در متن مبارزات مردمى علیه رژیم ستم شاهى پهلوى قرار گرفت. با شروع نهضت امام خمینى در سال ۱۳۴۲ در صف مبارزان و روحانیان وفادار امام خمینى قرار مى گیرد و در این راه رنج ها و تلخى هاى فراوانى را به جان مى خرد.

زندانى شدن در رژیم پهلوى

وی با شرکت فعال در حرکت هاى سیاسى و مبارزاتى و حضور در بعضى از جلسات مخفى علماى آن زمان، بسیارى از اعلامیه هایى را که بر ضدرژیم ظالمانه پهلوى بود، امضا کرد. سال ۱۳۵۳ ش. همزمان با دستگیرى و تبعید عده اى از مدرسان عالى قدر حوزه، ایشان نیز دستگیر و راهى زندان شد. در سال هاى ۱۳۵۳ و ۱۳۵۴ ش. در زندان هاى مختلف، از جمله: زندان ساواک و شهربانى قم، قزل قلعه (انفرادى و عمومى)، اوین و قصر، زندانى مى شود.

حمایت از نهضت امام خمینى

با شروع مجدد و اوج گیرى انقلاب در سال ۱۳۵۶، ایشان نیز با صدور اطلاعیه اى در همان ایام به مناسبت حمله دردمنشانه رژیم منحوس پهلوى به حوزه علمیه قم، حمایت بى دریغ خود را از انقلاب بى نظیر امام خمینى و عشق سوزانى که به شخصیت والا و بى‌بدیل امام داشت، آشکار نمود. همچنین در سال ۱۳۵۷ ش. قبل از پیروزى انقلاب اسلامى، براى آگاهى بخشیدن به مردم در مورد این انقلاب بزرگ، در مناطق مختلف کشور، به ویژه در استان هاى یزد و کرمان، سخنرانى هاى حساسى ایراد نمود و راهپیمایى هاى بزرگى علیه رژیم منحوس پهلوى به راه انداخت. به این ترتیب او سعى داشت تا نهضت امام خمینى با شتاب بیشترى به پیروزى نایل شود.

بعد از پیروزى انقلاب اسلامى

آیت الله صالحى مازندرانى، پس از پیروزى انقلاب اسلامى نیز در سمت هاى مختلفى، چون: دو دوره نمایندگى مجلس خبرگان رهبرى از استان مازندران و حضور در مسئولیت قضاوت در برهه اى از زمان، در خدمت نظام جمهورى اسلامى بودند. علاوه بر این، هیچ گاه از تعلیم و تربیت و هدایت مردم در مسیر انقلاب غافل نبود و در مناسبت هاى مختلف با صدور اطلاعیه و رهنمودهاى سازنده، نقش مهمى در رشد و هدایت آنها در این راه ایفا نمود.

ایشان در طول بیش از بیست سال بعد از پیروزى انقلاب اسلامى هرگز خود را از نظام مقدس جمهورى اسلامى جدا ندانست؛ بلکه با حمایت هاى خود و پشتیبانى از ولایت فقیه، موجب تقویت نظام بود. وى در چهارم آذر ۱۳۷۶، به مناسبت این که عده اى به تضعیف ولایت فقیه مى پرداختند، در پایان درس خارج اصول حدود نیم ساعت به سخنرانى در این زمینه پرداخت. ایشان در آن سخنرانى اظهار داشتند: «روح نظام، همین ولایت فقیه است؛ در قانون اساسى این را به عنوان اصلِ اصیل و رکنِ رکین گذاشتند. خیلى از افراد قبلاً تلاش مى کردند که این یکى نباشد؛ چون مى دانستند این یکى براى آنها خطرآفرین است... تلاش هاى زیادى بوده و هست، براى این که این روح از نظام برود. وقتى روح برود، جسد خالى و بى روح دیگر تأثیرى ندارد...».

ویژگى‌هاى اخلاقى

آیت الله صالحى مازندرانى از همان ابتدا، همگام با تحصیل، در تهذیب و تزکیه نفس نیز کوشا بود و از اساتید برجسته اخلاق کسب معنویت مى کرد و بر ملکات خوب نفسانى خود مى افزود. وى به گونه اى خود را با ادب اسلامى مزین نموده بود که هر کس با او همنشین مى شد، به یاد خدا مى افتاد و رنگ الهى مى گرفت. بعضى از سیره عملى و اخلاقى وى از این قرار است:

توکل به خدا و توسل به اولیاى خدا:

ایشان در تمام مراحل زندگى، به ویژه در ایامى که در زندان هاى رژیم منحوس پهلوى بود، به خدا توکل داشت. همچنین در امر مهم تبلیغ و ارشاد مردم نیز، که سیره طلاب علوم دینى است، از توسل به اولیاى خدا غافل نبود.

برپایى مجالس مذهبى:

ایشان به سبب باورهاى دینى که در عمق جانش ریشه داشت و عشق وافرش به اهل بیت علیهم السلام، در ایام شهادت هر کدام از ائمه به ویژه ایام شهادت حضرت فاطمه سلام الله علیها در منزل خود مجلس عزا برپا مى نمود و خطبا و مرثیه خوانان به سخنرانى و مرثیه خوانى مى پرداختند. استاد براى مظلومیت اهل بیت به گونه اى مى گریست که شانه هایش حرکت مى کرد و گونه ها و محاسن مبارکش از اشک خیس مى شد. در اعیاد و روزهاى تولد ائمه اطهار علیهم السلام نیز مراسم جشن و شادى برپا بود و با پخش شیرینى و اعطاى هدیه، دل مؤمنین شرکت کننده را به یاد آن امامان شاد مى نمود.

عطوفت و مهربانى:

ایشان با همه مردم مهربان بود، اما با کودکان عطوفت خاصى داشت. او براى همسایه ها احترام ویژه اى قائل بود و همیشه با گرمى از آن ها استقبال مى کرد و در شادى و غم آن ها حتى الامکان شرکت مى نمود. اگر مصیبتى براى یکى از همسایگان پیش مى آمد، براى عرض تسلیت به منزلشان مى رفت و در مجلس ختم آن ها شرکت مى نمود... خلاصه، این گونه نبود که مشغله هاى زیاد درسى و مقام افتا، ایشان را از این برنامه ها بازدارد.

تواضع و وقار:

آیت الله صالحى در عین تواضع، بسیار باوقار بود؛ به طورى که نه در دام هزل و شوخى هاى ناروا گرفتار آمد، نه در ورطه خودپسندى و کبر سقوط کرد. از نهایت تواضع و فروتنى ایشان این که، با همه عظمت و بزرگى که بر اثر علم و تقوا کسب نموده بود، هرگز از آموختن حتى از شاگردش، اِبا نداشت.

وارستگى:

تمام سعى و کوشش ایشان این بود که به تمام احکام نورانى اسلام، عمل کند؛ در خوردن و خوابیدن بسیار کم‌مؤونه بود؛ نه تنها ظاهر او، بلکه دل و جان خود را نیز از کدورت ها و کینه ها پیراسته و پاک کرده بود.

وفات

مرحوم آیت الله صالحى مازندرانى، سرانجام صبح جمعه ۹ شهریور ۱۳۸۰ ش. در سن ۶۸ سالگى در زادگاهش دعوت حق را لبیک گفت. پیکر مطهر وى ۱۱ شهریور ۱۳۸۰ (۱۳ جمادى الثانى ۱۴۲۲ ق) براى خاکسپارى به شهر مقدس قم منتقل گردید و پس اقامه نماز میت به امامت آیت الله جوادى آملى در حرم مطهر حضرت معصومه علیها السلام، به خاک سپرده شد.

منابع

  • ستارگان حرم، احمد محیطى اردکانى، "شیخ اسماعیل صالحى مازندرانى؛ فقیه فروتن"، جلد ۱۱.

آرشیو عکس و تصویر