منابع و پی نوشتهای ضعیف
جامعیت مقاله متوسط
مقاله بدون شناسه یا دارای شناسه ضعیف است
عنوان بندی ضعیف
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

جنگ یمامه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
یمامه نام ناحیه ای در جزیرة العرب است که در آن جنگ سختی میان مسلمانان و پیروان مسیلمه کذاب به وقوع پیوست. مسلیمه در اواخر عمر [[پیامبر اسلام]] از این منطقه سر بر آورد و ادعای [[نبوت]] دروغین کرد. وی با یکی دیگر از مدعیان نبوت که زنی به نام سجاح بود، ازدواج کرد و به تدریج پیروان زیادی گرد او جمع شدند.
+
{{متوسط}}
  
پس از فوت رسول خدا صلی الله علیه و آله، خطراتی دین اسلام را تهدید می کرد و از مهمترین آنها مسیلمه بود. پس از این که ابوبکر در امر خلافت مستقر شد، سپاهی را به فرماندهی خالد بن ولید به سمت یمامه گسیل داشت.  
+
'''«یمامه»''' نام ناحیه‌ای در [[شبه جزیره عربستان|جزیرة العرب]] است که در آن جنگ سختی میان مسلمانان و پیروان [[مسیلمه کذاب|مُسیلمه کذاب]] - که از [[ارتداد|مرتدین]] و مدعیان دروغین [[نبوت]] بود - بوقوع پیوست. در این نبرد گرچه سپاه مسیلمه شکست خورد، اما عده زیادی از مسلمانان از جمله حافظان [[قرآن]] نیز به [[شهادت در راه خدا|شهادت]] رسیدند.  
  
هنگامی که به یمامه رسیدند با دسته ای از یاران مسیلمه برخورد کردند. از آنها پرسیدند: عقیده شما چیست؟ آنها پاسخ دادند: منا نبّی و منکم نبّی ترجمه: باید از شما یک پیامبر و از ما نیز یک پیامبر باشد.  
+
== چگونگی جنگ یمامه ==
 +
مسیلمة بن ثمامة حنفی وائلی، معروف به «مسیلمة کذّاب»، در اواخر عمر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله از این منطقه سر بر آورد و به دروغ ادعای [[نبوت]] کرد. وی با یکی دیگر از مدعیان نبوت که زنی به نام سجاح بود، [[ازدواج]] کرد و به تدریج پیروان زیادی گرد او جمع شدند.
  
سپس جنگ سختی میان مسلمین با سپاه مسیلمه درگرفت که از سخت ترین جنگهای مسلمانان با مدعیان نبوت و مرتدین به شمار می آید. این جنگ به نام ناحیه ای که جنگ در آن به وقوع پیوسته است به جنگ یمامه معروف است.  
+
پس از [[رحلت پیامبر اسلام|رحلت رسول خدا]] صلی الله علیه و آله، خطراتی دین [[اسلام]] را تهدید می کرد که از مهمترین آنها مسیلمه بود. پس از این که [[ابوبکر]] در امر [[خلافت]] مستقر شد، سپاهی را به فرماندهی [[خالد بن ولید]] به سمت یَمامه - ناحیه‌ای در [[شبه جزیره عربستان|جزیرة العرب]] - گسیل داشت. هنگامی که به یمامه رسیدند با دسته ای از یاران مسیلمه برخورد کردند. از آنها پرسیدند: عقیده شما چیست؟ آنها پاسخ دادند: «مِنّا نبّی و منکم نبّی» (باید از شما یک پیامبر و از ما نیز یک پیامبر باشد).  
  
در این نبرد گرچه سپاه مسیلمه شکست خوردند و خود او نیز کشته شد، اما عدة زیادی از مسلمانان نیز به شهادت رسیدند که تعداد پنجاه و هشت نفر از مهاجر و انصار در میان آنها بودند و از این شماره سیزده نفر آنان، کسانی بودند که در جنگ بدر حضور داشتند.  
+
سپس جنگ سختی میان مسلمین با سپاه مسیلمه درگرفت که از سخت ترین جنگهای مسلمانان با مدعیان نبوت و [[ارتداد|مرتدین]] به شمار می آید. در این جنگ که در ماه [[ماه ربیع الاول|ربیع‌الاول]] سال دوازدهم هجری صورت گرفت، مسیلمه به قتل رسید. بدین ترتیب که [[ابودجانه انصارى|ابودجانه انصاری]] نیزه‌ای به او زد، اما مسیلمه، ابودجانه را شهید کرد، آنگاه وحشی (قاتل [[حضرت حمزه علیه السلام|حضرت حمزه]]) زوبین خود را به سوی او پرتاب کرد و او را کشت. وحشی خود در این رابطه می‌گوید: "قَتلتُ خیرَ الناس و شرَّ الناس"؛ من بهترین مردم (حمزه سیدالشهداء) و بدترین مردم را کشتم.  
  
جمع شهدای مسلمانان به روایت ابن اعثم (یکی از مورخین) یک هزار و دویست نفر بوده که تعداد هفتصد نفر از آنان حافظ [[قرآن]] بوده اند. لذا پس از این نبرد بود که به مسلمین به فکر جمع آوری و کتابت قرآن افتادند.  
+
در این نبرد گرچه سپاه مسیلمه شکست خورد، اما عده زیادی از مسلمانان نیز به [[شهادت در راه خدا|شهادت]] رسیدند که تعداد پنجاه و هشت نفر از [[مهاجرین|مهاجر]] و [[انصار]] در میان آنها بودند و از این شماره، سیزده نفر آنان، کسانی بودند که در [[جنگ بدر]] حضور داشتند. جمع شهدای مسلمانان به روایت [[ابن اعثم کوفی]]، هزار و دویست نفر بوده که تعداد هفتصد نفر از آنان حافظ [[قرآن]] بوده اند. لذا به گفته برخی مورخین، پس از این نبرد بود که مسلمین به فکر [[جمع قرآن|جمع آوری قرآن]] افتادند.  
  
جنگ یمامه یکی از جنگهایی است که میان مرتدین، مدعیان نبوت و سرپیچی کنندگان از مرکز خلافت با مسلمانان رخ داد. این جنگ ها به جنگهای ردّه شهرت دارد.
+
==منابع==
  
==منابع==
+
* دانشنامه رشد.
دانشنامه رشد.
+
* سایت [[اسلام کوئیست]].   
  
 
[[رده:جنگ های صدر اسلام]]
 
[[رده:جنگ های صدر اسلام]]
 +
[[رده: مقاله های مرتبط به دانشنامه]]
 +
 +
{{سنجش کیفی
 +
|سنجش=شده
 +
|شناسه= ضعیف
 +
|عنوان بندی مناسب= ضعیف
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= ضعیف
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= متوسط
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= خوب
 +
|رده= دارد
 +
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۹


«یمامه» نام ناحیه‌ای در جزیرة العرب است که در آن جنگ سختی میان مسلمانان و پیروان مُسیلمه کذاب - که از مرتدین و مدعیان دروغین نبوت بود - بوقوع پیوست. در این نبرد گرچه سپاه مسیلمه شکست خورد، اما عده زیادی از مسلمانان از جمله حافظان قرآن نیز به شهادت رسیدند.

چگونگی جنگ یمامه

مسیلمة بن ثمامة حنفی وائلی، معروف به «مسیلمة کذّاب»، در اواخر عمر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله از این منطقه سر بر آورد و به دروغ ادعای نبوت کرد. وی با یکی دیگر از مدعیان نبوت که زنی به نام سجاح بود، ازدواج کرد و به تدریج پیروان زیادی گرد او جمع شدند.

پس از رحلت رسول خدا صلی الله علیه و آله، خطراتی دین اسلام را تهدید می کرد که از مهمترین آنها مسیلمه بود. پس از این که ابوبکر در امر خلافت مستقر شد، سپاهی را به فرماندهی خالد بن ولید به سمت یَمامه - ناحیه‌ای در جزیرة العرب - گسیل داشت. هنگامی که به یمامه رسیدند با دسته ای از یاران مسیلمه برخورد کردند. از آنها پرسیدند: عقیده شما چیست؟ آنها پاسخ دادند: «مِنّا نبّی و منکم نبّی» (باید از شما یک پیامبر و از ما نیز یک پیامبر باشد).

سپس جنگ سختی میان مسلمین با سپاه مسیلمه درگرفت که از سخت ترین جنگهای مسلمانان با مدعیان نبوت و مرتدین به شمار می آید. در این جنگ که در ماه ربیع‌الاول سال دوازدهم هجری صورت گرفت، مسیلمه به قتل رسید. بدین ترتیب که ابودجانه انصاری نیزه‌ای به او زد، اما مسیلمه، ابودجانه را شهید کرد، آنگاه وحشی (قاتل حضرت حمزه) زوبین خود را به سوی او پرتاب کرد و او را کشت. وحشی خود در این رابطه می‌گوید: "قَتلتُ خیرَ الناس و شرَّ الناس"؛ من بهترین مردم (حمزه سیدالشهداء) و بدترین مردم را کشتم.

در این نبرد گرچه سپاه مسیلمه شکست خورد، اما عده زیادی از مسلمانان نیز به شهادت رسیدند که تعداد پنجاه و هشت نفر از مهاجر و انصار در میان آنها بودند و از این شماره، سیزده نفر آنان، کسانی بودند که در جنگ بدر حضور داشتند. جمع شهدای مسلمانان به روایت ابن اعثم کوفی، هزار و دویست نفر بوده که تعداد هفتصد نفر از آنان حافظ قرآن بوده اند. لذا به گفته برخی مورخین، پس از این نبرد بود که مسلمین به فکر جمع آوری قرآن افتادند.

منابع