شیخ کاظم ازری: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 +
'''شیخ کاظم اُزری''' (۱۲۱۲-۱۱۴۳ ق)  مشهور به «ملا کاظم ازری» شاعر مدیحه سرای [[شیعه]] در قرن دوازدهم هجری است. ملا کاظم شاعری بزرگوار بود که علمای شیعه [[عراق]] از جمله مرحوم [[سید محمد مهدی بحرالعلوم|سیّد بحر العلوم]] به او و اشعارش ارج می‌نهادند و مردم نیز از اشعارش استقبال فراوان نمودند. [[قصیده]] بلند «هائیه» در مدح [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] (ص) و [[امیرالمومنین]] (ع) از شاخص ترین اشعار وی به شمار می آید.
 
{{شناسنامه عالم
 
{{شناسنامه عالم
|نام کامل =  محمدکاظم ازری
+
|نام کامل =  ملا کاظم ازری
|زادروز = 1143 قمری
+
|تصویر= [[پرونده:Kazem-azariy.jpg]]
|زادگاه = محله رأس القریه بغداد
+
|زادروز = ۱۱۴۳ قمری
|وفات =  1212 قمری
+
|زادگاه = بغداد
|مدفن = آرامگاه آل ازری در کاظمین
+
|وفات =  ۱۲۱۲ قمری
 +
|مدفن = کاظمین
 
|اساتید =   
 
|اساتید =   
 
|شاگردان =  
 
|شاگردان =  
|آثار = هائیه، قصیده ای به مناسبت پیروزی سلیمان پاشا، 18 قصیده در مدح سلیمان شاوی، 5 قصیده در مدح پدر سلیمان
+
|آثار = قصیده هائیه، مرثیه‌ای درباره [[امام حسین علیه السلام|امام حسین]] علیه السلام،...
 
}}
 
}}
 +
==ولادت و خاندان==
 +
کاظم بن محمد بن مهدی بن ابراهیم بن عبدالصمد بن علی تمیمی بغدادی و مشهور به "ملاکاظم ازری" در سال ۱۱۴۳ قمری در محله رأس القریه [[بغداد]] به دنیا آمد.
  
شیخ کاظم (محمدکاظم)(1143-1212ه.ق)  مشهور به "ملاکاظم ازری" شاعر مدیحه سرای شیعه  قرن دوازدهم و سیزدهم هجری است. قصیده بلند «هائیه» در مدح پیامبر (ص) و امیرالمومنین (ع) از شاخص ترین قصاید وی به شمار می آید.
+
پدرش محمد بن مراد و برادرش شیخ محمدرضا، ادیب و شاعر توانا و مداح [[اهل البیت|اهل بیت]] علیهم السلام پیامبر بودند. این خاندان خود را از نسل "عبدالصمد بن علی ازری بغدادی تمیمی" می دانستند. او با خاندان های سرشناس دیگری چون "آل شاوی" و "[[آل حیدر|آل حیدری]]" و... دوستی زیاد و عمیق داشت.
 
 
==ولادت==
 
کاظم بن محمدبن مهدی بن ابراهیم بن عبدالصمد بن علی تمیمی بغدادی و مشهور به "ملاکاظم ازری" شاعر مدیحه سرای شیعه در سال 1143 در محله رأس القریه بغداد به دنیا آمد.
 
 
 
==خاندان==
 
 
 
پدرش محمد بن مراد و برادرش شیخ محمدرضا که او نیز ادیب و شاعر توانا و مداح اهل بیت علیهم السلام پیامبر بودند. این خاندان خود را از نسل "عبدالصمدبن علی ازری بغدادی تمیمی" می دانستند. او با خاندان های سرشناس دیگری چون "آل شاوی" و "آل حیدری" و... دوستی زیاد و عمیق داشت.
 
  
 
==تحصیلات==
 
==تحصیلات==
  
ابتدا در [[بغداد]] تحصیلات خود را شروع کرد و سپس در [[نجف]]، ادبیات عرب، [[فقه]] و اصول را نزد اساتید بزرگ تعلیم گرفت. اما از آنجا که میل زیادی به ادبیات به ویژه شعر داشت از مدرسه کناره گرفت. در 17 سالگی به [[حج]] رفت و قصیده ای راجع به حج خودش سرود. در واقع قبل از 20 سالگی به سرودن شعر پرداخت. البته اطلاعات او را درباره تاریخ، تفسیر، حدیث و فلسفه دیگران اعتراف دارند.
+
ملا کاظم ابتدا در [[بغداد]] تحصیلات خود را شروع کرد و سپس در [[نجف]]، [[ادبیات عرب]]، [[فقه]] و [[اصول فقه‌‌‌‌|اصول]] را نزد اساتید بزرگ تعلیم گرفت. اما از آنجا که میل زیادی به ادبیات به ویژه [[شعر]] داشت از مدرسه کناره گرفت. در ۱۷ سالگی به [[حج]] رفت و [[قصیده]] ای راجع به حج خودش سرود. در واقع قبل از ۲۰ سالگی به سرودن شعر پرداخت. البته اطلاعات او درباره [[تاریخ]]، [[تفسیر قرآن|تفسیر]]، [[حدیث]] و [[فلسفه]] را دیگران اعتراف دارند.
 +
==آثار==
  
==حماسه ازری یا قصیده «هائیه»==
+
حماسه ازری یا «قصیده هائیه» از مهمترین آثار ملا کاظم ازی است. موضوع [[قصیده]] مذکور که از آن به عناوین مختلف؛ قصیده هائیه «الفیه، قرآن الشعر الاکبر و فرقان الفصل الازهر» یاد شده عبارت است از: مدح [[پیامبر اسلام|پیغمبر]] (ص) و [[اهل البیت|اهل بیت]] آن حضرت، مدح [[امام علی علیه السلام|امیرالمومنین علی]] (ع) و بیان فداکاریهای حضرتش در [[غزوات پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله|غزوات]] مهم اسلامی و اشاره به حوادث مهم قبل از وفات و بعد از [[رحلت پيامبر اسلام|رحلت پیغمبر]] (ص).  
موضوع قصیده مذکور که از آن به عناوین مختلف؛ قصیده هائیه «الفیه، قرآن الشعر الاکبر و فرقان الفصل الازهر» یاد شده عبارت است از: مدح پیغمبر (ص) و اهل بیت آن حضرت، مدح امیرالمومنین علی (ع) و بیان فداکاریهای حضرتش در غزوات مهم اسلامی و اشاره به حوادث مهم قبل از وفات و بعد از وفات پیغمبر (ص).
 
اهمیت این قصیده از آن جهت است که «صاحب جواهر» آرزو می کند که آن را در نامه اعمال او گذارند. شیخ عباس قمی هم بعضی از ابیات آن را در مفاتیح الجنان در کنار ادعیه معصومین، آورده است. شاید بتوان ادعا کرد که ازری با این قصیده در دوره معاصر ادب عرب، مکتبی پدید آورد که مورد تقلید شاعران بعد از او شد.  
 
  
اصل آن در طوماری نوشته شده بود، و بیش از هزار بیت داشته که در اثر نفوذ موریانه، بیش از چهارصد بیت آن از بین می رود و 581 بیت آن باقی می ماند. این اثر نفیس توسط سید صدرالدین عاملی کشف شد، و در دسترس دانشمندان قرار گرفت و تاکنون چندین بار چاپ شده است.
+
اهمیت این قصیده از آن جهت است که «[[صاحب جواهر]]» آرزو می کند که آن را در نامه اعمال او گذارند. [[حاج شیخ عباس قمی|شیخ عباس قمی]] هم بعضی از ابیات آن را در [[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]] در کنار [[دعا|ادعیه]] حضرات [[معصوم|معصومین]]، آورده است.
  
 +
شاید بتوان ادعا کرد که ازری با این قصیده در دوره معاصر ادب عرب، مکتبی پدید آورد که مورد تقلید شاعران بعد از او شد. اصل آن در طوماری نوشته شده بود، و بیش از هزار [[بیت (شعر)|بیت]] داشته که در اثر نفوذ موریانه، بیش از چهارصد بیت آن از بین می رود و ۵۸۱ بیت آن باقی می ماند. این اثر نفیس توسط [[سید صدرالدین عاملی]] کشف شد و در دسترس دانشمندان قرار گرفت و تاکنون چندین بار چاپ شده است.
  
==تالیفات==
+
[[شیخ آقا بزرگ تهرانی]]، مجموعه ای از قصائد او را که "هائیه" نیز ضمیمه آن بوده است، در کتابخانه محمدعلی سبزواری دیده است. این قصیده برای اولین بار در [[نجف]] به چاپ رسید. این شاعر بزرگ هیچگاه [[دیوان (شعر)|دیوان]] خود را جمع آوری نکرد.
  
این شاعر بزرگ هیچگاه دیوانش را جمع آوری نکرد. شیخ آقا بزرگ تهرانی، مجموعه ای از قصائد او را که "هائیه" نیز ضمیمه آن بوده است در کتابخانه محمدعلی سبزواری دیده است. این قصیده برای اولین بار در [[نجف]] به چاپ رسید. بعد با عنوان "شمسیه" در بمبئی چاپ شد.
+
شیخ ملاکاظم، اشعاری دیگری هم سروده که از آن جمله می توان گفت:
  
شیخ ملاکاظم، اشعاری دیگری هم سروده که از آن جمله میتوان گفت:
+
#قصیده ای به مناسبت پیروزی سلیمان پاشا
 
+
#۱۸ قصیده در مدح سلیمان شاوی
# قصیده ای به مناسبت پیروزی سلیمان پاشا
+
#۵ قصیده در مدح پدر سلیمان (عبدالله)
# 18 قصیده در مدح سلیمان شاوی
+
#قصایدی در مدح برادران و پسر سلیمان
# 5 قصیده در مدح پدر سلیمان (عبدالله)
+
#اشعاری در [[شفاعت]] خواهی از [[امیرالمومنین|امیرالمؤمنین]] علیه السلام در دفع بلا از [[بغداد]].
# قصایدی در مدح برادران و پسر سلیمان
+
#[[مرثیه]] ای درباره [[امام حسین علیه السلام|امام حسین]] علیه السلام
# اشعاری در شفاعت خواهی از امیرالمؤمنین علی علیه السلام در دفع بلا از بغداد.
 
# مرثیه ای درباره امام حسین علیه السلام
 
 
 
آثار این مولف در کتابخانه دیجیتال اهل البیت علیه السلام موجود می باشد.
 
  
 
==وفات==
 
==وفات==
سرانجام این شاعر بزرگ شیعه، در سال 1212 یا 1213 در کرخ بغداد، در سن 70 سالگی از دنیا رحلت کرد و در کاظمین در مقبره ای که مخصوص خاندان او بود، دفن شد. ظاهرا او فقط یک دختر داشت و فرزند دیگری نداشت.
+
سرانجام این شاعر بزرگ [[شیعه]]، در سال ۱۲۱۲ یا ۱۲۱۳ قمری در کرخ [[بغداد]]، در سن ۷۰ سالگی از دنیا رحلت کرد و در [[کاظمین]] در مقبره ای که مخصوص خاندان او بود، دفن شد.
 
 
 
==منابع==
 
==منابع==
 
+
*[http://tahoor.com/fa/article/view/26876 کتابخانه طهور، شیخ کاظم ازری]
* [http://tahoor.com/fa/article/view/26876 کتابخانه طهور، شیخ کاظم ازری.]
+
*[http://www.ensani.ir/storage/Files/20120506102906-7095-6.pdf سید علی میر لوحی، احوال و اشعار شیخ کاظم ازری، مطالعات اسلامی، شماره ۲۰، پاییز ۱۳۵۵، صص ۸۷-۱۱۳]
* [http://www.ensani.ir/storage/Files/20120506102906-7095-6.pdf سید علی میر لوحی، احوال و اشعار شیخ کاظم ازری، مطالعات اسلامی، شماره 20، پاییز 1355، صص 87-113]
 
  
 
[[رده:علمای قرن سیزدهم]]
 
[[رده:علمای قرن سیزدهم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۶:۴۶

شیخ کاظم اُزری (۱۲۱۲-۱۱۴۳ ق) مشهور به «ملا کاظم ازری» شاعر مدیحه سرای شیعه در قرن دوازدهم هجری است. ملا کاظم شاعری بزرگوار بود که علمای شیعه عراق از جمله مرحوم سیّد بحر العلوم به او و اشعارش ارج می‌نهادند و مردم نیز از اشعارش استقبال فراوان نمودند. قصیده بلند «هائیه» در مدح پیامبر اکرم (ص) و امیرالمومنین (ع) از شاخص ترین اشعار وی به شمار می آید.

Kazem-azariy.jpg
نام کامل ملا کاظم ازری
زادروز ۱۱۴۳ قمری
زادگاه بغداد
وفات ۱۲۱۲ قمری
مدفن کاظمین

Line.png


آثار

قصیده هائیه، مرثیه‌ای درباره امام حسین علیه السلام،...

ولادت و خاندان

کاظم بن محمد بن مهدی بن ابراهیم بن عبدالصمد بن علی تمیمی بغدادی و مشهور به "ملاکاظم ازری" در سال ۱۱۴۳ قمری در محله رأس القریه بغداد به دنیا آمد.

پدرش محمد بن مراد و برادرش شیخ محمدرضا، ادیب و شاعر توانا و مداح اهل بیت علیهم السلام پیامبر بودند. این خاندان خود را از نسل "عبدالصمد بن علی ازری بغدادی تمیمی" می دانستند. او با خاندان های سرشناس دیگری چون "آل شاوی" و "آل حیدری" و... دوستی زیاد و عمیق داشت.

تحصیلات

ملا کاظم ابتدا در بغداد تحصیلات خود را شروع کرد و سپس در نجف، ادبیات عرب، فقه و اصول را نزد اساتید بزرگ تعلیم گرفت. اما از آنجا که میل زیادی به ادبیات به ویژه شعر داشت از مدرسه کناره گرفت. در ۱۷ سالگی به حج رفت و قصیده ای راجع به حج خودش سرود. در واقع قبل از ۲۰ سالگی به سرودن شعر پرداخت. البته اطلاعات او درباره تاریخ، تفسیر، حدیث و فلسفه را دیگران اعتراف دارند.

آثار

حماسه ازری یا «قصیده هائیه» از مهمترین آثار ملا کاظم ازی است. موضوع قصیده مذکور که از آن به عناوین مختلف؛ قصیده هائیه «الفیه، قرآن الشعر الاکبر و فرقان الفصل الازهر» یاد شده عبارت است از: مدح پیغمبر (ص) و اهل بیت آن حضرت، مدح امیرالمومنین علی (ع) و بیان فداکاریهای حضرتش در غزوات مهم اسلامی و اشاره به حوادث مهم قبل از وفات و بعد از رحلت پیغمبر (ص).

اهمیت این قصیده از آن جهت است که «صاحب جواهر» آرزو می کند که آن را در نامه اعمال او گذارند. شیخ عباس قمی هم بعضی از ابیات آن را در مفاتیح الجنان در کنار ادعیه حضرات معصومین، آورده است.

شاید بتوان ادعا کرد که ازری با این قصیده در دوره معاصر ادب عرب، مکتبی پدید آورد که مورد تقلید شاعران بعد از او شد. اصل آن در طوماری نوشته شده بود، و بیش از هزار بیت داشته که در اثر نفوذ موریانه، بیش از چهارصد بیت آن از بین می رود و ۵۸۱ بیت آن باقی می ماند. این اثر نفیس توسط سید صدرالدین عاملی کشف شد و در دسترس دانشمندان قرار گرفت و تاکنون چندین بار چاپ شده است.

شیخ آقا بزرگ تهرانی، مجموعه ای از قصائد او را که "هائیه" نیز ضمیمه آن بوده است، در کتابخانه محمدعلی سبزواری دیده است. این قصیده برای اولین بار در نجف به چاپ رسید. این شاعر بزرگ هیچگاه دیوان خود را جمع آوری نکرد.

شیخ ملاکاظم، اشعاری دیگری هم سروده که از آن جمله می توان گفت:

  1. قصیده ای به مناسبت پیروزی سلیمان پاشا
  2. ۱۸ قصیده در مدح سلیمان شاوی
  3. ۵ قصیده در مدح پدر سلیمان (عبدالله)
  4. قصایدی در مدح برادران و پسر سلیمان
  5. اشعاری در شفاعت خواهی از امیرالمؤمنین علیه السلام در دفع بلا از بغداد.
  6. مرثیه ای درباره امام حسین علیه السلام

وفات

سرانجام این شاعر بزرگ شیعه، در سال ۱۲۱۲ یا ۱۲۱۳ قمری در کرخ بغداد، در سن ۷۰ سالگی از دنیا رحلت کرد و در کاظمین در مقبره ای که مخصوص خاندان او بود، دفن شد.

منابع