هل من ناصر: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(افزودن رده جدید)
(ویرایش)
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
  
آيا يارى كننده‌اى هست؟ فرياد استغاثه و ياري خواهى [[امام حسين‌]] علیه السلام در روز [[عاشورا]] پس از شهادت همه ياران، فرزندان و خويشاوندان است. چون دشمن قصد حمله به ‌خيمه‌هاى اهل بيت را داشت و صداى آنان به گريه و فغان بلند بود، امام حسين‌ علیه السلام اين گونه‌ استغاثه كرد، شايد غيرت شنوندگان را برانگيزد تا مانع هجوم لشكريان به حريم حرم‌ شوند.
+
آیا یارى کننده‌اى هست؟ فریاد [[استغاثه]] و یاری خواهى [[امام حسين‌]] علیه السلام در روز [[عاشورا]] پس از [[شهادت در راه خدا|شهادت]] همه یاران، فرزندان و خویشاوندان است. چون دشمن قصد حمله به ‌[[خیمه گاه کربلا|خیمه‌هاى]] اهل بیت را داشت و صداى آنان به گریه و فغان بلند بود، امام حسین‌ علیه السلام این گونه‌ استغاثه کرد، شاید غیرت شنوندگان را برانگیزد تا مانع هجوم لشکریان به حریم حرم‌ شوند.
  
نداى‌ «هل من ناصر» حسين علیه السلام هنوز و هميشه در گوش تاريخ طنين انداز است و وجدان هاى بيدار و همه آزادگان را به مقاومت در برابر ستم فرامى‌خواند و به نصرت دين‌ خدا و يارى ولى خدا مى‌طلبد.
+
نداى‌ «هل من ناصر» حسین علیه السلام هنوز و همیشه در گوش تاریخ طنین انداز است و وجدان هاى بیدار و همه آزادگان را به مقاومت در برابر ستم فرامى‌خواند و به نصرت [[دین|دین‌]] خدا و یارى ولى خدا مى‌طلبد.
  
كسى كه نداى نصرت خواهى و «استنصار» حجت ‌خدا را بشنود ولى پاسخ ندهد، اهل دوزخ است. امام حسين‌ علیه السلام در مسير [[كوفه]] به دو نفر برخورد و پس از گفتگو وقتى از آنان دعوت به يارى كرد، آنان كهنسالى و قرض هاى خود را بهانه ‌آوردند تا همراه امام نشوند.
+
کسى که نداى نصرت خواهى و «استنصار» [[حجت]] ‌خدا را بشنود ولى پاسخ ندهد، اهل [[دوزخ]] است. امام حسین‌ علیه السلام در مسیر [[کوفه]] به دو نفر برخورد و پس از گفتگو وقتى از آنان دعوت به یارى کرد، آنان کهنسالى و قرض هاى خود را بهانه ‌آوردند تا همراه امام نشوند. حضرت فرمود: «فانطلِقا فلا تسمعا لى واعیة و لا تریا لى سوادا فانه من سمع واعیتنا او راى سوادنا فلم یجبنا ولم یغثنا کان حقا على الله عزوجل ان یکبه ‌على منخریه فى النار».<ref>موسوعة کلمات الامام الحسین علیه السلام، ص ۳۶۹ به نقل از ثواب الاعمال.</ref> پس بروید تا فریاد دادخواهی ما را نشنوید، و سیاهی جمعیت ما را نبینید، زیرا کسی که فریاد دادخواهی ما را بشنود و جمعیت ما را ببیند ولی دعوت ما را نپذیرد و به یاری ما نشتابد بر خداست که او را با صورت در آتش دوزخ بیفکند.
 +
{{بیت|ز عاشوراى آن سال به خون آغشته تا اکنون‌|}}
 +
{{بیت|هماره، همچنان فریاد هل من ناصرش در سینه تاریخ پابرجاست|‌}}
  
حضرت فرمود: پس از منطقه دور شويد تا مرا نبينيد و صداى‌ مرا نشنويد كه به عذاب الهى گرفتار مى‌شويد: «فانطلقا فلا تسمعالى واعية و لا تريالى سوادافانه من سمع واعيتنا او راى سوادنا فلم يجبنا ولم يغثنا كان حقا على الله عزوجل ان يكبه ‌على منخريه فى النار».<ref>موسوعة كلمات الامام الحسين علیه السلام، ص 369 به نقل از ثواب الاعمال.</ref>
+
{{بیت|از آن فریاد دعوتگر که در متن زمان جارى است‌|}}
 
+
{{بیت|و پیغامش، شعار شور و بیدارى است|}}  
{{بیت|ز عاشوراى آن سال به خون آغشته تا اكنون‌ هماره،|}}
+
{{بیت|میان حق و باطل، داد با بیداد، نبردى جاودان برپاست|}}
{{بیت|همچنان فرياد «هل من ناصر»ش در سينه تاريخ پا برجاست|‌}}
+
{{بیت|در این میدان و این پیکار|}}
{{بیت|از آن فرياد دعوتگر كه در «متن زمان‌» جارى است‌|}}
+
{{بیت|نداى دعوتش چشم انتظار پاسخى از ماست|}}  
{{بیت|و پيغامش، شعار شور و بيدارى است|}}  
+
{{بیت|که حق تنهاست|}}
{{بیت|ميان حق و باطل، «داد» با «بيداد»، نبردى جاودان برپاست.|}}
+
{{بیت|و ... هر جا کربلا، هر روز، عاشورا است<ref> قبله این قبیله، جواد محدثی، ص ۷۴ </ref>|
{{بیت|در اين ميدان و اين پيكار|}}
+
}}
{{بیت|نداى دعوتش چشم انتظار پاسخى از «ما»ست.|}}  
+
این جمله که به صورت ‌«هل من ناصر ینصرنى‌» شهرت یافته است، در منابع تاریخى‌ دقیقا به همین صورت نیست و با اندک تفاوتى یا با عبارت هاى دیگرى نقل شده است، از قبیل: «هل من ذاب عن حرم رسول الله؟ هل من موحد یخاف الله فینا؟ هل من مغیث‌ یرجو الله فى اغاثتنا، اما مِن طالب حق ینصرنا...»،<ref>حیاة الامام الحسین علیه السلام، ج ۳، ص ۲۷۴.</ref> «هل من ذاب یذب عن حرم ‌رسول الله؟»،<ref>بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۴۶، مقتل خوارزمى، ج ۲، ص ۳۲.</ref> «اما من مغیث‌ یغیثنا لوجه الله؟»،<ref>قمقام زخار، ص ۴۰۴.</ref> «هل من ناصر ینصر ذریته الاطهار؟»<ref>ذریعة النجاة، ص ۱۲۹.</ref> و عبارت هاى دیگر.
 
 
اين جمله كه به صورت ‌«هل من ناصر<ref>قبله اين قبيله، جواد محدثى، ص 74.</ref> ينصرنى‌» شهرت يافته است، در منابع تاريخى‌ دقيقا به همين صورت نيست و با اندك تفاوتى يا با عبارت هاى ديگرى نقل شده است، از قبيل: «هل من ذاب عن حرم رسول الله؟ هل من موحد يخاف الله فينا؟ هل من مغيث‌ يرجو الله فى اغاثتنا، اما من طالب حق ينصرنا...»،<ref>حياة الامام الحسين علیه السلام، ج ص 274.</ref> «هل من ذاب يذب عن حرم‌رسول الله؟»،<ref>[[بحارالانوار]]، ج 45، ص 46، مقتل خوارزمى، ج ص 32.</ref> «اما من مغيث‌ يغيثنا لوجه الله؟»،<ref>قمقام زخار، ص 404.</ref> «هل من ناصر ينصر ذريته الاطهار؟»<ref>ذريعة النجاة، ص 129.</ref> و عبارت هاى ديگر.
 
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
 
 
 
==منابع==
 
==منابع==
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
+
* جواد محدثی، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، نشر معروف.
  
 
[[رده:واقعه عاشورا]]
 
[[رده:واقعه عاشورا]]
  
 
[[رده:گفتارهای عاشورائی]]
 
[[رده:گفتارهای عاشورائی]]
 +
{{الگو:واقعه عاشورا}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۱۷

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


آیا یارى کننده‌اى هست؟ فریاد استغاثه و یاری خواهى امام حسين‌ علیه السلام در روز عاشورا پس از شهادت همه یاران، فرزندان و خویشاوندان است. چون دشمن قصد حمله به ‌خیمه‌هاى اهل بیت را داشت و صداى آنان به گریه و فغان بلند بود، امام حسین‌ علیه السلام این گونه‌ استغاثه کرد، شاید غیرت شنوندگان را برانگیزد تا مانع هجوم لشکریان به حریم حرم‌ شوند.

نداى‌ «هل من ناصر» حسین علیه السلام هنوز و همیشه در گوش تاریخ طنین انداز است و وجدان هاى بیدار و همه آزادگان را به مقاومت در برابر ستم فرامى‌خواند و به نصرت دین‌ خدا و یارى ولى خدا مى‌طلبد.

کسى که نداى نصرت خواهى و «استنصار» حجت ‌خدا را بشنود ولى پاسخ ندهد، اهل دوزخ است. امام حسین‌ علیه السلام در مسیر کوفه به دو نفر برخورد و پس از گفتگو وقتى از آنان دعوت به یارى کرد، آنان کهنسالى و قرض هاى خود را بهانه ‌آوردند تا همراه امام نشوند. حضرت فرمود: «فانطلِقا فلا تسمعا لى واعیة و لا تریا لى سوادا فانه من سمع واعیتنا او راى سوادنا فلم یجبنا ولم یغثنا کان حقا على الله عزوجل ان یکبه ‌على منخریه فى النار».[۱] پس بروید تا فریاد دادخواهی ما را نشنوید، و سیاهی جمعیت ما را نبینید، زیرا کسی که فریاد دادخواهی ما را بشنود و جمعیت ما را ببیند ولی دعوت ما را نپذیرد و به یاری ما نشتابد بر خداست که او را با صورت در آتش دوزخ بیفکند.

ز عاشوراى آن سال به خون آغشته تا اکنون‌

هماره، همچنان فریاد هل من ناصرش در سینه تاریخ پابرجاست


از آن فریاد دعوتگر که در متن زمان جارى است‌

و پیغامش، شعار شور و بیدارى است

میان حق و باطل، داد با بیداد، نبردى جاودان برپاست

در این میدان و این پیکار

نداى دعوتش چشم انتظار پاسخى از ماست

که حق تنهاست

و ... هر جا کربلا، هر روز، عاشورا است[۲]

این جمله که به صورت ‌«هل من ناصر ینصرنى‌» شهرت یافته است، در منابع تاریخى‌ دقیقا به همین صورت نیست و با اندک تفاوتى یا با عبارت هاى دیگرى نقل شده است، از قبیل: «هل من ذاب عن حرم رسول الله؟ هل من موحد یخاف الله فینا؟ هل من مغیث‌ یرجو الله فى اغاثتنا، اما مِن طالب حق ینصرنا...»،[۳] «هل من ذاب یذب عن حرم ‌رسول الله؟»،[۴] «اما من مغیث‌ یغیثنا لوجه الله؟»،[۵] «هل من ناصر ینصر ذریته الاطهار؟»[۶] و عبارت هاى دیگر.

پانویس

  1. موسوعة کلمات الامام الحسین علیه السلام، ص ۳۶۹ به نقل از ثواب الاعمال.
  2. قبله این قبیله، جواد محدثی، ص ۷۴
  3. حیاة الامام الحسین علیه السلام، ج ۳، ص ۲۷۴.
  4. بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۴۶، مقتل خوارزمى، ج ۲، ص ۳۲.
  5. قمقام زخار، ص ۴۰۴.
  6. ذریعة النجاة، ص ۱۲۹.

منابع

11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها