آیه 1 سوره اعراف: تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (←تفسیر آیه) |
(←معانی کلمات آیه) |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۴۱: | سطر ۴۱: | ||
</tabber> | </tabber> | ||
==معانی کلمات آیه== | ==معانی کلمات آیه== | ||
− | ذکر حروف مقطّعه در اوائل برخی از سورهها، علاوه از جلب توجّه شنوندگان، و دعوت آنان به سکوت و استماع، عربها را فریاد میدارد که این قرآن از همان حروف هجائی فراهم آمده است که شما گفتار و نوشتار خود را بدان اداء میکنید. پس اگر درباره آسمانیبودن قرآن دچار شکّ و تردیدید، سورهای همچون یکی از سورههای آن را بسازید و ارائه دهید، و ... | + | ذکر حروف مقطّعه در اوائل برخی از سورهها، علاوه از جلب توجّه شنوندگان، و دعوت آنان به سکوت و استماع، عربها را فریاد میدارد که این قرآن از همان حروف هجائی فراهم آمده است که شما گفتار و نوشتار خود را بدان اداء میکنید. پس اگر درباره آسمانیبودن قرآن دچار شکّ و تردیدید، سورهای همچون یکی از سورههای آن را بسازید و ارائه دهید، و .... |
== تفسیر آیه == | == تفسیر آیه == | ||
سطر ۵۳: | سطر ۵۳: | ||
اين سوره دويست و شش آيه دارد و از سوره هاى مكّى است. در اين سوره از اصحاب اعراف و داستان اعراف (آيه 46 و 48) سخن به ميان آمده، لذا به «اعراف» نامگذارى شده است. | اين سوره دويست و شش آيه دارد و از سوره هاى مكّى است. در اين سوره از اصحاب اعراف و داستان اعراف (آيه 46 و 48) سخن به ميان آمده، لذا به «اعراف» نامگذارى شده است. | ||
+ | |||
اين سوره سوّمين سوره اى است كه با حروف مقطّعه آغاز مى شود و اوّلين سوره از سوره هاى سجده دار قرآن است و در آيه ى آخر آن، سجده مستحبّ وارد شده است. | اين سوره سوّمين سوره اى است كه با حروف مقطّعه آغاز مى شود و اوّلين سوره از سوره هاى سجده دار قرآن است و در آيه ى آخر آن، سجده مستحبّ وارد شده است. | ||
+ | |||
از ميان يكصد و چهارده سوره ى قرآن، هشتاد و شش سوره در مكّه نازل شده است كه معمولًا درباره ى اصول عقائد و مبارزه با شرك و توجّه دادن به مقام انسان و امثال آن بحث مى كند. | از ميان يكصد و چهارده سوره ى قرآن، هشتاد و شش سوره در مكّه نازل شده است كه معمولًا درباره ى اصول عقائد و مبارزه با شرك و توجّه دادن به مقام انسان و امثال آن بحث مى كند. | ||
+ | |||
در اين سوره همچنين به ماجراى آدم عليه السلام با ابليس، داستان حضرت نوح، هود، صالح، لوط، شعيب و موسى عليهم السلام، بيان اصول و مبانى دعوت پيامبر اسلام و شرح احوال قيامت، توبه و اصلاح خويشتن، موضوع عرش، ميزان، عالم ذرّ و پيمان خداوند با انسان و بيان قرآن و عظمت آن و اعراف و اصحاب اعراف اشاره شده است. | در اين سوره همچنين به ماجراى آدم عليه السلام با ابليس، داستان حضرت نوح، هود، صالح، لوط، شعيب و موسى عليهم السلام، بيان اصول و مبانى دعوت پيامبر اسلام و شرح احوال قيامت، توبه و اصلاح خويشتن، موضوع عرش، ميزان، عالم ذرّ و پيمان خداوند با انسان و بيان قرآن و عظمت آن و اعراف و اصحاب اعراف اشاره شده است. | ||
− | |||
− | |||
المص «1» | المص «1» | ||
سطر ۷۳: | سطر ۷۴: | ||
===پیام ها=== | ===پیام ها=== | ||
− | 1- قرآن، كتابى بس بزرگ است. ( «كتاب» نكره آمده است) | + | 1- قرآن، كتابى بس بزرگ است. («كتاب» نكره آمده است) |
2- توجّه به قرآن و مفاهيم آن، سبب سعهى صدر است. كتاب ... فَلا يَكُنْ فِي صَدْرِكَ حَرَجٌ مِنْهُ | 2- توجّه به قرآن و مفاهيم آن، سبب سعهى صدر است. كتاب ... فَلا يَكُنْ فِي صَدْرِكَ حَرَجٌ مِنْهُ | ||
سطر ۸۰: | سطر ۸۱: | ||
4- از لجاجت كفّار نگران نباش، وظيفهى تو انذار است، نه اجبار. «لِتُنْذِرَ» | 4- از لجاجت كفّار نگران نباش، وظيفهى تو انذار است، نه اجبار. «لِتُنْذِرَ» | ||
− | + | ----- | |
«1». تفسير الميزان. | «1». تفسير الميزان. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۶:۰۹
<<1 | آیه 1 سوره اعراف | 2>> | |||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
المص (بعضی در تفسیر آن گفتهاند: خدای مهربان صاحب اقتدار بردبار).
المص
الف، لام، ميم، صاد.
الف، لام، ميم، صاد.
المص
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
ذکر حروف مقطّعه در اوائل برخی از سورهها، علاوه از جلب توجّه شنوندگان، و دعوت آنان به سکوت و استماع، عربها را فریاد میدارد که این قرآن از همان حروف هجائی فراهم آمده است که شما گفتار و نوشتار خود را بدان اداء میکنید. پس اگر درباره آسمانیبودن قرآن دچار شکّ و تردیدید، سورهای همچون یکی از سورههای آن را بسازید و ارائه دهید، و ....
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
سيماى سوره اعراف:
اين سوره دويست و شش آيه دارد و از سوره هاى مكّى است. در اين سوره از اصحاب اعراف و داستان اعراف (آيه 46 و 48) سخن به ميان آمده، لذا به «اعراف» نامگذارى شده است.
اين سوره سوّمين سوره اى است كه با حروف مقطّعه آغاز مى شود و اوّلين سوره از سوره هاى سجده دار قرآن است و در آيه ى آخر آن، سجده مستحبّ وارد شده است.
از ميان يكصد و چهارده سوره ى قرآن، هشتاد و شش سوره در مكّه نازل شده است كه معمولًا درباره ى اصول عقائد و مبارزه با شرك و توجّه دادن به مقام انسان و امثال آن بحث مى كند.
در اين سوره همچنين به ماجراى آدم عليه السلام با ابليس، داستان حضرت نوح، هود، صالح، لوط، شعيب و موسى عليهم السلام، بيان اصول و مبانى دعوت پيامبر اسلام و شرح احوال قيامت، توبه و اصلاح خويشتن، موضوع عرش، ميزان، عالم ذرّ و پيمان خداوند با انسان و بيان قرآن و عظمت آن و اعراف و اصحاب اعراف اشاره شده است.
المص «1»
الف، لام، ميم، صاد.
كِتابٌ أُنْزِلَ إِلَيْكَ فَلا يَكُنْ فِي صَدْرِكَ حَرَجٌ مِنْهُ لِتُنْذِرَ بِهِ وَ ذِكْرى لِلْمُؤْمِنِينَ «2»
(اين) كتابى است كه به سوى تو نازل شده، پس در سينهات تنگى (و شك وترديدى) از آن نباشد، تا به وسيلهى آن (كتاب)، بيم دهى و براى مؤمنان تذكّر و پندى باشد.
نکته ها
از مجموع 29 سورهاى كه با حروف مقطّعه آغاز شده، بعضى با حروف «الم» و بعضى با حرف «ص» شروع شده است؛ امّا اين سوره با مجموعهى «المص» آغاز شده كه شايد بيانگر آن باشد كه آنچه در تمام آن سورهها مىباشد، در اين سوره نيز هست. «1»
پیام ها
1- قرآن، كتابى بس بزرگ است. («كتاب» نكره آمده است)
2- توجّه به قرآن و مفاهيم آن، سبب سعهى صدر است. كتاب ... فَلا يَكُنْ فِي صَدْرِكَ حَرَجٌ مِنْهُ
3- شرط رسالت و تبليغ، سعهى صدر است. «أُنْزِلَ إِلَيْكَ فَلا يَكُنْ فِي صَدْرِكَ حَرَجٌ مِنْهُ لِتُنْذِرَ بِهِ»
4- از لجاجت كفّار نگران نباش، وظيفهى تو انذار است، نه اجبار. «لِتُنْذِرَ»
«1». تفسير الميزان.
جلد 3 - صفحه 17
پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله پس از نزول قرآن، نگران نپذيرفتن مردم و مخالفت آنان با قرآن بود كه خداوند با اين آيه پيامبر را تسلّى مىدهد.
5- هشدارهاى انبيا براى عموم است، ولى تنها مؤمنان از آنها بهرهگرفته و متذكّر مىشوند. «لِتُنْذِرَ بِهِ وَ ذِكْرى لِلْمُؤْمِنِينَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
سوره الأعراف «7»: آيات 1 تا 2
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
المص «1» كِتابٌ أُنْزِلَ إِلَيْكَ فَلا يَكُنْ فِي صَدْرِكَ حَرَجٌ مِنْهُ لِتُنْذِرَ بِهِ وَ ذِكْرى لِلْمُؤْمِنِينَ «2»
ترجمه
كتابيست كه فرستاده شد بسوى تو پس نبايد باشد در سينه تو تنگى از آن تا بترسانى بآن و پند دادنى است از براى گروندگان.
تفسير
بيان راجع بفواتح السّور در اول سوره بقره گذشت و در معانى از حضرت صادق ع در ضمن حديثى نقل نموده كه المص يعنى انا اللّه المقتدر الصادق و در آنكتاب و عياشى ره از آنحضرت نقل نموده كه زنديقى از بنى اميّه عرض كرد كه معنى المص چيست و چه فائده از آن بمردم ميرسد حضرت غضبناك شد و فرمود واى بر تو و حروف المص را حساب فرمود كه يكصد و شصت و يك است و آنزنديق تصديق نمود پس از آن فرمود سلطنت از خانواده شما بعد از اين مدت سلب ميشود و همانشد كه فرموده بود و گفتهاند پيغمبر (ص) از تكذيب و اعراض اقوامش خوف داشت و به اين جهت از ابلاغ رسالت در مضيقه بود و خدا ايمن فرمود او را باين آيه و امر فرمود آنحضرت را باعتناء بامر حق و بىاعتنائى برضاى خلق تا از نيل بغرض از بعثت كه انذار و ارشاد خلق است باز نماند ..
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحِيمِ
المص «1»
در مجلد اول در ابتداء سوره بقره الم گفتيم که اينکه حروف مقطعه قرآن رموزيست بين خدا و رسول صلّي اللّه عليه و آله و سلّم و آنچه در اخبار ضعيفه و روايات عامه و كلمات مفسرين است مخصوصا روايتي که از حيّ و ياسر دو پسران اخطب
جلد 7 - صفحه 267
در تطبيق اينکه حروف مقطعه و ساير اوائل سور بر حروف ابجد و بيان مدت ملك نبي اكرم صلّي اللّه عليه و آله و سلّم با اينكه كذبش ظاهر است حضرت باقر عليه السّلام رد فرموده فرمود
(ان هذه الآيات انزلت مع آيات محكمات عن امّ الكتاب و اخر متشابهات و هي تجري في وجوه اخر علي غير ما تؤل حي و ابو ياسر و اصحابه.
و نيز از آن حضرت در روايت برقي دارد که شخصي از آن حضرت سؤال كرد از المص حضرت جواب او را دادند ابو لبيد گفت من فراموش كردم جواب آن حضرت را سپس خدمتش مشرف شدم و سؤال كردم حضرت فرمود
(هذا تفسير ما في بطن القرآن قلت و للقرآن بطن و ظهر فقال نعم الحديث.)
بلي در بعض اخبار تفسير شده
(بانا اللّه المقتدر الصادق)
چنانچه از إبن بابويه در خبر سعيد ثوري از حضرت باقر عليه السّلام روايت كرده و در بعض اخبار بانقراض دولت بني اميه تفسير شده که در سال صد و شصت و يك هجري دولت آنها منقرض شد که آخر آنها مروان حمار بوده و اينکه چهار حرف بحساب ابجد 161 ميشود الف 1 لام 30، ميم 40، صاد 90 و اللّه العالم.
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 1)- در آغاز این سوره بار دیگر به «حروف مقطّعه» برخورد میکنیم که در اینجا چهار حرف: «الف، لام، میم و صاد» است (المص).
ممکن است، یکی از اهداف این حروف، جلب توجه شنوندگان، و دعوت آنها به سکوت و استماع بوده باشد، زیرا ذکر این حروف در آغاز سخن، مطلب عجیب و نوظهوری در نظر عرب بود، و حس کنجکاوی آنها را برمیانگیخت، و در نتیجه به دنباله آن نیز گوش فرا میدادند.
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم