شناسه ناقص است
کیفیت پژوهش متوسط است
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

قطع رحم: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(تصحیح منبع)
(آثار قطع رحم از نگاه قرآن)
 
(۹ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{الگو:منبع الکترونیکی پایگاه معتبر}}
 
{{الگو:منبع الکترونیکی پایگاه معتبر}}
 +
{{خوب}}
  
 +
بی شک، قطع رحم از [[گناهان کبیره]] است و موجب عذاب [[آخرت]] می شود و در [[قرآن مجید]] از آن شدیدا نهی شده است. قطع رحم عبارت است از آزردن و رنجاندن خویشان و بستگان و نزدیکان، و یاری نکردن و غمخواری ننمودن با آنان در مال و آسایش و خیرات دنیوی در حالی که به آن محتاج باشند. و سبب و باعث آن یا عداوت است یا [[بخل]] و خسیس بودن. بنابراین قطع رحم از رذائل قوه [[غضب]] یا شهوت است، و شکی نیست که از بزرگترین مهلکات و تباه کننده دین و دنیای آدمی است.
  
'''کلیدواژه: رحم، آثار قطع رحم'''
+
==معنای رحِم و مفهوم قطع رحم==
 +
خویشاوندی بر دو گونه است:
  
==قَطع رَحِم==
+
*الف: نسبی: خویشاوندی نسبی پیوندی است که از طریق وحدت خون و رحم پیدا می شود مانند پدر، مادر، برادر، خواهر، عمو، عمه، دایی، خاله، جدّ و جدّه و فرزندان آنها که اینها را خویشاوندان نسبی و ارحام می نامند و هر یک را به تنهایی رحم می گویند.
  
بی شك، قطع رحم از [[گناهان كبيره]] است و موجب عذاب [[آخرت]] می شود و در [[قرآن مجيد]] از آن شديدا نهی شده است.
+
*ب: سببی: و خویشاوندی سببی از طریق [[ازدواج]] و زناشویی به وجود می آید مانند خویشاوندی میان زن و شوهر و خویشان دو طرف.
  
قطع رحم عبارت است از آزردن و رنجاندن خويشان و بستگان و نزديكان، و ياری نكردن و غمخواری ننمودن با آنان در مال و آسايش و خيرات دنيوی در حالی كه به آن محتاج باشند. و سبب و باعث آن يا عداوت است يا بخل و خسيس بودن بنابراين قطع رحم از رذائل قوه غضب يا شهوت است، و شكّی نيست كه از بزرگترين مهلكات و تباه كننده دين و دنيای آدمی است.
+
مراد از رحِمی که بریدن از او [[حرام]] و صله با او [[واجب]] است، و اگر چیزی به وی بخشیدی باز پس گرفتن آن روا نباشد کسی است که خویش نسبی است، هر چند نسبت دوری داشته باشد و نکاح با او جایز باشد (یعنی محرم نباشد) و مراد از قطع رحم این است که او را به گفتار یا کردار بیازاری و با او رفتار ناشایست کنی یا او را نیاز شدید به چیزی باشد و تو علاوه بر قدر حاجت ضروری خود قدرت بر رفع احتیاج او داشته باشی، از مسکن و لباس و خوراک و از دادن آن به او خودداری و امتناع کنی یا دفع ظلم از او برای تو میسّر باشد و نکنی یا به سبب [[کینه|کینه]] و [[حسد]] از او دوری و کناره کنی و هنگام بیماری [[عیادت بیماران|عیادتش]] نکنی و چون از سفر آید به دیدنش نروی. همه اینها و امثال اینها قطع رحم است و اضداد آنها، از دفع اذیت و یاری نمودن به مال و کمک کردن با زبان و دست و پا و مقام و امثال اینها، [[صله رحم]] است.
  
'''<I> 1 ـ رحِم يعنی چه؟</I>'''
+
ظاهرا بین قطع و صله رحم حالت واسطه ای وجود دارد زیرا هر احسانی، ولو خویشاوند وی بدان محتاج نیست و خود او به آن نیازمند است، صله نامیده می شود و حال آن که عدم این احسان قطع رحم نیست.
  
خويشاوندی بر دو گونه است:
+
[[شهید ثانی]] رحمه الله علیه می فرماید: رحم، بنا به روایات، عبارت از نزدیکانی است که معروف به اصل و نسب انسان باشند اگر چه به علت کثرت نسل از انسان دور شده باشد و ازدواج با او جایز باشد.
  
* الف: نسبی: خويشاوندی نسبی پيوندی است كه از طريق وحدت خون و رحم پيدا می شود مانند پدر، مادر، برادر، خواهر، عمو، عمه، دايی، خاله، جدّ و جدّه و فرزندان آنها كه اينها را خويشاوندان نسبی و ارحام می نامند و هر يك را به تنهايی رحم می گويند.
+
شاید برخی تصور کنند که این همه اصرار و تأکید در باره [[صله رحم]] مخصوص کسانی است که تمکن مالی دارند و از ثروت زیادی برخوردارند و می توانند به نزدیکان خود کمک کنند، امّا آنهایی که از نظر مالی در مضیقه اند و توان رسیدگی و مساعدت به دیگران را ندارند صله رحم برایشان لازم نیست. اما این تصور و برداشت نادرست است، زیرا اگر کسی بخواهد صله رحم کند لزومی ندارد که پول و ثروت زیادی داشته باشد تا بتواند وظیفه اش را انجام دهد بلکه چون هدف از صله رحم برقرار کردن ارتباط و پیوند خویشاوندی است دین مقدّس [[اسلام]] می فرماید این وظیفه را حتی با دادن یک جرعه آب و آزار نرساندن به آنان و نیز [[سلام]] کردن به یکدیگر می توانید انجام دهید و از اجر و پاداشی که خدا برای صله رحم مقرر فرموده است بهره ببرید.
  
* ب: سببی: و خويشاوندی سببی از طريق ازدواج و زناشويی به وجود می آيد مانند خويشاوندی ميان زن و شوهر و خويشان دو طرف.
+
در حدیثی از [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] صلی الله علیه وآله نقل شده که فرمود: {{متن حدیث|بُلُّوْا أَرْحَامَکمْ وَلَوْ بِالسَّلامِ}}؛ بین خود و خویشانتان تجدید محبت کنید اگر چه با سلام کردن باشد.<ref>[[بحارالانوار]]، ج۷۱، ص۱۰۹.</ref>
  
'''<I>رحِم كيست؟</I>'''
+
و [[امام صادق]] علیه السّلام فرمود: {{متن حدیث|إِنَّ صِلَةَ الرَّحِمِ وَ الْبِرَّ لَیهَوِّنَانِ الْحِسَابَ وَ یعْصِمَانِ مِنَ الذُّنُوبِ فَصِلُوا أَرْحَامَکمْ وَ بَرُّوا بِإِخْوَانِکمْ و َلَوْ بِحُسْنِ السَّلَامِ وَرَدِّ الْجَوَابِ}}؛  صله رحم و احسان حساب را آسان می کنند و از گناهان نگه می دارند پس صله رحم کنید و به برادران خود نیکی نمائید اگر چه با خوب سلام کردن و جواب سلام دادن باشد.<ref>[[الکافی (کتاب)|کافی]]، ج۲، ص۱۵۷.</ref>
  
مراد از رحمی كه بريدن از او حرام و صله با او واجب است، و اگر چيزی به وی بخشيدی باز پس گرفتن آن روا نباشد كسی است كه خويش نسبی است، هر چند نسبت دوری داشته باشد و نكاح با او جايز باشد (يعنی محرم نباشد) و مراد از قطع رحم اين است كه او را به گفتار يا كردار بيازاری و با او رفتار ناشايست كنی يا او را نياز شديد به چيزی باشد و تو علاوه بر قدر حاجت ضروری خود قدرت بر رفع احتياج او داشته باشی، از مسكن و لباس و خوراك و از دادن آن به او خودداری و امتناع كنی يا دفع ظلم از او برای تو ميسّر باشد و نكنی يا به سبب كينه و حسد از او دوری و كناره كنی و هنگام بيماری عيادتش نكنی و چون از سفر آيد به ديدنش نروی. همه اينها و امثال اينها قطع رحم است و اضداد آنها، از دفع اذيت و ياری نمودن به مال و كمك كردن با زبان و دست و پا و مقام و امثال اين ها، صله رحم است.
+
==آثار سوء قطع رحم==
  
ظاهرا بين قطع و صله رحم حالت واسطه ای وجود دارد زيرا هر احسانی، ولو خويشاوند وی بدان محتاج نيست و خود او به آن نيازمند است، صله ناميده می شود و حال آن كه عدم اين احسان قطع رحم نيست.
+
===آثار قطع رحم از نگاه قرآن===
 +
خدای سبحان می فرماید: {{متن قرآن|«وَالَّذِینَ ینقُضُونَ عَهْدَ اللّهِ مِن بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَیقْطَعُونَ مَآ أَمَرَ اللّهُ بِهِ أَن یوصَلَ وَیفْسِدُونَ فِی الأَرْضِ أُوْلَئِک لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ»}}؛ و کسانی که پیمان خدا را بعد از استوار کردن آن بشکنند و آنچه را خدا به پیوستن آن فرمان داده بگسلند و در زمین فساد کنند برای آنها لعنت و بدی سرای آخرت خواهد بود. <ref>[[سوره رعد]]،آیه۲۵</ref>
  
از او صلّی اللّه عليه و آله درباره [[ايمان]] پرسيدند، فرمود: الصَّبْرُ و َالسَّمَاحَةُ؛ صبر است و گذشت. ([[بحارالانوار]]، ج36، ص358)
+
'''الف)''' قطع رحم مستوجب [[لعن]] خدا است: [[قرآن|قرآن مجید]] کسانی را که قطع رحم می کنند سزاوار لعن خدا می داند و می فرماید: {{متن قرآن|«فَهَلْ عَسَیتُمْ إِن تَوَلَّیتُمْ أَن تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ وَتُقَطِّعُوا أَرْحَامَکمْ × أُوْلَئِک الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَأَعْمَى أَبْصَارَهُمْ»}}؛ اگر رویگردان شوید آیا جز این انتظار می رود که در زمین فساد کنید و قطع رحم نمایید؟ آنها کسانی هستند که خداوند از رحمت خویش دورشان ساخته است... <ref>[[سوره محمد]]،آیه ۲۲-۲۳</ref>
  
[[شهيد ثانی]] رحمه الله علیه می فرمايد: رحم، بنا به روايات، عبارت از نزديكانی است كه معروف به اصل و نسب انسان باشند اگر چه به علت كثرت نسل از انسان دور شده باشد و ازدواج با او جايز باشد.
+
و در مورد دیگر می فرماید: {{متن قرآن|«وَالَّذِینَ ینقُضُونَ عَهْدَ اللّهِ مِن بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَیقْطَعُونَ مَآ أَمَرَ اللّهُ بِهِ أَن یوصَلَ وَیفْسِدُونَ فِی الأَرْضِ أُوْلَئِک لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ»}}؛ آنان که پس از پیمان بستن، عهد خدا شکستند و هم آنچه را که خدا امر به پیوند آن کرده مانند رحم بگسستند و در روی زمین فتنه و فساد برانگیختند لعن خدا برایشان باد و بد جایگاهی برای آنان مقرر شده است. <ref>[[سوره رعد]]، آیه۲۵</ref>
  
'''<I> نكته لازم:</I>'''
+
'''ب)''' قاطع رحم جزء فاسقان و زیانکاران است: در جای دیگر خداوند متعال کسانی را که عهد او را می شکنند و قطع رحم می کنند زیانکار می شمارد: {{متن قرآن|«الَّذِینَ ینقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِن بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَیقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن یوصَلَ وَیفْسِدُونَ فِی الأَرْضِ أُولَـئِک هُمُ الْخَاسِرُونَ»}}؛ فاسقان آن ها هستند که پیمان خدا را پس از بستن می شکنند و رشته ای را که خداوند امر به پیوند آن کرده می گسلند و در زمین فساد می کنند. این ها زیانکارانند. <ref>[[سوره بقره]]، آیه۲۷</ref>
  
شايد برخی تصور كنند كه اين همه اصرار و تأكيد در باره صله رحم مخصوص كسانی است كه تمكّن مالی دارند و از ثروت زيادی برخوردارند و می توانند به نزديكان خود كمك كنند، امّا آن هايی كه از نظر مالی در مضيقه اند و توان رسيدگی و مساعدت به ديگران را ندارند صله رحم برايشان لازم نيست. اما اين تصور و برداشت نادرست است، زيرا اگر كسی بخواهد صله رحم كند لزومی ندارد كه پول و ثروت زيادی داشته باشد تا بتواند وظيفه اش را انجام دهد بلكه چون هدف از صله رحم برقرار كردن ارتباط و پيوند خويشاوندی است دين مقدّس [[اسلام]] می فرمايد اين وظيفه را حتی با دادن يك جرعه آب و آزار نرساندن به آنان و نيز سلام كردن به يكديگر می توانيد انجام دهيد و از اجر و پاداشی كه خدا برای صله رحم مقرر فرموده است بهره ببريد.
+
===آثار قطع رحم از منظر روایات===
 +
در روایات نیز نسبت به قطع رحم بیانات تند و تهدید آمیزی وارد شده است، از جمله:
  
رسول گرامی اسلام صلّی اللّه عليه و آله و سلم فرمود: سِبْطُ الطَّبْرِسِيِّ فِي مِشْكَاةِ الْأَنْوَارِ، نَقْلًا مِنَ الْمَحَاسِنِ عَنْ أَبِي عَبْدِاللَّهِ عليه السلام قَالَ صِلْ رَحِمَكَ وَ لَوْ بِشَرْبَةٍ مِنْ مَاءٍ و َأَفْضَلُ مَا تُوصَلُ بِهِ الْأَرْحَامُ كَفُّ الْأَذَی عَنْهَا؛ صله رحم كن گرچه با جرعه ای آب باشد و بهترين راه برای خدمت خويشان و نزديكان اين است كه آنان را اذيت نكنی و به آنها آزار نرسانی. ([[مستدرك الوسائل]]، ج15، ص255)
+
'''الف)''' قطع رحم در ردیف [[شرک|شرک]] به [[خدا]]:
  
و نيز فرمود: بَلُّوْا أَرْحَامَكُمْ وَلَوْ بِالسَّلامِ؛ بين خود و خويشانتان تجديد محبت كنيد اگر چه با سلام كردن باشد. ([[بحارالانوار]]، ج71، ص109)
+
- مردی از [[پیامبر اسلام|رسول خدا]] صلّی اللّه علیه و آله و سلم سؤال کرد: {{متن حدیث|... قَالَ فَقَالَ الرَّجُلُ فَأَی الْأَعْمَالِ أَبْغَضُ إِلَی اللَّهِ قَالَ الشِّرْک بِاللَّهِ قَالَ ثُمَّ مَاذَا قَالَ قَطِیعَةُ الرَّحِم...}}؛ مبغوض ترین عمل در پیشگاه خداوند کدام است؟ فرمود: شرک به خدا. گفت: پس از شرک به خدا؟ فرمود: قطع رحم... .<ref>کافی، ج۵، ص۵۸.</ref>
  
اميرمؤمنان عليه السلام در اين باره فرمود: عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ يَحْيَی عَنْ جَدِّهِ الْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِاللَّهِ عليه السلام قَالَ قَالَ أَمِيرُالْمُؤْمِنِينَ عليه السلام صِلُوا أَرْحَامَكُمْ وَ لَوْ بِالتَّسْلِيمِ...؛ صله ارحام كنيد: با ارحام خود بپيونديد گرچه با سلام كردن باشد... (كافی، ج2، ص155)
+
'''ب)''' قطع رحم و دوری از رحمت خدا:
  
و [[امام صادق]] عليه السّلام فرمود: مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَی عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِاللَّهِ عليه السلام يَقُولُ إِنَّ صِلَةَ الرَّحِمِ وَ الْبِرَّ لَيُهَوِّنَانِ الْحِسَابَ وَ يَعْصِمَانِ مِنَ الذُّنُوبِ فَصِلُوا أَرْحَامَكُمْ وَ بَرُّوا بِإِخْوَانِكُمْ و َلَوْ بِحُسْنِ السَّلَامِ وَرَدِّ الْجَوَابِ؛ صله رحم و احسان حساب را آسان می كنند و از گناهان نگه می دارند پس صله رحم كنيد و به برادران خود نيكی نمائيد اگر چه با خوب سلام كردن و جواب سلام دادن باشد. (كافی، ج2، ص157)
+
- در روایت آمده است کسی که قطع رحم کند مورد لعن خدا قرار می گیرد و از رحمت پروردگار دور می شود. [[امام سجاد علیه السلام|حضرت سجّاد]] علیه السلام به فرزندش [[امام باقر علیه السلام|امام محمّد باقر]] علیه السلام در ضمن وصایای خود فرمود: ... {{متن حدیث|و َإِیاک وَ مُصَاحَبَةَ الْقَاطِعِ لِرَحِمِهِ فَإِنِّی وَ جَدْتُهُ مَلْعُوناً فِی کتَابِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ فِی ثَلَاثَةِ مَوَاضِع قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ "فَهَلْ عَسَیتُمْ إِنْ تَوَلَّیتُمْ أَنْ تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ وَ تُقَطِّعُوا أَرْحامَکمْ أُولئِک الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَ أَعْمی أَبْصارَهُمْ" وَقَالَ "الَّذِینَ ینْقُضُونَ عَهْدَ اللّهِ مِنْ بَعْدِ مِیثاقِهِ وَ یقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللّهُ بِهِ أَنْ یوصَلَ وَ یفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ أُولئِک لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدّارِ" وَ قَالَ فِی الْبَقَرَةِ "الَّذِینَ ینْقُضُونَ عَهْدَ اللّهِ مِنْ بَعْدِ مِیثاقِهِ وَ یقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللّهُ بِهِ أَنْ یوصَلَ وَ یفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ أُولئِک هُمُ الْخاسِرُونَ"}}؛ ... فرزندم از دوستی با افرادی که پیوند خویشاوندی را قطع نموده و نسبت به ارحام خود بد رفتاری می کنند برحذر باش، که من آن ها را در سه جای از قرآن ملعون یافتم سپس آیات ۲۴ و ۲۵ [[سوره محمد]] و آیه ۲۵ [[سوره رعد]] و آیه ۲۷ [[سوره بقره]] را تلاوت فرمود.<ref>کافی، ج۲، ص۳۷۶.</ref>
  
'''<I> 2 ـ آثار سوء قطع رحم از نگاه قرآن </I>'''
+
و از [[رسول خدا]] صلّی اللّه علیه و آله و سلم روایت است که خداوند در حدیث قدسی فرمود: {{متن حدیث|أَنَا الرَّحْمَنُ شَقَقْتُ الرَّحِمَ مِنِ اسْمِی فَمَنْ وَصَلَهَا وَصَلْتُهُ وَ مَنْ قَطَعَهَا قَطَعْتُهُ}}؛ من رحمان هستم و این رحم است و نام آن را از نام خود مشتق کرده ام، هر که خویشی پیوسته دارد با او پیوندم و هر که بریده دارد از او ببرم.<ref>[[مستدرک الوسائل]]، ج۱۵، ص۲۳۷.</ref>
  
خدای سبحان می فرمايد: {{متن قرآن|«وَالَّذينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَاللّهِ مِنْ بَعْدِ ميثاقِهِ وَيَقْطَعُونَ ما امَرَاللّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ و َيُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ اولئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدّارِ»}}؛ و كسانی كه پيمان خدا را بعد از استوار كردن آن بشكنند و آنچه را خدا به پيوستن آن فرمان داده بگسلند و در زمين فساد كنند برای آنها لعنت و بدی سرای آخرت خواهد بود. ([[سوره رعد]]، 25)
+
'''ج)''' قاطع رحم از [[بهشت]] محروم است:
  
الف) قطع رحم مستوجب لعن خدا است:
+
[[رسول خدا]] صلّی اللّه علیه و آله و سلم فرمود: {{متن حدیث|ثَلَاثَةٌ لَا یدْخُلُونَ الْجَنَّةَ مُدْمِنُ خَمْرٍ وَ مُدْمِنُ سِحْرٍ وَ قَاطِعُ رَحِمٍ}}؛  سه گروهند که داخل بهشت نمی شوند: شراب خواران، ساحران، و قطع کنندگان رحم.<ref>[[وسائل الشیعه]]، ج۱۵، ص۳۴۶.</ref> خلاصه این که هر کس مدّعی تخلّق به [[اخلاق]] حسنه است باید این مسئله مهمی را که [[اسلام]] به آن توجّه فراوان مبذول داشته است جدّی بگیرد که ترک آن موجب فنا و نابودی است.
  
قرآن مجيد كسانی را كه قطع رحم می كنند سزاوار لعن خدا می داند و می فرمايد: {{متن قرآن|«فَهَلْ عَسَيْتُمْ انْ تَوَلَّيْتُمْ أنْ تُفْسِدُوا فِي الْأرْضِ وَ تُقَطِّعُوا ارْحامَكُمْ اولئِكَ الَّذينَ لَعَنَهُمُ اللّهُ...»}}؛ اگر رويگردان شويد آيا جز اين انتظار می رود كه در زمين فساد كنيد و قطع رحم نماييد؟ آنها كسانی هستند كه خداوند از رحمت خويش دورشان ساخته است... ([[سوره محمد]]، 22 ـ 23)
+
امام باقر علیه السلام فرمود: {{متن حدیث|قَالَ أَبُو ذَرٍّ رَضِی اللَّهُ عَنْهُ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه وآله یقُولُ حَافَتَا الصِّرَاطِ یوْمَ الْقِیامَةِ الرَّحِمُ وَالْأَمَانَةُ فَإِذَا مَرَّ الْوَصُولُ لِلرَّحِمِ الْمُؤَدِّی لِلْأَمَانَةِ نَفَذَ إِلَی الْجَنَّةِ وَ إِذَا مَرَّ الْخَائِنُ لِلْأَمَانَةِ الْقَطُوعُ لِلرَّحِمِ لَمْ ینْفَعْهُ مَعَهُمَا عَمَلٌ و َتَکفَّأَ بِهِ الصِّرَاطُ فِی النَّارِ}}؛ ابوذر رضی الله عنه گفت از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که می فرمود: رحم و امانت [[روز قیامت]] در دو طرف صراطند، چون صله رحم کننده و امانت گزار بر صراط بگذرد به [[بهشت]] در آید، و چون خائن امانت و قاطع رحم بگذرد هیچ عملی با این دو [[گناه]] به او سود نبخشد و صراط او را در آتش سرنگون کند.<ref>کافی، ج۲، ص۱۵۲.</ref>
  
و در مورد ديگر می فرمايد: {{متن قرآن|«والَّذينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَاللّهِ مِنْ بَعْدِ ميثاقِهِ وَ يَقْطَعُونَ ما امَرَاللّهُ بِهِ انْ يُوصَلَ و َيُفْسِدُونَ فِی الارْضِ اولئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدّارِ»}}؛ آنان كه پس از پيمان بستن، عهد خدا شكستند و هم آنچه را كه خدا امر به پيوند آن كرده مانند رحم بگسستند و در روی زمين فتنه و فساد برانگيختند لعن خدا برايشان باد و بد جايگاهی برای آنان مقرر شده است. ([[سوره رعد]]، 25)
+
'''د)''' قطع رحم و تنگی [[رزق|روزی]]:
  
ب) قاطع رحم جزء فاسقان و زيانكاران است:
+
[[امام علی علیه السلام|امیرمؤمنان]] علیه السّلام در خطبه ای فرمود: {{متن حدیث|أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الذُّنُوبِ الَّتِی تُعَجِّلُ الْفَنَاءَ فَقَامَ إِلَیهِ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْکوَّاءِ الْیشْکرِی فَقَالَ یا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ أَوَ تَکونُ ذُنُوبٌ تُعَجِّلُ الْفَنَاءَ فَقَالَ نَعَمْ وَیلَک قَطِیعَةُ الرَّحِمِ إِنَّ أَهْلَ الْبَیتِ لَیجْتَمِعُونَ وَیتَوَاسَوْنَ وَهُمْ فَجَرَةٌ فَیرْزُقُهُمُ اللَّهُ وَإِنَّ أَهْلَ الْبَیتِ لَیتَفَرَّقُونَ وَیقْطَعُ بَعْضُهُمْ بَعْضاً فَیحْرِمُهُمُ اللَّهُ وَهُمْ أَتْقِیاءُ}}؛ از گناهانی که در نابودی گنهکار شتاب کنند به خدا پناه می برم، عبداللّه بن کوّاء یشکری عرض کرد: یا امیرالمؤمنین آیا گناهانی هست که در فنای آدمی شتاب کنند؟ فرمود: آری وای بر تو آن قطع رحم است، خانواده ای هستند که گرد هم می آیند و یاری هم می کنند و با این که اهل گناهند خداوند به آن ها روزی می دهد، و خانواده ای از هم جدا می شوند و از یکدیگر می برند پس خداوند آن ها را محروم می کند با این که اهل [[تقوا]] هستند.<ref>کافی، ج۲، ص۳۴۷.</ref>
  
در جای ديگر خداوند متعال كسانی را كه عهد او را می شكنند و قطع رحم می كنند زيانكار می شمارد: {{متن قرآن|«الَّذينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللّهِ مِنْ بَعْدِ ميثاقِهِ و َيَقْطَعُونَ ما امَرَ اللّهُ بِه انْ يُوصَلَ و َيُفْسِدُونَ فِی الارْضِ اولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ»}}؛ فاسقان آن ها هستند كه پيمان خدا را پس از بستن می شكنند و رشته ای را كه خداوند امر به پيوند آن كرده می گسلند و در زمين فساد می كنند. اين ها زيانكارانند. ([[سوره بقره]]، 27)
+
امام باقر علیه السلام فرمود: {{متن حدیث|قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام إِذَا قَطَّعُوا الْأَرْحَامَ جُعِلَتِ الْأَمْوَالُ فِی أَیدِی الْأَشْرَارِ}}؛ امام علی علیه السلام فرمود: هرگاه مردم قطع رحم کنند، اموال و ثروت ها در دست اشرار قرار گیرد.<ref>کافی، ج۲، ص۳۴۸.</ref>
  
'''<I> 3 ـ آثار سوء قطع رحم از منظر روايات </I>'''
+
- [[امام باقر]] علیه السّلام فرمود: {{متن حدیث|فِی کتَابِ عَلِی علیه السلام ثَلَاثُ خِصَالٍ لَا یمُوتُ صَاحِبُهُنَّ أَبَداً حَتَّی یرَی وَبَالَهُنَّ الْبَغْی وَقَطِیعَةُ الرَّحِمِ وَالْیمِینُ الْکاذِبَةُ یبَارِزُ اللَّهَ بِهَا وَإِنَّ أَعْجَلَ الطَّاعَةِ ثَوَاباً لَصِلَةُ الرَّحِم وَإِنَّ الْقَوْمَ لَیکونُونَ فُجَّاراً فَیتَوَاصَلُونَ فَتَنْمِی أَمْوَالُهُمْ وَیثْرُونَ وَإِنَّ الْیمِینَ الْکاذِبَةَ وَقَطِیعَةَ الرَّحِمِ لَتَذَرَانِ الدِّیارَ بَلَاقِعَ مِنْ أَهْلِهَا وَ تَنْقُلُ الرَّحِمَ و َإِنَّ نَقْلَ الرَّحِمِ انْقِطَاعُ النَّسْلِ}}؛ در کتاب علی علیه السّلام است که: سه خصلت است که صاحب آن ها نمی میرد تا وبال آن ها را ببیند: ستم، و قطع رحم، و قسم [[دروغ]] که به وسیله آن با خدا می جنگند و ثواب هیچ طاعتی زودتر از صله رحم به صاحب آن نمی رسد. براستی گاهی مردمی فاجر و گناهکار باشند که به سبب صله رحم و نیکی کردن با هم اموالشان زیاد شود و ثروتمند گردند، و قسم دروغ و قطع رحم خانه ها را ویران و از اهلش خالی می کند. و خویشاوندی را از جای بر کند، و از جای بر کنده شدن خویشی همان انقطاع نسل است.<ref>کافی، ج۲، ص۳۴۷.</ref>
  
در روايات نيز نسبت به قطع رحم بيانات تند و تهديد آميزی وارد شده است.
+
حذیفة بن منصور می گوید که [[امام صادق]] علیه السلام فرمود: {{متن حدیث|اتَّقُوا الْحَالِقَةَ فَإِنَّهَا تُمِیتُ الرِّجَالَ قُلْتُ وَ مَا الْحَالِقَةُ قَالَ قَطِیعَةُ الرَّحِمِ}}؛  از حالقه بپرهیزید زیرا مردان را می میراند و به نابودی می کشاند. عرض کردم حالقه چیست؟ فرمود: قطع رحم است.<ref>کافی، ج۲، ص۳۴۶.</ref>
  
الف) قطع رحم در رديف شرك به خدا:
+
== پانویس ==
 +
<references/>
  
مردی از رسول خدا صلّی اللّه عليه و آله و سلم سؤال كرد: ... قَالَ فَقَالَ الرَّجُلُ فَأَيُّ الْأَعْمَالِ أَبْغَضُ إِلَی اللَّهِ قَالَ الشِّرْكُ بِاللَّهِ قَالَ ثُمَّ مَاذَا قَالَ قَطِيعَةُ الرَّحِم...؛ مبغوض ترين عمل در پيشگاه خداوند كدام است؟ فرمود: شرك به خدا. گفت: پس از شرك به خدا؟ فرمود: قطع رحم... (كافی، ج5، ص58)
+
==منابع==
 
+
*[http://www.downloadbook.org/maasumin/np/QATE-RAHEM.HTM گروهی از پژوهشگران، قطع رحم، سایت دانلود بوک، بخش با معصومینبازیابی :1 بهمن 1391.
ب) قطع رحم و دوری از رحمت خدا:
 
 
 
در روايت ديگری آمده است كسی كه قطع رحم كند مورد لعن خدا قرار می گيرد و از رحمت پروردگار دور می شود.
 
 
 
حضرت سجّاد عليه السلام به فرزندش امام محمّد باقر عليه السلام در ضمن وصايای خود فرمود: ... و َإِيَّاكَ وَ مُصَاحَبَةَ الْقَاطِعِ لِرَحِمِهِ فَإِنِّي وَ جَدْتُهُ مَلْعُوناً فِي كِتَابِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ فِي ثَلَاثَةِ مَوَاضِع قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِنْ تَوَلَّيْتُمْ أَنْ تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَ تُقَطِّعُوا أَرْحامَكُمْ أُولئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَ أَعْمی أَبْصارَهُمْ وَقَالَ الَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثاقِهِ وَ يَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ أُولئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدّارِ وَ قَالَ فِي الْبَقَرَةِ الَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثاقِهِ وَ يَقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ أُولئِكَهُمُ الْخاسِرُونَ؛ ... فرزندم از دوستی با افرادی كه پيوند خويشاوندی را قطع نموده و نسبت به ارحام خود بد رفتاری می كنند برحذر باش، كه من آن ها را در سه جای از قرآن ملعون يافتم سپس آيات 24 و 25 [[سوره محمد]] صلّی اللّه عليه و آله و سلم و آيه 25 سوره رعد و آيه 27 سوره بقره را تلاوت فرمود. (كافی، ج2، ص376)
 
 
 
ج) قاطع رحم از بهشت محروم است:
 
 
 
[[رسول خدا]] صلّی اللّه عليه و آله و سلم فرمود: فِي مَعَانِي الْأَخْبَارِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ يَحْيَی بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ صَاعِدٍ عَنْ زَهْرِ بْنِ كُمَيْلٍ عَنِ الْعَمْرِ بْنِ سُلَيْمَانَ عَنْ فُضَيْلِ بْنِ مَيْسَرَةَ عَنِ ابْنِ حَرِيزٍ عَنْ أَبِي مُوسَی عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله عليه و آله قَالَ ثَلَاثَةٌ لَا يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ مُدْمِنُ خَمْرٍ وَ مُدْمِنُ سِحْرٍ وَ قَاطِعُ رَحِمٍ؛ سه گروهند كه داخل بهشت نمی شوند: شراب خواران، ساحران، و قطع كنندگان رحم. ([[وسائل الشيعه]]، ج15، ص346)
 
 
 
خلاصه اين كه هر كس مدّعی تخلّق به اخلاق حسنه است بايد اين مسئله مهمی را كه اسلام به آن توجّه فراوان مبذول داشته است جدّی بگيرد كه ترك آن موجب فنا و نابودی است.
 
 
 
[[حذيفة بن منصور]] می گويد كه [[امام صادق]] عليه السلام فرمود: عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَيْلِ عَنْ حُذَيْفَةَ بْنِ مَنْصُورٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِاللَّهِ عليه السلام اتَّقُوا الْحَالِقَةَ فَإِنَّهَا تُمِيتُ الرِّجَالَ قُلْتُ وَ مَا الْحَالِقَةُ قَالَ قَطِيعَةُ الرَّحِمِ؛ از حالقه بپرهيزيد زيرا مردان را می ميراند و به نابودی می كشاند. عرض كردم حالقه چيست؟ فرمود: قطع رحم است. (كافی، ج2، ص346)
 
 
 
و رسول خدا صلی اللّه عليه و آله و سلّم فرمود: ...فَقَالَ الرَّجُلُ فَأَخْبِرْنِي أَيُّ الْأَعْمَالِ أَبْغَضُ إِلَی اللَّهِ قَالَ الشِّرْكُ بِاللَّهِ قَالَ ثُمَّ مَاذَا قَالَ ثُمَّ قَطِيعَةُ الرَّحِمِ قَالَ ثُمَّ مَاذَا قَالَ الْأَمْرُ بِالْمُنْكَرِ وَالنَّهْيُ عَنِ الْمَعْرُوفِ؛ دشمن ترين اعمال در نزد خدا شرك به خدا است، و بعد از آن قطع رحم، و سپس امر به منكر و نهی از معروف است. (وسائل الشيعة، ج16، ص121)
 
 
 
و فرمود: عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّوْفَلِيِّ عَنِ السَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله عليه وآله لَا تَقْطَعْ رَحِمَكَ و َإِنْ قَطَعَتْكَ؛ قطع رحم خود مكن اگر چه او از تو قطع كند. (كافی، ج2، ص347)
 
 
 
و از آن حضرت روايت است كه: عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله عليه وآله عَنْ جَبْرَئِيل عَنِ اللَّهِ تَعَالَی قَال أَنَا الرَّحْمَنُ شَقَقْتُ الرَّحِمَ مِنِ اسْمِي فَمَنْ وَصَلَهَا وَصَلْتُهُ وَ مَنْ قَطَعَهَا قَطَعْتُهُ؛ من رحمان هستم و اين رحم است و نام آن را از نام خود مشتق كرده ام، هر كه خويشی پيوسته دارد با او پيوندم و هر كه بريده دارد از او ببرم. ([[مستدرك الوسائل]ج15، ص237)
 
 
 
و فرمود: مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَی عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ بْنِ بَزِيعٍ عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِيرٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام قَالَ قَالَ أَبُو ذَرٍّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله عليه وآله يَقُولُ حَافَتَا الصِّرَاطِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ الرَّحِمُ وَالْأَمَانَةُ فَإِذَا مَرَّ الْوَصُولُ لِلرَّحِمِ الْمُؤَدِّي لِلْأَمَانَةِ نَفَذَ إِلَی الْجَنَّةِ وَ إِذَا مَرَّ الْخَائِنُ لِلْأَمَانَةِ الْقَطُوعُ لِلرَّحِمِ لَمْ يَنْفَعْهُ مَعَهُمَا عَمَلٌ و َتَكَفَّأَ بِهِ الصِّرَاطُ فِي النَّارِ؛ رحم و امانت [[روز قيامت]] در دو طرف صراطند، چون صله رحم كننده و امانت گزار بر صراط بگذرد به [[بهشت]] در آيد، و چون خائن امانت و قاطع رحم بگذرد هيچ عملی با اين دو [[گناه]] به او سود نبخشد و صراط او را در آتش سرنگون كند. (كافی، ج2، ص152)
 
 
 
و اميرمؤمنان عليه السّلام در خطبه ای فرمود: عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِيهِ رَفَعَهُ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ قَالَ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام فِي خُطْبَتِهِ أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الذُّنُوبِ الَّتِي تُعَجِّلُ الْفَنَاءَ فَقَامَ إِلَيْهِ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْكَوَّاءِ الْيَشْكُرِيُّ فَقَالَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ أَوَ تَكُونُ ذُنُوبٌ تُعَجِّلُ الْفَنَاءَ فَقَالَ نَعَمْ وَيْلَكَ قَطِيعَةُ الرَّحِمِ إِنَّ أَهْلَ الْبَيْتِ لَيَجْتَمِعُونَ وَيَتَوَاسَوْنَ وَهُمْ فَجَرَةٌ فَيَرْزُقُهُمُ اللَّهُ وَإِنَّ أَهْلَ الْبَيْتِ لَيَتَفَرَّقُونَ وَيَقْطَعُ بَعْضُهُمْ بَعْضاً فَيَحْرِمُهُمُ اللَّهُ وَهُمْ أَتْقِيَاءُ؛ از گناهانی كه در نابودی گنه كار شتاب كنند به خدا پناه می برم، [[عبداللّه بن كوّاء يشكری]] عرض كرد: يا اميرالمؤمنين آيا گناهانی هست كه در فنای آدمی شتاب كنند؟ فرمود: آری وای بر تو آن قطع رحم است، خانواده ای هستند كه گرد هم می آيند و ياری هم می كنند و با اين كه اهل گناهند خداوند به آن ها روزی می دهد، و خانواده ای از هم جدا می شوند و از يكديگر می برند پس خداوند آن ها را محروم می كند با اين كه اهل [[تقوا]] هستند. (كافی، ج2، ص347)
 
 
 
و فرمود: عَنْهُ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مَالِكِ بْنِ عَطِيَّةَ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام قَالَ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام إِذَا قَطَّعُوا الْأَرْحَامَ جُعِلَتِ الْأَمْوَالُ فِي أَيْدِي الْأَشْرَارِ؛ هرگاه مردم قطع رحم كنند، اموال و ثروت ها در دست اشرار قرار گيرد. (كافی، ج2، ص348)
 
 
 
[[امام باقر]] عليه السّلام فرمود: عَنْ أَحْمَدَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مَالِكِ بْنِ عَطِيَّةَ عَنْ أَبِي عُبَيْدَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام قَالَ فِي كِتَابِ عَلِيٍّ عليه السلام ثَلَاثُ خِصَالٍ لَا يَمُوتُ صَاحِبُهُنَّ أَبَداً حَتَّی يَرَی وَبَالَهُنَّ الْبَغْيُ وَقَطِيعَةُ الرَّحِمِ وَالْيَمِينُ الْكَاذِبَةُ يُبَارِزُ اللَّهَ بِهَا وَإِنَّ أَعْجَلَ الطَّاعَةِ ثَوَاباً لَصِلَةُ الرَّحِم وَإِنَّ الْقَوْمَ لَيَكُونُونَ فُجَّاراً فَيَتَوَاصَلُونَ فَتَنْمِي أَمْوَالُهُمْ وَيُثْرُونَ وَإِنَّ الْيَمِينَ الْكَاذِبَةَ وَقَطِيعَةَ الرَّحِمِ لَتَذَرَانِ الدِّيَارَ بَلَاقِعَ مِنْ أَهْلِهَا وَ تَنْقُلُ الرَّحِمَ و َإِنَّ نَقْلَ الرَّحِمِ انْقِطَاعُ النَّسْلِ؛ در كتاب علی عليه السّلام است كه: سه خصلت است كه صاحب آن ها نمی ميرد تا وبال آن ها را ببيند: ستم، و قطع رحم، و قسم [[دروغ]] كه به وسيله آن با خدا می جنگند و ثواب هيچ طاعتی زودتر از صله رحم به صاحب آن نمی رسد. براستی گاهی مردمی فاجر و گناهكار باشند كه به سبب صله رحم و نيكی كردن با هم اموالشان زياد شود و ثروتمند گردند، و قسم [[دروغ]] و قطع رحم خانه ها را ويران و از اهلش خالی می كند. و خويشاوندی را از جای بر كند، و از جای بر كنده شدن خويشی همان انقطاع نسل است. (كافی، ج2، ص347)
 
  
==منابع==
 
[http://www.downloadbook.org/maasumin/np/QATE-RAHEM.HTM گروهی از پژوهشگران، قطع رحم، سایت دانلود بوک، بخش با معصومین]، بازیابی :1 بهمن 1391.
 
 
[[رده:اخلاق اجتماعی]]
 
[[رده:اخلاق اجتماعی]]
 
[[رده:صفات ناپسند]]
 
[[رده:صفات ناپسند]]
 +
[[رده: مقاله های مهم]]
 +
{{سنجش کیفی
 +
|سنجش=شده
 +
|شناسه= متوسط
 +
|عنوان بندی مناسب= خوب
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= خوب
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= خوب
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= متوسط
 +
|رده= دارد
 +
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۱۹

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon-computer.png
محتوای فعلی مقاله یکی از پایگاه های معتبر متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


بی شک، قطع رحم از گناهان کبیره است و موجب عذاب آخرت می شود و در قرآن مجید از آن شدیدا نهی شده است. قطع رحم عبارت است از آزردن و رنجاندن خویشان و بستگان و نزدیکان، و یاری نکردن و غمخواری ننمودن با آنان در مال و آسایش و خیرات دنیوی در حالی که به آن محتاج باشند. و سبب و باعث آن یا عداوت است یا بخل و خسیس بودن. بنابراین قطع رحم از رذائل قوه غضب یا شهوت است، و شکی نیست که از بزرگترین مهلکات و تباه کننده دین و دنیای آدمی است.

معنای رحِم و مفهوم قطع رحم

خویشاوندی بر دو گونه است:

  • الف: نسبی: خویشاوندی نسبی پیوندی است که از طریق وحدت خون و رحم پیدا می شود مانند پدر، مادر، برادر، خواهر، عمو، عمه، دایی، خاله، جدّ و جدّه و فرزندان آنها که اینها را خویشاوندان نسبی و ارحام می نامند و هر یک را به تنهایی رحم می گویند.
  • ب: سببی: و خویشاوندی سببی از طریق ازدواج و زناشویی به وجود می آید مانند خویشاوندی میان زن و شوهر و خویشان دو طرف.

مراد از رحِمی که بریدن از او حرام و صله با او واجب است، و اگر چیزی به وی بخشیدی باز پس گرفتن آن روا نباشد کسی است که خویش نسبی است، هر چند نسبت دوری داشته باشد و نکاح با او جایز باشد (یعنی محرم نباشد) و مراد از قطع رحم این است که او را به گفتار یا کردار بیازاری و با او رفتار ناشایست کنی یا او را نیاز شدید به چیزی باشد و تو علاوه بر قدر حاجت ضروری خود قدرت بر رفع احتیاج او داشته باشی، از مسکن و لباس و خوراک و از دادن آن به او خودداری و امتناع کنی یا دفع ظلم از او برای تو میسّر باشد و نکنی یا به سبب کینه و حسد از او دوری و کناره کنی و هنگام بیماری عیادتش نکنی و چون از سفر آید به دیدنش نروی. همه اینها و امثال اینها قطع رحم است و اضداد آنها، از دفع اذیت و یاری نمودن به مال و کمک کردن با زبان و دست و پا و مقام و امثال اینها، صله رحم است.

ظاهرا بین قطع و صله رحم حالت واسطه ای وجود دارد زیرا هر احسانی، ولو خویشاوند وی بدان محتاج نیست و خود او به آن نیازمند است، صله نامیده می شود و حال آن که عدم این احسان قطع رحم نیست.

شهید ثانی رحمه الله علیه می فرماید: رحم، بنا به روایات، عبارت از نزدیکانی است که معروف به اصل و نسب انسان باشند اگر چه به علت کثرت نسل از انسان دور شده باشد و ازدواج با او جایز باشد.

شاید برخی تصور کنند که این همه اصرار و تأکید در باره صله رحم مخصوص کسانی است که تمکن مالی دارند و از ثروت زیادی برخوردارند و می توانند به نزدیکان خود کمک کنند، امّا آنهایی که از نظر مالی در مضیقه اند و توان رسیدگی و مساعدت به دیگران را ندارند صله رحم برایشان لازم نیست. اما این تصور و برداشت نادرست است، زیرا اگر کسی بخواهد صله رحم کند لزومی ندارد که پول و ثروت زیادی داشته باشد تا بتواند وظیفه اش را انجام دهد بلکه چون هدف از صله رحم برقرار کردن ارتباط و پیوند خویشاوندی است دین مقدّس اسلام می فرماید این وظیفه را حتی با دادن یک جرعه آب و آزار نرساندن به آنان و نیز سلام کردن به یکدیگر می توانید انجام دهید و از اجر و پاداشی که خدا برای صله رحم مقرر فرموده است بهره ببرید.

در حدیثی از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله نقل شده که فرمود: بُلُّوْا أَرْحَامَکمْ وَلَوْ بِالسَّلامِ؛ بین خود و خویشانتان تجدید محبت کنید اگر چه با سلام کردن باشد.[۱]

و امام صادق علیه السّلام فرمود: إِنَّ صِلَةَ الرَّحِمِ وَ الْبِرَّ لَیهَوِّنَانِ الْحِسَابَ وَ یعْصِمَانِ مِنَ الذُّنُوبِ فَصِلُوا أَرْحَامَکمْ وَ بَرُّوا بِإِخْوَانِکمْ و َلَوْ بِحُسْنِ السَّلَامِ وَرَدِّ الْجَوَابِ؛ صله رحم و احسان حساب را آسان می کنند و از گناهان نگه می دارند پس صله رحم کنید و به برادران خود نیکی نمائید اگر چه با خوب سلام کردن و جواب سلام دادن باشد.[۲]

آثار سوء قطع رحم

آثار قطع رحم از نگاه قرآن

خدای سبحان می فرماید: «وَالَّذِینَ ینقُضُونَ عَهْدَ اللّهِ مِن بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَیقْطَعُونَ مَآ أَمَرَ اللّهُ بِهِ أَن یوصَلَ وَیفْسِدُونَ فِی الأَرْضِ أُوْلَئِک لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ»؛ و کسانی که پیمان خدا را بعد از استوار کردن آن بشکنند و آنچه را خدا به پیوستن آن فرمان داده بگسلند و در زمین فساد کنند برای آنها لعنت و بدی سرای آخرت خواهد بود. [۳]

الف) قطع رحم مستوجب لعن خدا است: قرآن مجید کسانی را که قطع رحم می کنند سزاوار لعن خدا می داند و می فرماید: «فَهَلْ عَسَیتُمْ إِن تَوَلَّیتُمْ أَن تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ وَتُقَطِّعُوا أَرْحَامَکمْ × أُوْلَئِک الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَأَعْمَى أَبْصَارَهُمْ»؛ اگر رویگردان شوید آیا جز این انتظار می رود که در زمین فساد کنید و قطع رحم نمایید؟ آنها کسانی هستند که خداوند از رحمت خویش دورشان ساخته است... [۴]

و در مورد دیگر می فرماید: «وَالَّذِینَ ینقُضُونَ عَهْدَ اللّهِ مِن بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَیقْطَعُونَ مَآ أَمَرَ اللّهُ بِهِ أَن یوصَلَ وَیفْسِدُونَ فِی الأَرْضِ أُوْلَئِک لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ»؛ آنان که پس از پیمان بستن، عهد خدا شکستند و هم آنچه را که خدا امر به پیوند آن کرده مانند رحم بگسستند و در روی زمین فتنه و فساد برانگیختند لعن خدا برایشان باد و بد جایگاهی برای آنان مقرر شده است. [۵]

ب) قاطع رحم جزء فاسقان و زیانکاران است: در جای دیگر خداوند متعال کسانی را که عهد او را می شکنند و قطع رحم می کنند زیانکار می شمارد: «الَّذِینَ ینقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِن بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَیقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن یوصَلَ وَیفْسِدُونَ فِی الأَرْضِ أُولَـئِک هُمُ الْخَاسِرُونَ»؛ فاسقان آن ها هستند که پیمان خدا را پس از بستن می شکنند و رشته ای را که خداوند امر به پیوند آن کرده می گسلند و در زمین فساد می کنند. این ها زیانکارانند. [۶]

آثار قطع رحم از منظر روایات

در روایات نیز نسبت به قطع رحم بیانات تند و تهدید آمیزی وارد شده است، از جمله:

الف) قطع رحم در ردیف شرک به خدا:

- مردی از رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلم سؤال کرد: ... قَالَ فَقَالَ الرَّجُلُ فَأَی الْأَعْمَالِ أَبْغَضُ إِلَی اللَّهِ قَالَ الشِّرْک بِاللَّهِ قَالَ ثُمَّ مَاذَا قَالَ قَطِیعَةُ الرَّحِم...؛ مبغوض ترین عمل در پیشگاه خداوند کدام است؟ فرمود: شرک به خدا. گفت: پس از شرک به خدا؟ فرمود: قطع رحم... .[۷]

ب) قطع رحم و دوری از رحمت خدا:

- در روایت آمده است کسی که قطع رحم کند مورد لعن خدا قرار می گیرد و از رحمت پروردگار دور می شود. حضرت سجّاد علیه السلام به فرزندش امام محمّد باقر علیه السلام در ضمن وصایای خود فرمود: ... و َإِیاک وَ مُصَاحَبَةَ الْقَاطِعِ لِرَحِمِهِ فَإِنِّی وَ جَدْتُهُ مَلْعُوناً فِی کتَابِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ فِی ثَلَاثَةِ مَوَاضِع قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ "فَهَلْ عَسَیتُمْ إِنْ تَوَلَّیتُمْ أَنْ تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ وَ تُقَطِّعُوا أَرْحامَکمْ أُولئِک الَّذِینَ لَعَنَهُمُ اللّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَ أَعْمی أَبْصارَهُمْ" وَقَالَ "الَّذِینَ ینْقُضُونَ عَهْدَ اللّهِ مِنْ بَعْدِ مِیثاقِهِ وَ یقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللّهُ بِهِ أَنْ یوصَلَ وَ یفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ أُولئِک لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدّارِ" وَ قَالَ فِی الْبَقَرَةِ "الَّذِینَ ینْقُضُونَ عَهْدَ اللّهِ مِنْ بَعْدِ مِیثاقِهِ وَ یقْطَعُونَ ما أَمَرَ اللّهُ بِهِ أَنْ یوصَلَ وَ یفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ أُولئِک هُمُ الْخاسِرُونَ"؛ ... فرزندم از دوستی با افرادی که پیوند خویشاوندی را قطع نموده و نسبت به ارحام خود بد رفتاری می کنند برحذر باش، که من آن ها را در سه جای از قرآن ملعون یافتم سپس آیات ۲۴ و ۲۵ سوره محمد و آیه ۲۵ سوره رعد و آیه ۲۷ سوره بقره را تلاوت فرمود.[۸]

و از رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلم روایت است که خداوند در حدیث قدسی فرمود: أَنَا الرَّحْمَنُ شَقَقْتُ الرَّحِمَ مِنِ اسْمِی فَمَنْ وَصَلَهَا وَصَلْتُهُ وَ مَنْ قَطَعَهَا قَطَعْتُهُ؛ من رحمان هستم و این رحم است و نام آن را از نام خود مشتق کرده ام، هر که خویشی پیوسته دارد با او پیوندم و هر که بریده دارد از او ببرم.[۹]

ج) قاطع رحم از بهشت محروم است:

رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله و سلم فرمود: ثَلَاثَةٌ لَا یدْخُلُونَ الْجَنَّةَ مُدْمِنُ خَمْرٍ وَ مُدْمِنُ سِحْرٍ وَ قَاطِعُ رَحِمٍ؛ سه گروهند که داخل بهشت نمی شوند: شراب خواران، ساحران، و قطع کنندگان رحم.[۱۰] خلاصه این که هر کس مدّعی تخلّق به اخلاق حسنه است باید این مسئله مهمی را که اسلام به آن توجّه فراوان مبذول داشته است جدّی بگیرد که ترک آن موجب فنا و نابودی است.

امام باقر علیه السلام فرمود: قَالَ أَبُو ذَرٍّ رَضِی اللَّهُ عَنْهُ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه وآله یقُولُ حَافَتَا الصِّرَاطِ یوْمَ الْقِیامَةِ الرَّحِمُ وَالْأَمَانَةُ فَإِذَا مَرَّ الْوَصُولُ لِلرَّحِمِ الْمُؤَدِّی لِلْأَمَانَةِ نَفَذَ إِلَی الْجَنَّةِ وَ إِذَا مَرَّ الْخَائِنُ لِلْأَمَانَةِ الْقَطُوعُ لِلرَّحِمِ لَمْ ینْفَعْهُ مَعَهُمَا عَمَلٌ و َتَکفَّأَ بِهِ الصِّرَاطُ فِی النَّارِ؛ ابوذر رضی الله عنه گفت از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که می فرمود: رحم و امانت روز قیامت در دو طرف صراطند، چون صله رحم کننده و امانت گزار بر صراط بگذرد به بهشت در آید، و چون خائن امانت و قاطع رحم بگذرد هیچ عملی با این دو گناه به او سود نبخشد و صراط او را در آتش سرنگون کند.[۱۱]

د) قطع رحم و تنگی روزی:

امیرمؤمنان علیه السّلام در خطبه ای فرمود: أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الذُّنُوبِ الَّتِی تُعَجِّلُ الْفَنَاءَ فَقَامَ إِلَیهِ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْکوَّاءِ الْیشْکرِی فَقَالَ یا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ أَوَ تَکونُ ذُنُوبٌ تُعَجِّلُ الْفَنَاءَ فَقَالَ نَعَمْ وَیلَک قَطِیعَةُ الرَّحِمِ إِنَّ أَهْلَ الْبَیتِ لَیجْتَمِعُونَ وَیتَوَاسَوْنَ وَهُمْ فَجَرَةٌ فَیرْزُقُهُمُ اللَّهُ وَإِنَّ أَهْلَ الْبَیتِ لَیتَفَرَّقُونَ وَیقْطَعُ بَعْضُهُمْ بَعْضاً فَیحْرِمُهُمُ اللَّهُ وَهُمْ أَتْقِیاءُ؛ از گناهانی که در نابودی گنهکار شتاب کنند به خدا پناه می برم، عبداللّه بن کوّاء یشکری عرض کرد: یا امیرالمؤمنین آیا گناهانی هست که در فنای آدمی شتاب کنند؟ فرمود: آری وای بر تو آن قطع رحم است، خانواده ای هستند که گرد هم می آیند و یاری هم می کنند و با این که اهل گناهند خداوند به آن ها روزی می دهد، و خانواده ای از هم جدا می شوند و از یکدیگر می برند پس خداوند آن ها را محروم می کند با این که اهل تقوا هستند.[۱۲]

امام باقر علیه السلام فرمود: قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام إِذَا قَطَّعُوا الْأَرْحَامَ جُعِلَتِ الْأَمْوَالُ فِی أَیدِی الْأَشْرَارِ؛ امام علی علیه السلام فرمود: هرگاه مردم قطع رحم کنند، اموال و ثروت ها در دست اشرار قرار گیرد.[۱۳]

- امام باقر علیه السّلام فرمود: فِی کتَابِ عَلِی علیه السلام ثَلَاثُ خِصَالٍ لَا یمُوتُ صَاحِبُهُنَّ أَبَداً حَتَّی یرَی وَبَالَهُنَّ الْبَغْی وَقَطِیعَةُ الرَّحِمِ وَالْیمِینُ الْکاذِبَةُ یبَارِزُ اللَّهَ بِهَا وَإِنَّ أَعْجَلَ الطَّاعَةِ ثَوَاباً لَصِلَةُ الرَّحِم وَإِنَّ الْقَوْمَ لَیکونُونَ فُجَّاراً فَیتَوَاصَلُونَ فَتَنْمِی أَمْوَالُهُمْ وَیثْرُونَ وَإِنَّ الْیمِینَ الْکاذِبَةَ وَقَطِیعَةَ الرَّحِمِ لَتَذَرَانِ الدِّیارَ بَلَاقِعَ مِنْ أَهْلِهَا وَ تَنْقُلُ الرَّحِمَ و َإِنَّ نَقْلَ الرَّحِمِ انْقِطَاعُ النَّسْلِ؛ در کتاب علی علیه السّلام است که: سه خصلت است که صاحب آن ها نمی میرد تا وبال آن ها را ببیند: ستم، و قطع رحم، و قسم دروغ که به وسیله آن با خدا می جنگند و ثواب هیچ طاعتی زودتر از صله رحم به صاحب آن نمی رسد. براستی گاهی مردمی فاجر و گناهکار باشند که به سبب صله رحم و نیکی کردن با هم اموالشان زیاد شود و ثروتمند گردند، و قسم دروغ و قطع رحم خانه ها را ویران و از اهلش خالی می کند. و خویشاوندی را از جای بر کند، و از جای بر کنده شدن خویشی همان انقطاع نسل است.[۱۴]

حذیفة بن منصور می گوید که امام صادق علیه السلام فرمود: اتَّقُوا الْحَالِقَةَ فَإِنَّهَا تُمِیتُ الرِّجَالَ قُلْتُ وَ مَا الْحَالِقَةُ قَالَ قَطِیعَةُ الرَّحِمِ؛ از حالقه بپرهیزید زیرا مردان را می میراند و به نابودی می کشاند. عرض کردم حالقه چیست؟ فرمود: قطع رحم است.[۱۵]

پانویس

  1. بحارالانوار، ج۷۱، ص۱۰۹.
  2. کافی، ج۲، ص۱۵۷.
  3. سوره رعد،آیه۲۵
  4. سوره محمد،آیه ۲۲-۲۳
  5. سوره رعد، آیه۲۵
  6. سوره بقره، آیه۲۷
  7. کافی، ج۵، ص۵۸.
  8. کافی، ج۲، ص۳۷۶.
  9. مستدرک الوسائل، ج۱۵، ص۲۳۷.
  10. وسائل الشیعه، ج۱۵، ص۳۴۶.
  11. کافی، ج۲، ص۱۵۲.
  12. کافی، ج۲، ص۳۴۷.
  13. کافی، ج۲، ص۳۴۸.
  14. کافی، ج۲، ص۳۴۷.
  15. کافی، ج۲، ص۳۴۶.

منابع