شجره زقوم: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{ضعیف}} | {{ضعیف}} | ||
| − | درختی | + | '''زقّوم''' در برخی از آیات [[قرآن]] به عنوان درختی در [[جهنم]] معرفی شده است: |
| − | {{متن قرآن|«إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ * طَعَامُ الْأَثِيمِ»}} | + | * {{متن قرآن|«إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ * طَعَامُ الْأَثِيمِ»}} ([[سوره دخان|دخان]]، ۴۳) حقا درخت زقوم خوراک گناهگاران است. |
| + | * {{متن قرآن|«إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ»}} ([[سوره صافات|صافات]]، ۶۴) درختی است که ریشه و اصل آن از [[جهنم]] خارج می شود (که همان طبیعت دنیوی است). | ||
| + | * {{متن قرآن|«طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ»}} ([[سوره صافات|صافات]]، ۶۵) شکوفه یا میوه آن سرهای شیاطین است. (طلع، جوانه شاخه و منشاء میوه هاست و مبدا اعتقادات باطل و اخلاق سیئه می باشد که اگر در نفس راسخ شود محکم گردد و صورت جوهر شیطان است). | ||
| + | * {{متن قرآن|«ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ * لَآكِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ * فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ»}} ([[سوره واقعه|واقعه]]، ۵۳) پس شما ای گناهکاران دروغ پرداز حتما از درختی از زقوم خواهید خورد پس پر کرده اند از آن شکمها. (یعنی نفس آنها از هوسهای باطل پر است). | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
{{سنجش کیفی | {{سنجش کیفی | ||
|سنجش=شده | |سنجش=شده | ||
| سطر ۲۹: | سطر ۲۰: | ||
|کیفیت پژوهش= ضعیف | |کیفیت پژوهش= ضعیف | ||
|رده= دارد | |رده= دارد | ||
| − | }} | + | }} |
| + | [[رده:واژگان قرآنی]] | ||
| + | [[رده: مقاله های مهم]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۲۴
زقّوم در برخی از آیات قرآن به عنوان درختی در جهنم معرفی شده است:
- «إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ * طَعَامُ الْأَثِيمِ» (دخان، ۴۳) حقا درخت زقوم خوراک گناهگاران است.
- «إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ» (صافات، ۶۴) درختی است که ریشه و اصل آن از جهنم خارج می شود (که همان طبیعت دنیوی است).
- «طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ» (صافات، ۶۵) شکوفه یا میوه آن سرهای شیاطین است. (طلع، جوانه شاخه و منشاء میوه هاست و مبدا اعتقادات باطل و اخلاق سیئه می باشد که اگر در نفس راسخ شود محکم گردد و صورت جوهر شیطان است).
- «ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ * لَآكِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقُّومٍ * فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ» (واقعه، ۵۳) پس شما ای گناهکاران دروغ پرداز حتما از درختی از زقوم خواهید خورد پس پر کرده اند از آن شکمها. (یعنی نفس آنها از هوسهای باطل پر است).
