طبقات الشافعیة الکبری (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی « بندانگشتی|طبقات الشافعية الکبري == معرفی اجمالی == '''طبقات ا...» ایجاد کرد)
 
(ویرایش)
 
سطر ۱: سطر ۱:
[[پرونده:Ketab324.jpg|بندانگشتی|طبقات الشافعية الکبري]]
+
[[پرونده:Ketab324.jpg|بندانگشتی|طبقات الشافعیة الکبری]]
  
== معرفی اجمالی ==
+
'''«طبقات الشافعیة الکبری»'''، مهم ترین کتاب تاج الدین سبکی (م، ۷۷۱ ق) به زبان عربی می‌باشد. این کتاب فرهنگ نامه ای در خصوص شرح حال و زندگی نامه علمای [[شافعی]] است، که در آن به ذکر حال علمای شافعی مذهب و نسب و روایات و طبقه و کتاب‌های به جای مانده از آنها (بین سده دوم تا هفتم) پرداخته است.
'''طبقات الشافعیة الکبری'''، مهم ترین کتاب تاج الدین سبکی (ت 1370/771م) می‌باشد که با تحقیق عبدالفتاح محمد حلو و محمود محمد طناحی به زبان عربی منتشر شده است.
+
 +
==ساختار کتاب==
 +
این کتاب ده جلد دارد؛ جلد اول از دو مقدمه تشکیل شده که توسط محققین کتاب (عبدالفتاح محمد حلو و محمود محمد طناحی) و مؤلف نگاشته شده است و در آن سعی شده برای بیان مقصود خود با آوردن اسناد گوناگون [[حدیث|احادیث]] زیادی را از [[پیامبر اسلام|پیامبر]](ص) نقل نمایند. این روش همانند کاری است که [[ابن عساکر]] در کتاب «تبیین کذب المفتری» انجام داده است.
  
این کتاب فرهنگ نامه ای در خصوص شرح حال و زندگی نامه ی علمای شافعی است، که در آن به ذکر حال علمای شافعی مذهب و نسب و روایات و طبقه و کتاب‌های به جای مانده از آنها (بین سده دوم تا هفتم) پرداخته است.
+
همچنین در ادامه مقدمه، مؤلف فصلی را در باب برخی اشعار شافعی آورده است.<ref>ر.ک: همان، ج۱، ص۲۹۱</ref> همچنین فصل دیگری در بیان شهرهای [[اسلام]] و میزان معتقدان مذهب [[شافعی]] در آنها و اسامی کتاب‌هایی درباره علمای آن شهرها آورده است.<ref>ر.ک: همان، ص۳۲۴</ref>
 
== ساختار ==
 
این کتاب ده جلد دارد، جلد اول از دو مقدمه تشکیل شده که توسط محققین کتاب و مؤلف نگاشته شده است و در آن سعی شده برای بیان مقصود خود با آوردن اسناد گوناگون احادیث زیادی را از پیامبر(ص) نقل نمایند. این روش همانند کاری است که [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساکر]] در کتاب «تبیین کذب المفتری» انجام داده است.
 
  
مؤلف، طبقات کتابش را بر اساس حروف معجم دسته بندی نموده است؛ البته از باب تبرک و تیمن در هر طبقه ای با اسامی احمد و محمد آغاز کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ج2، ص5-71</ref>
+
مؤلف، طبقات کتابش را بر اساس حروف معجم دسته بندی نموده است؛ البته از باب تبرک و تیمن در هر طبقه ای با اسامی احمد و محمد آغاز کرده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ج۲، ص۵-۷۱</ref>
  
جلد دوم، شامل طبقه اول و دوم است. طبقه اول کسانی هستند که با شافعی مجالست داشته‌اند و طبقه دوم کسانی که بعد از سال 200 وفات نموده‌اند<ref>همان، ص181</ref>
+
جلد دوم، شامل طبقه اول و دوم است. طبقه اول کسانی هستند که با شافعی مجالست داشته‌اند و طبقه دوم کسانی که بعد از سال ۲۰۰ وفات نموده‌اند.<ref>همان، ص۱۸۱</ref>
  
 
جلد سوم، شامل طبقه سوم است و آنها کسانی هستند که در سال سیصد تا چهارصد وفات یافته‌اند.
 
جلد سوم، شامل طبقه سوم است و آنها کسانی هستند که در سال سیصد تا چهارصد وفات یافته‌اند.
  
جلد چهارم و پنجم، طبقه چهارم را تشکیل می‌دهد؛ کسانی که بین سال‌های 400 و 500 از دنیا رفته‌اند.
+
جلد چهارم و پنجم، طبقه چهارم را تشکیل می‌دهد؛ کسانی که بین سال‌های ۴۰۰ و ۵۰۰ از دنیا رفته‌اند.
  
 
جلد ششم و هفتم، کسانی را که بین سده پنجم و ششم وفات یافته‌اند، در بر گرفته است.
 
جلد ششم و هفتم، کسانی را که بین سده پنجم و ششم وفات یافته‌اند، در بر گرفته است.
سطر ۲۱: سطر ۲۰:
 
جلد هشتم، طبقه ششم؛ یعنی کسانی را که بین سده ششم و هفتم وفات یافته‌اند، شامل است.
 
جلد هشتم، طبقه ششم؛ یعنی کسانی را که بین سده ششم و هفتم وفات یافته‌اند، شامل است.
  
جلد نهم و دهم مشتمل است بر کسانی که بعد از سال 700 وفات یافته‌اند.
+
جلد نهم و دهم مشتمل است بر کسانی که بعد از سال ۷۰۰ وفات یافته‌اند.
 
 
== گزارش محتوا ==
 
جلد اول از مقدمه ای طولانی توسط محققین و مؤلف تشکیل یافته که در آن احادیث فراوانی با سلسله اسنادی از علمای شافعی تا پیامبر اسلام(ص) نقل گردیده است. همچنین در ادامه مقدمه، مؤلف فصلی را در باب برخی اشعار شافعی آورده است<ref>ر.ک: همان، ج1، ص291</ref>
 
  
همچنین فصل دیگری در بیان شهرهای اسلام و میزان معتقدان مذهب شافعی در آنها و اسامی کتاب‌هایی درباره علمای آن شهرها آورده است<ref>ر.ک: همان، ص324</ref>
+
==گزارش محتوا==
  
در جلد دوم تا دهم کتاب، به ذکر حال علمای شافعی پرداخته شده است که نویسنده آن‌ها را در هفت طبقه قرار داده است.
+
#نویسنده سعی کرده تا جایی که برایش ممکن بوده، علاوه بر نسب، [[کنیه]]، مکارم اخلاقی و محسنات رفتاری افراد را در کتاب خود بیان نماید؛ مثلا می‌نویسد: محمد بن احمد بن محمد بن عبدالله بن عباد مکنی به ابوعاصم عبادی هروی، پیشوایی بزرگ، قاضی مذهب، دریایی جوشان از دانش و... بود.<ref>همان، ج۴، ص۱۰۴</ref>
 +
#همچنین درصورتی که تاریخ تولد و وفات فردی مشخص باشد آن را نقل کرده است؛ مثلا درباره ابوعاصم عبادی می‌نویسد: «وی در سال ۳۷۵ق متولد گردید»<ref>ر.ک: همان</ref> و درصورتی که در موردی نقل قول‌های مختلفی در مورد ولادت<ref>ر.ک: همان، ج۲، ص۱۱۰</ref>و یا وفات<ref>ر.ک: همان، ص۱۱۱</ref> فردی وجود دارد در کتابش می‌آورد.
 +
#همچنین مهم ترین اساتید و شاگردان او را ذکر می‌کند؛ مثلا می‌نویسد: ابوعاصم عبادی هروی از چهار عالم بزرگ عصر خویش اخذ علم نموده است که عبارتند از: قاضی ابومنصور محمد بن احمد ازدی هروی، قاضی ابوعمر بسطامی، ابوطاهر زیادی و ابواسحاق اسفراینی.<ref>ر.ک: همان، ج۴، ص۱۰۴</ref>
 +
#مؤلف سعی کرده گفتار بزرگان درباره افراد را نیز بیان نماید؛ مثلا می‌نویسد: ابن دبیثی در مورد اسعد بن عجلی می‌گوید: او زاهد بود، آگاهی کاملی به مذهب داشت، از دسترنج خود می‌خورد و در [[اصفهان]] به فتوای او عمل می‌شد.<ref>ر.ک: همان، ج۸، ص۱۲۷</ref>
 +
#همچنین کتاب‌های نگاشته شده توسط فرد را ذکر می‌کند؛ مثلا می‌نویسد: عجلی کتابیبه نام «آفات الوعاظ» جمع آوری نمود و نیز کتاب «شرح مشکلات الوسیط و الوجیز» و کتاب «تتمة التتمة» از جمله کتاب‌های اوست.<ref>ر.ک: همان</ref>
 +
#همچنین فوایدی از سخنان و یا گفتار و رفتار یک فرد را تحت عنوان فوائد می‌آورد.<ref>ر.ک: همان، ج۲، ص۱۵۶</ref>
 +
#همچنین این کتاب مشتمل بر برخی مناظرات است؛ همانند آنچه در مناظره [[شافعی]] با [[احمد بن حنبل]] درباره ترک کننده [[نماز]] بیان شده<ref>ر.ک: همان، ص۶۰</ref> و یا مناظره ای که از شافعی با ابوعبیده نقل شده است.<ref>ر.ک: همان، ص۱۵۹</ref>
 +
#در ابتدای برخی از جلدهای کتاب، محققین، مطلب مختصری را با عنوان «بیان» در تبیین اینکه این جلد از کتاب از روی کدام نسخه نوشته شده است، آورده‌اند.<ref>ر.ک: همان، ج۹، ص۳</ref>
 +
#برخلاف فقهای اشاعره سنتی، سبکی با تفکر [[معتزله]] و به خصوص [[ابوالحسن اشعری]] میانه خوبی دارد. سبکی با تجلیل و تعظیم بسیار، نام او را در طبقات الشافعیة الکبری آورده و تا توانسته در مناقب و فضائلش سخن گفته است.<ref>ر.ک: همان، ج۳، ص۳۴۷</ref>
  
مهم ترین ویژگی‌های کتاب عبارتند از:
+
==وضعیت کتاب==
#نویسنده سعی کرده تا جایی که برایش ممکن بوده، علاوه بر نسب، کنیه، مکارم اخلاقی و محسنات رفتاری افراد را در کتاب خود بیان نماید؛ مثلا می‌نویسد: محمد بن احمد بن محمد بن عبدالله بن عباد مکنی به ابوعاصم عبادی هروی، پیشوایی بزرگ، قاضی مذهب، دریایی جوشان از دانش و... بود<ref>همان، ج4، ص104</ref>
 
#همچنین درصورتی که تاریخ تولد و وفات فردی مشخص باشد آن را نقل کرده است؛ مثلا درباره ابوعاصم عبادی می‌نویسد: «وی در سال 375ق متولد گردید»<ref>ر.ک: همان</ref>و درصورتی که در موردی نقل قول‌های مختلفی در مورد ولادت<ref>ر.ک: همان، ج2، ص110</ref>و یا وفات<ref>ر.ک: همان، ص111</ref>فردی وجود دارد در کتابش می‌آورد.
 
#همچنین مهم ترین اساتید و شاگردان او را ذکر می‌کند؛ مثلا می‌نویسد:
 
ابوعاصم عبادی هروی از چهار عالم بزرگ عصر خویش اخذ علم نموده است که عبارتند از: قاضی ابومنصور محمد بن احمد ازدی هروی، قاضی ابوعمر بسطامی، ابوطاهر زیادی و ابواسحاق اسفراینی<ref>ر.ک: همان، ج4، ص104</ref>
 
#مؤلف سعی کرده گفتار بزرگان درباره افراد را نیز بیان نماید؛ مثلا می‌نویسد: ابن دبیثی در مورد اسعد بن عجلی می‌گوید: او زاهد بود، آگاهی کاملی به مذهب داشت، از دسترنج خود می‌خورد و در اصفهان به فتوای او عمل می‌شد<ref>ر.ک: همان، ج8، ص127</ref>
 
#همچنین کتاب‌های نگاشته شده توسط فرد را ذکر می‌کند؛ مثلا می‌نویسد:
 
عجلی کتابیبه نام «آفات الوعاظ» جمع آوری نمود و نیز کتاب «شرح مشکلات الوسیط و الوجیز» و کتاب «تتمة التتمة» از جمله کتاب‌های اوست<ref>ر.ک: همان</ref>
 
#همچنین فوایدی از سخنان و یا گفتار و رفتار یک فرد را تحت عنوان فوائد می‌آورد<ref>ر.ک: همان، ج2، ص156</ref>
 
#همچنین این کتاب مشتمل بر برخی مناظرات است؛ همانند آنچه در مناظره شافعی با [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] درباره ترک کننده نماز بیان شده<ref>ر.ک: همان، ص60</ref>و یا مناظره ای که از شافعی با ابوعبیده نقل شده است<ref>ر.ک: همان، ص159</ref>
 
#در ابتدای برخی از جلدهای کتاب، محققین، مطلب مختصری را با عنوان «بیان» در تبیین اینکه این جلد از کتاب از روی کدام نسخه نوشته شده است، آورده‌اند<ref>ر.ک: همان، ج9، ص3</ref>
 
#برخلاف فقهای اشاعره سنتی، سبکی با تفکر معتزله و به خصوص [[اشعری، علی بن اسماعیل|ابوالحسن اشعری]] میانه خوبی دارد. سبکی با تجلیل و تعظیم بسیار، نام او را در طبقات الشافعیة الکبری آورده و تا توانسته در مناقب و فضائلش سخن گفته است<ref>ر.ک: همان، ج3، ص347</ref>
 
 
 
== وضعیت کتاب ==
 
 
محققین اثر در انتهای هر جلد از کتاب، فهارس فنی (تراجم، اعلام، قبائل و امم و فرق، اماکن و شهرها و آب‌ها، روزها و وقایع و جنگ‌ها، کتاب‌ها، آیات قرآنی، احادیث نبوی، امثال، قافیه‌ها و نیمه بیت‌ها، مراجع و...) را آورده‌اند. همچنین بخشی را با عنوان تصویبات و استدراکات در انتهای برخی مجلدات آورده‌اند.
 
محققین اثر در انتهای هر جلد از کتاب، فهارس فنی (تراجم، اعلام، قبائل و امم و فرق، اماکن و شهرها و آب‌ها، روزها و وقایع و جنگ‌ها، کتاب‌ها، آیات قرآنی، احادیث نبوی، امثال، قافیه‌ها و نیمه بیت‌ها، مراجع و...) را آورده‌اند. همچنین بخشی را با عنوان تصویبات و استدراکات در انتهای برخی مجلدات آورده‌اند.
  
محققین در پاورقی‌های کتاب، آدرس آیات<ref>همان، ج1، ص15</ref>و منابع<ref>همان، ج1، ص87</ref>، معنای یک واژه<ref>همان، ج1، ص24</ref>، کیفیت ضبط یک نام و یا محل<ref>همان، ج2، ص243</ref>، نظرات دیگر درباره زمان وفات یک فرد<ref>همان، ج2، ص242</ref>، نسخه بدل<ref>ج1، ص8</ref>و... را بیان کرده‌اند.
+
محققین در پاورقی‌های کتاب، آدرس آیات<ref>همان، ج۱، ص۱۵</ref> و منابع<ref>همان، ج۱، ص۸۷</ref>، معنای یک واژه<ref>همان، ج۱، ص۲۴</ref>، کیفیت ضبط یک نام و یا محل<ref>همان، ج۲، ص۲۴۳</ref>، نظرات دیگر درباره زمان وفات یک فرد<ref>همان، ج۲، ص۲۴۲</ref>، نسخه بدل<ref>ج۱، ص۸</ref> و... را بیان کرده‌اند.
  
==پانویس ==
+
==پانویس==
 
<references />
 
<references />
 
== منابع مقاله ==
 
مقدمه و متن کتاب.
 
 
 
 
==منبع==
 
==منبع==
 
ویکی نور
 
ویکی نور

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۴۱

طبقات الشافعیة الکبری

«طبقات الشافعیة الکبری»، مهم ترین کتاب تاج الدین سبکی (م، ۷۷۱ ق) به زبان عربی می‌باشد. این کتاب فرهنگ نامه ای در خصوص شرح حال و زندگی نامه علمای شافعی است، که در آن به ذکر حال علمای شافعی مذهب و نسب و روایات و طبقه و کتاب‌های به جای مانده از آنها (بین سده دوم تا هفتم) پرداخته است.  

ساختار کتاب

این کتاب ده جلد دارد؛ جلد اول از دو مقدمه تشکیل شده که توسط محققین کتاب (عبدالفتاح محمد حلو و محمود محمد طناحی) و مؤلف نگاشته شده است و در آن سعی شده برای بیان مقصود خود با آوردن اسناد گوناگون احادیث زیادی را از پیامبر(ص) نقل نمایند. این روش همانند کاری است که ابن عساکر در کتاب «تبیین کذب المفتری» انجام داده است.

همچنین در ادامه مقدمه، مؤلف فصلی را در باب برخی اشعار شافعی آورده است.[۱] همچنین فصل دیگری در بیان شهرهای اسلام و میزان معتقدان مذهب شافعی در آنها و اسامی کتاب‌هایی درباره علمای آن شهرها آورده است.[۲]

مؤلف، طبقات کتابش را بر اساس حروف معجم دسته بندی نموده است؛ البته از باب تبرک و تیمن در هر طبقه ای با اسامی احمد و محمد آغاز کرده است.[۳]

جلد دوم، شامل طبقه اول و دوم است. طبقه اول کسانی هستند که با شافعی مجالست داشته‌اند و طبقه دوم کسانی که بعد از سال ۲۰۰ وفات نموده‌اند.[۴]

جلد سوم، شامل طبقه سوم است و آنها کسانی هستند که در سال سیصد تا چهارصد وفات یافته‌اند.

جلد چهارم و پنجم، طبقه چهارم را تشکیل می‌دهد؛ کسانی که بین سال‌های ۴۰۰ و ۵۰۰ از دنیا رفته‌اند.

جلد ششم و هفتم، کسانی را که بین سده پنجم و ششم وفات یافته‌اند، در بر گرفته است.

جلد هشتم، طبقه ششم؛ یعنی کسانی را که بین سده ششم و هفتم وفات یافته‌اند، شامل است.

جلد نهم و دهم مشتمل است بر کسانی که بعد از سال ۷۰۰ وفات یافته‌اند.

گزارش محتوا

  1. نویسنده سعی کرده تا جایی که برایش ممکن بوده، علاوه بر نسب، کنیه، مکارم اخلاقی و محسنات رفتاری افراد را در کتاب خود بیان نماید؛ مثلا می‌نویسد: محمد بن احمد بن محمد بن عبدالله بن عباد مکنی به ابوعاصم عبادی هروی، پیشوایی بزرگ، قاضی مذهب، دریایی جوشان از دانش و... بود.[۵]
  2. همچنین درصورتی که تاریخ تولد و وفات فردی مشخص باشد آن را نقل کرده است؛ مثلا درباره ابوعاصم عبادی می‌نویسد: «وی در سال ۳۷۵ق متولد گردید»[۶] و درصورتی که در موردی نقل قول‌های مختلفی در مورد ولادت[۷]و یا وفات[۸] فردی وجود دارد در کتابش می‌آورد.
  3. همچنین مهم ترین اساتید و شاگردان او را ذکر می‌کند؛ مثلا می‌نویسد: ابوعاصم عبادی هروی از چهار عالم بزرگ عصر خویش اخذ علم نموده است که عبارتند از: قاضی ابومنصور محمد بن احمد ازدی هروی، قاضی ابوعمر بسطامی، ابوطاهر زیادی و ابواسحاق اسفراینی.[۹]
  4. مؤلف سعی کرده گفتار بزرگان درباره افراد را نیز بیان نماید؛ مثلا می‌نویسد: ابن دبیثی در مورد اسعد بن عجلی می‌گوید: او زاهد بود، آگاهی کاملی به مذهب داشت، از دسترنج خود می‌خورد و در اصفهان به فتوای او عمل می‌شد.[۱۰]
  5. همچنین کتاب‌های نگاشته شده توسط فرد را ذکر می‌کند؛ مثلا می‌نویسد: عجلی کتابیبه نام «آفات الوعاظ» جمع آوری نمود و نیز کتاب «شرح مشکلات الوسیط و الوجیز» و کتاب «تتمة التتمة» از جمله کتاب‌های اوست.[۱۱]
  6. همچنین فوایدی از سخنان و یا گفتار و رفتار یک فرد را تحت عنوان فوائد می‌آورد.[۱۲]
  7. همچنین این کتاب مشتمل بر برخی مناظرات است؛ همانند آنچه در مناظره شافعی با احمد بن حنبل درباره ترک کننده نماز بیان شده[۱۳] و یا مناظره ای که از شافعی با ابوعبیده نقل شده است.[۱۴]
  8. در ابتدای برخی از جلدهای کتاب، محققین، مطلب مختصری را با عنوان «بیان» در تبیین اینکه این جلد از کتاب از روی کدام نسخه نوشته شده است، آورده‌اند.[۱۵]
  9. برخلاف فقهای اشاعره سنتی، سبکی با تفکر معتزله و به خصوص ابوالحسن اشعری میانه خوبی دارد. سبکی با تجلیل و تعظیم بسیار، نام او را در طبقات الشافعیة الکبری آورده و تا توانسته در مناقب و فضائلش سخن گفته است.[۱۶]

وضعیت کتاب

محققین اثر در انتهای هر جلد از کتاب، فهارس فنی (تراجم، اعلام، قبائل و امم و فرق، اماکن و شهرها و آب‌ها، روزها و وقایع و جنگ‌ها، کتاب‌ها، آیات قرآنی، احادیث نبوی، امثال، قافیه‌ها و نیمه بیت‌ها، مراجع و...) را آورده‌اند. همچنین بخشی را با عنوان تصویبات و استدراکات در انتهای برخی مجلدات آورده‌اند.

محققین در پاورقی‌های کتاب، آدرس آیات[۱۷] و منابع[۱۸]، معنای یک واژه[۱۹]، کیفیت ضبط یک نام و یا محل[۲۰]، نظرات دیگر درباره زمان وفات یک فرد[۲۱]، نسخه بدل[۲۲] و... را بیان کرده‌اند.

پانویس

  1. ر.ک: همان، ج۱، ص۲۹۱
  2. ر.ک: همان، ص۳۲۴
  3. ر.ک: متن کتاب، ج۲، ص۵-۷۱
  4. همان، ص۱۸۱
  5. همان، ج۴، ص۱۰۴
  6. ر.ک: همان
  7. ر.ک: همان، ج۲، ص۱۱۰
  8. ر.ک: همان، ص۱۱۱
  9. ر.ک: همان، ج۴، ص۱۰۴
  10. ر.ک: همان، ج۸، ص۱۲۷
  11. ر.ک: همان
  12. ر.ک: همان، ج۲، ص۱۵۶
  13. ر.ک: همان، ص۶۰
  14. ر.ک: همان، ص۱۵۹
  15. ر.ک: همان، ج۹، ص۳
  16. ر.ک: همان، ج۳، ص۳۴۷
  17. همان، ج۱، ص۱۵
  18. همان، ج۱، ص۸۷
  19. همان، ج۱، ص۲۴
  20. همان، ج۲، ص۲۴۳
  21. همان، ج۲، ص۲۴۲
  22. ج۱، ص۸

منبع

ویکی نور