علی عبدالرسولی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
 
سطر ۱: سطر ۱:
دکتر علی عبدالرسولی؛ ادیب و دانشمند شیعی عصر پهلوی اول فرزند [[ملا عبدالرسول فیروزکوهی]] است.
+
'''دکتر علی عبدالرسولی''' (۱۳۲۲-۱۲۵۸ ش)، ادیب و هنرمند [[شیعه|شیعی]] عصر پهلوی اول، و فرزند [[ملا عبدالرسول فیروزکوهی]] است. وی در زمان رضاخان مجبور به خلع لباس شد.
==تولد==
+
==تحصیلات و اساتید==
دانشمند برجسته شیخ علی عبدالرسولی که در زمان رضاخان مجبور به خلع لباس شد در سال 1258ش/حدود 1297ق در تهران متولد شد.  
+
وی تحصیلات دینی و ادبی و هنری خود را نزد پدرش ([[ملا عبدالرسول فیروزکوهی|شیخ عبدالرسول فیروزکوهی مازندرانی]]) و عده ای دیگر همچون شیخ مسیح طالقانی، سید محمد بقاء، سید عبدالکریم لاهیجی، جلوه زواره ای و ادیب پیشاوری آموخت. علی عبدالرسولی در سال ۱۳۱۴ یعنی یک سال پس از تاسیس دانشگاه تهران با نگارش رساله ای در زمینه [[عرفان]] و خط، موفق به کسب مدرک دکترا شد. وی از اولین کسانی است که حائز این مدرک شده و رتبه استادی دانشگاه تهران را نیز کسب نمود.  
==اساتید و فعالیت ها==
+
 
وی تحصیلات دینی و ادبی و هنری خود را نزد پدرش(شیخ عبدالرسول فیروزکوهی مازندرانی) و عده ای دیگر همچون شیخ مسیح طالقانی، سید محمد بقاء، سید عبدالکریم لاهیجی، جلوه زواره ای و ادیب پیشاوری آموخت. علی عبدالرسولی در سال 1314 یعنی یک سال پس از تاسیس دانشگاه تهران با نگارش رساله ای در زمینه عرفان و خط موفق به کسب مدرک دکترا شد. وی از اولین کسانی است که حائر این مدرک شده و رتبه استادی دانشگاه تهران را نیز کسب نمود. او بیش از همه در ادبیات و شعر و سپس خطاطی و خوشنویسی مشهور است. همچنین در عرصه ترجمه نیز فعالیت هایی داشته است. علی عبدالرسولی سال ها در دانشگاه تهران تدریس می کرد و میرزا ابراهیم بوذری شاگرد وی در خط نسخ است.
+
او بیش از همه در ادبیات و [[شعر]] و سپس خطاطی و خوشنویسی مشهور است. همچنین در عرصه ترجمه نیز فعالیت هایی داشته است. علی عبدالرسولی سال ها در دانشگاه تهران تدریس می کرد و میرزا ابراهیم بوذری شاگرد وی در [[خط نسخ]] است.
 
==آثار==
 
==آثار==
رساله ای در عرفان و نقاشی، تصحیح دیوان افرادی چون فرخی سیستانی و ادیب پیشاوری و جلوه زواره ای و سروش اصفهانی و صبای کاشی و ناصر خسرو و ازرقی هروی و ترجمه رساله شطرنجیه پدرش از آثار اوست. همچنین قطعات خطاطی زیبایی از وی به جا مانده است. علی عبدالرسولی در شعر به سبک عراقی و خراسانی متمایل و تخلص شعری اش ثابت بود.  
+
رساله ای در عرفان و نقاشی، تصحیح دیوان افرادی چون [[فرخی|فرخی سیستانی]] و ادیب پیشاوری و جلوه زواره ای و سروش اصفهانی و صبای کاشی و [[ناصر خسرو]] و ازرقی هروی و ترجمه رساله شطرنجیه پدرش از آثار اوست. همچنین قطعات خطاطی زیبایی از وی به جا مانده است.
 +
 
 +
علی عبدالرسولی در شعر به [[سبک عراقی]] و [[سبک خراسانی|خراسانی]] متمایل و [[تخلص]] شعری اش «ثابت» بود.  
 
==وفات==
 
==وفات==
وی در سال 1322ش در اصفهان درگذشت و در تخت پولاد دفن شد.  
+
وی در سال ۱۳۲۲ شمسی در [[اصفهان]] درگذشت و در [[تخت فولاد]] دفن شد.  
 
==منابع==
 
==منابع==
 
   
 
   
*الذریعه، ج17، ص226 و ج22 ص63 و 72 و ج24، ص274؛
+
*الذریعه، ج۱۷، ص۲۲۶ و ج۲۲ ص۶۳ و ۷۲ و ج۲۴، ص۲۷۴.
*دیوان سنا، جلال همایی، ص200
+
*دیوان سنا، جلال همایی، ص۲۰۰.
*شرح مجموعه گل، رحیم قاسمی، ص441
+
*شرح مجموعه گل، رحیم قاسمی، ص۴۴۱.
*تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان، علیرضا لطفی، ص165.
+
*تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان، علیرضا لطفی، ص۱۶۵.
  
 
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
 
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۸:۳۰

دکتر علی عبدالرسولی (۱۳۲۲-۱۲۵۸ ش)، ادیب و هنرمند شیعی عصر پهلوی اول، و فرزند ملا عبدالرسول فیروزکوهی است. وی در زمان رضاخان مجبور به خلع لباس شد.

تحصیلات و اساتید

وی تحصیلات دینی و ادبی و هنری خود را نزد پدرش (شیخ عبدالرسول فیروزکوهی مازندرانی) و عده ای دیگر همچون شیخ مسیح طالقانی، سید محمد بقاء، سید عبدالکریم لاهیجی، جلوه زواره ای و ادیب پیشاوری آموخت. علی عبدالرسولی در سال ۱۳۱۴ یعنی یک سال پس از تاسیس دانشگاه تهران با نگارش رساله ای در زمینه عرفان و خط، موفق به کسب مدرک دکترا شد. وی از اولین کسانی است که حائز این مدرک شده و رتبه استادی دانشگاه تهران را نیز کسب نمود.

او بیش از همه در ادبیات و شعر و سپس خطاطی و خوشنویسی مشهور است. همچنین در عرصه ترجمه نیز فعالیت هایی داشته است. علی عبدالرسولی سال ها در دانشگاه تهران تدریس می کرد و میرزا ابراهیم بوذری شاگرد وی در خط نسخ است.

آثار

رساله ای در عرفان و نقاشی، تصحیح دیوان افرادی چون فرخی سیستانی و ادیب پیشاوری و جلوه زواره ای و سروش اصفهانی و صبای کاشی و ناصر خسرو و ازرقی هروی و ترجمه رساله شطرنجیه پدرش از آثار اوست. همچنین قطعات خطاطی زیبایی از وی به جا مانده است.

علی عبدالرسولی در شعر به سبک عراقی و خراسانی متمایل و تخلص شعری اش «ثابت» بود.

وفات

وی در سال ۱۳۲۲ شمسی در اصفهان درگذشت و در تخت فولاد دفن شد.

منابع

  • الذریعه، ج۱۷، ص۲۲۶ و ج۲۲ ص۶۳ و ۷۲ و ج۲۴، ص۲۷۴.
  • دیوان سنا، جلال همایی، ص۲۰۰.
  • شرح مجموعه گل، رحیم قاسمی، ص۴۴۱.
  • تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان، علیرضا لطفی، ص۱۶۵.