فاطمه دختر امام حسن علیه السلام

فاطمه، دختر امام حسن علیه السلام (متوفی قرن اول هجری) و همسر امام سجاد علیه السلام و مادر امام محمد باقر علیه السلام و برادرانش حسن و حسین و عبدالله باهر است.

فاطمه یکی از بانوان علوی، هاشمی از شجره طیبه رسالت و با شرافت و حیا و عفت و صاحب کرامات است. امام باقر علیه السلام درباره اش فرمود: «کانت امی قاعدة عند جدار فتصدع الجدار و سمعنا هدة شدیدة فقالت بیدها: لا و حق المصطفی ما أذن الله لک فی السقوط، فبقی معلقا فی الجو حتی جازنة، فتصدق ابی عنها بمائة دینار.» مادرم در کنار دیواری نشسته بود، صدای شدیدی از دیوار به گوش رسید و می خواست فرو ریزد. در آن هنگام مادرم با دستش اشاره کرد و گفت: نه، به حق پیامبر (فرو مریز)، خداوند به تو اجازه نمی دهد که فرو ریزی. پس دیوار در هوا معلق ماند تا او کنار رفت. پدرم برای او صد دینار صدقه داد.

امام صادق علیه السلام نیز درباره اش فرمود: «کانت صدیقة لم تدرک فی آل الحسن امراة مثلها»، او بانویی راستگو و درستکار بود، زنی همپایه او در خاندان امام حسن علیه السلام نبوده است .

فاطمه به همراه همسرش امام زین العابدین علیه السلام و فرزندش محمد باقر علیه السلام همراه عموی بزرگوارش امام حسین علیه السلام رهسپار کربلا شد و پس از آن در سلک اسیران به شام رفت و در کلیه مصائب با سایر اهل بیت علیهم السلام سهیم بود.

وی شاهد همه ظلمها و مصیبتهای وارد شده بر اهل بیت بود و با صبر و بردباری، بیماری و شکنجه های همسرش، شهادت عزیزان و اسارت زنها و بچه ها و حقارتها و توهینها را ضمن حفظ حجاب متحمل شد.

منابع

• معاونت پژوهش مرکز حوزه های علمیه خواهران، بانوان عالمه و آثار آنها.