کتل: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{بخشی از یک کتاب}} كتل، علم بزرگى است كه در دسته‌هاى عزادارى حركت مى‌دهند. توغ،...' ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | {{ | + | {{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}} |
| − | كتل، علم بزرگى است كه در دسته‌هاى عزادارى حركت مى‌دهند. توغ، علمى كه قسمت فوقانى آن را پيراهن بى‌آستين مانندى بپوشند، همانند تكيه و متكايى كه بر چوب نصب شده باشد و همراه با علامت و بيرق در مراسم عزادارى حركت | + | كتل، علم بزرگى است كه در دسته‌هاى عزادارى حركت مى‌دهند. توغ، علمى كه قسمت فوقانى آن را پيراهن بى‌آستين مانندى بپوشند، همانند تكيه و متكايى كه بر چوب نصب شده باشد و همراه با علامت و بيرق در مراسم عزادارى حركت دهند. علم و كتل راه انداختن، كتل بستن يعنى دسته‌هاى عزادارى با علم و كتل برپا كنند و بگردانند. به علامت و اسبانى هم كه به هيئت و شكل مخصوصى در روزهاى عزا حركت دهند، علم و كتل مى‌گويند.<ref>لغت‌نامه، دهخدا.</ref> |
| − | + | «[[تکیه|تكيه‌هاى]] مشهور در گذشته، كتل مى‌بستند. يعنى پسر بچه دو سه ساله‌اى را در حالى كه غرق در جواهرات و طلاجات مى‌كردند، بر اسب زينت كرده‌اى مى‌نشاندند و عده‌اى از جوانان قوى هيكل و بزن بهادر را با شمشير و قداره به منظور حفاظت در اطراف آن مى‌گماردند و ادعا داشتند كه هيچ كس نمى‌تواند كودكى را با اين همه طلا و جواهر از جمع عزاداران ما بيرون ببرد و اين را نشانه برترى و قدرتمندى دسته و تكيه محله خود مى‌دانستند. عده‌اى از مردم براى سلامتى پسر دو سه ساله خود، نذر مى‌كردند كه او را كتل كنند...».<ref>تاريخ تكايا و عزادارى قم، ص 214.</ref> | |
| − | + | اين نيز تعريف ديگرى از كتل است، متفاوت با معناى نخست، باز هم دريغ و افسوس، از پرداختن به شكل ها و ظواهر و غفلت از محتواى [[عاشورا]] و روح [[کربلا|كربلا]]! | |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | جواد محدثی، فرهنگ | + | |
| + | * جواد محدثی، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، نشر معروف. | ||
| + | |||
| + | [[رده:سنت های عزاداران ابا عبدالله]] | ||
| + | {{الگو:واقعه عاشورا}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۵۹
كتل، علم بزرگى است كه در دسته‌هاى عزادارى حركت مى‌دهند. توغ، علمى كه قسمت فوقانى آن را پيراهن بى‌آستين مانندى بپوشند، همانند تكيه و متكايى كه بر چوب نصب شده باشد و همراه با علامت و بيرق در مراسم عزادارى حركت دهند. علم و كتل راه انداختن، كتل بستن يعنى دسته‌هاى عزادارى با علم و كتل برپا كنند و بگردانند. به علامت و اسبانى هم كه به هيئت و شكل مخصوصى در روزهاى عزا حركت دهند، علم و كتل مى‌گويند.[۱]
«تكيه‌هاى مشهور در گذشته، كتل مى‌بستند. يعنى پسر بچه دو سه ساله‌اى را در حالى كه غرق در جواهرات و طلاجات مى‌كردند، بر اسب زينت كرده‌اى مى‌نشاندند و عده‌اى از جوانان قوى هيكل و بزن بهادر را با شمشير و قداره به منظور حفاظت در اطراف آن مى‌گماردند و ادعا داشتند كه هيچ كس نمى‌تواند كودكى را با اين همه طلا و جواهر از جمع عزاداران ما بيرون ببرد و اين را نشانه برترى و قدرتمندى دسته و تكيه محله خود مى‌دانستند. عده‌اى از مردم براى سلامتى پسر دو سه ساله خود، نذر مى‌كردند كه او را كتل كنند...».[۲]
اين نيز تعريف ديگرى از كتل است، متفاوت با معناى نخست، باز هم دريغ و افسوس، از پرداختن به شكل ها و ظواهر و غفلت از محتواى عاشورا و روح كربلا!
پانویس
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
