لطف الله صافی گلپایگانی: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
| سطر ۶: | سطر ۶: | ||
|وفات = | |وفات = | ||
|مدفن = | |مدفن = | ||
| − | |اساتید = [[آیت الله بروجردی]]، سيد جمال الدين گلپايگانى، | + | |اساتید = [[آیت الله بروجردی]]، سيد جمال الدين گلپايگانى، ... |
|شاگردان = | |شاگردان = | ||
|آثار = رسائل فقهی، منتخب الاثر و ... | |آثار = رسائل فقهی، منتخب الاثر و ... | ||
| سطر ۱۲: | سطر ۱۲: | ||
{{مقاله از یک نشریه}} | {{مقاله از یک نشریه}} | ||
| − | + | حضرت آیت الله العظمى آقاى حاج شیخ لطف الله صافى مدظله العالى، [[فقیه]]، [[اسلام]] شناس و اندیشمند معاصر، از مراجع بزرگ تقلید [[شیعه]] است. ایشان از شاگردان [[آیت الله بروجردی]] و مؤلف کتاب ارزشمندى درباره [[مهدویت]] به نام «[[منتخب الاثر فی الامام الثانی عشر (کتاب)|منتخب الاثر فی الامام الثانی عشر]]» می باشند. | |
| − | ==لطف الله | + | == ولادت و خاندان == |
| + | آیت الله شیخ لطف الله صافى، در سال ۱۳۳۷ هـ.ق، در شهر گلپایگان، قدم به صحنه هستى نهاد. پدر ایشان عالم عارف، مرحوم آیت الله آخوند ملا محمدجواد صافى، (م، ۱۳۷۸ هـ.ق) بود که علاوه بر تخصص، تحقیق، تألیف و تدریس در گرایش هاى مختلف [[علوم اسلامی|علوم اسلامى]] مانند [[فقه]]، [[اصول فقه|اصول]]، [[کلام]]، [[اخلاق]]، [[حدیث]] و...، در زمینه هنرهاى ارزشمندى چون [[شعر]] و خوشنویسى نیز سرآمد بود. و مادر ایشان بانوى فاضله، شاعره و عاشق [[اهل بیت]] علیهم السلام فاطمه خانم، دختر حضرت آیت الله آخوند ملا محمدعلى بود. | ||
| − | + | == تحصیلات و استادان == | |
| + | آیت الله العظمى صافى، در نوجوانى قدم به وادى علم و معنویت، حوزه، نهاد و میهمان صفاى حلقه هاى صمیمى درس و بحث حوزه شد. ابتدا در گلپایگان، کتب پایه [[ادبیات عرب|ادبیات عرب]] را نزد عالم جلیل القدر، مرحوم آخوند ملا ابوالقاسم مشهور به «قطب» آغاز کرد و ادامه مباحث ادبیات، [[علم کلام|کلام]]، [[تفسیر قرآن|تفسیر]]، [[حدیث]]، [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] را تا پایان سطح در همان جا پى گرفت و در این مدت حجم وسیع کتب مهم رشته هاى مذکور را نزد پدر بزرگوارش، حضرت آیت الله آخوند ملا محمدجواد صافى آموخت. در سال ۱۳۶۰ هـ.ق، گلپایگان را با دنیایى از خاطره هاى شیرین دوران کودکى و نوجوانى و لذت حضور در کنار پدر و مادرى مهربان و دلسوز، که اکنون از حسرت فراق او پریشان بودند، ترک کرد و رنج مشکلات هجرت به [[قم]] را پذیرا شد، تا با حضور در مجلس درس و بحث اساتید بزرگ [[حوزه علمیه قم]] به تکمیل تحصیلات و تحقیقات خود بپردازد. ایشان چند سال بعد به [[نجف]] اشرف مشرف شد و در آن جا نیز از محضر مراجع عالیقدر آن حوزه، براى یک سال بهره مند گشت. | ||
| − | + | هوش و استعداد فوق العاده و تلاش و جدیت در امر تحصیل او را مورد علاقه خاص اساتید بزرگ قم و نجف قرار داد. حضرت آیت الله صافى پس از آن مجدداً به قم بازگشتند و بیش از پانزده سال حلقه نشین مجلس درس و بحث و [[اخلاق]] و [[عرفان]] مرجع پرافتخار [[شیعه|شیعه]]، حضرت آیت الله العظمى [[آیت الله بروجردی|بروجردى]] و نیز یکى از مشاورین ویژه و برجسته و از اصحاب خاص استفتاء آن بزرگوار گشت و آن مرحوم، نظر به توانایى والاى علمى آیت الله العظمى صافى، پاسخگویى به سوالات مهم و حساسى از فقه و کلام شیعى و نیز نگارش کتاب ارزشمندى درباره [[مهدویت]] را که [[منتخب الاثر فی الامام الثانی عشر (کتاب)|منتخب الاثر]] نام گرفت، به ایشان واگذار کردند. | |
| − | + | از اساتید مهم آن بزرگوار در قم، مراجع تقلید، آیات عظام: [[سید محمدتقی خوانساری|سید محمدتقى خوانسارى]]، [[سید محمد حجت کوه کمره ای|حجت]]، صدر، بروجردى و در نجف، آیات عظام: شیخ محمدکاظم شیرازى، [[سید جمال الدین گلپایگانی|سید جمال الدین گلپایگانى]] و شیخ محمدعلى کاظمى را مى توان نام برد. | |
| − | + | == ویژگی‌هاى اخلاقی == | |
| + | [[زهد]]، [[تقوا|تقوى]]، [[اخلاص]]، [[قناعت]]، [[توکل|توکل]]، [[سعه صدر]]، صراحت لهجه و [[امر به معروف و نهی از منکر|امر به معروف و نهى از منکر]]، از ویژگى هاى مهم روحى-اخلاقى این فقیه وارسته است. وجودش، دریاى بى کرانه عشق به انوار مقدس [[ائمه اطهار|ائمه معصومین]] علیهم السلام، است و هر پگاه بعد از [[نماز]]، در [[دعای عهد|دعاى عهد]]، مى توان ترنم تمناى دل شیداییش را در نغمه «العجل العجل یا مولاى یا صاحب الزمان» شنید و او را عصرهاى جمعه، میان خیل عاشقان [[امام زمان عجل الله فرجه الشریف|مهدى]] عجل الله تعالی فرجه الشریف، میهمان لحظه هاى پرمعنویت [[مسجد جمکران|مسجد جمکران]]، دید. | ||
| − | + | == فعالیت‌های علمی و اجتماعی == | |
| + | تدریس، تحقیق و تسلط در زمینه علوم متنوع اسلامى همچون [[فقه]]، [[اصول فقه|اصول]]، [[کلام]]، [[حدیث]]، [[رجال]] و...، تألیف حدود هشتاد اثر ارزشمند و محققانه به زبان هاى فارسى و عربى که بعضى از آن‌ها به چند زبان دیگر نیز ترجمه شده، از ویژگى هاى علمى ایشان است. برخوردارى از چنین موقعیت هاى والاى علمى، ایشان را در [[حوزه علمیه]] قم، در ردیف ممتازین قرار داد و بزرگانى چون آیات عظام: سید جمال الدین گلپایگانى، بروجردى، [[امام خمینى]] و [[سید محمدرضا موسوی گلپایگانی|سید محمدرضا گلپایگانى]] و بعضى دیگر، مقام بلند علمى-معنوى او را ارج نهادند؛ و آیت الله العظمى سید جمال الدین گلپایگانى در حدود ۶۰ سال پیش، [[اجتهاد]] متین و اوج مقام فقهى آیت الله العظمى صافى را طى مکتوبى مهم، اعلام کرد. | ||
| − | + | ایشان، سال‌ها از طرف مرحوم آیت الله العظمى بروجردى و پس از ارتحال آن بزرگوار، از معدود کسانى بود که مسئولیت امتحان فضلاى حوزه در سطح عالى و درس خارج را داشته و شمارى از مجتهدان کنونى و مدرسین حوزه علمیه قم، نزد معظم له امتحان داده اند. این فقیه گرانقدر، علاوه بر موارد مذکور، مطالعات گسترده اى در زمینه ادبیات و [[تاریخ اسلام]] و [[ایران]] داشته و ضمن آشنایى با قالب هاى گوناگون شعرى، در سرودن شعر نیز مهارت کامل دارند. | |
| − | + | این مرجع فرزانه، حتى اکنون نیز با تمامى مشغله هاى موجود، اخبار و مسائل دنیا و بالخصوص جهان اسلام را هر روز با دقت تمام از طریق رسانه هاى گروهى دنبال کرده و بنا به اطلاعات وسیع تاریخى-سیاسى، از قدرت تحلیل بالایى در زمینه رویدادهاى منطقه اى، جهانى و دنیاى [[اسلام]] برخوردار است و مصداق واقعى «عالِم به زمان» مى باشد. | |
| − | از | + | قبل از پیروزى انقلاب اسلامى، حضور در صحنه هاى مختلف مبارزه با رژیم ستم شاهى باعث حساسیت ساواک، نسبت به این فقیه آگاه گشت و بالاخره به توقیف یکى از کتب ایشان که حاوى مطالبى در نقد فساد رژیم شاه بود، منجر شد. در همین حال نشر بعضى کتب مهم حضرت آیت الله العظمى صافى که در دفاع از [[تشیع]] نگاشته بود نیز، در بعضى از کشورهاى عربى ممنوع شد و بدین صورت دولتمردان این کشورها همسو با برخى مزدوران قلم بدست استعمار، نتوانستند خشم خود را از نوشته هاى آگاهى بخش و بیدارکننده اش، پنهان نمایند. |
| − | + | با پیروزى انقلاب اسلامى ایران، ایشان در سال ۱۳۵۸ هـ.ش، به عنوان عضو مجلس خبرگان اول، انتخاب و در سال ۱۳۵۹ هـ.ش، از سوى حضرت [[امام خمینى]] قدس سره به عضویت شوراى نگهبان منصوب شد و هشت سال به عنوان دبیر شوراى نگهبان، منشأ خدمات ارزنده اى به نظام مقدس و مردم عزیز گشت، و در پاسدارى از حریم اسلام و [[قرآن]]، لحظه اى تردید به خود راه نداد. | |
| − | + | حضرت آیت الله العظمى صافى، که حداقل از دو دهه قبل، با وجود داشتن تمامى شرایط [[مرجعیت]]، کریمانه از آن گذشته بود، با ارتحال حضرت آیت الله العظمى گلپایگانى قدس سره، در آذر ماه ۱۳۷۲ هـ.ش، بنا به تقاضاهاى مکرر و اصرار پى در پى علما و مردم، بالاخره تصدى مرجعیت را پذیرفت و اکنون به عنوان یکى از مراجع عمده و ارکان اصلى حوزه علمیه قم بشمار مى رود. | |
| − | + | == پیوندها == | |
| − | + | *'''[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource.do?action=resource&id=60123&scope=nBIWgj8XfbrgcCKy7XTMY4GDKKPhv7Vg&flowLastAction=view&from=search&query=%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%84%D9%87&field=&collectionPID=0&lang=&count=20&execute=true توضیح المسائل (لطف الله صافی گلپایگانی)]''' | |
| − | + | == منبع == | |
| − | + | سایت حضرت آيت الله العظمى حاج شيخ لطف الله صافى گلپایگانی. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
[[رده: علمای معاصر]] | [[رده: علمای معاصر]] | ||
[[رده:مراجع تقلید]] | [[رده:مراجع تقلید]] | ||
نسخهٔ ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۱۸
 | |
| نام کامل | لطف الله صافی گلپایگانی |
| زادروز | 1297 شمسی |
| زادگاه | گلپایگان |
|
| |
| اساتید |
آیت الله بروجردی، سيد جمال الدين گلپايگانى، ... |
|
| |
| آثار |
رسائل فقهی، منتخب الاثر و ... |
مقاله‌ی مربوط به این عنوان از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
حضرت آیت الله العظمى آقاى حاج شیخ لطف الله صافى مدظله العالى، فقیه، اسلام شناس و اندیشمند معاصر، از مراجع بزرگ تقلید شیعه است. ایشان از شاگردان آیت الله بروجردی و مؤلف کتاب ارزشمندى درباره مهدویت به نام «منتخب الاثر فی الامام الثانی عشر» می باشند.
محتویات
ولادت و خاندان
آیت الله شیخ لطف الله صافى، در سال ۱۳۳۷ هـ.ق، در شهر گلپایگان، قدم به صحنه هستى نهاد. پدر ایشان عالم عارف، مرحوم آیت الله آخوند ملا محمدجواد صافى، (م، ۱۳۷۸ هـ.ق) بود که علاوه بر تخصص، تحقیق، تألیف و تدریس در گرایش هاى مختلف علوم اسلامى مانند فقه، اصول، کلام، اخلاق، حدیث و...، در زمینه هنرهاى ارزشمندى چون شعر و خوشنویسى نیز سرآمد بود. و مادر ایشان بانوى فاضله، شاعره و عاشق اهل بیت علیهم السلام فاطمه خانم، دختر حضرت آیت الله آخوند ملا محمدعلى بود.
تحصیلات و استادان
آیت الله العظمى صافى، در نوجوانى قدم به وادى علم و معنویت، حوزه، نهاد و میهمان صفاى حلقه هاى صمیمى درس و بحث حوزه شد. ابتدا در گلپایگان، کتب پایه ادبیات عرب را نزد عالم جلیل القدر، مرحوم آخوند ملا ابوالقاسم مشهور به «قطب» آغاز کرد و ادامه مباحث ادبیات، کلام، تفسیر، حدیث، فقه و اصول را تا پایان سطح در همان جا پى گرفت و در این مدت حجم وسیع کتب مهم رشته هاى مذکور را نزد پدر بزرگوارش، حضرت آیت الله آخوند ملا محمدجواد صافى آموخت. در سال ۱۳۶۰ هـ.ق، گلپایگان را با دنیایى از خاطره هاى شیرین دوران کودکى و نوجوانى و لذت حضور در کنار پدر و مادرى مهربان و دلسوز، که اکنون از حسرت فراق او پریشان بودند، ترک کرد و رنج مشکلات هجرت به قم را پذیرا شد، تا با حضور در مجلس درس و بحث اساتید بزرگ حوزه علمیه قم به تکمیل تحصیلات و تحقیقات خود بپردازد. ایشان چند سال بعد به نجف اشرف مشرف شد و در آن جا نیز از محضر مراجع عالیقدر آن حوزه، براى یک سال بهره مند گشت.
هوش و استعداد فوق العاده و تلاش و جدیت در امر تحصیل او را مورد علاقه خاص اساتید بزرگ قم و نجف قرار داد. حضرت آیت الله صافى پس از آن مجدداً به قم بازگشتند و بیش از پانزده سال حلقه نشین مجلس درس و بحث و اخلاق و عرفان مرجع پرافتخار شیعه، حضرت آیت الله العظمى بروجردى و نیز یکى از مشاورین ویژه و برجسته و از اصحاب خاص استفتاء آن بزرگوار گشت و آن مرحوم، نظر به توانایى والاى علمى آیت الله العظمى صافى، پاسخگویى به سوالات مهم و حساسى از فقه و کلام شیعى و نیز نگارش کتاب ارزشمندى درباره مهدویت را که منتخب الاثر نام گرفت، به ایشان واگذار کردند.
از اساتید مهم آن بزرگوار در قم، مراجع تقلید، آیات عظام: سید محمدتقى خوانسارى، حجت، صدر، بروجردى و در نجف، آیات عظام: شیخ محمدکاظم شیرازى، سید جمال الدین گلپایگانى و شیخ محمدعلى کاظمى را مى توان نام برد.
ویژگی‌هاى اخلاقی
زهد، تقوى، اخلاص، قناعت، توکل، سعه صدر، صراحت لهجه و امر به معروف و نهى از منکر، از ویژگى هاى مهم روحى-اخلاقى این فقیه وارسته است. وجودش، دریاى بى کرانه عشق به انوار مقدس ائمه معصومین علیهم السلام، است و هر پگاه بعد از نماز، در دعاى عهد، مى توان ترنم تمناى دل شیداییش را در نغمه «العجل العجل یا مولاى یا صاحب الزمان» شنید و او را عصرهاى جمعه، میان خیل عاشقان مهدى عجل الله تعالی فرجه الشریف، میهمان لحظه هاى پرمعنویت مسجد جمکران، دید.
فعالیت‌های علمی و اجتماعی
تدریس، تحقیق و تسلط در زمینه علوم متنوع اسلامى همچون فقه، اصول، کلام، حدیث، رجال و...، تألیف حدود هشتاد اثر ارزشمند و محققانه به زبان هاى فارسى و عربى که بعضى از آن‌ها به چند زبان دیگر نیز ترجمه شده، از ویژگى هاى علمى ایشان است. برخوردارى از چنین موقعیت هاى والاى علمى، ایشان را در حوزه علمیه قم، در ردیف ممتازین قرار داد و بزرگانى چون آیات عظام: سید جمال الدین گلپایگانى، بروجردى، امام خمینى و سید محمدرضا گلپایگانى و بعضى دیگر، مقام بلند علمى-معنوى او را ارج نهادند؛ و آیت الله العظمى سید جمال الدین گلپایگانى در حدود ۶۰ سال پیش، اجتهاد متین و اوج مقام فقهى آیت الله العظمى صافى را طى مکتوبى مهم، اعلام کرد.
ایشان، سال‌ها از طرف مرحوم آیت الله العظمى بروجردى و پس از ارتحال آن بزرگوار، از معدود کسانى بود که مسئولیت امتحان فضلاى حوزه در سطح عالى و درس خارج را داشته و شمارى از مجتهدان کنونى و مدرسین حوزه علمیه قم، نزد معظم له امتحان داده اند. این فقیه گرانقدر، علاوه بر موارد مذکور، مطالعات گسترده اى در زمینه ادبیات و تاریخ اسلام و ایران داشته و ضمن آشنایى با قالب هاى گوناگون شعرى، در سرودن شعر نیز مهارت کامل دارند.
این مرجع فرزانه، حتى اکنون نیز با تمامى مشغله هاى موجود، اخبار و مسائل دنیا و بالخصوص جهان اسلام را هر روز با دقت تمام از طریق رسانه هاى گروهى دنبال کرده و بنا به اطلاعات وسیع تاریخى-سیاسى، از قدرت تحلیل بالایى در زمینه رویدادهاى منطقه اى، جهانى و دنیاى اسلام برخوردار است و مصداق واقعى «عالِم به زمان» مى باشد.
قبل از پیروزى انقلاب اسلامى، حضور در صحنه هاى مختلف مبارزه با رژیم ستم شاهى باعث حساسیت ساواک، نسبت به این فقیه آگاه گشت و بالاخره به توقیف یکى از کتب ایشان که حاوى مطالبى در نقد فساد رژیم شاه بود، منجر شد. در همین حال نشر بعضى کتب مهم حضرت آیت الله العظمى صافى که در دفاع از تشیع نگاشته بود نیز، در بعضى از کشورهاى عربى ممنوع شد و بدین صورت دولتمردان این کشورها همسو با برخى مزدوران قلم بدست استعمار، نتوانستند خشم خود را از نوشته هاى آگاهى بخش و بیدارکننده اش، پنهان نمایند.
با پیروزى انقلاب اسلامى ایران، ایشان در سال ۱۳۵۸ هـ.ش، به عنوان عضو مجلس خبرگان اول، انتخاب و در سال ۱۳۵۹ هـ.ش، از سوى حضرت امام خمینى قدس سره به عضویت شوراى نگهبان منصوب شد و هشت سال به عنوان دبیر شوراى نگهبان، منشأ خدمات ارزنده اى به نظام مقدس و مردم عزیز گشت، و در پاسدارى از حریم اسلام و قرآن، لحظه اى تردید به خود راه نداد.
حضرت آیت الله العظمى صافى، که حداقل از دو دهه قبل، با وجود داشتن تمامى شرایط مرجعیت، کریمانه از آن گذشته بود، با ارتحال حضرت آیت الله العظمى گلپایگانى قدس سره، در آذر ماه ۱۳۷۲ هـ.ش، بنا به تقاضاهاى مکرر و اصرار پى در پى علما و مردم، بالاخره تصدى مرجعیت را پذیرفت و اکنون به عنوان یکى از مراجع عمده و ارکان اصلى حوزه علمیه قم بشمار مى رود.
پیوندها
منبع
سایت حضرت آيت الله العظمى حاج شيخ لطف الله صافى گلپایگانی.
