سلام: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{خوب}} | {{خوب}} | ||
| + | |||
__toc__ | __toc__ | ||
| − | سلام و تحیت، پیام‌آور سلامت و امنیت و آشتی و دوستی و محبت است؛ سلام نشانه آسودگی از خطرها و کدورتها است و در یک کلام: سلام، سلامت می‌آورد. | + | سلام و تحیت، پیام‌آور سلامت و امنیت و آشتی و دوستی و محبت است؛ سلام نشانه آسودگی از خطرها و کدورتها است و در یک کلام: سلام، سلامت می‌آورد. سلام، تحیت [[اسلام|دین اسلام]] است.در میان همه امت ها و اقوام و طوایف، چه گذشتگان و چه معاصرین؛ چه زمان [[جاهلیت]] یا چه عصر الکترونیک و ارتباطات، به هنگام برخورد با یکدیگر برای خود تحیّت و تعارف و احترامی داشته و دارند. منتها خود در گفتار و عمل، انواع و اقسام گوناگون دارد مانند: برداشتن کلاه، دست بلند کردن، سر فرود آوردن، زانو زدن، (مخصوصا در برابر بزرگان و شاهان و....) و یا گفتن کلماتی به فراخور آداب و رسوم هر قوم و طایفه‌ای که حاکی از خضوع و خشوع و احترام اشخاص در برابر یکدیگر و کوچکترها در مقابل بزرگترها و... که رائج بین مردم در اعصار گوناگون بوده و هست با آداب و سنن گوناگون و ملت های مختلف اعم از سیاه و سفید و سرخ و زرد و... . |
| − | + | ==معنای تحیت== | |
| − | [[ | + | تحیت در لغت از ماده «حیات» و به معنی [[دعا]] برای حیات دیگری کردن است خواه این دعا به صورت «سلام علیک»(خدا تو را به سلامت دارد) و یا «حیّاک اللّه» (خدا تو را زنده بدارد) و یا مانند آن باشد ولی معمولاً این کلمه هر نوع اظهار محبتی را که افراد به وسیله سخن با یکدیگر می‌کنند، شامل می‌شود که روشنترین مصداق آن همان موضوع سلام کردن است. |
| − | + | همچنین از [[تفسیر قرآن|تفاسیر]] استفاده می‌شود اظهار محبت های عملی نیز در مفهوم (تحیت) داخل است چنان که در [[تفسیر قمی (کتاب)|تفسیر علی بن ابراهیم]] از [[امام باقر]] علیه‌السلام نقل شده «المرادُ بالتحیّة فی الآیة السّلام و غیره من البِرّ»: منظور از تحیت در آیه<ref>[[سوره نساء]]: 86. </ref>، سلام و هر گونه نیکی کردن است. | |
| − | + | یکی از کنیزان [[امام حسن]] مجتبی علیه‌السلام به آن حضرت گلی اهدا کرد، امام در برابر آن گل، کنیز را آزاد کرد. عرض کردند: ارزش یک شاخه گل آزادی کنیز بود؟ آن حضرت با استناد به آیه شریفه فرمود: ادب ما ایجاب می‌کند که پاسخ محبت را به بهترین وجه بدهیم.<ref>تفسیر نمونه، ج4، ذیل آیه 86 سوره نساء.</ref> | |
| − | + | ==سلام، تحیت اسلامی== | |
| − | + | [[اسلام]] که خود دین صلح و آشتی و محبت و مودت بوده و همیشه پیروان خود را به این امر مهم دعوت کرده، طرز برخورد با اشخاص را به بهترین وجه بیان کرده و روشن ساخته است که جایگاه تحیت در اسلام چیست و چه کسانی باید آغازگر این مهم باشند؟ و آیا مانند زمان جاهلیت (جاهلیت قرون وسطائی یا عصر ارتباطاتی)، باید همیشه ضعفا و کوچکترها و بی‌پولها و... به بزرگان و قدرتمندان و پولداران و صاحبان اسم و رسم احترام بکنند، یا اسلام در این مورد تعریف دیگری دارد؟ | |
| − | + | برخلاف آداب و رسوم اکثر مردم جهان در گذشته و حال که احترامشان بر همدیگر، بیشتر احترام و تحیت ارباب رعیتی یا نوکر و آقائی و یا شاه و گدائی می‌باشد، تحیّت و احترام در ادیان الهی بالاخص [[اسلام]]، در سطح عالی روحی و روانی و روانشناسی طراحی شده و حاکی از سلامت و ایجاد آرامش و امنیت می‌باشد. چرا که دستور اسلام هنگام ملاقات و برخورد انسان ها با همنوعان خود، لفظ «تحیت» و «سلام» است. | |
| − | + | وقتی کسی به دیگری سلام می‌کند، در واقع به طرف مقابل می‌فهماند که از طرف من در امانی و یا خدا تو را از تمام بلیات و زشتی ها حفظ کند و آرزوی سلامت تو را دارم و زنده باشی. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | راستی غیر از اسلام در کدام مکتب اعم از مادی و معنوی دیده شده که احترام انسانها هنگام برخورد با یکدیگر تا این اندازه با الفاظ لطیف و روحبخش و محبت‌آمیز و مایه صلح و دوستی آغاز شده باشد؟ اسلام در این مورد آنقدر پیش می‌رود که اگر کسی بدون این‌که سلام بگوید، شروع به سخن گفتن کند، جواب ندهید چنان که پیشوای اسلام می‌فرماید: فَمَن بدأ بِالکلامِ قبلَ السَّلام فَلا تُجیبُوهُ؛ هر کس پیش از سلام، سخن گفتن آغاز نماید، پاسخ ندهید.<ref>[[الکافی (کتاب)|الکافی]]، ج2، ص 469، باب التسلیم.</ref> | |
| − | + | همچنین فرمود: نزدیکترین مردم به خدا و پیامبر کسی است که سخن خود را با سلام شروع نماید: «إِنَّ اَولیَ النّاسِ بِاللّهِ و بِرَسُوله مَن بدءَ بِالسّلام»<ref>[[بحارالأنوار (کتاب)|بحارالأنوار]]، ج76، ص 12.</ref>«نزدیکترین مردم به خدا و پیامبرش، کسی است که سخن خود را با سلام آغاز نماید». | |
| − | + | باز نقل شده است که رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله به [[انس بن مالک|انس]] فرمود: «یا أنس سَلِّم علی مَن لقَیتَ یزید اللّه فِی حسناتِکَ و سلَّمْ فی بیتِکَ یزید اللّه فی برکتک».<ref>همان، ص 3. </ref>«ای انس هر کس را ملاقات کردی سلام کن که خدا بر حسنات تو می‌افزاید و (هروقت) به خانه خود وارد شدی سلام کن که خدا برکت خانه‌ات را زیاد می‌کند». | |
| − | + | چنان که از فرمایش رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله استفاده می‌شود، باید به همه سلام کرد مگر جاهائی که استثناء شده که انشااللّه در شماره آینده تحت عنوان «سلام از دیدگاه [[اهل البیت|اهل بیت]] علیهم‌السلام» خواهد آمد. | |
| − | + | می‌بینیم حتی انسان هنگام ورود به خانه خود هم بهتر است سلام کند. در مقابل، توصیه شده است که جواب سلام را به بهتر از الفاظی که طرف سلام کرده یا حداقل مثل آن لفظ بدهد. چنان که در آیه شریفه 86 [[سوره نساء]] می‌خوانیم: {{متن قرآن|«وَإِذَا حُيِّيْتُم بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّواْ بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا...»}}.<ref>[[سوره نساء]]: 86.</ref> هرگاه به شما تحیت گویند، پاسخ آن را بهتر از آن بدهید؛ یا(لااقل) به همان گونه پاسخ گوئید... | |
==سلام و تحیت از دیدگاه قرآن== | ==سلام و تحیت از دیدگاه قرآن== | ||
| − | در قرآن مجید به مناسبت های گوناگون آیاتی در این زمینه وارد شده و با الفاظی همچون «تحیت» و «سلام» آمده و وظائف اشخاص را نسبت به همدیگر درباره سلام و این که چگونه سلام کنند و به چه کسانی سلام کنند و طرز پاسخ سلام دیگران چیست، یاد داده و به بهترین وجه بیان کرده است. | + | در [[قرآن|قرآن مجید]] به مناسبت های گوناگون آیاتی در این زمینه وارد شده و با الفاظی همچون «تحیت» و «سلام» آمده و وظائف اشخاص را نسبت به همدیگر درباره سلام و این که چگونه سلام کنند و به چه کسانی سلام کنند و طرز پاسخ سلام دیگران چیست، یاد داده و به بهترین وجه بیان کرده است. |
| − | آیه فوق همان‌طور که اشاره شد، گرچه معنی وسیعی دارد اما یک مصداق روشن آن سلام کردن است بنابر طبق این آیه همه مسلمانان موظّفند که سلام را به طور عالیتر و یا لااقل مساوی جواب گویند چرا که سلام کردن مستحب و جواب آن واجب است.<ref>همان.</ref> | + | آیه فوق همان‌طور که اشاره شد، گرچه معنی وسیعی دارد اما یک مصداق روشن آن سلام کردن است بنابر طبق این آیه همه مسلمانان موظّفند که سلام را به طور عالیتر و یا لااقل مساوی جواب گویند چرا که سلام کردن [[استحباب|مستحب]] و جواب آن [[واجب]] است.<ref>همان.</ref> |
اینک آیات: | اینک آیات: | ||
| − | * {{متن قرآن|«وَإِذَا حُيِّيْتُم بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّواْ بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا...»}}<ref>[[سوره نساء]]: 86.</ref> «هرگاه به شما تحیت گویند، پاسخ آن را بهتر از آن بدهید؛ یا(لااقل) به همان گونه پاسخ گوئید | + | *{{متن قرآن|«وَإِذَا حُيِّيْتُم بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّواْ بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا...»}}<ref>[[سوره نساء]]: 86.</ref> «هرگاه به شما تحیت گویند، پاسخ آن را بهتر از آن بدهید؛ یا(لااقل) به همان گونه پاسخ گوئید. |
| − | * {{متن قرآن|«...وَتَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلاَمٌ...»}}<ref>[[سوره یونس]]: 10. </ref> «گفتار (و دعای) آنها (بهشتیان) در بهشت این است که: خداوندا، منزهی تو! و تحیت آنها در آنجا سلام؛ و آخرین سخنشان این است که: [[ | + | *{{متن قرآن|«...وَتَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلاَمٌ...»}}<ref>[[سوره یونس]]: 10. </ref> «گفتار (و دعای) آنها (بهشتیان) در [[بهشت]] این است که: خداوندا، منزهی تو! و تحیت آنها در آنجا سلام؛ و آخرین سخنشان این است که: [[حمد]]، مخصوص پروردگار عالمیان است! |
| − | * {{متن قرآن|«وَلَقَدْ جَاءتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُـشْرَى قَالُواْ سَلاَمًا قَالَ سَلاَمٌ...»}}<ref> [[سوره هود]]: 69.</ref> فرستادگان ما (=فرشتگان) برای ابراهیم بشارت آوردند، گفتند: سلام! (او نیز) گفت: سلام | + | *{{متن قرآن|«وَلَقَدْ جَاءتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُـشْرَى قَالُواْ سَلاَمًا قَالَ سَلاَمٌ...»}}<ref> [[سوره هود]]: 69.</ref> فرستادگان ما (=فرشتگان) برای ابراهیم بشارت آوردند، گفتند: سلام! (او نیز) گفت: سلام. |
| − | * {{متن قرآن|«وَنَبِّئْهُمْ عَن ضَيْفِ إِ بْراَهِيمَ × إِذْ دَخَلُواْ عَلَيْهِ فَقَالُواْ سَلامًا...»}}<ref> [[سوره حجر]]، 51 و 52.</ref> و به آنها (مردم) از مهمان های ابراهیم خبر ده! هنگامی که بر او وارد شدند، گفتند: سلام. | + | *{{متن قرآن|«وَنَبِّئْهُمْ عَن ضَيْفِ إِ بْراَهِيمَ × إِذْ دَخَلُواْ عَلَيْهِ فَقَالُواْ سَلامًا...»}}<ref> [[سوره حجر]]، 51 و 52.</ref> و به آنها (مردم) از مهمان های ابراهیم خبر ده! هنگامی که بر او وارد شدند، گفتند: سلام. |
| − | * {{متن قرآن|«...يَقُولُونَ سَلامٌ عَلَيْكُمُ ادْخُلُواْ الْجَنَّةَ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ»}}<ref> [[سوره نحل]]: 32. </ref>همان ها که فرشتگان (مرگ) روحشان را می‌گیرند در حالی که پاک و پاکیزه‌اند؛ به آنها می‌گویند: سلام بر شما! وارد بهشت شوید | + | *{{متن قرآن|«...يَقُولُونَ سَلامٌ عَلَيْكُمُ ادْخُلُواْ الْجَنَّةَ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ»}}<ref> [[سوره نحل]]: 32. </ref>همان ها که فرشتگان (مرگ) روحشان را می‌گیرند در حالی که پاک و پاکیزه‌اند؛ به آنها می‌گویند: سلام بر شما! وارد بهشت شوید. |
| − | * {{متن قرآن|«قَالَ سَلَامٌ عَلَيْكَ سَأَسْتَغْفِرُ لَكَ رَبِّي...»}}<ref> [[سوره مریم]]: 47. </ref> «ابراهیم (به پدرش) گفت: سلام بر تو! من بزودی از پروردگارم برایت تقاضای عفو می‌کنم... | + | *{{متن قرآن|«قَالَ سَلَامٌ عَلَيْكَ سَأَسْتَغْفِرُ لَكَ رَبِّي...»}}<ref> [[سوره مریم]]: 47. </ref> «ابراهیم (به پدرش) گفت: سلام بر تو! من بزودی از پروردگارم برایت تقاضای عفو می‌کنم... |
| − | * {{متن قرآن|«لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا...»}}<ref> [[سوره مریم]]: 62. </ref> (بهشتیان) در آنجا هرگز گفتار لغو و بیهوده‌ای نمی‌شنوند؛ و جز سلام در آنجا سخنی نیست... | + | *{{متن قرآن|«لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا...»}}<ref> [[سوره مریم]]: 62. </ref> (بهشتیان) در آنجا هرگز گفتار لغو و بیهوده‌ای نمی‌شنوند؛ و جز سلام در آنجا سخنی نیست... |
| − | * {{متن قرآن|«...فَإِذَا دَخَلْتُم بُيُوتًا فَسَلِّمُوا عَلَى أَنفُسِكُمْ تَحِيَّةً مِّنْ عِندِ اللَّهِ مُبَارَكَةً طَيِّبَةً...»}}<ref>[[سوره نور]]: 61.</ref> ...و هنگامی که داخل خانه‌ای شدید بر خویشتن سلام کنید، سلام و تحیتی از سوی خداوند، سلامی پربرکت و پاکیزه! | + | *{{متن قرآن|«...فَإِذَا دَخَلْتُم بُيُوتًا فَسَلِّمُوا عَلَى أَنفُسِكُمْ تَحِيَّةً مِّنْ عِندِ اللَّهِ مُبَارَكَةً طَيِّبَةً...»}}<ref>[[سوره نور]]: 61.</ref> ...و هنگامی که داخل خانه‌ای شدید بر خویشتن سلام کنید، سلام و تحیتی از سوی خداوند، سلامی پربرکت و پاکیزه! |
| − | * {{متن قرآن|«...وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا»}}<ref> [[سوره فرقان]]: 63 و 75.</ref> ...و هنگامی که جاهلان آنها (بندگان خدای رحمان) را مخاطب سازند (و سخنان نابخردانه گویند)، به آنها سلام می‌گویند (و با بی‌اعتنایی و بزرگواری می‌گذرند. آری آنها (بندگان خدا) هستند که درجات عالی بهشت در برابر شکیباییشان به آنان پاداش داده می‌شود و در آن با تحیت و سلام روبرو می‌شوند. | + | *{{متن قرآن|«...وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا»}}<ref> [[سوره فرقان]]: 63 و 75.</ref> ...و هنگامی که جاهلان آنها (بندگان خدای رحمان) را مخاطب سازند (و سخنان نابخردانه گویند)، به آنها سلام می‌گویند (و با بی‌اعتنایی و بزرگواری می‌گذرند. آری آنها (بندگان خدا) هستند که درجات عالی بهشت در برابر شکیباییشان به آنان پاداش داده می‌شود و در آن با تحیت و سلام روبرو می‌شوند. |
| − | * {{متن قرآن|«تَحِيَّتُهُمْ يَوْمَ يَلْقَوْنَهُ سَلَامٌ»}}<ref>[[سوره احزاب]]: 44. </ref> «تحیت آنان (مؤمنان) در روزی که او (خدا) را دیدار می‌کنند، سلام است؛... و برای آنها پاداش پرارزشی فراهم ساخته است. | + | *{{متن قرآن|«تَحِيَّتُهُمْ يَوْمَ يَلْقَوْنَهُ سَلَامٌ»}}<ref>[[سوره احزاب]]: 44. </ref> «تحیت آنان (مؤمنان) در روزی که او (خدا) را دیدار می‌کنند، سلام است؛... و برای آنها پاداش پرارزشی فراهم ساخته است. |
| − | * {{متن قرآن|«إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا»}}<ref> [[سوره واقعه]]: 26. </ref>تنها چیزی که(بهشتیان) می‌شنوند، سلام است. | + | *{{متن قرآن|«إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا»}}<ref> [[سوره واقعه]]: 26. </ref>تنها چیزی که(بهشتیان) می‌شنوند، سلام است. |
| − | چنان که از این آیات استفاده می‌شود سلام؛ نه تنها تحیّت و هدیه و شعار مؤمنان و خوبان در دنیا می‌باشد، بلکه تحیت و هدیه اهل بهشت هم می‌باشد. متأسفانه در جامعه اسلامی ما | + | چنان که از این آیات استفاده می‌شود سلام؛ نه تنها تحیّت و هدیه و شعار مؤمنان و خوبان در دنیا می‌باشد، بلکه تحیت و هدیه اهل بهشت هم می‌باشد. گرچه متأسفانه در جامعه اسلامی ما بعضی ها آن را به فراموشی سپرده‌اند. |
| − | رهبر بزرگ اسلام، حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله به همه سلام می‌کرد حتی به کودکان و بردگان و در سلام کردن سبقت می‌جست به طوری که اگر کسی می‌خواست پیشدستی کند و به پیامبر زودتر از آن حضرت سلام دهد، مشکل بود. | + | رهبر بزرگ اسلام، [[پیامبر اسلام|حضرت محمد مصطفی]] صلی الله علیه و آله به همه سلام می‌کرد حتی به کودکان و بردگان و در سلام کردن سبقت می‌جست به طوری که اگر کسی می‌خواست پیشدستی کند و به پیامبر زودتر از آن حضرت سلام دهد، مشکل بود. |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
| − | == | + | ==منبع== |
فرج الله فرج اللهی، سلام بهترین هدیه اسلامی، درسهایی از مکتب اسلام، شماره 534، شهریور 1384. | فرج الله فرج اللهی، سلام بهترین هدیه اسلامی، درسهایی از مکتب اسلام، شماره 534، شهریور 1384. | ||
[[رده:آداب و سنن]] | [[رده:آداب و سنن]] | ||
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] | ||
نسخهٔ ۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۲۲
سلام و تحیت، پیام‌آور سلامت و امنیت و آشتی و دوستی و محبت است؛ سلام نشانه آسودگی از خطرها و کدورتها است و در یک کلام: سلام، سلامت می‌آورد. سلام، تحیت دین اسلام است.در میان همه امت ها و اقوام و طوایف، چه گذشتگان و چه معاصرین؛ چه زمان جاهلیت یا چه عصر الکترونیک و ارتباطات، به هنگام برخورد با یکدیگر برای خود تحیّت و تعارف و احترامی داشته و دارند. منتها خود در گفتار و عمل، انواع و اقسام گوناگون دارد مانند: برداشتن کلاه، دست بلند کردن، سر فرود آوردن، زانو زدن، (مخصوصا در برابر بزرگان و شاهان و....) و یا گفتن کلماتی به فراخور آداب و رسوم هر قوم و طایفه‌ای که حاکی از خضوع و خشوع و احترام اشخاص در برابر یکدیگر و کوچکترها در مقابل بزرگترها و... که رائج بین مردم در اعصار گوناگون بوده و هست با آداب و سنن گوناگون و ملت های مختلف اعم از سیاه و سفید و سرخ و زرد و... .
معنای تحیت
تحیت در لغت از ماده «حیات» و به معنی دعا برای حیات دیگری کردن است خواه این دعا به صورت «سلام علیک»(خدا تو را به سلامت دارد) و یا «حیّاک اللّه» (خدا تو را زنده بدارد) و یا مانند آن باشد ولی معمولاً این کلمه هر نوع اظهار محبتی را که افراد به وسیله سخن با یکدیگر می‌کنند، شامل می‌شود که روشنترین مصداق آن همان موضوع سلام کردن است.
همچنین از تفاسیر استفاده می‌شود اظهار محبت های عملی نیز در مفهوم (تحیت) داخل است چنان که در تفسیر علی بن ابراهیم از امام باقر علیه‌السلام نقل شده «المرادُ بالتحیّة فی الآیة السّلام و غیره من البِرّ»: منظور از تحیت در آیه[۱]، سلام و هر گونه نیکی کردن است.
یکی از کنیزان امام حسن مجتبی علیه‌السلام به آن حضرت گلی اهدا کرد، امام در برابر آن گل، کنیز را آزاد کرد. عرض کردند: ارزش یک شاخه گل آزادی کنیز بود؟ آن حضرت با استناد به آیه شریفه فرمود: ادب ما ایجاب می‌کند که پاسخ محبت را به بهترین وجه بدهیم.[۲]
سلام، تحیت اسلامی
اسلام که خود دین صلح و آشتی و محبت و مودت بوده و همیشه پیروان خود را به این امر مهم دعوت کرده، طرز برخورد با اشخاص را به بهترین وجه بیان کرده و روشن ساخته است که جایگاه تحیت در اسلام چیست و چه کسانی باید آغازگر این مهم باشند؟ و آیا مانند زمان جاهلیت (جاهلیت قرون وسطائی یا عصر ارتباطاتی)، باید همیشه ضعفا و کوچکترها و بی‌پولها و... به بزرگان و قدرتمندان و پولداران و صاحبان اسم و رسم احترام بکنند، یا اسلام در این مورد تعریف دیگری دارد؟
برخلاف آداب و رسوم اکثر مردم جهان در گذشته و حال که احترامشان بر همدیگر، بیشتر احترام و تحیت ارباب رعیتی یا نوکر و آقائی و یا شاه و گدائی می‌باشد، تحیّت و احترام در ادیان الهی بالاخص اسلام، در سطح عالی روحی و روانی و روانشناسی طراحی شده و حاکی از سلامت و ایجاد آرامش و امنیت می‌باشد. چرا که دستور اسلام هنگام ملاقات و برخورد انسان ها با همنوعان خود، لفظ «تحیت» و «سلام» است.
وقتی کسی به دیگری سلام می‌کند، در واقع به طرف مقابل می‌فهماند که از طرف من در امانی و یا خدا تو را از تمام بلیات و زشتی ها حفظ کند و آرزوی سلامت تو را دارم و زنده باشی.
راستی غیر از اسلام در کدام مکتب اعم از مادی و معنوی دیده شده که احترام انسانها هنگام برخورد با یکدیگر تا این اندازه با الفاظ لطیف و روحبخش و محبت‌آمیز و مایه صلح و دوستی آغاز شده باشد؟ اسلام در این مورد آنقدر پیش می‌رود که اگر کسی بدون این‌که سلام بگوید، شروع به سخن گفتن کند، جواب ندهید چنان که پیشوای اسلام می‌فرماید: فَمَن بدأ بِالکلامِ قبلَ السَّلام فَلا تُجیبُوهُ؛ هر کس پیش از سلام، سخن گفتن آغاز نماید، پاسخ ندهید.[۳]
همچنین فرمود: نزدیکترین مردم به خدا و پیامبر کسی است که سخن خود را با سلام شروع نماید: «إِنَّ اَولیَ النّاسِ بِاللّهِ و بِرَسُوله مَن بدءَ بِالسّلام»[۴]«نزدیکترین مردم به خدا و پیامبرش، کسی است که سخن خود را با سلام آغاز نماید».
باز نقل شده است که رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله به انس فرمود: «یا أنس سَلِّم علی مَن لقَیتَ یزید اللّه فِی حسناتِکَ و سلَّمْ فی بیتِکَ یزید اللّه فی برکتک».[۵]«ای انس هر کس را ملاقات کردی سلام کن که خدا بر حسنات تو می‌افزاید و (هروقت) به خانه خود وارد شدی سلام کن که خدا برکت خانه‌ات را زیاد می‌کند».
چنان که از فرمایش رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله استفاده می‌شود، باید به همه سلام کرد مگر جاهائی که استثناء شده که انشااللّه در شماره آینده تحت عنوان «سلام از دیدگاه اهل بیت علیهم‌السلام» خواهد آمد.
می‌بینیم حتی انسان هنگام ورود به خانه خود هم بهتر است سلام کند. در مقابل، توصیه شده است که جواب سلام را به بهتر از الفاظی که طرف سلام کرده یا حداقل مثل آن لفظ بدهد. چنان که در آیه شریفه 86 سوره نساء می‌خوانیم: «وَإِذَا حُيِّيْتُم بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّواْ بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا...».[۶] هرگاه به شما تحیت گویند، پاسخ آن را بهتر از آن بدهید؛ یا(لااقل) به همان گونه پاسخ گوئید...
سلام و تحیت از دیدگاه قرآن
در قرآن مجید به مناسبت های گوناگون آیاتی در این زمینه وارد شده و با الفاظی همچون «تحیت» و «سلام» آمده و وظائف اشخاص را نسبت به همدیگر درباره سلام و این که چگونه سلام کنند و به چه کسانی سلام کنند و طرز پاسخ سلام دیگران چیست، یاد داده و به بهترین وجه بیان کرده است.
آیه فوق همان‌طور که اشاره شد، گرچه معنی وسیعی دارد اما یک مصداق روشن آن سلام کردن است بنابر طبق این آیه همه مسلمانان موظّفند که سلام را به طور عالیتر و یا لااقل مساوی جواب گویند چرا که سلام کردن مستحب و جواب آن واجب است.[۷]
اینک آیات:
- «وَإِذَا حُيِّيْتُم بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّواْ بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا...»[۸] «هرگاه به شما تحیت گویند، پاسخ آن را بهتر از آن بدهید؛ یا(لااقل) به همان گونه پاسخ گوئید.
- «...وَتَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلاَمٌ...»[۹] «گفتار (و دعای) آنها (بهشتیان) در بهشت این است که: خداوندا، منزهی تو! و تحیت آنها در آنجا سلام؛ و آخرین سخنشان این است که: حمد، مخصوص پروردگار عالمیان است!
- «وَلَقَدْ جَاءتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُـشْرَى قَالُواْ سَلاَمًا قَالَ سَلاَمٌ...»[۱۰] فرستادگان ما (=فرشتگان) برای ابراهیم بشارت آوردند، گفتند: سلام! (او نیز) گفت: سلام.
- «وَنَبِّئْهُمْ عَن ضَيْفِ إِ بْراَهِيمَ × إِذْ دَخَلُواْ عَلَيْهِ فَقَالُواْ سَلامًا...»[۱۱] و به آنها (مردم) از مهمان های ابراهیم خبر ده! هنگامی که بر او وارد شدند، گفتند: سلام.
- «...يَقُولُونَ سَلامٌ عَلَيْكُمُ ادْخُلُواْ الْجَنَّةَ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ»[۱۲]همان ها که فرشتگان (مرگ) روحشان را می‌گیرند در حالی که پاک و پاکیزه‌اند؛ به آنها می‌گویند: سلام بر شما! وارد بهشت شوید.
- «قَالَ سَلَامٌ عَلَيْكَ سَأَسْتَغْفِرُ لَكَ رَبِّي...»[۱۳] «ابراهیم (به پدرش) گفت: سلام بر تو! من بزودی از پروردگارم برایت تقاضای عفو می‌کنم...
- «لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا...»[۱۴] (بهشتیان) در آنجا هرگز گفتار لغو و بیهوده‌ای نمی‌شنوند؛ و جز سلام در آنجا سخنی نیست...
- «...فَإِذَا دَخَلْتُم بُيُوتًا فَسَلِّمُوا عَلَى أَنفُسِكُمْ تَحِيَّةً مِّنْ عِندِ اللَّهِ مُبَارَكَةً طَيِّبَةً...»[۱۵] ...و هنگامی که داخل خانه‌ای شدید بر خویشتن سلام کنید، سلام و تحیتی از سوی خداوند، سلامی پربرکت و پاکیزه!
- «...وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا»[۱۶] ...و هنگامی که جاهلان آنها (بندگان خدای رحمان) را مخاطب سازند (و سخنان نابخردانه گویند)، به آنها سلام می‌گویند (و با بی‌اعتنایی و بزرگواری می‌گذرند. آری آنها (بندگان خدا) هستند که درجات عالی بهشت در برابر شکیباییشان به آنان پاداش داده می‌شود و در آن با تحیت و سلام روبرو می‌شوند.
- «تَحِيَّتُهُمْ يَوْمَ يَلْقَوْنَهُ سَلَامٌ»[۱۷] «تحیت آنان (مؤمنان) در روزی که او (خدا) را دیدار می‌کنند، سلام است؛... و برای آنها پاداش پرارزشی فراهم ساخته است.
- «إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا»[۱۸]تنها چیزی که(بهشتیان) می‌شنوند، سلام است.
چنان که از این آیات استفاده می‌شود سلام؛ نه تنها تحیّت و هدیه و شعار مؤمنان و خوبان در دنیا می‌باشد، بلکه تحیت و هدیه اهل بهشت هم می‌باشد. گرچه متأسفانه در جامعه اسلامی ما بعضی ها آن را به فراموشی سپرده‌اند.
رهبر بزرگ اسلام، حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله به همه سلام می‌کرد حتی به کودکان و بردگان و در سلام کردن سبقت می‌جست به طوری که اگر کسی می‌خواست پیشدستی کند و به پیامبر زودتر از آن حضرت سلام دهد، مشکل بود.
پانویس
- ↑ سوره نساء: 86.
- ↑ تفسیر نمونه، ج4، ذیل آیه 86 سوره نساء.
- ↑ الکافی، ج2، ص 469، باب التسلیم.
- ↑ بحارالأنوار، ج76، ص 12.
- ↑ همان، ص 3.
- ↑ سوره نساء: 86.
- ↑ همان.
- ↑ سوره نساء: 86.
- ↑ سوره یونس: 10.
- ↑ سوره هود: 69.
- ↑ سوره حجر، 51 و 52.
- ↑ سوره نحل: 32.
- ↑ سوره مریم: 47.
- ↑ سوره مریم: 62.
- ↑ سوره نور: 61.
- ↑ سوره فرقان: 63 و 75.
- ↑ سوره احزاب: 44.
- ↑ سوره واقعه: 26.
منبع
فرج الله فرج اللهی، سلام بهترین هدیه اسلامی، درسهایی از مکتب اسلام، شماره 534، شهریور 1384.
