محمد بن ابى حذيفه: تفاوت بین نسخه‌ها
جز |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{بخشی از یک کتاب}} | {{بخشی از یک کتاب}} | ||
| + | محمد بن ابى حذیفة بن عتبة بن عبدشمس، اگر چه پسردائى [[معاویه|معاویة بن ابى سفیان]] است اما از اصحاب و انصار و [[شیعه|شیعیان]] حضرت [[امیرالمومنین]] علیه السلام است. مدتى در زندان معاویه محبوس بود وقتى او را از زندان بیرون آورد و گفت: آیا وقت آن نشده که بینا شوى از ضلالت خود و دست از على بردارى؟ آیا ندانستى که [[عثمان بن عفان|عثمان]] مظلوم کشته شد و [[عایشه]] و [[طلحه]] و [[زبیر]] خروج کردند در طلب خون او و على فرستاد که عثمان را بکشند و ما امروز طلب خون او مى‌نمائیم؟ | ||
| + | محمد گفت: تو مى‌دانى که رَحِم من از همه مردم به تو نزدیکتر و شناسائیم به تو بیشتر است؛ گفت: بلى، گفت: قسم به خدا که احدى شرکت نکرد در خون عثمان جز تو، به سبب آن که عثمان تو را والى کرد و [[مهاجرین|مهاجر]] و [[انصار]] از او خواستند که تو را معزول کند، نکرد، لاجرم بر او ریختند و خونش بریختند. و به خدا قسم که شرکت نکرد در خون او ابتدا مگر طلحه و زبیر و عایشه و ایشان بودند که مردم را تحریص بر کشتن او مى‌نمودند و شرکت کرد با ایشان عبدالرحمن بن عوف و [[ابن مسعود]] و [[عمار یاسر|عمار]] و انصار جمیعا، پس گفت: «وَاللّهِ اِنّی لاََشْهَدُ اَنَّک مُذْ عَرَفْتُک فی الْجاهِلِیةِ وَالاِْسْلامِ لَعلى خُلُقٍ واحِدٍ ما زادَ فیک الاِْسلامُ لا قلیلا وَلا کثیرا وَاِنَّ علامَةَ ذالِک لَبَینَةٌ تَلوُمُونی عَلى حُبّی عَلِیا خَرَجَ مَعَ علِی علیه السلام کلُّ صوّامٍ وَ قوامٍ مهاجِرِی وَ اَنْصارِی وَ خَرَجَ مَعَک اَبْناءُ الْمُنافِقینَ وَالطُّلَقآءِ وَالْعُتَقآءِ خَدَعْتَهُمْ عَنْ دینِهِمْ وَ خَدَعُوک عَنْ دُنْیاک. وَاللّهِ یا معاوِیة! ماخفىَ علَیک ماصنَعْتَ وَ ماخَفِىَ عَلَیهِمْ ماصَنَعُوا إذا خَلَوْا اَنفسهَمْ سَخَطَ اللّهُ فی طاعَتِک وَاللّهِ لااَزالُ اُحِبُّ عَلِیا لِلّهِ وَلِرَسُولِهِ وَاُبْغِضُک فِی اللّهِ وَ فی رَسُولِ اللّهِ اَبَدَا مابَقیتُ». به خدا سوگند که من گواهی می دهم از زمانی که تو را شناختم در دوره [[جاهلیت]] و [[اسلام]] بر یک روش بودی و اسلام چیزی بر تو نیفزود و دلیل این سخن آنکه مرا به خاطر حب علی علیه السلام سرزنش می کنی، در حالی که همراه علی هر روزه دار و شب زنده دار از مهاجرین و انصار است و همراه تو فرزندان منافقین و [[طلقاء|آزاد شدگان]] و بردگانی که تو آنها را از طریق دینشان فریفتی و آنها تو را از راه دنیا. به خدا سوگند ای معاویه آنچه کردی بر تو مخفی نیست و آنچه آنها کردند برایشان پوشیده نیست زیرا در راه اطاعت تو مورد خشم خدا قرار گرفتند. به خدا سوگند همیشه علی را برای خدا و رسولش دوست خواهم داشت و تا زنده ام بخاطر خدا و رسولش با تو دشمنم. | ||
| + | معاویه فرمان داد تا او را به زندان برگردانیدند و پیوسته در زندان بود تا وفات کرد.<ref> [[رجال کشی|رجال کشى]]، ۱/۲۸۶، [[مجالس المؤمنین]]، ۱/۲۹۵.</ref> | ||
| − | + | [[ابن ابی الحدید|ابن ابى الحدید]] آورده که [[عمروعاص]]، محمد بن ابى حذیفه را از [[مصر]] دستگیر کرد و براى معاویه فرستاد. معاویه او را حبس کرد او از زندان بگریخت، مردى از خثعم که نامش عبدالله بن عمرو بن ظلام و عثمانى بود به طلب او رفت و او را در غارى یافت و بکشت.<ref> شرح [[نهج البلاغه]]، ابن ابى الحدید، ۶/۱۰۰.</ref> و پدر محمد ابوحذیفه از [[صحابی|اصحاب]] [[پیامبر اسلام|پیغمبر]] صلى الله علیه و آله و سلم است و در [[جنگ بدر]] که پدر و برادرش کشته شد در جمله اصحاب پیغمبر صلى الله علیه و آله و سلم بود و در [[جنگ یمامه|روز یمامه]] در جنگ با [[مسیلمه کذاب|مُسَیلمه کذاب]] شهید گشت. | |
| − | + | ==پانویس== | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | ==پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
| − | == منبع == | + | ==منبع== |
| − | حاج شیخ عباس قمی | + | [[حاج شیخ عباس قمی]]، [[منتهی الآمال|منتهی الامال]]، قسمت اول، باب سوم، در تاريخ حضرت علي عليه السلام. |
[[Category:اصحاب اهل البیت علیهم السلام]] | [[Category:اصحاب اهل البیت علیهم السلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۳۲
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
محمد بن ابى حذیفة بن عتبة بن عبدشمس، اگر چه پسردائى معاویة بن ابى سفیان است اما از اصحاب و انصار و شیعیان حضرت امیرالمومنین علیه السلام است. مدتى در زندان معاویه محبوس بود وقتى او را از زندان بیرون آورد و گفت: آیا وقت آن نشده که بینا شوى از ضلالت خود و دست از على بردارى؟ آیا ندانستى که عثمان مظلوم کشته شد و عایشه و طلحه و زبیر خروج کردند در طلب خون او و على فرستاد که عثمان را بکشند و ما امروز طلب خون او مى‌نمائیم؟
محمد گفت: تو مى‌دانى که رَحِم من از همه مردم به تو نزدیکتر و شناسائیم به تو بیشتر است؛ گفت: بلى، گفت: قسم به خدا که احدى شرکت نکرد در خون عثمان جز تو، به سبب آن که عثمان تو را والى کرد و مهاجر و انصار از او خواستند که تو را معزول کند، نکرد، لاجرم بر او ریختند و خونش بریختند. و به خدا قسم که شرکت نکرد در خون او ابتدا مگر طلحه و زبیر و عایشه و ایشان بودند که مردم را تحریص بر کشتن او مى‌نمودند و شرکت کرد با ایشان عبدالرحمن بن عوف و ابن مسعود و عمار و انصار جمیعا، پس گفت: «وَاللّهِ اِنّی لاََشْهَدُ اَنَّک مُذْ عَرَفْتُک فی الْجاهِلِیةِ وَالاِْسْلامِ لَعلى خُلُقٍ واحِدٍ ما زادَ فیک الاِْسلامُ لا قلیلا وَلا کثیرا وَاِنَّ علامَةَ ذالِک لَبَینَةٌ تَلوُمُونی عَلى حُبّی عَلِیا خَرَجَ مَعَ علِی علیه السلام کلُّ صوّامٍ وَ قوامٍ مهاجِرِی وَ اَنْصارِی وَ خَرَجَ مَعَک اَبْناءُ الْمُنافِقینَ وَالطُّلَقآءِ وَالْعُتَقآءِ خَدَعْتَهُمْ عَنْ دینِهِمْ وَ خَدَعُوک عَنْ دُنْیاک. وَاللّهِ یا معاوِیة! ماخفىَ علَیک ماصنَعْتَ وَ ماخَفِىَ عَلَیهِمْ ماصَنَعُوا إذا خَلَوْا اَنفسهَمْ سَخَطَ اللّهُ فی طاعَتِک وَاللّهِ لااَزالُ اُحِبُّ عَلِیا لِلّهِ وَلِرَسُولِهِ وَاُبْغِضُک فِی اللّهِ وَ فی رَسُولِ اللّهِ اَبَدَا مابَقیتُ». به خدا سوگند که من گواهی می دهم از زمانی که تو را شناختم در دوره جاهلیت و اسلام بر یک روش بودی و اسلام چیزی بر تو نیفزود و دلیل این سخن آنکه مرا به خاطر حب علی علیه السلام سرزنش می کنی، در حالی که همراه علی هر روزه دار و شب زنده دار از مهاجرین و انصار است و همراه تو فرزندان منافقین و آزاد شدگان و بردگانی که تو آنها را از طریق دینشان فریفتی و آنها تو را از راه دنیا. به خدا سوگند ای معاویه آنچه کردی بر تو مخفی نیست و آنچه آنها کردند برایشان پوشیده نیست زیرا در راه اطاعت تو مورد خشم خدا قرار گرفتند. به خدا سوگند همیشه علی را برای خدا و رسولش دوست خواهم داشت و تا زنده ام بخاطر خدا و رسولش با تو دشمنم.
معاویه فرمان داد تا او را به زندان برگردانیدند و پیوسته در زندان بود تا وفات کرد.[۱]
ابن ابى الحدید آورده که عمروعاص، محمد بن ابى حذیفه را از مصر دستگیر کرد و براى معاویه فرستاد. معاویه او را حبس کرد او از زندان بگریخت، مردى از خثعم که نامش عبدالله بن عمرو بن ظلام و عثمانى بود به طلب او رفت و او را در غارى یافت و بکشت.[۲] و پدر محمد ابوحذیفه از اصحاب پیغمبر صلى الله علیه و آله و سلم است و در جنگ بدر که پدر و برادرش کشته شد در جمله اصحاب پیغمبر صلى الله علیه و آله و سلم بود و در روز یمامه در جنگ با مُسَیلمه کذاب شهید گشت.
پانویس
- ↑ رجال کشى، ۱/۲۸۶، مجالس المؤمنین، ۱/۲۹۵.
- ↑ شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحدید، ۶/۱۰۰.
منبع
حاج شیخ عباس قمی، منتهی الامال، قسمت اول، باب سوم، در تاريخ حضرت علي عليه السلام.
