حسین بن مظفر حمدانی قزوینی

حسین بن مظفر حمدانی قزوینی (م، ۵۰۲ ق)، یکی از علمای مکتب امامیه در قرن پنجم هجری است که قریب سی سال در بغداد و نجف از محضر شیخ طوسی بهره مند بود و بیشترین مجالست و معاشرت را با او داشت.

حمدانی در اواخر عمر از مدرسین حوزه علمیه نجف بوده است. وی غیر از تدریس، تألیفاتی بنام «لؤلؤ» در مواعظ، «نصرة الحق»، «هتک و استار باطنیه» در ردّ مذهب قرامطه^[۱] را به رشته تحریر برد. وفات مرحوم قزوینی اوایل قرن ششم هجری است.