آیه 27 سوره عنکبوت
<<26 | آیه 27 سوره عنکبوت | 28>> | ||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
و ما اسحاق و (فرزند زادهاش) یعقوب را به او عطا کردیم و در خاندانش مقام نبوت و کتاب آسمانی برقرار نمودیم و در دنیا هم (به نعمت فرزندان صالح و نام نیکو و سایر نعم الهی) اجر او را دادیم و در آخرت نیز وی در صف صالحان (و هم رتبه مقربان) خواهد بود.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
«الْکِتَابَ»: مراد جنس کتاب است و شامل زبور و تورات و انجیل و قرآن میگردد. «الصَّالِحِینَ»: صالح بودن، عالیترین درجه کمال انسانی در اعتقاد و ایمان و قول و عمل و اخلاق است، و بسیاری از پیغمبران از خدا تقاضا کردهاند تا ایشان را جزو صالحان قلمداد فرماید. «أَجْرَهُ»: مراد مجموعه افتخارات دنیوی است. از قبیل: مدح او، درود فرستادن بر او تا دنیا دنیا است، بخشیدن فرزندان بایسته، ادامه خطّ نبوّت در دودمان او.
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ جَعَلْنا فِي ذُرِّيَّتِهِ النُّبُوَّةَ وَ الْكِتابَ وَ آتَيْناهُ أَجْرَهُ فِي الدُّنْيا وَ إِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ «27»
و اسحاق و يعقوب را به او (ابراهيم) عطا كرديم، و در ميان فرزندانش پيامبرى و كتاب را قرار داديم، و پاداشِ او را در دنيا عطا كرديم و قطعاً او در آخرت از شايستگان است.
نکته ها
كلمهى «أجر»، در مورد پاداشهاى دنيوى و اخروى، هر دو به كار مىرود، ولى كلمهى «اجرت»، تنها در مورد پاداشهاى دنيوى است. «1»
پاداش آن همه خلوص و تلاش و هجرت حضرت ابراهيم عليه السلام، موهبتهاى چهارگانهاى است كه اين آيه بيان مىكند:
اوّل: فرزندان پاك.
دوم: مقام نبوت در نسل و دودمان.
سوم: نام نيكو در دنيا.
چهارم: عزّت در آخرت.
توضيح: يعقوب، يوسف، هارون، موسى، سليمان، زكريّا، يحيى و عيسى عليهم السلام، همه از نسل حضرت اسحاق بودند و پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله از ذرّيهى اسماعيل است؛ بنابراين، پيامبران
«1». تفسير الميزان.
جلد 7 - صفحه 133
اولواالعزم بعد از حضرت ابراهيم، همه از نسل او بودند.
نجات از آتش نمروديان، جذب دلها به سوى مكّه و تجديد خاطرات ابراهيم در مراسم حج، از گمنامى «1» به شيخ الانبيا رسيدن و داشتن ذّريهى طيّبه، همه از مصاديق الطاف الهى در دنياست كه به ابراهيم عليه السلام عطا شده است. «وَ آتَيْناهُ أَجْرَهُ فِي الدُّنْيا»
صالح بودن و در زمرهى صالحان قرار گرفتن، مقامى است كه انبيا آرزوى آن را داشتهاند:
يوسف عليه السلام از خدا مىخواهد: «وَ أَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ» «2»
سليمان عليه السلام دعا مىكند: «وَ أَدْخِلْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبادِكَ الصَّالِحِينَ» «3»
شعيب عليه السلام به موسى عليه السلام مىگويد: «سَتَجِدُنِي إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّالِحِينَ» «4»
ابراهيم عليه السلام به خداوند عرض كرد: «وَ أَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ» «5»
و در اينجا خداوند دربارهى حضرت ابراهيم مىفرمايد: «وَ إِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ»
پیام ها
1- فرزند صالح، موهبتى الهى است. «وَ وَهَبْنا لَهُ»
2- پاداش كار براى خداوند را به مردم اعلام كنيم تا براى ديگران انگيزه شود.
«وَهَبْنا لَهُ»
3- زيربناى دريافت الطاف الهى، اخلاص است. مُهاجِرٌ إِلى رَبِّي- وَهَبْنا ... جَعَلْنا ...
4- نوهى انسان مانند فرزند، از موهبتهاى الهى است. «إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ» (با توجّه به اين كه يعقوب فرزند اسحاق است) «وَ مِنْ وَراءِ إِسْحاقَ يَعْقُوبَ» «6»
5- پاداش خدمتها و نيكىهاى خالصانهى پدر، در نسل او منعكس مىشود.
«جَعَلْنا فِي ذُرِّيَّتِهِ» البتّه لياقت ذريّه هم شرط است. «قالَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتِي قالَ لا يَنالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ» «7»
«1». «فتىً يذكرهم يقال له ابراهيم» انبياء، 60.
«2». يوسف، 101.
«3». نمل، 19.
«4». قصص، 27.
«5». شعراء، 83.
«6». هود، 71.
«7». بقره، 124.
جلد 7 - صفحه 134
6- پاداش هجرتكنندگان، محدود نيست. مُهاجِرٌ إِلى رَبِّي- وَهَبْنا ... جَعَلْنا ... آتَيْناهُ ...
7- هيچ پيامبرى هم به اندازهى حضرت ابراهيم، ذرّيه و نسلش زياد نشد. وَ جَعَلْنا فِي ذُرِّيَّتِهِ ...
8- رهبران دينى، بايد از طرف خداوند منصوب شوند. جَعَلْنا ... النُّبُوَّةَ وَ الْكِتابَ
9- دنيا و آخرت قابل جمع است. «آتَيْناهُ أَجْرَهُ فِي الدُّنْيا وَ إِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ»
پانویس
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم