آیه 192 سوره اعراف

از دانشنامه‌ی اسلامی
(تغییرمسیر از آیه 192 اعراف)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَلَا يَسْتَطِيعُونَ لَهُمْ نَصْرًا وَلَا أَنْفُسَهُمْ يَنْصُرُونَ

مشاهده آیه در سوره


<<191 آیه 192 سوره اعراف 193>>
سوره : سوره اعراف (7)
جزء : 9
نزول : مکه

ترجمه های فارسی

در صورتی که آنها نه هرگز به مشرکان و نه به خود یاری توانند کرد.

و [این شریکانی که برای خدا قرار می دهند] نه می توانند پرستش کنندگان خود را یاری دهند، ونه قدرت دارند خودشان را یاری کنند.

و نمى‌توانند آنان را يارى كنند و نه خويشتن را يارى دهند.

نه مى‌توانند ياريشان كنند و نه مى‌توانند به يارى خود برخيزند.

و نمی‌توانند آنان را یاری کنند، و نه خودشان را یاری می‌دهند.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

and can neither help them, nor help themselves?

And they have no power to give them help, nor can they help themselves.

And cannot give them help, nor can they help themselves?

No aid can they give them, nor can they aid themselves!


تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ لا يَسْتَطِيعُونَ لَهُمْ نَصْراً وَ لا أَنْفُسَهُمْ يَنْصُرُونَ «192»

و (اين معبودها) قدرت يارى آنان را ندارند و حتّى خودشان را هم نمى‌توانند حمايت كنند.

وَ إِنْ تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدى‌ لا يَتَّبِعُوكُمْ سَواءٌ عَلَيْكُمْ أَ دَعَوْتُمُوهُمْ أَمْ أَنْتُمْ صامِتُونَ «193»

و اگر معبودها را به هدايت فرا خوانيد، از شما پيروى نمى‌كنند، بر شما يكسان است كه آنها را دعوت كنيد يا ساكت باشيد!

نکته ها

ممكن است معناى‌ «تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدى‌» اين باشد كه اگر از آنان بخواهيد شما را راهنمايى كنند، اجابت نمى‌كنند. به هرحال گرچه سخن در مورد بت‌هاى بى جان است، امّا در آيه جمع ذوى‌العقول بيان شده تا از اين پندار باطل مشركان كه آنها را عاقل، بلكه فوق عقل مى‌دانستند و مى‌پرستيدند و از آنها طلب استمداد مى‌كردند، پرده بردارد.

قرآن، بارها با تعبيرات گوناگونى همچون: «لا يَسْتَطِيعُونَ لَهُمْ نَصْراً» و «لا يَمْلِكُونَ لِأَنْفُسِهِمْ نَفْعاً» «1»، ما را از توجّه استقلالى به توان و قدرتِ اشيا يا افراد، نهى كرده است.

پیام ها

1- چيزهايى كه نه توان يارى‌رسانى دارند و نه مى‌توانند از خود دفاع كنند، شايسته‌ى پرستش نيستند. وَ لا يَسْتَطِيعُونَ‌ ...

2- حتّى پرستش انسان‌هاى ديگر، توجيه ندارد تا چه رسد به اشيا و موجوداتِ كمتر از انسان كه توانايى هيچ‌گونه راهنمايى و حمايتى را ندارند. «إِنْ تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدى‌ لا يَتَّبِعُوكُمْ»

«1». رعد، 16.

تفسير نور(10جلدى)، ج‌3، ص: 244

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



وَ لا يَسْتَطِيعُونَ لَهُمْ نَصْراً وَ لا أَنْفُسَهُمْ يَنْصُرُونَ (192)

وَ لا يَسْتَطِيعُونَ لَهُمْ نَصْراً: و استطاعت ندارند معبودين براى عابدين يارى و نصرتى را در جلب منفعت و دفع مضرت، وَ لا أَنْفُسَهُمْ يَنْصُرُونَ‌: و نه نفوس خود را يارى مى‌كنند در وقتى كه آنها را مى‌كشند و به اوراث و ادناس ملوث نمايند.

«1» تفسير نور الثقلين، جلد دوّم، صفحه 107، حديث 397- عيون اخبار الرضا عليه السّلام، جزء اوّل، باب پانزدهم.

«2» تفسير عياشى، جلد دوّم، صفحه 43، حديث 125.

جلد 4 صفحه 268

نكته: ايراد جمع ذوى العقول با آنكه راجع به جماد است، به جهت آنكه مشركان تعظيم آنها مى‌نمودند بر صورت ذوى العقول، لذا حق تعالى بر طبق عقلاء نسبت به آنها فرمايش فرمود.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


سوره الأعراف «7»: آيات 191 تا 193

أَ يُشْرِكُونَ ما لا يَخْلُقُ شَيْئاً وَ هُمْ يُخْلَقُونَ (191) وَ لا يَسْتَطِيعُونَ لَهُمْ نَصْراً وَ لا أَنْفُسَهُمْ يَنْصُرُونَ (192) وَ إِنْ تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدى‌ لا يَتَّبِعُوكُمْ سَواءٌ عَلَيْكُمْ أَ دَعَوْتُمُوهُمْ أَمْ أَنْتُمْ صامِتُونَ (193)

ترجمه‌

آيا شريك ميگردانند آنچه را كه نمى‌آفريند چيزى را و آنها آفريده ميشوند

و نميتوانند مر ايشانرا يارى كردن و نه خودهاشان را يارى مى‌كنند

و اگر بخوانيد ايشانرا بسوى هدايت متابعت نمى‌كنند شما را يكسان است بر شما خواه بخوانيد آنها را خواه شما خاموش باشيد.

تفسير

استفهام براى ملامت اهل شرك است بر آنكه شريك قرار دادند با خدا نوع بت را كه مخلوق است و خالق چيزى نيست و نمى‌توانند آنها چون جمادند با كسى يارى كنند و از خود دفاع نمايند و اينكه بدوا تعبير بكلمه ما شده است براى اشاره بآنستكه شريك از غير ذوى العقول است پس معلوم ميشود شيطان نيست بلكه بت است و تضعيف ميكند قول عامّه را كه در آيه سابقه گذشت و اينكه اخيرا ارجاع ضمير ذوى العقول بآنها شده‌

جلد 2 صفحه 504

است براى اجراء كلام است بر طبق اصطلاح بت پرستان كه مقصود بخطابند و با بت‌هاشان معامله ذوى العقول مينمودند و آيه اخيره ظاهرا خطاب بمسلمانان است و از ضمير هم اراده اهل شرك شده است و محتمل است از آن اراده بتها شده باشد يعنى اگر بخوانيد آنها را براى هدايت خودتان اجابت نمى‌كنند شما را ولى خدا اجابت ميكند و نيز در اينصورت محتمل است خطاب باهل شرك باشد و در هر حال خواندن و نخواندن آنها براى اجابت دعا يكسان است و بنابر معنى اول مراد دعوت مسلمانان است اهل شرك را بدين اسلام و عدم قبول آنها و مساوات دعوت و سكوت بالنّسبه بحال آنان.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


وَ لا يَستَطِيعُون‌َ لَهُم‌ نَصراً وَ لا أَنفُسَهُم‌ يَنصُرُون‌َ (192)

و ‌اينکه‌ شركايي‌ ‌که‌ ‌براي‌ ‌خدا‌ قرار داده‌اند قدرت‌ اينكه‌ كوچك‌ترين‌ نصرتي‌ بمشركين‌ بكنند ندارند و ‌خود‌ ‌را‌ ‌هم‌ نگاهداري‌ و نصرت‌ كنند ندارند وَ لا يَستَطِيعُون‌َ دليل‌ ‌بر‌ كمال‌ عجز ميكنند ‌که‌ سرتاسر ممكنات‌ ‌را‌ فرو گرفته‌ (الممكن‌ ‌في‌ حدّ ذاته‌ ‌ان‌ ‌يکون‌ ليس‌ و ‌له‌ ‌من‌ علته‌ ‌ان‌ ‌يکون‌ ايس‌)

سيه‌رويي‌ ز ممكن‌ ‌در‌ دو عالم‌

برگزیده تفسیر نمونه


]

(آیه 192))- به علاوه «این معبودهای ساختگی (در هیچ یک از مشکلات) قادر نیستند پرستش کنندگان خود را یاری کنند، و حتی قادر نیستند خود را نیز (در برابر مشکلات) یاری دهند» (وَ لا یَسْتَطِیعُونَ لَهُمْ نَصْراً وَ لا أَنْفُسَهُمْ یَنْصُرُونَ).

سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:

تفسیر های فارسی

ترجمه تفسیر المیزان

تفسیر خسروی

تفسیر عاملی

تفسیر جامع

تفسیر های عربی

تفسیر المیزان

تفسیر مجمع البیان

تفسیر نور الثقلین

تفسیر الصافی

تفسیر الکاشف

پانویس

منابع