آیه 106 سوره اعراف

از دانشنامه‌ی اسلامی
(تغییرمسیر از آیه 106 اعراف)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

قَالَ إِنْ كُنْتَ جِئْتَ بِآيَةٍ فَأْتِ بِهَا إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ

مشاهده آیه در سوره


<<105 آیه 106 سوره اعراف 107>>
سوره : سوره اعراف (7)
جزء : 9
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

فرعون پاسخ داد که اگر دلیلی برای صدق خود داری بیار اگر از راستگویانی.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

He said, ‘If you have brought a sign, produce it, should you be truthful.’


تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


قالَ إِنْ كُنْتَ جِئْتَ بِآيَةٍ فَأْتِ بِها إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ «106»

(فرعون) گفت: اگر از راستگويانى و (مى‌توانى معجزه‌اى بياورى يا) معجزه‌اى آورده‌اى، آن را به ميان بياور.

فَأَلْقى‌ عَصاهُ فَإِذا هِيَ ثُعْبانٌ مُبِينٌ «107»

پس (موسى) عصاى خود را افكند ناگهان به صورت اژدهايى نمايان شد.

نکته ها

از عصاى حضرت موسى معجزات ديگرى نيز نمايان شد، از جمله اينكه پس از اژدها شدن، همه‌ى بافته‌هاى ساحران را بلعيد، «تَلْقَفُ ما يَأْفِكُونَ» «2» به آب دريا خورد و آن را شكافت، «أَنِ اضْرِبْ بِعَصاكَ الْبَحْرَ فَانْفَلَقَ» «3»، به سنگ خورد و چشمه‌هاى آب از آن جوشيد. «اضْرِبْ بِعَصاكَ الْحَجَرَ فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَةَ عَيْناً» «4»

عصا در حضور خود موسى عليه السلام، مار كوچك و پر تحرّك شد و موسى فرار كرد، «جَانٌّ وَلَّى مُدْبِراً» «5» در حضور مردم مانند مار معمولى حركت مى‌كرد، «حَيَّةٌ تَسْعى‌» «6» و در حضور فرعون، مار بزرگ و اژدها شد. «فَإِذا هِيَ ثُعْبانٌ» بنابراين در تبليغ و تربيت بايد نوع و گرايش مخاطب را در نظر گرفت و هر كدام را با توجّه به موقعيّت خودش قانع كرد.

امام رضا عليه السلام فرمود: زمان حضرت موسى عليه السلام، سحر و جادوگرى رواج بسيارى داشت و آن حضرت با آوردن معجزه‌اى كه آنان قادر به انجام آن نبودند، سحرهايشان را باطل و با آنها اتمام حجّت نمود. «7»

«1». نهج‌البلاغه، حكمت 216.

«2». شعراء، 45.

«3». شعراء، 63.

«4». بقره، 60.

«5». نمل، 10.

«6». طه، 20.

«7». عيون‌اخبارالرضا، ج 2، ص 80.

جلد 3 - صفحه 134

ميان افكندن عصا و اژدها شدن آن فاصله‌اى نبود. «فَإِذا هِيَ ثُعْبانٌ»

پیام ها

1- معجزه، دليل صدق نبوّت است. «فَأْتِ بِها إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ» فرعون با ابراز اين سخن حقّ، اراده باطلى داشت و كسى را بالاتر از خود نمى‌دانست.

2- معجزه بايد براى همه روشن باشد و جاى هيچ شكّى باقى نگذارد. «مُبِينٌ»

پانویس

منابع