آیه 104 سوره آل عمران
<<103 | آیه 104 سوره آل عمران | 105>> | ||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
و باید برخی از شما مسلمانان، خلق را به خیر و صلاح دعوت کنند و امر به نیکوکاری و نهی از بدکاری کنند، و اینها (که واسطه هدایت خلق هستند) رستگار خواهند بود.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
أمة: جماعتى كه قصد يا وجه مشترك دارند. «ام» در اصل به معنى قصد است «امه: قصده».
معروف: خوب. آن در اصل به معنى شناخته شده است (بقره/ 178).
منكر: بد. نكر به معنى ناشناختن، منكر به معنى ناشناخته است. كار منكر و امر منكر آن است كه عقل سليم و شرع آن را قبيح و ناپسند بداند (قاموس قرآن).
مفلحون: فلح، فلاح و افلاح: رستگارى. مفلحون: رستگاران.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
«104» وَ لْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
و از ميان شما بايد گروهى باشند كه (ديگران را) به خير دعوت نمايند و امر به معروف ونهى از منكر كنند و آنها همان رستگارانند.
نکته ها
قرارگرفتن آيهى امر به معروف ونهى از منكر در ميان دو آيهاى كه دستور اتّحاد و يكپارچگى مىدهد، شايد از آن رو باشد كه در نظام اجتماعىِ متفرّق و از هم پاشيده، يا قدرت دعوت به خير و معروف وجود ندارد و يا اينكه چنين دعوتهايى مؤثّر و كارساز نيست.
امر به معروف ونهى از منكر، به دو صورت انجام مىشود:
1. به عنوان وظيفهاى عمومى و همگانى كه هركس به مقدار توانايى خود بايد به آن اقدام كند.
2. وظيفهاى كه يك گروه سازمان يافته و منسجم آن را به عهده دارد و با قدرت، آن را پىمىگيرد. چنانكه اگر رانندهاى در خيابان خلاف كند، هم ساير رانندگان با چراغ و بوق به او اعتراض مىكنند و هم پليس براى برخورد قاطع با متخلّف وارد صحنه مىشود.
جلد 1 - صفحه 578
درباره امربهمعروف ونهى از منكر، روايات بسيارى آمده كه از نقل آنها صرفنظر و به اين مقدار بسنده مىكنيم كه على عليه السلام فرمود: «اگر امر به معروف و نهى از منكر ترك شود، كارهاى نيك و خير تعطيل و اشرار و بَدان بر خوبان مسلّط مىشوند». «1»
پیام ها
1- در جامعه اسلامى، بايد گروهى بازرس و ناظر كه مورد تأييد نظام هستند، بر رفتارهاى اجتماعى مردم نظارت داشته باشند. «وَ لْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ»
2- اصلاح جامعه و جلوگيرى از فساد، بدون قدرتِ منسجم و مسئول مشخّص امكان ندارد. «مِنْكُمْ أُمَّةٌ»
3- دعوتكنندهى به خير ومعروف بايد اسلامشناس، مردمشناس وشيوهشناس باشد. لذا بعضى از افراد اين وظيفه را به عهده دارند، نه همه آنها. «وَ لْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ»
4- دعوت به خير و امر به معروف و نهى از منكر، بايد به صورت دائمى باشد، نه موسمى و موقّتى. «يَدْعُونَ، يَأْمُرُونَ، يَنْهَوْنَ» فعل مضارع، نشانه استمرار است.
5- امر به معروف، بر نهى از منكر مقدّم است. اگر راه معروفها باز شود، زمينه براى منكر كم مىگردد. «يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ»
6- كسانى كه براى رشد و اصلاح جامعه دل مىسوزانند، رستگاران واقعى هستند وگوشهگيرانِ بىتفاوت را از اين رستگارى سهمى نيست. «أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ»
7- فلاح و رستگارى، تنها در نجات و رهايى خود خلاصه نمىشود، بلكه نجات و رشد ديگران نيز از شرايط فلاح است. «يَأْمُرُونَ، يَنْهَوْنَ، أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ»
«1». نهجالبلاغه، نامه 47.
تفسير نور(10جلدى)، ج1، ص: 579
پانویس
- پرش به بالا ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم