آیه 87 سوره اعراف
<<86 | آیه 87 سوره اعراف | 88>> | |||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
و اگر به آنچه من از طرف خدا مأمور به تبلیغ آن شدهام گروهی ایمان آوردند و گروهی ایمان نیاوردند (و به خصومت برخاستند) شما مؤمنان که ایمان آوردهاید صبر پیشه کنید تا خدا میان ما و آنها داوری کند که او بهترین داوران است.
و اگر گروهی از شما به آیینی که من به آن فرستاده شده ام، ایمان آوردند و گروهی ایمان نیاوردند، پس [شما مؤمنان] شکیبایی ورزید تا خدا میان ما داوری کند، که او بهترین داوران است.
و اگر گروهى از شما به آنچه من بدان فرستاده شدهام ايمان آورده و گروه ديگر ايمان نياوردهاند، صبر كنيد تا خدا ميان ما داورى كند [كه] او بهترين داوران است.»
اگر گروهى از شما به آنچه من از جانب خدا بدان مبعوث شدهام، ايمان آوردهاند و گروهى هنوز ايمان نياوردهاند، صبر كنيد تا خدا ميان ما حكم كند كه او بهترين داوران است.
و اگر گروهی از شما به آنچه من به آن فرستاده شدهام ایمان آوردهاند، و گروهی ایمان نیاوردهاند، صبر کنید تا خداوند میان ما داوری کند، که او بهترین داوران است!
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
يحكم: حكم: داورى، قضاوت. «حَتَّى يَحْكُمَ اللَّهُ»: تا خدا داورى كند.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ إِنْ كانَ طائِفَةٌ مِنْكُمْ آمَنُوا بِالَّذِي أُرْسِلْتُ بِهِ وَ طائِفَةٌ لَمْ يُؤْمِنُوا فَاصْبِرُوا حَتَّى يَحْكُمَ اللَّهُ بَيْنَنا وَ هُوَ خَيْرُ الْحاكِمِينَ «87»
و اگر گروهى از شما به آنچه من براى آن فرستاده شدهام ايمان آورده و گروهى ايمان نياوردهاند، پس (عجله نكنيد كه لطف و قهر خدا چه شد؟) صبر كنيد تا خداوند ميان ما داورى كند و او بهترين داوران است.
نکته ها
مخالفان حضرت شعيب، با جسارت مىگفتند: پس قهر خدا چه شد؟ مؤمنان و طرفداران آن حضرت هم منتظر امدادهاى الهى بودند. اين آيه براى پاسخ به هر دو گروه است، تا نه كفّار مغرور شوند و نه مؤمنان دلسرد و مأيوس گردند.
پیام ها
1- وظيفهى پيامبر، ابلاغ دين و دستورات الهى است، «أُرْسِلْتُ» مردم نيز در قبول و ردّ آن آزاد و داراى اختيار مىباشند. «طائِفَةٌ مِنْكُمْ آمَنُوا ... وَ طائِفَةٌ لَمْ يُؤْمِنُوا»
2- در مكتب انبيا، ايمان به هدف و راه آنان لازم است. «أُرْسِلْتُ» يعنى ايمان به آنچه براى آن آمدهام.
3- تاريخ طرفداران حقّ و باطل را با توجّه به پايان و سرانجام كارشان بايد مطالعه كرد. «فَاصْبِرُوا»
4- گرايش گروهى از مردم به كفر، ما را متزلزل نكند كه خداوند حاكم است. «فَاصْبِرُوا حَتَّى يَحْكُمَ اللَّهُ بَيْنَنا»
5- كسى كه بداند خداوند بهترين و برترين داور است، صبور است و در كيفر و پاداش عجله نمىكند. «فَاصْبِرُوا ... وَ هُوَ خَيْرُ الْحاكِمِينَ» چنانكه باكى از حكم ديگران نيز ندارد.
جلد 3 - صفحه 115
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ إِنْ كانَ طائِفَةٌ مِنْكُمْ آمَنُوا بِالَّذِي أُرْسِلْتُ بِهِ وَ طائِفَةٌ لَمْ يُؤْمِنُوا فَاصْبِرُوا حَتَّى يَحْكُمَ اللَّهُ بَيْنَنا وَ هُوَ خَيْرُ الْحاكِمِينَ (87)
جلد 4 صفحه 137
وَ إِنْ كانَ طائِفَةٌ مِنْكُمْ: و اگرچه گروهى از شما، آمَنُوا بِالَّذِي أُرْسِلْتُ بِهِ: ايمان و تصديق نمودند به آنچه فرستاده شدم به آن از جانب الهى، اما، وَ طائِفَةٌ لَمْ يُؤْمِنُوا: و گروهى ايمان نياوردند به آن و مخالفت كردند.
حاصل آنكه شما اى قوم در باره تصديق من دو فرقه شديد: فرقه اول مصدقين از شما مثل مماثل شما در عقل و فهم و خبرت و بصيرت تدبر و تبصر نمودند در بينه واضحه و حجج باهره تصديق به رسالت من كردند. و طايفه دوم شما مكذبين، چرا اعراض مىنمائيد از اتباع حق و صراط مستقيم بعد از معاينه بينه قاطعه. اين انكار و اعراض شما غير مقبول و پذيرفته نيست.
بعد از آن در معرض توعيد عينى به ايشان بر جزا و سزاى افعال شنيعه و اعمال قبيحه آنها فرمايد: فَاصْبِرُوا حَتَّى يَحْكُمَ اللَّهُ بَيْنَنا: پس صبر كنيد، حال كه به صلاح و فلاح رفتار نمىنمائيد، تا حكم فرمايد خداى تعالى احكم الحاكمين ميان دو فريق ما مؤمن و شما كافران. وَ هُوَ خَيْرُ الْحاكِمِينَ: و حق تعالى بهترين حاكمين است به فصل ميان حق و باطل. حاصل آنكه: كمال توعيد و تهديد است به خصم وقتى كه گوش ندهد به مواعظ، و عناد و لجاج كند؛ در آن وقت به خصم گفته شود: هرگاه تو متعظ نشوى و قبول نكنى، صبر نما تا در ميان من و تو عادل حقيقى حكم خواهد كرد؛ كفار و معاندين و منكرين حق را ذليل، و مؤمنين و مصدقين را عزيز فرمايد.
تنبيه: امهال كفار و مكذبين به چند وجه مىباشد: 1- چون بندگان مختارند، امهال در مؤاخذه و نزول عذاب به جهت ارجاع و توبه مىباشد كه شايد متنبه شوند. 2- الزام و اتمام حجت بر بندگان. 3- در ازل هر امرى موقت به وقتى است كه: «انّ الامور مرهونة باوقاتها». 4- تأديب بندگان است كه در مؤاخذه ضعفا عجله نبايد كرد، چه تعجيل از شيطان و تأجيل از رحمن است.
جلد 4 صفحه 138
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ إِنْ كانَ طائِفَةٌ مِنْكُمْ آمَنُوا بِالَّذِي أُرْسِلْتُ بِهِ وَ طائِفَةٌ لَمْ يُؤْمِنُوا فَاصْبِرُوا حَتَّى يَحْكُمَ اللَّهُ بَيْنَنا وَ هُوَ خَيْرُ الْحاكِمِينَ (87)
ترجمه
و اگر باشند جماعتى از شما كه گرويده باشند بآنچه فرستاده شدم من بآن و جماعتى نگرويده باشند پس صبر كنيد تا حكم كند خدا ميان ما واو است بهترين حكم كنندگان
تفسير
تتمه كلام حضرت شعيب است كه اظهار اطمينان فرموده است بحسن عاقبت اهل ايمان و سوء خاتمت كفار در دنيا و آخرت و مأمور بانتظار هر دو گروهند نهايت آنكه يكى منتظر ثواب است بوعده و ديگرى منتظر عقاب است بوعيد و خداوند در روز قيامت حكم ميكند بر له محق و عليه مبطل بدخول در بهشت و جهنم و در دنيا بنصرت حق بر باطل و او بهتر حكم كننده است چون بعدالت حكم ميكند و ناقضى براى حكمش نيست و ملاحظه از كسى ندارد.
جلد 2 صفحه 451
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ إِن كانَ طائِفَةٌ مِنكُم آمَنُوا بِالَّذِي أُرسِلتُ بِهِ وَ طائِفَةٌ لَم يُؤمِنُوا فَاصبِرُوا حَتّي يَحكُمَ اللّهُ بَينَنا وَ هُوَ خَيرُ الحاكِمِينَ (87)
و اگر طائفه از شما ايمان آوردند بآنچه که من از جانب خدا فرستاده شدهام و طائفهاي ايمان نياوردند پس صبر كنيد تا خداوند ميان ما ها حكم كند و او بهترين حكم كنندگان است.
اينکه آيه شريفه هم بشارت است هم انذار، هم تشويق است هم تهديد زيرا قوم شعيب دو قسمت شدند يك قسمت ايمان آوردند و خدا پرست شدند و تصديق بنبوت شعيب و رسالت او كردند و بر دستورات و اوامر او امتثال كردند که مفاد وَ إِن كانَ طائِفَةٌ مِنكُم آمَنُوا بِالَّذِي أُرسِلتُ بِهِ است.
و قسمت دوم كفار و مشركين که تكذيب شعيب كردند و بشرك باقي ماندند و در مقام اذيت باهل ايمان برآمدند که مفاد وَ طائِفَةٌ لَم يُؤمِنُوا است.
بهردو طائفه امر ميفرمايد فَاصبِرُوا اما مؤمنين باذيّتهاي كفار صبر كنند
جلد 7 - صفحه 385
که فرج ميرسد و دشمن نابود ميشود و مورد تفضلات الهي واقع ميشوند.
و اما كفار صبر كنند تا عذاب الهي آنها را نابود كند و حقانيت شعيب را بفهمند در موقعي که ديگر بر آنها نتيجه بخش نيست و اينکه صبر مدتش بسيار كم است حَتّي يَحكُمَ اللّهُ بَينَنا که مطيع را جزاي خير دهد و منكر را بسزاي خود برساند و هلاك كند وَ هُوَ خَيرُ الحاكِمِينَ است زيرا خردلي ظلم نميكند و بعدل حكم ميفرمايد بلكه تفضلات هم دارد اكرم الاكرمين است في موضع العفو و الرحمة و اشدّ المعاقبين است في موضع النكال و النقمة.
برگزیده تفسیر نمونه
(آیه 87)- در این آیه که در واقع پاسخی است به بعضی از گفتههای مؤمنان و کافران، شعیب میگوید: «اگر طایفهای از شما به آنچه من مبعوث شدهام ایمان آورده و جمعیت دیگری ایمان نیاوردهاند (نباید موجب غرور کافران و یأس مؤمنان گردد) شما صبر کنید تا خداوند میان ما حکم کند که او بهترین حاکمان است» (وَ إِنْ کانَ طائِفَةٌ مِنْکُمْ آمَنُوا بِالَّذِی أُرْسِلْتُ بِهِ وَ طائِفَةٌ لَمْ یُؤْمِنُوا فَاصْبِرُوا حَتَّی یَحْکُمَ اللَّهُ بَیْنَنا وَ هُوَ خَیْرُ الْحاکِمِینَ). یعنی، آینده نشان خواهد داد، چه کسانی بر حق بودهاند و چه کسانی بر باطل.
آغاز جزء نهم قرآن مجید
ادامه سوره اعراف
سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:
تفسیر های فارسی
ترجمه تفسیر المیزان
تفسیر خسروی
تفسیر عاملی
تفسیر جامع
تفسیر های عربی
تفسیر المیزان
تفسیر مجمع البیان
تفسیر نور الثقلین
تفسیر الصافی
تفسیر الکاشف
پانویس
- ↑ تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم