آیه 4 سوره شوری

از دانشنامه‌ی اسلامی
(تغییرمسیر از آیه ۴ شوری)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ

مشاهده آیه در سوره


<<3 آیه 4 سوره شوری 5>>
سوره : سوره شوری (42)
جزء : 25
نزول : مکه

ترجمه های فارسی

آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است همه ملک اوست و او خدای بلند مرتبه بزرگ است.

آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است، فقط در سیطره مالکیّت و فرمانروایی اوست، و او بلند مرتبه و بزرگ است.

آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آنِ اوست و او بلندمرتبه بزرگ است.

از آن اوست هر چه در آسمانها و زمين است. و اوست آن بلند مرتبه بزرگوار.

آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست؛ و او بلندمرتبه و بزرگ است!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

whatever is in the heavens and whatever is in the earth belongs to Him, and He is the All-exalted, the All-supreme.

His is what is in the heavens and what is in the earth, and He is the High, the Great.

Unto Him belongeth all that is in the heavens and all that is in the earth, and He is the Sublime, the Tremendous.

To Him belongs all that is in the heavens and on earth: and He is Most High, Most Great.

معانی کلمات آیه

«لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ ...»: مجموعه عالم هستی از آن او است.

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


سیمای سوره شورى‌

اين سوره پنجاه و سه آيه دارد و در مكّه نازل شده است. به جهت آيه 38 كه به مسأله شورى اشاره دارد نام آن «شورى» مى‌باشد.

اين سوره به مباحث اصول دين از قبيل توحيد، معاد و نبوّت و همچنين مباحث اخلاقى و اجتماعى پرداخته است.

در ميان 29 سوره‌اى كه با حروف مقطّعه آغاز شده، طولانى‌ترى حروف مقطّعه در اين سوره آمده است و جالب آنكه اين سوره، مشكل معناى حروف مقطّعه را حل كرده است زيرا در ادامه اين حروف مى‌فرمايد: «كَذلِكَ يُوحِي» يعنى وحى از همين حروف الفباى زبان عربى است كه در اختيار همه‌ى شماست، اگر مى‌توانيد شما هم مثل آن را بياوريد.

جلد 8 - صفحه 370


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌

به نام خداوند بخشنده مهربان‌

حم «1» عسق «2» كَذلِكَ يُوحِي إِلَيْكَ وَ إِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ «3»

حا، ميم، عين، سين، قاف. اينگونه خداوند عزيز حكيم به تو و كسانى كه قبل از تو بوده‌اند وحى مى‌كند.

لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ «4»

آنچه در آسمان‌ها وآنچه در زمين است از آنِ اوست و او بلند مرتبه وبزرگ است.

نکته ها

در قرآن كريم كلمه‌ «قَبْلِكَ» خطاب به پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله زياد استعمال شده است، يعنى پيش از تو پيامبرانى آمده‌اند، امّا در هيچ جا «بعدك» نيامده است و اين نشان دهنده خاتميّت پيامبر اسلام مى‌باشد.

با اينكه پيامبر اسلام خاتم انبياست، امّا نامش قبل از ديگران آمده و اين نشان عظمت والاى اوست.

عزّت، قدرت، حكمت و عظمت الهى همه و همه در وحى الهى تبلور يافته است، لذا نبايد وحى و كلام الهى را ساده انگاشت.

پيامبران بزرگوار، به سرچشمه عزّت و قدرت و عظمت الهى متصل هستند، پس هر كس با آنان در افتد، نابود خواهد شد.

جلد 8 - صفحه 371

يكى از دلائل اعجاز قرآن اين است كه از حروف و كلمات عمومى و عادّى، جملات و تركيب‌هايى ساخته كه احدى مشابه آن را نمى‌تواند بياورد.

پیام ها

1- وقتى مى‌خواهيد مطلبى را عنوان كنيد براى شنوندگان خود حسّاسيّت و جاذبه ايجاد كنيد. «حم. عسق»

2- شيوه و محتواى وحى به انبيا، مشابه يكديگر است. «كَذلِكَ»

3- يكى از سنّت‌هاى الهى وحى است. كَذلِكَ يُوحِي‌ ...

4- همه انبيا به يك سرچشمه متصل‌اند و از يك منبع، وحى دريافت مى‌كنند. «كَذلِكَ يُوحِي»

5- وحى از سرچشمه عزّت است، با آن در نيفتيد كه نابود مى‌شويد. يُوحِي‌ ... الْعَزِيزُ

6- وحى از سوى خداى عزيز و حكيم است و اطاعت از آن، به شما عزّت و استوارى مى‌دهد. «الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ»

7- نزول وحى بر اساس حكمت است، لذا به هر كس وحى نمى‌شود. يُوحِي‌ ... الْحَكِيمُ‌

8- وحى از سرچشمه حكمت است و لذا مطالب آن ماندگار است و خدشه بردار نيست. يُوحِي‌ ... الْحَكِيمُ‌

9- عزّت خداوند آميخته با حكمت و كاردانى اوست. «الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ»

10- نظام تشريع (وحى و هدايت) حقّ كسى است كه نظام تكوين (آسمان‌ها و زمين) در اختيار اوست. لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ...

11- وحى براى رشد ماست وگرنه او كاملًا بى نياز است. لَهُ ما فِي السَّماواتِ‌ ... الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ‌

12- مالكيّت حقيقى از آنِ خداست، ديگران خيال مالكيّت مى‌كنند. لَهُ ما فِي السَّماواتِ‌ ...

جلد 8 - صفحه 372

13- مالكيّت مطلق خداوند بر جهان هستى، پشتوانه عزّت و حكمت اوست. الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ لَهُ ما فِي السَّماواتِ‌ ...

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ «4»

لَهُ ما فِي السَّماواتِ‌: مر ذات يگانه سبحانى راست آنچه در آسمانها است‌

«1» برهان، ج 4، ص 115، بنقل از تفسير محمد بن عباس.

جلد 11 - صفحه 396

از امور علوى، وَ ما فِي الْأَرْضِ‌: و آنچه در زمين است از موجودات سفليه، وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ‌: و او است بلند مرتبه با عظمت و جلال كه عقل دوربين از ادراك رفعت و جلالت كبريائى او واله و متحير است.


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌

حم «1» عسق «2» كَذلِكَ يُوحِي إِلَيْكَ وَ إِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ «3» لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ «4»

تَكادُ السَّماواتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْ فَوْقِهِنَّ وَ الْمَلائِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِي الْأَرْضِ أَلا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ «5»

ترجمه‌

اينچنين وحى ميكند بسوى تو و بسوى آنانكه بودند پيش از تو خداى تواناى درست كردار

براى او است آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است و او است بلند رتبه بزرگ مقام‌

نزديك است آسمانها شكافته شوند از بالاشان و فرشتگان تسبيح ميكنند بستايش پروردگارشان و آمرزش ميطلبند براى هر كه در زمين است آگاه باشيد كه همانا خدا آمرزنده مهربانست.

تفسير

گذشته از آنچه راجع بفواتح السّور بطور كلّى و خصوص حم ذكر شده در معانى از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه معناى حم عسق الحكيم المثيب العالم السّميع القادر القوى است و قمّى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه آن حروفى است مقطوع از اسم اعظم خدا كه تأليف ميكند آنرا پيغمبر و امام پس ميباشد اسم اعظمى كه چون خوانده شود خدا بآن اجابت ميكند و ظاهرا مفاد آيات شريفه آنستكه مانند آنچه در اين سوره است از معارف حقّه و مطالب حقيقيّه وحى ميكند بتو و ساير انبياء قبل خداوند ارجمند تواناى درست كردار محكم گفتار و براى او است ثابت و مستقرّ بملكيّت حقّه حقيقيّه و بسلطنت تامّه عامّه آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است و او است بلند مرتبه و بزرگى كه بزرگيش بوصف در نيايد و براى تصوير رفعت و عظمت او ميتوان بطريق تمثيل گفت نزديك است‌

جلد 4 صفحه 569

آسمانهاى هفت‌گانه از عظمت مقام مافوق خودشان كه كرسى و عرش است و از مقام علم و مقرّ سلطنت مطلقه الهيّه بآن دو تعبير ميشود شكافته و متفرّق شود اجزائشان با آنكه خرق و تفرّق اجزاء در افلاك راه ندارد براى عظمت مقام خالق آنها و ملائكه آسمانها دائما تسبيح و تقديس مينمايند و مشغولند بحمد و ثناى الهى و طلب مغفرت مينمايند از خداوند براى اهل ايمان از شيعيان و توبه كنندگان كه در زمين جاى دارند چنانچه قمّى ره نقل نموده و فرموده لفظ آيه عام و معناى آن خاص است و در جوامع از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه استغفار ملائكه مخصوص باهل ايمان است چون معلوم است كه خداوند آمرزنده و مهربان است و مسلّم است كه رحمت رحيميّه اختصاص بشيعيان دارد.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


لَه‌ُ ما فِي‌ السَّماوات‌ِ وَ ما فِي‌ الأَرض‌ِ وَ هُوَ العَلِي‌ُّ العَظِيم‌ُ «4»

اختصاص‌ باو دارد آنچه‌ ‌در‌ آسمانها و آنچه‌ ‌در‌ زمين‌ ‌است‌ و ‌او‌ ‌است‌ ‌در‌ اعلي‌ درجه علوّ و عظمت‌.

لَه‌ُ ما فِي‌ السَّماوات‌ِ ‌از‌ ‌اينکه‌ كرات‌ علويّه‌ شمس‌، قمر و ساير كواكب‌ لوح‌، قلم‌، بيت‌ المعمور، جنة المأوي‌، عرش‌، كرسي‌، ملائكه‌ سكنه آسمانها و آنچه‌ خداوند خلق‌ فرموده‌ ‌در‌ عالم‌ بالا.

وَ ما فِي‌ الأَرض‌ِ ‌از‌ جن‌ و انس‌ و اقسام‌ حيوانات‌ ‌از‌ طيور و بهائم‌ و حشرات‌ و زمين‌ و دريا و جواهرات‌ و معادن‌ و نباتات‌ و مياه‌ و حيوانات‌

جلد 15 - صفحه 454

دريايي‌ و ‌غير‌ اينها و بالجمله‌ ‌کل‌ ‌ما سوي‌ اللّه‌ اللّه‌ ‌است‌.

وَ هُوَ العَلِي‌ُّ العَظِيم‌ُ اعلي‌ مراتب‌ علوّ و عظمت‌ وجود ‌غير‌ متناهي‌ ‌از‌ ‌لا‌ و ابدا و سرمدا.

برگزیده تفسیر نمونه


]

(آیه 4)- سپس می‌افزاید: «آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست، و او بلند مرتبه و بزرگ است» (لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ).

مالکیت او نسبت به آنچه در آسمان و زمین است ایجاب می‌کند که از مخلوقات خود و سرنوشت آنها بیگانه نباشند و نیازهای آنها را از طریق وحی بر آنها نازل کند.

سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:

تفسیر های فارسی

ترجمه تفسیر المیزان

تفسیر خسروی

تفسیر عاملی

تفسیر جامع

تفسیر های عربی

تفسیر المیزان

تفسیر مجمع البیان

تفسیر نور الثقلین

تفسیر الصافی

تفسیر الکاشف

پانویس

منابع