آیه 29 سوره یونس

از دانشنامه‌ی اسلامی
(تغییرمسیر از آیه ۲۹ یونس)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

فَكَفَىٰ بِاللَّهِ شَهِيدًا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ إِنْ كُنَّا عَنْ عِبَادَتِكُمْ لَغَافِلِينَ

مشاهده آیه در سوره


<<28 آیه 29 سوره یونس 30>>
سوره : سوره یونس (10)
جزء : 11
نزول : مکه

ترجمه های فارسی

پس شهادت و حکم خدا میان ما و شما کفایت کند که ما از پرستش شما غافل بودیم.

پس خدا میان ما و شما از جهت شهادت کافی است که ما یقیناً از پرستش شما نسبت به خود بی خبر بودیم.

«و گواهى خدا ميان ما و ميان شما بس است. به راستى ما از عبادت شما بى‌خبر بوديم.»

خدا به شهادت ميان ما و شما كافى است كه ما از پرستش شما هرگز آگاه نبوده‌ايم.

(آنها در پاسخ می‌گویند:) همین بس که خدا میان ما و شما گواه باشد، اگر ما از عبادت شما غافل بودیم!

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Allah suffices as a witness between you and us. We were indeed unaware of your worship.’

Therefore Allah is sufficient as a witness between us and you that we were quite unaware of your serving (us).

Allah sufficeth as a witness between us and you, that we were unaware of your worship.

"Enough is Allah for a witness between us and you: we certainly knew nothing of your worship of us!"

معانی کلمات آیه

«إِنْ»: مخفّف از (إِنَّ) است و تقدیر چنین است: إِنَّناکُنّا ...

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


فَكَفى‌ بِاللَّهِ شَهِيداً بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ إِنْ كُنَّا عَنْ عِبادَتِكُمْ لَغافِلِينَ «29»

پس (معبودها به مشركان گويند:) گواهى خدا ميان ما و شما كافى است، به راستى ما از پرستش شما بى خبر بوديم.

نکته ها

در آيه قبل، معبودها مى‌گفتند كه شما ما را عبادت نمى‌كرديد. اينجا مى‌گويند: ما از عبادت شما غافل بوديم. نتيجه اينكه: هر عبادتى كه معبود از آن بى‌خبر باشد، عبادت نيست.

در قرآن، بارها به مسأله‌ى تنفّر و برائتِ معبودها از مشركان و عمل آنها اشاره شده است.

از جمله: آيه‌ى 17 سوره فرقان و آيه‌ى 63 سوره قصص.

پیام ها

1- بت‌ها در قيامت شعور و نطق پيدا مى‌كنند. «فَكَفى‌ بِاللَّهِ شَهِيداً»

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



فَكَفى‌ بِاللَّهِ شَهِيداً بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ إِنْ كُنَّا عَنْ عِبادَتِكُمْ لَغافِلِينَ «29»

فَكَفى‌ بِاللَّهِ شَهِيداً: پس كافى است خداى تعالى از حيث شهادت و فصل حكومت. بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ‌: ميان ما و شما اى مشركين، زيرا خداوند سبحان عالم به حقيقت امر، و كنه حال را آگاه است. إِنْ كُنَّا عَنْ عِبادَتِكُمْ لَغافِلِينَ‌:

بتحقيق بوديم ما از پرستش و ستايش شما غافل، زيرا نمى‌ديديم و نمى‌شنيديم و عقل و فهم نداشتيم؛ يا ملائكه و مسيح و عزير گويند: نمى‌دانستيم كه شما عبادت ما مى‌كرديد. اين بيان، غايت الزام است در حجت، به جهت آنكه اختيار كردند براى پرستش، كسانى را كه دعوت ننمودند ايشان را به پرستش خود، و

«1» تفسير قمى ج 1 ص 312.

ج5، ص 303

غافل بودند از ستايش آنها.

نكته- زجاج گفته «ان» به منزله «ما» نافيه، و تقدير آنكه «ما كنّا عن عبادتكم لغافلين» طبرسى (رحمه الله) فرمايد: «1» صحيح آنكه «ان» در اينجا مخففه از مثقله و در اين صورت لازم دارد «لام» را براى فرق بين «ان» نافيه، تقدير آنكه «انّا كنّا عن عبادتكم غافلين».


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


وَ يَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعاً ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوا مَكانَكُمْ أَنْتُمْ وَ شُرَكاؤُكُمْ فَزَيَّلْنا بَيْنَهُمْ وَ قالَ شُرَكاؤُهُمْ ما كُنْتُمْ إِيَّانا تَعْبُدُونَ «28» فَكَفى‌ بِاللَّهِ شَهِيداً بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ إِنْ كُنَّا عَنْ عِبادَتِكُمْ لَغافِلِينَ «29» هُنالِكَ تَبْلُوا كُلُّ نَفْسٍ ما أَسْلَفَتْ وَ رُدُّوا إِلَى اللَّهِ مَوْلاهُمُ الْحَقِّ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ ما كانُوا يَفْتَرُونَ (30)

ترجمه‌

و روز كه محشور ميسازيم آنانرا همگى پس ميگوئيم به آنانكه شرك آوردند بمانيد در جايتان شما و شريكانتان پس جدائى افكنيم ميان آنها و گويند شريكانشان نبوديد شما كه ما را بپرستيد

پس كافى است خدا گواه ميان ما و ميان شما كه بوديم ما از پرستش شما بيخبران‌

آنجا بيازمايد هر كسى آنچه را پيش فرستاده و باز گردانيده شوند بسوى خدا صاحب اختيارشان براستى و ناپديد شود از آنها آنچه بودند كه افترا مى‌بستند.

تفسير

خداوند در روز حشر اهل ايمان و كفر را جمع ميفرمايد در پيشگاه خود پس خطاب ميفرمايد بكفار بمانيد در جاى خودتان شما و آنانكه شريك قرار داده بوديد آنها را براى خدا تا حكم شود در باره شما پس خداوند جدائى و تفرقه مى‌اندازد ميان آنها و بتهاشان و بنطق ميآورد بتها را و ميگويند بآنها شما پرستش نميكرديد ما را بلكه پرستش ميكرديد هواهاى نفس خودتان را و اطاعت مينموديد از شياطين جنى و انسى خدا ميداند و شاهد است ميان ما و شما و كافى است شهادت او كه ما شعور نداشتيم و ادراك نميكرديم عبادت شما را چه رسد بآنكه راضى بعبادت شما باشيم از براى خودمان و قمّى ره فرموده خداوند آتشى ميفرستد كه اهل ايمان را از اهل كفر جدا ميكند و بنابراين ضمير در بينهم راجع باهل حشر است و بنابر بيان اوّل راجع باهل شرك و بتان آنها است و كلمه ان مخفّفه از مثقّله است و در آنروز هر كس آزمايش ميكند عمل خود را و مى‌يابد كه چه عمل مضرّ بوده و چه عمل نافع و بعضى تتلو بتاء قرائت نموده‌اند يعنى ميخواند و ميداند هر كس جزاى عمل سابق خود را و باز گشت مينمايند تمام خلق بخدا كه صاحب اختيار

جلد 3 صفحه 17

حقيقى خودشان است و امر و نهى او. و نابود و باطل و گم ميشوند از دست كفّار معبودهاشان كه بوسيله آنها ادّعاء دروغ مينمودند كه اينان شركاء حقّ و شفعاء خلقند در دنيا و آخرت.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


فَكَفي‌ بِاللّه‌ِ شَهِيداً بَينَنا وَ بَينَكُم‌ إِن‌ كُنّا عَن‌ عِبادَتِكُم‌ لَغافِلِين‌َ «29»

و همين‌ شركاء ميگويند بمشركين‌ ‌پس‌ كفايت‌ ميكند شهادت‌ خداوند ميان‌ ‌ما و ‌شما‌ اينكه‌ ‌ما بوديم‌ ‌از‌ عبادت‌ ‌شما‌ ناآگاه‌.

فَكَفي‌ بِاللّه‌ِ شَهِيداً چون‌ خداوند متعال‌ عالم‌ السرّ و الخفيات‌ ‌است‌ وَ مَن‌ أَصدَق‌ُ مِن‌َ اللّه‌ِ حَدِيثاً نساء ‌آيه‌ 89 وَ مَن‌ أَصدَق‌ُ مِن‌َ اللّه‌ِ قِيلًا نساء ‌آيه‌ 121 چون‌ شهادت‌ دهد جاي‌ ترديد نيست‌ بلكه‌ شهادت‌ معصوم‌ مورث‌ قطع‌ بواقع‌ ميشود چه‌ انبياء و ائمه‌ و چه‌ ملائكه‌ بلكه‌ بسياري‌ ‌از‌ موارد انسان‌ ‌از‌ قول‌ و شهادت‌ يك‌ عالم‌ عادل‌ يقين‌ پيدا ميكند چه‌ رسد بشهادت‌ حق‌.

چون‌ شهادت‌ داد حق‌ ‌که‌ ‌بود‌ ملك‌

برگزیده تفسیر نمونه


]

(آیه 29)- سپس برای تأکید بیشتر می‌گویند: «همین بس که خدا گواه میان ما و شماست که ما به هیچ وجه از عبادات شما آگاه نبودیم» (فَکَفی بِاللَّهِ شَهِیداً بَیْنَنا وَ بَیْنَکُمْ إِنْ کُنَّا عَنْ عِبادَتِکُمْ لَغافِلِینَ).

سایرتفاسیر این آیه را می توانید در سایت قرآن مشاهده کنید:

تفسیر های فارسی

ترجمه تفسیر المیزان

تفسیر خسروی

تفسیر عاملی

تفسیر جامع

تفسیر های عربی

تفسیر المیزان

تفسیر مجمع البیان

تفسیر نور الثقلین

تفسیر الصافی

تفسیر الکاشف

پانویس

منابع