اعمال ماه صفر
(تغییرمسیر از آداب ماه صفر)
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| صفر ۱۴۴۶ در تقویم ایران | |||||
| شنبه | ۵ | ۱۲ | ۱۹ | ۲۶ | |
| یک‌شنبه | ۶ | ۱۳ | ۲۰ | ۲۷ | |
| دوشنبه | ۷ | ۱۴ | ۲۱ | ۲۸ | |
| سه‌شنبه | ۱ | ۸ | ۱۵ | ۲۲ | ۲۹ |
| چهارشنبه | ۲ | ۹ | ۱۶ | ۲۳ | ۳۰ |
| پنج‌شنبه | ۳ | ۱۰ | ۱۷ | ۲۴ | |
| جمعه | ۴ | ۱۱ | ۱۸ | ۲۵ | |
| دانشنامه تقویم | |||||
«ماه صفر» دومین ماه از ماه‌های قمری است. این ماه معروف به نُحوست و بد یُمنی است و برای رفع نحوست آن، چیزی بهتر از صدقه دادن و خواندن ادعیه و استعاذات وارده نیست. برخی از اعمال و آداب ماه صفر بر اساس کتاب «المراقبات» میرزا جواد ملکی تبریزی چنین است:
- سزاوار است که روز اربعین امام حسین (علیه السلام) را روز اندوه خود دانسته و تلاش نماید برای یک بار هم که شده، کنار مزارش او را زیارت نماید.
- مستحب است که در پایان روز اربعین نیز مانند سایر روزهای مهم از خداوند بخواهد حال و عمل او را اصلاح نموده و به حامی آن روز که از معصومین (علیهم السلام) می باشد توسل جوید.
- وفات پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نیز در این ماه واقع شده است؛ سزاوار است در این روز به گونه ای اندوهگین بوده و عزاداری نماید که شایسته اتفاق بزرگ این روز و ناگواریهایی که بعد از رحلت پیامبر (صلی الله علیه و آله) رخ داده است، باشد.
- مستحب است که در روز وفات پیامبر (صلی الله علیه و آله) با زیارتهایی که وارد شده یا با زیارتی که خود با یاری خداوند می سازد، او را زیارت نمود.
- زیارت امام حسن مجتبی (علیه السلام) نیز در این روز استحباب دارد، چرا که شهادت او در همین روز است.
- سزاوار است که بر امام حسن (علیه السلام) درود فرستاده و قاتل او معاویة بن ابی سفیان را لعنت نماید.[۱]
پانویس
- ↑ المراقبات، میرزا جواد ملکی تبریزی، ترجمه ابراهیم محدث بندرریگی.
منابع
- آداب معنوی؛ ۲۰۰۰ عمل مستحب و مکروه، روح‌الله ابرقویی، قم، نشر حرم، ۱۳۸۱.
- مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، ص ۷۲۲.
