عمرو بن قرظة الانصاری
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب است که برای اینجا مناسب بوده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
عمرو بن قرظه از شهداى کربلا است. پدر او (قرظه) از اصحاب امام على علیه السلام و از خزرجیانى بود که به کوفه آمد و آن‌جا ماندگار شد و در رکاب على علیه السلام با دشمنانش جنگید.
عمرو، از کوفه آمد و در کربلا، روز ششم محرم به سیدالشهدا علیه السلام پیوست. امام در گفتگوهایش با عمر سعد، او را براى مکالمه مى فرستاد و او جواب مى آورد، تا آن که شمر از کوفه آمد و این مذاکره قطع شد.[۱]
روز عاشورا جلوى امام حسین علیه السلام ایستاده بود و تیرهاى دشمن را با سینه و پیشانى خود به جان مى خرید و این گونه از جان امام محافظت مى کرد. پس زخم‌هاى زیادى بر پیکرش نشست و به امام خطاب کرد که: اى پسر پیامبر! آیا وفا کردم؟ حضرت فرمود: آرى! تو پیش از من به بهشت مى روى. از من به پیامبر سلام برسان و بگو که من در پى تو مى آیم ... و او افتاد و شهید شد.[۲] نامش در زیارت ناحیه نیز آمده است.
برخى هم شهادتش را در عرصه میدان و پس از رجز و رزم گفته اند. رجز او چنین بود:
قد علمت کتیبة الانصار * انى ساحمى حوزة الذمار
ضرب غلام غیر نکس شارى * دون حسین مهجتى و دارى[۳]
پانویس
- پرش به بالا ↑ عنصر شجاعت، ج۲، ص۱۶۰.
- پرش به بالا ↑ مقتل الحسین، مقرم، ص ۳۰۶.
- پرش به بالا ↑ عبرات المصطفین، ج۲، ص۳۰.
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا.
 |
|||
| قبل از واقعه | |||
| شرح واقعه |
| ||
| پس از واقعه | |||
| بازتاب واقعه | |||
| وابسته ها | |||
