کرده امام حسین علیه السلام: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(تعیین رده)
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۳: سطر ۳:
 
كرده و كرد، قطعه زمينى كه كناره‌هاى آن را بلند كرده باشند و در ميان آن سبزى بكارند يا زراعت ديگرى كنند. زمينى كه براى كاشتن سبزى يا ميوه درست كنند و در آن چيزى ‌بكارند.<ref>لغت‌نامه، دهخدا.</ref>
 
كرده و كرد، قطعه زمينى كه كناره‌هاى آن را بلند كرده باشند و در ميان آن سبزى بكارند يا زراعت ديگرى كنند. زمينى كه براى كاشتن سبزى يا ميوه درست كنند و در آن چيزى ‌بكارند.<ref>لغت‌نامه، دهخدا.</ref>
  
در قديم، رسم بوده كه كشاورزان، زمين هاى مزروعى خود را كرده‌بندى (قسمت‌بندى) مى‌كردند و يك كرده را به نام [[امام حسين‌]] علیه السلام مى‌كاشتند و در آخر سال حساب‌ مى‌كردند و درآمد آن را به يكى از تكاياى شهر مى‌پرداختند تا به مصرف سوگوارى‌ خامس آل عبا برسد.<ref>تاريخ تكايا و عزادارى در قم، ص 189.</ref>
+
در قديم، رسم بوده كه كشاورزان، زمين هاى مزروعى خود را كرده‌بندى (قسمت‌بندى) مى‌كردند و يك كرده را به نام [[امام حسين‌]] علیه السلام مى‌كاشتند و در آخر سال حساب‌ مى‌كردند و درآمد آن را به يكى از [[تکیه|تكاياى]] شهر مى‌پرداختند تا به مصرف سوگوارى‌ [[خامس آل عبا]] برسد.<ref>تاريخ تكايا و عزادارى در قم، ص 189.</ref>
  
اين نوعى موقوفه‌سازى براى [[سیدالشهدا]] علیه السلام بود و بودجه مردمى‌ كه مخارج تكايا و سوگواري ها را تامين مى‌كرد، به علاوه به كشاورزى و محصول زارعين هم ‌بركت مى‌داد و آنان [[امام حسين‌]] علیه السلام يا اباالفضل‌ علیه السلام را در زمين و زراعت‌ خويش، شريك و سهيم مى‌كردند و نشانه نوعى محبت و ولايت نسبت به خاندان [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله بود.
+
اين نوعى موقوفه‌سازى براى [[سیدالشهدا]] علیه السلام بود و بودجه مردمى‌ كه مخارج تكايا و سوگواري ها را تامين مى‌كرد، به علاوه به كشاورزى و محصول زارعين هم ‌[[برکت|بركت]] مى‌داد و آنان [[امام حسين‌]] علیه السلام يا [[حضرت عباس علیه السلام|اباالفضل‌]] علیه السلام را در زمين و زراعت‌ خويش، شريك و سهيم مى‌كردند و نشانه نوعى محبت و [[ولايت]] نسبت به خاندان [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله بود.
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
+
 
 +
* جواد محدثی، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، نشر معروف.
  
 
[[رده:سنت های عزاداران ابا عبدالله]]
 
[[رده:سنت های عزاداران ابا عبدالله]]
 +
{{الگو:واقعه عاشورا}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۲۶

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


كرده و كرد، قطعه زمينى كه كناره‌هاى آن را بلند كرده باشند و در ميان آن سبزى بكارند يا زراعت ديگرى كنند. زمينى كه براى كاشتن سبزى يا ميوه درست كنند و در آن چيزى ‌بكارند.[۱]

در قديم، رسم بوده كه كشاورزان، زمين هاى مزروعى خود را كرده‌بندى (قسمت‌بندى) مى‌كردند و يك كرده را به نام امام حسين‌ علیه السلام مى‌كاشتند و در آخر سال حساب‌ مى‌كردند و درآمد آن را به يكى از تكاياى شهر مى‌پرداختند تا به مصرف سوگوارى‌ خامس آل عبا برسد.[۲]

اين نوعى موقوفه‌سازى براى سیدالشهدا علیه السلام بود و بودجه مردمى‌ كه مخارج تكايا و سوگواري ها را تامين مى‌كرد، به علاوه به كشاورزى و محصول زارعين هم ‌بركت مى‌داد و آنان امام حسين‌ علیه السلام يا اباالفضل‌ علیه السلام را در زمين و زراعت‌ خويش، شريك و سهيم مى‌كردند و نشانه نوعى محبت و ولايت نسبت به خاندان رسول خدا صلی الله علیه و آله بود.

پانویس

  1. لغت‌نامه، دهخدا.
  2. تاريخ تكايا و عزادارى در قم، ص 189.

منابع

11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها