حمید (اسم الله): تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ قرآن}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} حميد از حمد [ستاي...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | ||
| − | + | حميد از حمد (ستايش) و از اسماى حسناى الهى به معناى حامد بُود، ستاينده خود و ستاينده مؤمنان و به معنى محمود بود. ستوده، ستودن خود مر خود را و سُتودن مؤمنان او را،<ref>رَوح الارواح فى شرح اسماء الملك الفتّاح، ص 467.</ref> به معناى كسى كه ستايش براى او ثابت شده است.<ref>التحقيق، ج 1 ـ 2، ص 281، «حمد».</ref> | |
| − | + | و اطلاق آن به معناى فاعلى (حامد) و مفعولى (محمود) بر خداوند جايز است.<ref>مفردات، ص 256، «حمد».</ref> | |
اين اسم و صفت الهى در آيات ذيل مطرح شده است: | اين اسم و صفت الهى در آيات ذيل مطرح شده است: | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | == پانویس == | + | {| class="wikitable" style="margin: 3em auto 1em auto" |
| + | ! شماره || نام سوره || آیات | ||
| + | |- | ||
| + | |1||[[سوره بقره]](2)||آیه 267. | ||
| + | |- | ||
| + | |2||[[سوره نساء]](4)||آیه 131. | ||
| + | |- | ||
| + | |3||[[سوره هود]](11)||آیه 73. | ||
| + | |- | ||
| + | |4||[[سوره ابراهیم]](14)||آیات 1 و 8. | ||
| + | |- | ||
| + | |5||[[سوره حج]](22)||آیات 24 و 64. | ||
| + | |- | ||
| + | |6||[[سوره لقمان]](31)||آیات 12 و 26. | ||
| + | |- | ||
| + | |7||[[سوره سبا]](34)||آیه 6. | ||
| + | |- | ||
| + | |8||[[سوره فاطر]](35)|| آیه 15. | ||
| + | |- | ||
| + | |9||[[سوره فصلت]](41)|| آیه 42. | ||
| + | |- | ||
| + | |10||[[سوره شوری]](42)||آیه 28. | ||
| + | |- | ||
| + | |11||[[سوره حدید]](57)||آیه 24. | ||
| + | |- | ||
| + | |12||[[سوره ممتحنه]](60)||آیه 6. | ||
| + | |- | ||
| + | |13||[[سوره تغابن]](64)||آیه 6. | ||
| + | |- | ||
| + | |14||[[سوره بروج]](85)||آیه 8. | ||
| + | |} | ||
| + | |||
| + | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
| − | == منابع == | + | ==منابع== |
| − | فرهنگ قرآن، جلد 12، صفحه 187 . | + | فرهنگ قرآن، جلد 12، صفحه 187. |
[[رده:اسماء و صفات الهی]] | [[رده:اسماء و صفات الهی]] | ||
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] | ||
نسخهٔ ۲۸ فوریهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۵:۳۷
حميد از حمد (ستايش) و از اسماى حسناى الهى به معناى حامد بُود، ستاينده خود و ستاينده مؤمنان و به معنى محمود بود. ستوده، ستودن خود مر خود را و سُتودن مؤمنان او را،[۱] به معناى كسى كه ستايش براى او ثابت شده است.[۲]
و اطلاق آن به معناى فاعلى (حامد) و مفعولى (محمود) بر خداوند جايز است.[۳]
اين اسم و صفت الهى در آيات ذيل مطرح شده است:
| شماره | نام سوره | آیات |
|---|---|---|
| 1 | سوره بقره(2) | آیه 267. |
| 2 | سوره نساء(4) | آیه 131. |
| 3 | سوره هود(11) | آیه 73. |
| 4 | سوره ابراهیم(14) | آیات 1 و 8. |
| 5 | سوره حج(22) | آیات 24 و 64. |
| 6 | سوره لقمان(31) | آیات 12 و 26. |
| 7 | سوره سبا(34) | آیه 6. |
| 8 | سوره فاطر(35) | آیه 15. |
| 9 | سوره فصلت(41) | آیه 42. |
| 10 | سوره شوری(42) | آیه 28. |
| 11 | سوره حدید(57) | آیه 24. |
| 12 | سوره ممتحنه(60) | آیه 6. |
| 13 | سوره تغابن(64) | آیه 6. |
| 14 | سوره بروج(85) | آیه 8. |
پانویس
منابع
فرهنگ قرآن، جلد 12، صفحه 187.
