آيه جزاى فحشا: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
آیه جزای فحشا آیه 15 سوره نساء است. | آیه جزای فحشا آیه 15 سوره نساء است. | ||
| − | {{قرآن در قاب|«والّتِى يأتِينَ الفحِشةَ مِن نِسائِكُم فَاستَشهِدوا عَليهِنّ أَربَعةً مِنكُم فَإِن شَهِدوا فَأمسِكوهُنّ فِى البُيوتِ حَتّى يتوفّهُنَّ المَوتُ أَو يجعَلَ اللّهُ لَهُنَّ سَبِيلا»|سوره=4|آیه=15 | + | {{قرآن در قاب|«والّتِى يأتِينَ الفحِشةَ مِن نِسائِكُم فَاستَشهِدوا عَليهِنّ أَربَعةً مِنكُم فَإِن شَهِدوا فَأمسِكوهُنّ فِى البُيوتِ حَتّى يتوفّهُنَّ المَوتُ أَو يجعَلَ اللّهُ لَهُنَّ سَبِيلا»|سوره=4|آیه=15|ترجمه=و از زنان شما آنان که مرتکب فحشا می شوند، از چهار تن از خودتان بر ضد آنها شهادت بخواهید، اگر شهادت دادند زنان را در خانه محبوس دارید تا مرگشان فرارسد یا خدا راهی پیش پایشان نهد}} |
| − | |||
| − | |||
در این آیه به كیفر زنان شوهر داری پرداخته كه مرتكب فحشا شده و چهار شاهد بر ضد آنان به شهادت برخاسته‌اند. بر اساس این آیه، چنین زنانى باید حبس ابد شوند تا [[مرگ]] آنان فرارسد؛ از این رو برخى آن را «آیه جزاى فحشا» گفته<ref> التمهید، ج 2، ص 307.</ref> و بعضى نیز آن را «آیة الاذى» یا «آیه حبس» نامیده‌اند:<ref> [[بحارالانوار]]، ج 90، ص 6.</ref> | در این آیه به كیفر زنان شوهر داری پرداخته كه مرتكب فحشا شده و چهار شاهد بر ضد آنان به شهادت برخاسته‌اند. بر اساس این آیه، چنین زنانى باید حبس ابد شوند تا [[مرگ]] آنان فرارسد؛ از این رو برخى آن را «آیه جزاى فحشا» گفته<ref> التمهید، ج 2، ص 307.</ref> و بعضى نیز آن را «آیة الاذى» یا «آیه حبس» نامیده‌اند:<ref> [[بحارالانوار]]، ج 90، ص 6.</ref> | ||
| سطر ۲۱: | سطر ۱۹: | ||
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
[[رده:آیات سوره نساء]] | [[رده:آیات سوره نساء]] | ||
| + | [[رده:آیات الاحکام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۶:۲۲
آیه جزای فحشا آیه 15 سوره نساء است.
در این آیه به كیفر زنان شوهر داری پرداخته كه مرتكب فحشا شده و چهار شاهد بر ضد آنان به شهادت برخاسته‌اند. بر اساس این آیه، چنین زنانى باید حبس ابد شوند تا مرگ آنان فرارسد؛ از این رو برخى آن را «آیه جزاى فحشا» گفته[۱] و بعضى نیز آن را «آیة الاذى» یا «آیه حبس» نامیده‌اند:[۲]
این قانون (حبس ابد) با قانون رجم (سنگسار) نسخ شد، و یا به تعبیر برخی از دانشمندان، قانون 'حبس ابد' به قرینه «أَو يجعَلَ اللّهُ لَهُنَّ سَبِيلا» قانونی موقت بود که سپس قانون دائم رجم، برای زنای محصنه از ناحیه شرع مقدس تشریع شد. بنابراین، آیه جلد و قانون رجم ناسخ آیه جزای فحشا نیست؛ بلکه مبین آن است. برخی مانند ابومسلم اصفهانی، 'فاحشه' در این آیه را به 'مساحقه' تطبیق کرده‌اند؛ ولی این قول، مخالف اجماع مفسّران است.
پانویس
- ↑ التمهید، ج 2، ص 307.
- ↑ بحارالانوار، ج 90، ص 6.
منابع
- علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص379.
- سایت اصطلاحات و مدارک اسلامی، بازیابی: 5 تیر 1392
