میرزا علی ایروانی: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | میرزا على ایروانى (م، ۱۳۵۴ ق) از علماى بزرگ [[حوزه علمیه]] نجف اشرف و از محققین نام‌آور دوران خود به شمار مى‌آید. وی از شخصیت هاى مشهور و محترم [[عراق]]، و مشهور به فضل و [[تقوا]] بود. | |
| − | + | {{شناسنامه عالم | |
| + | |نام کامل = میرزا على ایروانى | ||
| + | ||تصویر=[[پرونده:Eiravani.jpg|270px|center]] | ||
| + | |زادروز = 1301 قمری | ||
| + | |زادگاه = نجف | ||
| + | |وفات = 1354 قمری | ||
| + | |مدفن = نجف | ||
| + | |اساتید = [[آخوند خراسانی|ملا محمدکاظم خراسانى]]، [[سید محمدکاظم طباطبائی یزدی|سید محمدکاظم یزدى]]،... | ||
| + | |شاگردان = سید محمدسعید نجیب حسنى و سید هادى حسینى تبریزى،... | ||
| + | |آثار = [[نهایة النهایة]]، حاشیه بر [[مکاسب (کتاب)|المکاسب]]،... | ||
| + | }} | ||
| − | + | ==ولادت و خاندان== | |
| − | + | علامه و محقق بزرگ، حاج میرزا على بن شیخ عبدالحسین ایروانى نجفى از علماى بزرگ [[حوزه علمیه]] نجف اشرف، در ۲۵ [[شعبان]] سال ۱۳۰۱ هجرى قمرى در [[نجف]] اشرف دیده به جهان گشود. | |
| − | + | در اوائل سن بلوغ پدر خود را از دست داد، اما از نعمت هاى الهى بر او، مادرى مهربان و دلسوز بود. مادرش براى او معلمى خصوصى گرفت و او را با علوم مقدماتى و معارف اسلامى آشنا ساخت. وى علوم عربى و [[منطق]] را در همان دوران فراگرفت. | |
| − | + | خاندان ایروانى در نجف اشرف از خاندانهاى مشهور به علم و [[تقوا]] است و بسیار مورد احترام مردم هستند. عموى او محقق بزرگوار، ملا محمد ایروانى مشهور به «فاضل ایروانى» از علماى بزرگ و از مراجع تقلید بعد از [[شیخ مرتضی انصاری|شیخ انصارى]] بود. | |
| − | + | برادرانش شیخ احمد ایروانى، شیخ صادق ایروانى و شیخ طاهر ایروانى از شخصیت هاى مشهور به تقوا و از سخنرانان مشهور و از ذاکرین [[سیدالشهداء|سیدالشهداء]] علیهم‌السلام بودند. | |
| − | + | فرزندش میرزا یوسف ایروانى نیز از علماى بزرگ شهر [[تهران]] بود. وى در مسجد قندى در جنوب شهر تهران [[نماز جماعت]] برگزار مى‌نمود. | |
| − | + | ==تحصیلات و استادان== | |
| − | پس از | + | میرزا على ایروانى علوم مقدماتى را در منزل فراگرفت و پس از آن، وارد حوزه علمیه [[نجف]] اشرف شد و از مجالس مشهور آن حوزه بهره‌مند گردید. رسائل و [[مکاسب (کتاب)|مکاسب]] را در محضر درس مدرس مشهور، شیخ حسن تویسرکانى فراگرفت. |
| − | + | پس از اتمام دروس سطح، در درس خارج [[اصول فقه|اصول]] آیت الله [[آخوند خراسانی|ملا محمدکاظم خراسانى]]، صاحب [[کفایة الاصول (کتاب)|کفایه]] شرکت کرد. وى یک دوره کامل اصول و یک دوره تا آخر [[استصحاب]] را از محضر آن عالم بزرگ فراگرفت. | |
| − | + | او در درس خارج [[فقه]] آیت الله [[سید محمدکاظم طباطبائی یزدی|سید محمدکاظم طباطبایى یزدى]]، صاحب [[عروة الوثقى (کتاب)|عروه]] و درس [[میرزا محمدتقی شیرازی|میرزا محمدتقى شیرازى]]، رهبر انقلاب [[عراق]] نیز شرکت کرد. پس از آن به [[کاظمین]] رفت و از محضر درس علامه سید ابراهیم درودى خراسانى، از شاگردان [[میرزا محمدحسن شیرازی|میرزاى شیرازى]] بهره برد. | |
| − | + | ==تدریس و شاگردان== | |
| − | + | میرزا على ایروانى که خود از علماى بزرگ و از چهره‌هاى سرشناس علماى دوران گردیده بود درس خارج فقه و اصول خود را آغاز کرد و طلاب فراوانى از محضر او بهره بردند. وى چندین دوره خارج اصول را تدریس کرد. او در میان علما از عزت و احترام خاصى برخوردار بود و در میان مردم، به خصوص مردم نجف از ارزش و مقام والایى بهره‌مند بود. وى داراى فکرى روشن و آراء و نظریاتى برجسته بود. | |
| − | + | شاگردان فراوانى از محضر آیت الله ایروانى بهره برده‌اند از جمله: سید محمدسعید بن سید نجیب حسنى و سید هادى حسینى تبریزى و شخصیت هاى فراوان دیگر. | |
| − | + | ==آثار و تألیفات== | |
| − | + | وى داراى تألیفات ارزشمندى است مانند: | |
| − | + | #[[نهایة النهایة]] فی شرح الکفایة، این کتاب در شرح [[کفایة الاصول (کتاب)|کفایة الأصول]] آخوند خراسانى است و از بهترین شرح‌هایى است که توسط شاگردان ایشان نگاشته شده است. | |
| − | + | #بشرى المحققین، یک دوره [[اصول فقه|علم اصول]] است و شامل نظریات و آراء اصولى ایشان است. | |
| − | + | #حاشیة على [[مکاسب (کتاب)|المکاسب]]، حاشیه‌اى است بر کتاب مکاسب [[شیخ مرتضی انصاری|شیخ انصارى]]. | |
| − | + | #رسالة فی فروع العلم الإجمالی | |
| − | + | #رسالة فی اللباس المشکوک | |
| − | + | #کتاب فی الطهارة | |
| − | + | #کتاب الصلاة | |
| − | + | #کتاب فی الصوم | |
| − | + | #کتاب فی الحج | |
| − | + | #خیرالزاد لیوم المعاد، که رساله عملیه ایشان است و به فارسى نگاشته شده است. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | # [[ | ||
| − | # بشرى | ||
| − | # | ||
| − | # رسالة | ||
| − | # رسالة | ||
| − | # | ||
| − | # | ||
| − | # | ||
| − | # | ||
| − | # | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
| − | سرانجام | + | سرانجام این عالم اندیشمند پس از عمرى خدمت به [[اسلام]] و معارف اسلامى در روز جمعه ۱۲ [[ربیع الاول]] سال ۱۳۵۴ هجرى قمرى در شهر [[کربلا]] دیده از جهان فروبست و [[حوزه علمیه]] کربلا و نجف و همه مردم عراق را در سوگ خود فرونشاند. بدن شریفش را به نجف اشرف بردند و در حرم امیرمؤمنان [[امام علی علیه السلام|حضرت على]] علیه‌السلام به خاک سپردند. |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * نرم افزار اصول فقه، مرکز نور. | + | |
| + | *نرم افزار اصول فقه، مرکز نور. | ||
[[رده:علمای قرن چهاردهم]] | [[رده:علمای قرن چهاردهم]] | ||
نسخهٔ ۱۸ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۱۹
میرزا على ایروانى (م، ۱۳۵۴ ق) از علماى بزرگ حوزه علمیه نجف اشرف و از محققین نام‌آور دوران خود به شمار مى‌آید. وی از شخصیت هاى مشهور و محترم عراق، و مشهور به فضل و تقوا بود.
 | |
| نام کامل | میرزا على ایروانى |
| زادروز | 1301 قمری |
| زادگاه | نجف |
| وفات | 1354 قمری |
| مدفن | نجف |
|
| |
| اساتید | |
| شاگردان |
سید محمدسعید نجیب حسنى و سید هادى حسینى تبریزى،... |
| آثار |
نهایة النهایة، حاشیه بر المکاسب،... |
محتویات
ولادت و خاندان
علامه و محقق بزرگ، حاج میرزا على بن شیخ عبدالحسین ایروانى نجفى از علماى بزرگ حوزه علمیه نجف اشرف، در ۲۵ شعبان سال ۱۳۰۱ هجرى قمرى در نجف اشرف دیده به جهان گشود.
در اوائل سن بلوغ پدر خود را از دست داد، اما از نعمت هاى الهى بر او، مادرى مهربان و دلسوز بود. مادرش براى او معلمى خصوصى گرفت و او را با علوم مقدماتى و معارف اسلامى آشنا ساخت. وى علوم عربى و منطق را در همان دوران فراگرفت.
خاندان ایروانى در نجف اشرف از خاندانهاى مشهور به علم و تقوا است و بسیار مورد احترام مردم هستند. عموى او محقق بزرگوار، ملا محمد ایروانى مشهور به «فاضل ایروانى» از علماى بزرگ و از مراجع تقلید بعد از شیخ انصارى بود.
برادرانش شیخ احمد ایروانى، شیخ صادق ایروانى و شیخ طاهر ایروانى از شخصیت هاى مشهور به تقوا و از سخنرانان مشهور و از ذاکرین سیدالشهداء علیهم‌السلام بودند.
فرزندش میرزا یوسف ایروانى نیز از علماى بزرگ شهر تهران بود. وى در مسجد قندى در جنوب شهر تهران نماز جماعت برگزار مى‌نمود.
تحصیلات و استادان
میرزا على ایروانى علوم مقدماتى را در منزل فراگرفت و پس از آن، وارد حوزه علمیه نجف اشرف شد و از مجالس مشهور آن حوزه بهره‌مند گردید. رسائل و مکاسب را در محضر درس مدرس مشهور، شیخ حسن تویسرکانى فراگرفت.
پس از اتمام دروس سطح، در درس خارج اصول آیت الله ملا محمدکاظم خراسانى، صاحب کفایه شرکت کرد. وى یک دوره کامل اصول و یک دوره تا آخر استصحاب را از محضر آن عالم بزرگ فراگرفت.
او در درس خارج فقه آیت الله سید محمدکاظم طباطبایى یزدى، صاحب عروه و درس میرزا محمدتقى شیرازى، رهبر انقلاب عراق نیز شرکت کرد. پس از آن به کاظمین رفت و از محضر درس علامه سید ابراهیم درودى خراسانى، از شاگردان میرزاى شیرازى بهره برد.
تدریس و شاگردان
میرزا على ایروانى که خود از علماى بزرگ و از چهره‌هاى سرشناس علماى دوران گردیده بود درس خارج فقه و اصول خود را آغاز کرد و طلاب فراوانى از محضر او بهره بردند. وى چندین دوره خارج اصول را تدریس کرد. او در میان علما از عزت و احترام خاصى برخوردار بود و در میان مردم، به خصوص مردم نجف از ارزش و مقام والایى بهره‌مند بود. وى داراى فکرى روشن و آراء و نظریاتى برجسته بود.
شاگردان فراوانى از محضر آیت الله ایروانى بهره برده‌اند از جمله: سید محمدسعید بن سید نجیب حسنى و سید هادى حسینى تبریزى و شخصیت هاى فراوان دیگر.
آثار و تألیفات
وى داراى تألیفات ارزشمندى است مانند:
- نهایة النهایة فی شرح الکفایة، این کتاب در شرح کفایة الأصول آخوند خراسانى است و از بهترین شرح‌هایى است که توسط شاگردان ایشان نگاشته شده است.
- بشرى المحققین، یک دوره علم اصول است و شامل نظریات و آراء اصولى ایشان است.
- حاشیة على المکاسب، حاشیه‌اى است بر کتاب مکاسب شیخ انصارى.
- رسالة فی فروع العلم الإجمالی
- رسالة فی اللباس المشکوک
- کتاب فی الطهارة
- کتاب الصلاة
- کتاب فی الصوم
- کتاب فی الحج
- خیرالزاد لیوم المعاد، که رساله عملیه ایشان است و به فارسى نگاشته شده است.
وفات
سرانجام این عالم اندیشمند پس از عمرى خدمت به اسلام و معارف اسلامى در روز جمعه ۱۲ ربیع الاول سال ۱۳۵۴ هجرى قمرى در شهر کربلا دیده از جهان فروبست و حوزه علمیه کربلا و نجف و همه مردم عراق را در سوگ خود فرونشاند. بدن شریفش را به نجف اشرف بردند و در حرم امیرمؤمنان حضرت على علیه‌السلام به خاک سپردند.
منابع
- نرم افزار اصول فقه، مرکز نور.
