آيه منازعه: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز |
|||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | آیه 115 [[سوره نساء]]/4 را «آیه منازعه» گویند:<ref>تتمة المراجعات، ص51.</ref> | |
− | آیه 115 | + | {{قرآن در قاب|«وَمَن يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَى وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّى وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ وَسَاءتْ مَصِيرًا»|سوره=4|آیه=115|ترجمه=هر که پس از آشکارشدن راه هدایت با پیامبر مخالفت ورزد و از شیوه ای جز شیوه مؤمنان پیروی کند، بدان سوی که پسند اوست بگردانیمش و به جهنمش افکنیم و جهنم سرانجام بدی است}} |
− | + | و هركس پس از آن كه راه راست برایش آشكار شد، با پیامبر مخالفت كند و راهى جز راه مؤمنان را در پیش گیرد، ما او را به همان راه كه مىرود، مىبریم و به [[دوزخ]] داخل مىكنیم و بد جایگاهى است. | |
− | شأن نزول این آیه را «ابن ابى ابیرق» دانستهاند. وى زرهى از مسلمانى دزیده بود و هنگامى كه خدوند در آیات پیشین، او و قومش را نكوهش كرد به كفر گرایید و مرتد شد و به مشركان مكه پیوست و این آیه در شأن وى فرود آمد.<ref> مجمعالبیان، | + | شأن نزول این آیه را «ابن ابى ابیرق» دانستهاند. وى زرهى از مسلمانى دزیده بود و هنگامى كه خدوند در آیات پیشین، او و قومش را نكوهش كرد به كفر گرایید و مرتد شد و به مشركان مكه پیوست و این آیه در شأن وى فرود آمد.<ref>مجمعالبیان، ج3، ص169.</ref> |
− | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
− | <references /> | + | <references/> |
− | |||
− | علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، | + | ==منابع== |
+ | * علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص402. | ||
+ | |||
+ | {{قرآن}} | ||
+ | |||
+ | [[رده:آیههای با عناوین خاص]] | ||
+ | [[رده:آیات سوره نساء]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۷:۲۳
آیه 115 سوره نساء/4 را «آیه منازعه» گویند:[۱]
و هركس پس از آن كه راه راست برایش آشكار شد، با پیامبر مخالفت كند و راهى جز راه مؤمنان را در پیش گیرد، ما او را به همان راه كه مىرود، مىبریم و به دوزخ داخل مىكنیم و بد جایگاهى است.
شأن نزول این آیه را «ابن ابى ابیرق» دانستهاند. وى زرهى از مسلمانى دزیده بود و هنگامى كه خدوند در آیات پیشین، او و قومش را نكوهش كرد به كفر گرایید و مرتد شد و به مشركان مكه پیوست و این آیه در شأن وى فرود آمد.[۲]
پانویس
منابع
- علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص402.