آیه نجوا: تفاوت بین نسخهها
جز (صفحهای جدید حاوی '- آيه 12 سوره مجادله/58 گفتگوى در گوشى (نجوا) با پيامبر صلى الله عليه و آله را جز ...' ایجاد کرد) |
|||
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | آیه 12 [[سوره مجادله]]/58 گفتگوى در گوشى (نجوا) با پیامبر صلى الله علیه و آله را جز در موردى كه نجواكننده پیش از آن [[صدقه]] بپردازد، نهى كرده؛ از این رو آن را «آیه نجوا»<ref>الناسخ والمنسوخ، نحاس، مقدمه، ص48؛ صفوة الراسخ، ص42؛ التمهید، ج2، ص302.</ref> یا «آیه مناجات»<ref>شواهد التنزیل، ج2، ص323؛ [[بحارالانوار]]، ج35، ص376.</ref> گفتهاند: | |
− | + | {{قرآن در قاب|«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نَاجَيْتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْوَاكُمْ صَدَقَةً ذَلِكَ خَيْرٌ لَّكُمْ وَأَطْهَرُ فَإِن لَّمْ تَجِدُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ»|سوره=58|آیه=12}} | |
− | + | در شأن نزول این آیه گفتهاند: گروهى از ثروتمندان خدمت پیامبر مىرسیدند و با او نجوا مىكردند و ضمن گرفتن وقت پیامبر صلى الله علیه و آله، ناراحتى مستمندان را نیز فراهم مىساختند كه آیه نازل شد و به آنها دستور داد پیش از نجواكردن با پیامبر صلى الله علیه و آله به مستمندان صدقه بدهند. | |
− | + | اغنیا وقتى چنین دیدند از نجوا خوددارى كرده، آیه دوم نازل شد و آنها را سرزنش و حكم آیه نخست را نسخ كرد و به همگان اجازه نجوا داد.<ref> مجمع البیان، ج 9، ص 379.</ref> بیشتر مفسران [[شیعه]] و سنى برآنند: یگانه شخصى كه به این آیه عمل كرد، على علیهالسلام بود؛<ref> جامعالبیان، مج 14، ج 28، ص 27؛ الدرّالمنثور، ج 8، ص 84.</ref> چنانكه خود حضرت مىفرماید: آیهاى در [[قرآن]] است كه هیچ كس پیش از من و پس از من به آن عمل نكرده و نخواهد كرد. من یك دینار داشتم آن را به ده درهم تبدیل كردم و هر زمان مىخواستم با [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله نجوا كنم، درهمى را صدقه مىدادم.<ref> مجمع البیان، ج 9، ص 379.</ref> بر اساس نقلى، عبدالله ابن عمر این فضیلت على علیهالسلام را در كنار همسرى حضرت زهرا و پرچمدارى خیبر از بزرگترین فضایل حضرت مىشمرد.<ref>همان.</ref> | |
− | + | ==پیوند== | |
+ | برای مشاهد ه ترجمه ها و تفاسیر این آیه به صفحه [[آیه 12 سوره مجادله]] مراجعه شود. | ||
− | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
− | <references /> | + | <references/> |
− | |||
− | علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن | + | ==منابع== |
+ | * علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص404. | ||
+ | |||
+ | {{قرآن}} | ||
+ | |||
+ | [[رده:آیههای با عناوین خاص]] | ||
+ | [[رده:آیات سوره مجادله]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۰:۵۲
آیه 12 سوره مجادله/58 گفتگوى در گوشى (نجوا) با پیامبر صلى الله علیه و آله را جز در موردى كه نجواكننده پیش از آن صدقه بپردازد، نهى كرده؛ از این رو آن را «آیه نجوا»[۱] یا «آیه مناجات»[۲] گفتهاند:
در شأن نزول این آیه گفتهاند: گروهى از ثروتمندان خدمت پیامبر مىرسیدند و با او نجوا مىكردند و ضمن گرفتن وقت پیامبر صلى الله علیه و آله، ناراحتى مستمندان را نیز فراهم مىساختند كه آیه نازل شد و به آنها دستور داد پیش از نجواكردن با پیامبر صلى الله علیه و آله به مستمندان صدقه بدهند.
اغنیا وقتى چنین دیدند از نجوا خوددارى كرده، آیه دوم نازل شد و آنها را سرزنش و حكم آیه نخست را نسخ كرد و به همگان اجازه نجوا داد.[۳] بیشتر مفسران شیعه و سنى برآنند: یگانه شخصى كه به این آیه عمل كرد، على علیهالسلام بود؛[۴] چنانكه خود حضرت مىفرماید: آیهاى در قرآن است كه هیچ كس پیش از من و پس از من به آن عمل نكرده و نخواهد كرد. من یك دینار داشتم آن را به ده درهم تبدیل كردم و هر زمان مىخواستم با رسول خدا صلى الله علیه و آله نجوا كنم، درهمى را صدقه مىدادم.[۵] بر اساس نقلى، عبدالله ابن عمر این فضیلت على علیهالسلام را در كنار همسرى حضرت زهرا و پرچمدارى خیبر از بزرگترین فضایل حضرت مىشمرد.[۶]
پیوند
برای مشاهد ه ترجمه ها و تفاسیر این آیه به صفحه آیه 12 سوره مجادله مراجعه شود.
پانویس
منابع
- علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد1، ص404.