دعای ۳۱ صحیفه سجادیه/ شرح‌ها و ترجمه‌ها (بخش ششم)

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

فهرست دعاهای صحیفه سجادیه

متن دعای ۳۱ صحیفه سجادیه

شرح و ترجمه دعا:

بخش اول - بخش دوم - بخش سوم - بخش چهارم - بخش پنجم - بخش ششم - بخش هفتم

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ شَفِّعْ فِی خَطَایای کرَمَک، وَ عُدْ عَلَی سَیئَاتِی بِعَفْوِک، وَ لَا تَجْزِنِی جَزَائِی مِنْ عُقُوبَتِک، وَ ابْسُطْ عَلَی طَوْلَک، وَ جَلِّلْنِی بِسِتْرِک، وَ افْعَلْ بی‌ فِعْلَ عَزِیزٍ تَضَرَّعَ إِلَیهِ عَبْدٌ ذَلِیلٌ فَرَحِمَهُ، أَوْ غَنِی تَعَرَّضَ لَهُ عَبْدٌ فَقِیرٌ فَنَعَشَهُ.

اللَّهُمَّ لَا خَفِیرَ لِی مِنْک فَلْیخْفُرْنِی عِزُّک، وَ لَا شَفِیعَ لِی إِلَیک فَلْیشْفَعْ لِی فَضْلُک، وَ قَدْ أَوْجَلَتْنِی خَطَایای فَلْیؤْمِنِّی عَفْوُک.

فَمَا کلُّ مَا نَطَقْتُ بِهِ عَنْ جَهْلٍ مِنِّی بِسُوءِ أَثَرِی، وَ لَا نِسْیانٍ لِمَا سَبَقَ مِنْ ذَمِیمِ فِعْلِی، لَکنْ لِتَسْمَعَ سَمَاؤُک وَ مَنْ فِیهَا وَ أَرْضُک وَ مَنْ عَلَیهَا مَا أَظْهَرْتُ لَک مِنَ النَّدَمِ، وَ لَجَأْتُ إِلَیک فِیهِ مِنَ التَّوْبَةِ.

فَلَعَلَّ بَعْضَهُمْ بِرَحْمَتِک یرْحَمُنِی لِسُوءِ مَوْقِفِی، أَوْ تُدْرِکهُ الرِّقَّةُ عَلَی لِسُوءِ حَالِی، فَینَالَنِی مِنْهُ بِدَعْوَةٍ هِی أَسْمَعُ لَدَیک مِنْ دُعَائِی، أَوْ شَفَاعَةٍ أَوْکدُ عِنْدَک مِنْ شَفَاعَتِی تَکونُ بِهَا نَجَاتِی مِنْ غَضَبِک وَ فَوْزَتِی بِرِضَاک.

ترجمه‌ها

ترجمه انصاریان

بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست، و کرمت را درباره خطاهایم شفیع من فرما، و زشتی هایم را با عفوت از من ببخش، و جزایم را از عقوبت خود مساز، و دامان احسانت را بر من بگستر، و مرا در پرده عفوت بپوشان، و با من رفتار شخص پر قدرتی کن که بنده‌ای ذلیل با زاری به درگاهش رفته و او بر وی ترحم نموده، یا ثروتمندی که فقیری سر راهش نشسته و او از وی دستگیری نموده.

بارالها مرا از تو پناه‌دهنده‌ای نیست؛ پس باید عزت تو پناهم دهد، و برای من شفیعی به سوی تو نیست پس باید فضل تو شفیعم شود، و گناهانم مرا در عرصه ترس بُرده پس باید عفو تو مرا ایمن سازد،

زیرا آنچه بر زبان آوردم از باب جهل به کردار زشتم، و در اثر فراموشی کارهای بد گذشته‌ام نیست، بلکه برای آن است که آسمان تو و هر که در آن است، و زمین تو و هر که بر روی آن است کردم، ندامتی را که برای تو آشکار کردم, و توبه‌ای را که به سبب آن به تو پناه بردم بشنوند،

تا مگر یکی از اینان در سایه رحمتت بر پریشان حالی‌ام رحم کند، یا برای آشفتگیم بر من رقّت آورد، پس از جانب خود دعایی به حال من کند که از دعای خود من نزد تو به اجابت نزدیکتر باشد، یا شفاعتی نصیبم گردد که از شفاعت خودم نزد تو استوارتر جلوه کند، و رهاییم از خشم تو، و دستیابیم به خشنودیت در آن باشد.

شرح‌ها

دیار عاشقان (انصاریان)

«اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّد وَ آلِهِ وَ شَفِّعْ فِی خَطَایای کرَمَک وَ عُدْ عَلَى سَیئَاتِی بِعَفْوِک وَ لاَ تَجْزِنِی جَزَائِی مِنْ عُقُوبَتِک

وَ ابْسُطْ عَلَی طَوْلَک وَ جَلِّلْنِی بِسِتْرِک وَ افْعَلْ بِی فِعْلَ عَزِیز تَضَرَّعَ إِلَیهِ عَبْدٌ ذَلِیلٌ فَرَحِمَهُ أَوْ غَنِی تَعَرَّضَ لَهُ عَبْدٌ فَقِیرٌ فَنَعَشَهُ

اَللَّهُمَّ لاَ خَفِیرَ لِی مِنْک فَلْیخْفُرْنِی عِزُّک وَ لاَ شَفِیعَ لِی إِلَیک فَلْیشْفَعْ لِی فَضْلُک وَ قَدْ أَوْجَلَتْنِی خَطَایای فَلْیؤْمِنِّی عَفْوُک

فَمَا کلُّ مَا نَطَقْتُ بِهِ عَنْ جَهْل مِنِّی بِسُوءِ أَثَرِی وَ لاَ نِسْیان لِمَا سَبَقَ مِنْ ذَمِیمِ فِعْلِی

لَکنْ لِتَسْمَعَ سَمَاؤُک وَ مَنْ فِیهَا وَ أَرْضُک وَ مَنْ عَلَیهَا مَا أَظْهَرْتُ لَک مِنَ النَّدَمِ وَ لَجَأْتُ إِلَیک فِیهِ مِنَ التَّوْبَةِ

فَلَعَلَّ بَعْضَهُمْ بِرَحْمَتِک یرْحَمُنِی لِسُوءِ مَوْقِفِی أَوْ تُدْرِکهُ الرِّقَّةُ عَلَی لِسُوءِ حَالِی فَینَالَنِی مِنْهُ بِدَعْوَة هِی أَسْمَعُ لَدَیک مِنْ دُعَائِی

أَوْ شَفَاعَة أَوْکدُ عِنْدَک مِنْ شَفَاعَتِی تَکونُ بِهَا نَجَاتِی مِنْ غَضَبِک وَ فَوْزَتِی بِرِضَاک»:

"الهى بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و کرمت را در خطاهایم شفیع من ساز، و زشتى هایم رابا عفوت ببخش، و مرا به آنچه سزاوار آنم عقوبت مفرما، و دامان احسانت را بر من بگستران، و مرا در پرده عفوت بپوشان، و با من معامله شخص مقتدرى کن که بنده اى ذلیل با تضرع به درگاهش رفته و بر او ترحم نموده، یا توانگرى که فقیرى نزدش آمده و از او دستگیرى کرده است.

الهى مرا از تو پناه دهنده اى نیست پس باید عزتت مرا پناه دهد، و شفیعى به سوى تو ندارم پس باید فضل تو شفیعم شود، و گناهانم مرا به هراس افکنده پس باید عفو تو مرا ایمن سازد.

پس آنچه بر زبان راندم از جهت جهل به کردار زشتم، و در اثر فراموشى کارهاى نکوهیده سابقم نیست، بلکه براى آن است که آسمان تو و هر که در آنست و زمین تو و هر که بر روى آن است ندامتى را که آشکار کردم و توبه اى را که در آن به تو پناه بردم بشنوند، تا مگر یکى از ایشان در سایه رحمتت بر پریشان حالیم رحم کند، یا براى آشفتگیم بر من رقّت آورد، پس از جانب او دعائى به من رسد که از دعایم نزد توبه اجابت نزدیکتر باشد، یا شفاعتى دست دهد. که نزد تو از شفاعت من استوارتر باشد، که رهائى من از خشم تو و دستیابى به رضایتت در آن باشد".