تسبیح تربت
از تربت سیدالشهداء علیه السلام، به خاطر قداست و فضیلت و الهام‌بخشى آن، «تسبیح» براى ذکر گفتن تهیه مى‌شود. در فضیلت تسبیح تربت امام حسین علیه السلام روایاتی وارد شده است.[۱]
تسبیح از تربت امام حسین
حضرت فاطمه سلام الله علیها از تربت حضرت حمزه سیدالشهداء، تسبیحى ساخته و به نخ کرده بود و با آن، ذکر تسبیحات مى‌گفت، مردم همچنان کردند. پیش از تسبیح گِلى، حضرت زهرا تسبیحى داشت از نخ پشمین که به آن گره هاى متعدد زده بود و آن را مى‌گرداند و تسبیح و تکبیر مى‌گفت، تا آن که حضرت حمزه در جنگ احد به شهادت رسید. آنگاه از تربت او تسبیحى ساخت.
چون امام حسین علیه السلام شهید شد به خاطر مزیت و فضیلت تربت او، این کار درباره تربت قبر آن امام شهید انجام گرفت.[۲] و رسم مردم بر این جارى شد تا آن که پس از شهادت امام حسین علیه السلام، از تربت قبر او تسبیح فراهم مى‌کردند: «فلما قُتل الحسین صلوات الله علیه عدل بالامر الیه فاستعملوا تربته لما فیه من الفضل والمزیة».[۳]
فضیلت تربت امام حسین
تربت سیدالشهداء علیه السلام، به خاطر قداست و فضیلت و الهام‌بخشى آن، هم در نماز مورد سجود قرار مى‌گیرد، هم از آن تسبیح براى ذکر گفتن تهیه مى‌شود، هم کام نوزاد را برمى‌دارند و هم همراه میت به صورت حنوط، به کار مى‌رود.
خاکى که مدفن یک شهید است، انتقال‌دهنده فرهنگ شهادت و الهام‌بخش شجاعت و ایمان است و تسبیحى که با چنین تربتى گفته شود، اجر مضاعف دارد. از امام صادق علیه السلام احادیثى در فضیلت تسبیح تربت حضرت سیدالشهداء علیه السلام روایت شده است.[۱] از جمله فرمود: «من کانت معه سبحة من طین قبر الحسین علیه السلام کتب مُسبّحاً و إن لم یسبّح بها»[۴] هر که تسبیحى از تربت قبر حسین علیه السلام داشته باشد، تسبیحگوى نوشته مى‌شود، هر چند با آن تسبیح نگوید.
امام کاظم علیه السلام فرمود: «لایستغنى شیعتنا عن اربع: ... و سبحة من طین قبر الحسین فیها ثلاث و ثلاثون حبّة...»[۵] شیعه ما از چهار چیز بى‌نیاز نیست: ... یکى هم تسبیحى با ۳۳ دانه از خاک قبر امام حسین علیه السلام.[۶]
پانویس
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
